Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ

[deleted-by-request-1305]

Πλησίαζε η εξεταστική του Ιουνίου όμως το συσσωρευμένο άγχος που είχα για χρόνια λόγω πολύ δύσκολων συνθηκών που πέρασα σε όλη την εφηβεία και που αυξήθηκε με την επικείμενη εξεταστική έχασα τον ύπνο μου σκεφτόμενος όλο αυτά και είχα 5 ημέρες χωρίς ύπνο,τότε σηκώθηκα και έπαθα μια μικρή κρίση μιλώντας έντονα για κάποια πράγματα και ήμουν στην τσίτα. Μέχρι να αποκτήσω τις αϋπνίες δεν είχα κανένα σημάδι ψύχωσης παρά μόνο έντονο άγχος και ήπια κατάθλιψη και ούτε είχα βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό με ψυχικές ασθένειες(δεν είχε κανείς από το σόι μου ψυχική ασθένεια). Αρχίζω τότε φάρμακα για λίγο καιρό για να μπορώ να κοιμάμαι και μετά από κανά μήνα τα σταματώ από μόνος μου.Για να μην μακρυγορώ οι αϋπνίες ξαναήρθαν και είχα πάλι σερί 5 ημέρες χωρίς καθόλου ύπνο για δεύτερη φορά αλλά ευτυχώς για κείνη τη στιγμή άντεξα.Μετά αρχίζω επειγόντως τα Seroquel για να μπορώ να κοιμάμαι παρόλο που τα άρχισα δεν με βοηθούσαν, τα έπαιρνα και δεν με έπιανε καθόλου ύπνος όπως την πρώτη φορά που άρχισα τα φάρμακα.Μετά την Τρίτη συνεχόμενη πενθήμερη αϋπνία παρά τη λήψη φαρμάκων παθαίνω το μεγάλο μπαμ.Τα συμπτώματα τα περιέγραψα σε άλλα μηνύματα.Η κατάσταση ήταν τραγική μου βγήκαν στην επιφάνεια όλα τα άσχημα αρνητικά συναισθήματα και ότι δυσάρεστο είχα ζήσει επανήλθε στη μνήμη μου, οι σκέψεις έτρεχαν σαν μια χαλασμένη τηλεόραση(εγκέφαλος) που γυρίζει γρήγορα τα κανάλια(σκέψεις).

Δεν άντεχα ,δεν ηρεμούσα με τίποτα και καταλήγω τελικά σε ψυχιατρική κλινική αφού είδαν τη κατάσταση μου με βάζουν επειγόντως μέσα.Τότε μου πήραν αίμα και μου χορήγησαν ισχυρή δόση φαρμάκων παρόλο που είχα πάρει και στο επεισόδιο τα Seroquel την ίδια μέρα και δεν μου έκαναν τίποτα.Πέφτω στο κρεβάτι και ηρεμώ με τα φάρμακα με παίρνει σχεδόν πολύ γρήγορα ύπνος και ξεκουράζομαι ύστερα από τόση ένταση.

[LEFT

Ξυπνάω την επόμενη ημέρα και έχω στο δωμάτιό μου συγκάτοικο έναν 60χρονο που είχε κάνει φαρμακευτική απόπειρα όπως άκουσα να λένε οι νοσηλεύτριες γι αυτόν,συνέχεια παραπονιόταν και έλεγε τι θέλω με τους τρελούς εδώ,κάθεται μια μέρα και την επομένη έφυγε.Μετά ήρθε άλλος κύριος και αυτός περίπου στην ηλικία του με βαριά κατάθλιψη κάθεται 2 με 3 ημέρες φεύγει ύστερα και αυτός και έρχεται συγκάτοικος στο δωμάτιο της ψυχιατρικής κλινικής που ήμουνα ένας 16χρονος μαθητής που καθόταν σιωπηλός,ήσυχος, ακούνητος στην καρέκλα του, τα βήματα τα έσερνε περπατώντας αργά με το κεφάλι κατεβασμένο βυθισμένος στις σκέψεις του.Μου είπε ότι η ζωή του στο σχολείο ήταν μαρτύριο με το μπουλινγκ και τους ξυλοδαρμούς να τους δεχόταν σε τακτική βάση και έτσι έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και ιδεοψυχαναγκασμό μπορεί να είχε και άλλα θέματα αλλά να μην ανοίχτηκε περισσότερο. Μονοτονία είχαμε ένα προαύλιο που οι περισσότεροι πηγαίναν πάνω-κάτω χωρίς σταματημό και κάποιοι στις καρέκλες τους αμίλητοι ή κάποιος που θυμάμαι είχε ένα ημερολόγιο και σημείωνε τα φανταστικά πράγματα που πίστευε και όλα ήταν κάπως ασυνάρτητα.Εν τω μεταξύ είχε έρθει μια κοπέλα 19 χρόνων όχι στο δωμάτιο μου αλλά στην κλινική(την έβαλαν σε μονό δωμάτιο γιατί ήταν επικίνδυνη όπως και άλλοι δύο νεαροί και ένας μεσήλικας ήταν σε μονό δωμάτιο) που είχε πάθει ζημιά από τα ναρκωτικά, φώναζε όλη την ώρα επιτίθεντο και έκανε άσεμνες πράξεις όπως να το λέει σε άλλους να τους χουφτώσει και σε μένα πήγε μια μέρα την ώρα του φαγητού και μου έδινε φιλιά.

[/LEFT]

Εντώ μεταξύ ήταν και μία κοπέλα 29 χρόνων με βαριά κατάθλιψη και ιστορικό απόπειρων αυτοκτονίας η οποία λιποθύμησε μέσα στη κλινική λόγω της έντονης στεναχώριας. Τη δεύτερη εβδομάδα που ήμουν εκεί έρχεται μία φοιτήτρια (σπούδαζε σε νησί) 20 χρονών με απόπειρα αυτοκτονίας που είχε κάνει και μιλάγαμε στο προαύλιο και αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το κινητό της είχε πολλές φωτογραφίες με ακρωτηριασμένους ανθρώπους και άλλες φώτο με παρόμοιο περιεχόμενο, φρικιαστικά γενικά πράγματα.

Μετά από μισό μήνα βγαίνω από την κλινική και αρχίσει ο δύσκολος δρόμος της ανάρρωσης και το παλεύω καθημερινά να είμαι σε καλή κατάσταση γιατί δεν θα ήθελα να ξαναζήσω τα ίδια.

Όποιος θέλει να μοιραστεί παρόμοια ιστορία με τη δική μου μπορεί να το κάνει στο ίδιο post.

[Αρης31]

ναι οκ στην αρχη ειναι ασχημα αλλα μολις συνελθεις λιγο και βρεις κανα φιλο θα περασεις καλυτερη εγω στη σταυρουπολη βρηκα και υπολογιστες και πηγαινα μετα πηγαιναμε για καφε στη ταβερνα που εχει μεσα το βραδυ στο σαλονι ολοι μαζι παρεα ε δεν ειναι παντα και τοσο ασχημα
μη παραλειψεις με το εξιτηριο να ρωτησεις και για επιδομα περναμε δυσκολα χρονια καθε βοηθεια ειναι πολυτιμη σιγουρα κατι δικαιουσαι φροντισε να το παρεις

[εσωτερική_σήψη]

χαιρομαι που σε μισο μηνα βγηκες!και που εισαι σε καλη κατασταση..
και εις ανωτερα! :)

[deleted-by-request-1305]

Ευχαριστώ και τους δύο για τις απαντήσεις σας.Το επίδομα δεν το έχω βγάλει ακόμη αλλά το έχω στα υπόψιν μου θα δούμε.Θα προτιμούσα καλύτερα να είχα μια δουλειά να βγάζω τα προς το ζην,γιατί κοντεύω τα 25 σε ηλικία πολύ παραγωγική για εργασία.Και σε σένα σήψη εύχομαι ότι καλύτερο και να είσαι πάντα δυνατή και να μη σε παίρνει τίποτα από κάτω.

[deleted-by-request-1305]

Σημείωση:Αυτά που περιγράφω στην ιστορία μου τοποθετούνται 5 χρόνια πριν όταν ήμουν 20 χρονών όπου και νοσηλεύτηκα για πρώτη φορά και πήρα τη διάγνωση της ψυχωσικής συνδρομής.Τώρα είμαι σχετικά καλά με κάποια βασανιστικά σκαμπανεβάσματα και δεν έχω διακόψει ποτέ τα φάρμακα μετά από εκείνη την περιπέτεια για να μην ξαναπεράσω τα ίδια. Απλά είπα την ιστορία μου έστω και καθυστερημένα γιατί τώρα ένιωσα έτοιμος να το κάνω.

[maus]

Ωραια, συνεχισε ετσι.

Αλλα προσεχε αμα τα κοψεις τα φαρμακα, το πιο πιθανο ειναι τα συμπτωματα να επανερθουν.

Το καλυτερο ειναι να φθασεις στη δοση συντηρησης οπου και παραγωγικος,λειτουργικος εισαι και εισαι καλα.

Σημείωση:Αυτά που περιγράφω στην ιστορία μου τοποθετούνται 5 χρόνια πριν όταν ήμουν 20 χρονών όπου και νοσηλεύτηκα για πρώτη φορά και πήρα τη διάγνωση της ψυχωσικής συνδρομής.Τώρα είμαι σχετικά καλά με κάποια βασανιστικά σκαμπανεβάσματα και δεν έχω διακόψει ποτέ τα φάρμακα μετά από εκείνη την περιπέτεια για να μην ξαναπεράσω τα ίδια. Απλά είπα την ιστορία μου έστω και καθυστερημένα γιατί τώρα ένιωσα έτοιμος να το κάνω.

[maus]

Ωραια, συνεχισε ετσι.

Αλλα προσεχε αμα τα κοψεις τα φαρμακα, το πιο πιθανο ειναι τα συμπτωματα να επανερθουν.

Το καλυτερο ειναι να φθασεις στη δοση συντηρησης οπου και παραγωγικος,λειτουργικος εισαι και εισαι καλα.

Σημείωση:Αυτά που περιγράφω στην ιστορία μου τοποθετούνται 5 χρόνια πριν όταν ήμουν 20 χρονών όπου και νοσηλεύτηκα για πρώτη φορά και πήρα τη διάγνωση της ψυχωσικής συνδρομής.Τώρα είμαι σχετικά καλά με κάποια βασανιστικά σκαμπανεβάσματα και δεν έχω διακόψει ποτέ τα φάρμακα μετά από εκείνη την περιπέτεια για να μην ξαναπεράσω τα ίδια. Απλά είπα την ιστορία μου έστω και καθυστερημένα γιατί τώρα ένιωσα έτοιμος να το κάνω.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817]

Κ Η ΔΟΣΗ συντηρησης δεν ειναι τοσο καλο γτ σε βαθος χρονου επανερχονται τα συμπτωματα.τσεκαρισμενο...μ ετριες δοσεις ειναι η λυση συμφωνα με τις οδηγιες του φαρμακου κ δυστυχως για παντα...

[kostas1983]

Σεπτεμβριος 2009 χωριζω απο την μεγαλυτερη μου σχεση(2 χρονια) οπου δεν με αφηνε να πινω χορτα και με απετρεπε να κανω παρεα με χασικληδες σε 3 μηνες βρισκω αλλη 10 χρονια μεγαλυτερη 20 χρονια στις ουσιες εγω τοτε 13 χρονια με τα πτυχια της και σπουδαζε ψυχολογια ξαναξεκιναω την χρηση.Καλοκαιρι 2010 μετα απο εναν καυγα ξεκιναω και της ανοιγομαι της λεω ολη την παιδικη μου ηλικια για την αποπειρα που εκανα στα 11 για το ξυλο απο την μανα μου τον αδιαφορο πατερα μου και την εισοδο μου στα ναρκωτικα.Παθαινει καρκινο η μανα της η μανα του κολλητου μου ο αγαπημενος μου θειος και μια θεια μου το μαγαζι μου για κλεισιμο ξεκινανε οι πρωτες κρισεις πανικου δεκεμβριος 2010.Ιανουαριο 2011 ερχεται η μανα μου επισκεψη στο σπιτι μου την φτυνω στα μουτρα χωρις να με κανει τιποτα μετα καταθλιψη κλαματα μετα μανια,φεβρουαριος 2011 με χωριζει φωνες οπτικες παραισθησεις αρχιζω να πιστευω στα ζωδια να μιλαω με τραγουδια και με παροιμιες.Μαρτιο 2011 επισκεψη σε ψυχιατρο σχιζοειδης ψυχωση μου δινει ζυπρεξα τα παιρνω 10 μερες και τα σταματαω λογω παρενεργειων παω σε ψυχολογο μου λεει υπομανιακα επεισοδια.Απριλιος ερχεται η αδερφη μου απο το εξωτερικο ξεκιναω απο το χαριλαου να παω στον ολυμπο να πεσω απο καμια πλαγια γυμνος απο την μεση και πανω βρισκομαι καλαμαρια ομαδα διας στον δρομο μου βαζουν χειροπεδες με κρατανε 3 ωρες δεν λεω κουβεντα ενα μαλακισμενο με κανει ηλεκτρισμο στις χειροπεδες για να μιλησω(αντισταση αναπτηρα) ειμαι σε ψυχωσικο επεισοδιο δεμενος με χειροπεδες τρελα.ερχεται η αδερφη μου με παιρνει σπιτι δεν λεμε τιποτα στην οικογενεια.Μετα απο 2 μερες νομιζω οτι με κυνηγαει ενας τυπος να με σκοτωσει οπου τον γνωριζω μονο ακουστα ανεβαινω στα καγκελα απο τον πρωτο οροφο και πηδαω.21 μερες στο ιποκρατειο αιματωμα στο κεφαλι το μισο μου σωμα σπασμενο βιδες στο ποδι(εγχειρηση)δεν με νοσηλευουν σε ψυχιατρειο δεν ηρθε ουτε ενας ψυχιατρος οταν πηρα εξιτηριο να με συμβουλεψει βγαινω ξαναπαθαινω αυτο με τον τυπο για εναμιση μηνα μια τρελλα.Συνεχιζω με τον ψυχιατρο που με διεγνωσε σχιζοειδη ψυχωση μου λεει σχιζοφρενεια παρανοικου τυπου 3 μηνες πατεριτσες ζυπρεξα 30 μιλιγκραμ την ημερα απο 82 κιλα 103 σε 4 μηνες.αρχιζω να σιχαινομαι τον εαυτο μου ξεκιναω διαιτα και κοβω το καπνισμα παμε οκτωμβριο 2011.ξεκιναω δειλα δειλα την κανναβη αλλαζω χαπια τζεοντον μου καθονται κουτι κολυμπαω 18 χιλιομετρα την εβδομαδα αλλα καπνιζω 70 γραμμαρια χορτο τον μηνα για εναμιση χρονο.αλλαζω γιατρο μου λεει ψυχωση απο κανναβη δεν με πειεθει παω στον γριβα μαιο 2013 και αυτος ψυχωση απο κανναβη ελατωνω το χορτο αρκετα.Πλεον ο γιατρος μου μου λεει οτι δεν εχεις ψυχωσικα δομη προσωπικοτητας αλλα ψυχωσικα στοιχεια και επαιξαν ολα ρολο οι καρκινοι το ανοιγμα στην γκομενα το χορτο και ολες οι στρεσογονες καταστασεις τοτε.Πλεον εναμιση μηνα καθαρος απο κανναβη ενα μηνα απο κανονικο τσιγαρο καθε μερα προπονηση διαβασμα γερμανικα ρεικι και διαλογισμο χαπια συνεχιζω ακομα αλλα νιωθω πολυ καλα.

[maus]

Ωραια φιλε καλο που εισαι και εσυ καλα.

Συνεχισε και εσυ ετσι.

Να μη χαραμιζουμε τη ζωη μας. Ο καθενας μας ειναι ενα εργο τεχνης και το πιο αυτοματο πραγμα να κανουμε , για να γινει ειναι μια πολυπλοκη διαδικασια.

Ο καθε ανθρωπος εχει πολυ αξια.

Σεπτεμβριος 2009 ...

[kostas1983]

Ωραια φιλε καλο που εισαι και εσυ καλα.

Συνεχισε και εσυ ετσι.

Να μη χαραμιζουμε τη ζωη μας. Ο καθενας μας ειναι ενα εργο τεχνης και το πιο αυτοματο πραγμα να κανουμε , για να γινει ειναι μια πολυπλοκη διαδικασια.

Ο καθε ανθρωπος εχει πολυ αξια.

Ευχαριστω ευχομαι και σε εσενα οτι καλυτερο.

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817]

ΕΧΟΥΜΕ εμεις οι ψυχωτικοι ενα σημειο ασυνεχειας που ειναι ο χρονος που συντελεστεικε το ψυχωτικο επεισοδιο(ελαχιστος χρονος η καμποσος).θελω να πω ομως οτι πρεπει να δεχομαστε την αγαπη απο τους ανθρωπους μας γτ μονο αυτη ξεπερνα το χρονο(δλδ οταν αγαπαει καποιος καποιον η αγαπη του ξεπερνα κ το σημειο γνωριμιας γτ η αγαπη ειναι για παντα μπρος απο το σημειο 'γνωριμιας' αλλα πισω απο αυτο).το ψυχωτικο πρωτο επεισοδιο ειναι αητητο αλλα νικιεται μονο με αυτην την αεναη εννοια...που ειναι η αγαπη.ετσι κ εμεις αν πιστεψουμε σε αυτην ειναι η μοναδικη μας ελπιδα να γινουμε καλα κ να νικησουμε το ψυχωτικο επεισοδιο...πρακτικα κ αναφορικα με την 'αρρωστεια'να παιρνουμε τα φαρμακα μας για να μην στεναχορουμε δικους μας κ αυτοι οφειλουν να μην μας κλεινουν μεσα με εισαγγελικη 'ευκολα'.ΥΓ κ το φορουμ αυτο ειναι μια μορφη αγαπης... ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ εεεε σορυυ ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817

[εσωτερική_σήψη]

@μαμρα keep up!

@δημητρη συμφωνω πολυ ωραια τα οσα λες!

[mspasan ta neura]

Mgilleas ηθελα να σε ρωτησω σε τι δοσολογια επαιρνες το seroquel και για ποσο ακριβως.Εγω το πηρα περιπου για 5 μηνες και με βοηθησε αρκετα.Πηρες το απλο seroquel η το seroquel xr?

[deleted-by-request-1305]

δεν θυμάμαι ποιο seroquel ήταν,αλλά την πρώτη φορά που πήρα ήταν 200mg (αν θυμάμαι καλά) και είχα έντονη ανυσηχία υπερένταση μου ερχόταν λιποθυμία και είχα γίνει άσπρος στο πρόσωπο.το έκοψα και το ξαναπήρα όταν πήγα σε άλλο γιατρό και του είπα την αντίδραση σε αυτό το φάρμακο και επέμεινε να με ξαναβάλει σε αυτό αλλά σε πολύ μικρότερη δόση νομίζω 50 mg.Το πήρα για 5 ημέρες μέχρι να κάνω επεισόδιο.Και που το έπαιρνα δεν με βοήθησε να κοιμηθώ.