θλιψη, κατάθλιψη, σύνθλιψη...

[καθρεπτης]

μ' έχει συνθλιψει η κατάθλιψη... τόσες μέρες στο κρεβάτι... μπορεί και πάνω από μήνα... τις τελευταίες ούτε καθιστή δεν αντέχω να κάθομαι στο κρεβάτι...
ούτε τον υπολογιστή δεν ανοίγω... δύσκολο κι αυτό μου φαίνεται... κατάφερα την τελευταία βδομαδα να μπω στο φόρουμ... μα ούτε να διαβάσω μπόρεσα ούτε τίποτα...
και τώρα πως γράφω και γιατί δεν ξέρω...
στη δουλειά με το ζόρι όσο γίνεται πιο αργά για να μην βλέπω τους άλλους... δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν... και με τι μούτρα κατεβασμένα θα απαντήσω "καλά" στο τι κάνεις...
ειλικρινά δεν ξέρω... όλη μου η ζωή σχεδόν χαμένη... μια στα ναρκωτικά... μια στην κατάθλιψη...
σήμερα βγήκα για λίγο από το δωμάτιο... έκατσα στο σαλόνι 10 λεπτά... ήθελα να πω στην μάνα μου πως χρειάζομαι φάρμακα... θα πρέπει να τα πληρώσει αυτή.. και όλο μου τον μισθό να δωσώ (180) δεν νομίζω να φτάνει...
δεν πρόλαβα να μιλήσω... μίλησε αυτή... για τα δικά της προβλήματα... δίκιο έχει κι αυτή...
πως την βαραίνω και δεν αντέχει άλλο, πως πρέπει κάτι να κάνω, πως νιώθει πως ευθύνεται αυτή για την κατάσταση μου, πως σκέφταιται πως είμαι κλεισμένη στο δωμάτιο γιατί δεν αντέχω να την βλέπω και σκέφτεται να λείπει κάποιες ώρες για να κυκλοφορώ έστω λίγο μέσα στο σπίτι, πως τώρα που θα γυρίσει ο αδερφός μου θα μας αφήσει το σπίτι και θα φύγει, και να μας δώσει και το νοίκι του από πάνω...
εκεί ήθελε να καταλήξει... με τρομοκρατεί η ιδέα του να μείνω με τον αδερφό μου... ξέρω πως κι αυτή την τρομοκρατεί γι αυτό θέλει να φύγει...
μα αν πρέπει κάποιος να φύγει απ' το σπίτι αυτός είμαι εγώ... αν δικαιούται κάποιος να φύγει αυτός είμαι εγώ... και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να μοιραστώ το από πάνω νοίκι με τον αδερφό μου... εγώ το έκανα σπίτι το από πάνω... πριν ήταν δυο κολώνες μόνο... με έξυπνο τρόπο πριν από τρία χρόνια με έδιωξε η μανούλα από πάνω και έπαιρνε το νοίκι χωρίς μάλιστα να αποπληρώνει και το δάνειο.. αλλά όχι.. όχι...
δεν είπα τίποτα... πρέπει να καταφέρω να σηκωθώ πρώτα... αλλιώς τι να πω? μπορείς να διεκδικίσεις έρποντας?

[giorgos panou]

θαρρω πως πρεπει να βρεις νοημα σε απλα πραματα, θαρρω πως θα ταν αναζωογονητικο να αναζητεις την χαρα στις μικρες απολαυσεις της καθημερινότητας! ξερω πως ακούγετε βαρετο,,αλλα τα παντα γυρο μας είναι σχετικα.δλδη,π.χ. το να διαβασεις τα νεα της ημερας σε ένα σαιτ ενημεροτικο μπορει να το βρισκεις αλλα θα αν το παρεις με άλλη διαθεση μπορει να το βρεις ενδιαφερον!,ξερω ότι φενετε αστειο-κι για πολλους ειναι¨)¨)- λογικο, ένα άλλο παράδειγμα είναι με ένα βιβλιο!,αν το ξεκινάς με χαλαρη διαθεση ,αν το παρεις με ενδιαφερον κι σκεφτεις ότι θα θελες να "ταξιδεψεις" στην ιστορια ενός συγγραφεα ισως να περνα η ωρατου ομορφα! ισως σου προσφερει συναισθηματισμούς,ισως σου φερει την ομορφια της περιπέτειας και φυσικα της αγωνιας για το τι θα γινει, ετσι λοιπον οπωτες το ξανα διαβαζεις και αν εχει ενδιαφερον πλοκη θα σου κερδισει στιγμες που χωρις αυτό να εμοιαζαν βαρετες, στιγμες που θα εισουν σε μελαγχολεια η αρνιτικα αισθηματα.
καθευτη ξερω πως δεν γιατρευετε η ψυχημας τοσο ευκολα!ουτε νομιζω ότι εχω το μαγικο φιλτρο για αυτην, απλα νομιζω ότι αν μπορέσουμε να προγραμματίσουμε τον ελευθερο μας χρονο με τροπο δημιουργικο,με τροπο χαλαρο κι ηρεμο το αποτέλεσμα μπορει να αλλαξει!
συγκεκριμενα τωρα,σχετικα με τα οικογενειακασου -οπου με μπερδεψες λιγο με το νοικι,με το ποιου είναι το σπιτι κι ποιος το διεκδικεί ,χεχε- εκει λοιπον καλο θα ηταν να κατσεις καποια μερα μοναχησου ,να εισαι ξεκουραστεί, χαλαρη οσο γινετε με καθαρο μυαλο κι να κανεις ένα πλανο σε ένα χαρτι,να γραψεις τι πιστευεις πως είναι σκοπος για σενα, να γραψεις τα θετικα κι τα αρνιτικα ,να μπεις στην θεση της μαμαςσου κι του αδελφουσου και τελος να φτιαξεις ένα σχεδιο για τον η τους τροπους που θα δρασεις ώστε να σου προσφερουν το ποθητο σε σενα αποτέλεσμα.
η μελαγχολια από την καταθλιψη εχει δυαφορα! την πρωτη την περναμε ολοι μας ανα καιρους,την δευτερη δεν την περναμε ολοι μας κι κρατα πολύ καιρο! κρατα κι τις μερες που λογικα θα επρεπε να μασταν χαρουμενη από γεγονοτα αντικοιμενικα χαροπα! και συνηθος θελει γιατρο και για την διαγνωση ( αφου πολλες φορες αυτοι που λενε ότι εχουν καταθλιψη απλα εχουν μελαγχολια,όπως κι εδώ ,στο φορουμ ,είναι τοσο ευκολη αυτή η λεξη ,κι δυστυχως χανει την ουσιατης!αφου είναι δυσκολο να γραφει καποια-ος ότι εχει αυτην την ψυχικη ασθενεια κι καπακι την άλλη μερα να γραφει ότι βγηκε σε ένα κλαμπ κι περασε υπεροχα,ότι βρηκε νεα παρεα κ.α.)διοτι θελει μερικες φορες εκτως από θεραπεια κι φαρμακα.σου ευχομαι να μην εχεις λοιπον αυτή την ασθενεια,αλλα αν το πιστευεις να βρεις καποιον γιατρο ,ειτε με το κρατος ώστε να μην σου φυγουν πολλα λεφτα, διοτι δε πρεπει να το αφηνεις αφου πολλες φορες οσο το αφήνουμε τοσο μεγαλωνει! οσο για τις ουσιες σου εγραψα άλλη φορα την γνωμημου ,δεν είναι ότι βαριεμε να στα γραψω κι δω, τωρα, απλα πολλοι κοσμος ισως τα χλευασει παλυς.

[giorgos panou]

θαρρω πως πρεπει να βρεις νοημα σε απλα πραματα, θαρρω πως θα ταν αναζωογονητικο να αναζητεις την χαρα στις μικρες απολαυσεις της καθημερινότητας! ξερω πως ακούγετε βαρετο,,αλλα τα παντα γυρο μας είναι σχετικα.δλδη,π.χ. το να διαβασεις τα νεα της ημερας σε ένα σαιτ ενημεροτικο μπορει να το βρισκεις αλλα θα αν το παρεις με άλλη διαθεση μπορει να το βρεις ενδιαφερον!,ξερω ότι φενετε αστειο-κι για πολλους ειναι¨)¨)- λογικο, ένα άλλο παράδειγμα είναι με ένα βιβλιο!,αν το ξεκινάς με χαλαρη διαθεση ,αν το παρεις με ενδιαφερον κι σκεφτεις ότι θα θελες να "ταξιδεψεις" στην ιστορια ενός συγγραφεα ισως να περνα η ωρατου ομορφα! ισως σου προσφερει συναισθηματισμούς,ισως σου φερει την ομορφια της περιπέτειας και φυσικα της αγωνιας για το τι θα γινει, ετσι λοιπον οπωτες το ξανα διαβαζεις και αν εχει ενδιαφερον πλοκη θα σου κερδισει στιγμες που χωρις αυτό να εμοιαζαν βαρετες, στιγμες που θα εισουν σε μελαγχολεια η αρνιτικα αισθηματα.
καθευτη ξερω πως δεν γιατρευετε η ψυχημας τοσο ευκολα!ουτε νομιζω ότι εχω το μαγικο φιλτρο για αυτην, απλα νομιζω ότι αν μπορέσουμε να προγραμματίσουμε τον ελευθερο μας χρονο με τροπο δημιουργικο,με τροπο χαλαρο κι ηρεμο το αποτέλεσμα μπορει να αλλαξει!
συγκεκριμενα τωρα,σχετικα με τα οικογενειακασου -οπου με μπερδεψες λιγο με το νοικι,με το ποιου είναι το σπιτι κι ποιος το διεκδικεί ,χεχε- εκει λοιπον καλο θα ηταν να κατσεις καποια μερα μοναχησου ,να εισαι ξεκουραστεί, χαλαρη οσο γινετε με καθαρο μυαλο κι να κανεις ένα πλανο σε ένα χαρτι,να γραψεις τι πιστευεις πως είναι σκοπος για σενα, να γραψεις τα θετικα κι τα αρνιτικα ,να μπεις στην θεση της μαμαςσου κι του αδελφουσου και τελος να φτιαξεις ένα σχεδιο για τον η τους τροπους που θα δρασεις ώστε να σου προσφερουν το ποθητο σε σενα αποτέλεσμα.
η μελαγχολια από την καταθλιψη εχει δυαφορα! την πρωτη την περναμε ολοι μας ανα καιρους,την δευτερη δεν την περναμε ολοι μας κι κρατα πολύ καιρο! κρατα κι τις μερες που λογικα θα επρεπε να μασταν χαρουμενη από γεγονοτα αντικοιμενικα χαροπα! και συνηθος θελει γιατρο και για την διαγνωση ( αφου πολλες φορες αυτοι που λενε ότι εχουν καταθλιψη απλα εχουν μελαγχολια,όπως κι εδώ ,στο φορουμ ,είναι τοσο ευκολη αυτή η λεξη ,κι δυστυχως χανει την ουσιατης!αφου είναι δυσκολο να γραφει καποια-ος ότι εχει αυτην την ψυχικη ασθενεια κι καπακι την άλλη μερα να γραφει ότι βγηκε σε ένα κλαμπ κι περασε υπεροχα,ότι βρηκε νεα παρεα κ.α.)διοτι θελει μερικες φορες εκτως από θεραπεια κι φαρμακα.σου ευχομαι να μην εχεις λοιπον αυτή την ασθενεια,αλλα αν το πιστευεις να βρεις καποιον γιατρο ,ειτε με το κρατος ώστε να μην σου φυγουν πολλα λεφτα, διοτι δε πρεπει να το αφηνεις αφου πολλες φορες οσο το αφήνουμε τοσο μεγαλωνει! οσο για τις ουσιες σου εγραψα άλλη φορα την γνωμημου ,δεν είναι ότι βαριεμε να στα γραψω κι δω, τωρα, απλα πολλοι κοσμος ισως τα χλευασει παλυς.

[καθρεπτης]

γιώργο δυστυχώς έχω κατάθλιψη και όχι μια απλή μελαγχολία, απ' την οποία βασανίζομαι χρόνια... το πόσο δύσκολο είναι να σου δώσουν φάρμακα στο κεθεά το γνωρίζεις καλύτερα από άλλους... εκτός των άλλων ψυχιάτρων που μμπορεί να αμφισβητίσεις μου έχει διαγνωστεί και από τον ψυχίατρο του κεθεα και έπαιρνα και φάρμακα ακόμα και μέσα στην κοινότητα... από τα 60 άτομα με ψυχολογικά μόνο δύο είχαμε φαρμακευτική αγωγή για ψυχικά νοσήματα... και όντως με κάνει πολύ δυσλειτουργική... σε πολλά πράγματα.. το κακό είναι πως κάθε φορά που βουλιάζω είναι χειρότερα... και από άποψη διάρκειας και έντασης... πραγματικά είμαι σε φάση τώρα που πρέπει όπωσδηπτε να πάρω φάρμακα για να καταφέρω να σηκωθώ... το είπα στην μάνα και το μου απάντησε εντάξει να πάρω... ευτυχώς γιατί πραγματικά δεν αντέχω άλλο...
η βλακεία μου είναι πως όταν το ένιωθα πως ερχόταν... την περίοδο που γράφτηκα στο φόρουμ περίπου... καθόμουν εδώ και γκρίνιαζα και έψαχνα να βρω δουλειά αντί να τρέξω σε έναν ψυχίατρο να παρω φάρμακα να το προλάβω... άφησα χρόνο να περάσει και κύλησε εις βάρος μου..

[giorgos panou]

συγνωμη! δεν το ξερα!,δε το θυμομουν ότι ειχες διαγνωση από γιατρους! επισης το παραδηγμα δεν αναφεροταν προσωπικα σε εσενα,το ελεγα γενικα, αν παρατηρήσεις πολλα παιδια εδώ στο φορουμ λενε για την καταθλιψη!το λενε τοσο ευκολα σαν να είναι ένα απλο συναισθημα της στιγμης! ευτυχως για αυτά τα παιδια δεν την εχουν αυτην την τοσο υπουλη ασθενεια! βλέπεις μεχρι πριν λιγα χρονια ακομα κι οι γιατροι δεν την εβλεπαν σαν οργανικη ασθενεια! ευτυχως λοιπον που δεν είναι τοσο πολλα τα ατομα που εχουν.
δεν θελω να σου κανω τον εξυπνο-ασε που κι να θελα δεν είμαι ,χεχε,-αλλα νομιζω ότι είναι καλο να εξαντλήσεις όλα τα περιθορια αποφυγης φαρμακων κι μετα να τα παρεις,κατι δλδη που διαβαζω ότι κανεις, συμφωνω λοιπον μαζισου, απλα εκει που δυαφωνω είναι στο να νιώθεις ενοχες με την αποφασησου να πιασεις δουλεια! νομιζω ότι η εργασια σου προσφερει καλο! βεβαια μπορει να μην φενετε μονομιάς αλλα νομιζω ότι συντομα θα προσφερει κατις.
σχετικα με την μαμασου,,,,,είναι τοσο δυσκολο να παρω θεσει για αυτό το θεμα,,είναι τοσο λεπτο αυτό το θεμα,,απλα,,νομιζω ότι κι η μαμασου εχει κι αυτή τα δικα της,,,,θαρρω όμως ότι οσα κι αν εχει,,οσο πικρα κι αν σου μιλα καποιες φορες,,οσο αδικα κι αν σου φερετε καποιες φορες!!,,,κατά βαθος πιστευω ότι σε λατρευει,,ότι "πονα" μεσα της βαθια! για εσενα!! αλλα ισως θελει να σου δειχνει ότι είναι αυστηρη μαζισου,λογο της "αμαρτίας"που καπωτες ακολουθησες!

[καθρεπτης]

δεν νιώθω άσχημα που έψαχνα δουλειά... καλό ήταν αυτό... που έκανα μόνο αυτό και δεν κοίταγα και λίγο την ψυχική μου υγεία ώστε να μην φτάσω στο σημείο που είμαι θεωρώ πως ήταν η βλακεία... πολύ κάτω σου λέω... ούτε στο φόρουμ δεν μπορούσα να μπω...
καλό μου έκανε τελικά΄που μπήκα ΄΄ομως

[nikiii]

Καθρέυτη χαίρομαι που εμφανίστηκες. Κόψε τα ναρκωτικά γιατί θα είσαι περισσότερο μέσα στην κατάθλιψη και προσπάθησε να χαρείς παρά τα όσα έγιναν στο παρελθόν ότι σου μίλησε ειλικρινά η μητέρα σου. Κι εγώ κλεινόμουν στο δωμάτιο κι ένιωθα χειρότερα. Σταμάτα το αυτό και κανε κάτι κι εσυ στο σπίτι καμιά δουλειά κτλ. Πρόσφερε κάτι έστω με τον τρόπο αυτό. Ούτε εγώ έκανα γιατί κρατούσα κακία και πιεζόμουν ακόμα πιο πολύ και ζούσα μέσα στο άγχος κι ούτε μπορούσα κι εγώ να σηκωθώ από το κρεβάτι. Άλλαξε ίσως κάτι περιμένει για να σε δει πιο σοβαρά. Βγες κάθε μέρα από το σπίτι και περπατά λίγη ώρα θα ξεσκας και μπορεί να σκέφτεσαι λίγο πιο καθαρά. Μίλησε της όσο βρίσκεις ευκαιρία αν δεν σε νοιάζει να το κάνεις γι'αυτή κανε το για σένα για να μπορέσεις να ζήσεις καλύτερα. Αν αισθάνεσαι ότι κάποιος σε πιέζει γραψε κάπου 5 θετικά στοιχεία που νομίζεις ότι έχει και πες ευχαριστώ έστω νοερά σε αυτόν που κάνει η έκανε κάτι για σένα πχ πες ευχαριστώ στην μητέρα σου που μαγειρεύει.

[καθρεπτης]

η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να μαγειρεύει η μάνα μου τις Κυριακές και αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμα πιο άσχημα... νιώθω πως της τρώω το φαί της, πως την εκμεταλέυομαι, την προηγούμενη βδομάδα μου πήρε και χυμό... της είπα ευχαριστώ αλλά φοβάμαι πολύ να βγω από το δωμάτιο... δεν θέλω να της μιλάω... νομίζω πως θα την πατήσω πάλι... και η μητέρα μου μία πάνω μία κάτω είναι... δεν ξέρω... δεν θα την ξαναπατήσω πάντως...
τον τελευταίο χρόνο που μένω με την μάνα μου... στην ουσία τώρα την γνώρισα... και για ένα είμαι σιγούρη δεν θα την ξαναπατήσω... την γνώρισα πια...

[giorgos panou]

μα είναι πολύ ομορφο το ότι λιγο λιγο σε ξανα πλισιαζει!ότι σιγα σιγα "ερχετε" στην κορη της που τοσο της εληψε!είναι τοσο χαρουμενο αυτό που γραφεις!είναι η μαγεια της στοργης ρεσυ!!μην το φοβάσαι!! ζηστω!!και δωσε την χαρα κι στην μανασου να το ζησει!!αγγαλιασε την!!μην κολας!! ξερω κι καταλαβαινω ότι εχουν παιχτεί πολλα!!πολλα που σε εχουν ξενερωσει,,,κι εχεις δικιο!!στην τελικη! οι γονεις μας είναι υποχρεοι να μας πλησιαζουν!!αυτοι μας εφεραν!! αυτοι πρεπει να κανουν το βημα!!αυτοι πρεπει να θυσιαζοντε για τα παιδιατους!!όμως εσυ θα ελεγα να κοιτας το τωρα!!ζησε τις στιγμες!!!αυτό είναι η ζωη,τωρα ειμαστε αυριο μπορει να μην ειμαστε!!!ξερεις ότι την τελευταια στιγμη που αναπνεουμε ζωντανοι αυτό που αναπολουμε είναι κατι τέτοιες στιγμες!!την στοργικη αγγαλια της μαναςμας!!το χαμογελοτης,που είναι το μονο με πραγματικο νιαξιμο!!!βεβαια την ωρα που "φευγουμε"αναπολουμε κι αλλα πραματα,όπως αυτην-αυτόν που ερωτευτικαμε!!η στιγμες ,παιδικες με αναμελα παιχνίδια!!όμως καμια στιγμη δεν νοσταλγούμε την πικρα!!
καθευτη δεν θελω να σου καμω τον θεολογο!ουτε τον ηθικο!!!απλα νομιζω ότι πρεπει να αναλογιστείς πολλα κι για πολύ!!να αφησεις την καρδουλασου να γαληνεψει λιγάκι!!!το εχεις αναγκη ,κι το εχεις κι μεσασου!!αρκετα την πονεσες κι σου την πονεσαν την ψυχουλασου οι γυρο κι τριγυρο!!!καιρος να τους γραψεις ολους αυτους εκει που πρεπει!!!εκει που δεν πιανει μελανι!!καταλαβες που¨)¨),,να ασχοληθείς με την παρτυσου!!το αξίζεις!!!απλα κανε λιγο υπομονη!!κι ασε την αδρεναλινη στην απεξω για καποιο καιρο!!φερσου λιγο θυλικα¨), εννοείτε πως κι τωρα εισαι θυλικο! απλα φερσου κι αναλογα,δλη πονηρα κι γλυκα!!κι θα δεις που όλα θα αλλαξουν,,βεβαια φανταζομαι πως δεν εχεις μαθει να σε λυπουντε εισαι υπεριφανο κοριτσι κι μαγκιασου!!όμως πανω από όλα εσυ!!
1

[μυσπ]

μ' έχει συνθλιψει η κατάθλιψη... τόσες μέρες στο κρεβάτι... μπορεί και πάνω από μήνα... τις τελευταίες ούτε καθιστή δεν αντέχω να κάθομαι στο κρεβάτι...
ούτε τον υπολογιστή δεν ανοίγω... δύσκολο κι αυτό μου φαίνεται... κατάφερα την τελευταία βδομαδα να μπω στο φόρουμ... μα ούτε να διαβάσω μπόρεσα ούτε τίποτα...
και τώρα πως γράφω και γιατί δεν ξέρω...
στη δουλειά με το ζόρι όσο γίνεται πιο αργά για να μην βλέπω τους άλλους... δεν θέλω να μιλάω σε κανέναν... και με τι μούτρα κατεβασμένα θα απαντήσω "καλά" στο τι κάνεις...
ειλικρινά δεν ξέρω... όλη μου η ζωή σχεδόν χαμένη... μια στα ναρκωτικά... μια στην κατάθλιψη...
σήμερα βγήκα για λίγο από το δωμάτιο... έκατσα στο σαλόνι 10 λεπτά... ήθελα να πω στην μάνα μου πως χρειάζομαι φάρμακα... θα πρέπει να τα πληρώσει αυτή.. και όλο μου τον μισθό να δωσώ (180) δεν νομίζω να φτάνει...
δεν πρόλαβα να μιλήσω... μίλησε αυτή... για τα δικά της προβλήματα... δίκιο έχει κι αυτή...
πως την βαραίνω και δεν αντέχει άλλο, πως πρέπει κάτι να κάνω, πως νιώθει πως ευθύνεται αυτή για την κατάσταση μου, πως σκέφταιται πως είμαι κλεισμένη στο δωμάτιο γιατί δεν αντέχω να την βλέπω και σκέφτεται να λείπει κάποιες ώρες για να κυκλοφορώ έστω λίγο μέσα στο σπίτι, πως τώρα που θα γυρίσει ο αδερφός μου θα μας αφήσει το σπίτι και θα φύγει, και να μας δώσει και το νοίκι του από πάνω...
εκεί ήθελε να καταλήξει... με τρομοκρατεί η ιδέα του να μείνω με τον αδερφό μου... ξέρω πως κι αυτή την τρομοκρατεί γι αυτό θέλει να φύγει...
μα αν πρέπει κάποιος να φύγει απ' το σπίτι αυτός είμαι εγώ... αν δικαιούται κάποιος να φύγει αυτός είμαι εγώ... και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να μοιραστώ το από πάνω νοίκι με τον αδερφό μου... εγώ το έκανα σπίτι το από πάνω... πριν ήταν δυο κολώνες μόνο... με έξυπνο τρόπο πριν από τρία χρόνια με έδιωξε η μανούλα από πάνω και έπαιρνε το νοίκι χωρίς μάλιστα να αποπληρώνει και το δάνειο.. αλλά όχι.. όχι...
δεν είπα τίποτα... πρέπει να καταφέρω να σηκωθώ πρώτα... αλλιώς τι να πω? μπορείς να διεκδικίσεις έρποντας?

Καλησπερα φιλη μου αναρωτιομουν που εισαι κ τι κανεις χαιρομαι που εδωσες ενα σημειο ζωης να δω τι κανεις λυπαμαι για το οτι εχεις περασει αυτο τον καιρο απρακτη ομως κατανοω γιατι το κανεις αυτο,Πηγαινεις αποκλειστικα στην δουλεια?δεν πηγαινεις στην φιλοζωικη που ελεγες?Οσον αφορα την μητερα σου δεν συμφωνω με την σταση της δεν πρεπει να επιβαρυνει περισσοτερο την ψυχολογια σου ενα παιδι δεν πρεπει να ειναι ποτε βαρος για τον γονιο του κ εστω κ τωρα επρεπε να σου πει να ειστε ενωμενες να σε στηριζει θυσιαζοντας τα παντα κ οχι να τραπει σε φυγη η φυγη δεν ειναι λυση ειναι δειλια,Εισαι ανθρωπος δεν εισαι παρασιτο μην νιωθεις οτι περισευεις οτι εισαι βαρος καπου,τωρα γιατι σε τρομοκρατει η προοπτικη να μενεις με τον αδερφο σου?δεν τα πηγαινετε καλα?Εισαι οντως σε πολυ δυσκολη θεση ομως ετσι κ θελεις μπορεις να σηκωθεις κ με τον καιρο να διεκδηκησεις πραγματα που σου ανηκουν,Οπως σου ειπα δεν προκεται να θεραπευτεις ετσι κ εισαι διαρκως στον καναπε πρεπει να κινητοποιηθεις λιγο δεν γινεται αλλιως ετσι κ κινητοποιηθεις ολο κ κατι μπορει να γινει

[καθρεπτης]

τιποτα δεν έκανα μυσπ... στην αρχη κοίταγα λίγο για δουλειά αλλά τα παράτησα γρήγορα και σάπιζα στο κρεβάτι... ούτε στον υπολογιστή δεν καθόμουν... με τον αδερφο μου η κατάσταση είναι αρκέτα περίεργη... ουσιαστικά σχέση έχουμε αρχίσει να έχουμε τα 2-3 τελευταία χρόνια... μικροί είχαμε πολύ ανταγωνιστική σχέση, πολύ βίαιη... ο αδερφός μου ακόμα είναι αρκετά βίαιος... δεν κάνει σωματική βία ποτέ... μόνο μικρά παίζαμε σφαλιάρες... ίσως και λίγο μεγαλύτεροι από μικρά αλλά αυτά έχουν κοπεί χρόνια τώρα... είναι όμως πολύ απότομος και επιθετικός... αυτός είναι και ο λόγος άλλωστε που θέλει να φύγει η μητέρα μου... εν μέρη την καταλαβαίνω.. και στο κάτω κάτω της γραφής δεν περίμενα και τίποτα από αυτή... και που δέχτηκε να μου πάρει φάρμακα θαύμα είναι αν σκεφτώ πως πριν ενάμιση χρόνο που ήρθα να μείνω εδώ μου ξέκαθάρισε απ' την αρχή πως δεν διαθέτει δραχμή για μένα... ούτε για φάρμακα...
με ανησυχεί όμως γιατί πάνω που θεωρώ πως έχουμε αρχίσει να έχουμε μια σχέση με τον αδερφό μου θα διαλυθεί με την συγκατηκοιση... κι αυτός δεν είναι καλά μην νομίζεις... παλιότερα τον ζήλευα γιατί πίστευα πως είχε περάσει πολύ καλά στα παιδικά μας χρόνια... ο αδερφός μου όμως έφαγε πολύ σκωτσέζικο ντουζ μικρός καθώς ήταν κοντά στην μάνα μου... κι εγώ φαντάσου τους ζήλευα... τι να πω... καθόλου δεν γνωριζόμασταν... και για να μην διαλύσουμε αυτό που καταφέραμε να φτιάξουμε τα τελευταία χρόνια με αρκετή δυσκολία θα θέλει πολύ προσπάθεια... και δεν έχω αυτή τη στιγμή την δύναμη για τίποτα... φοβάμαι πως αν δεν φαγωθούμε θα κλειστούμε στους εαυτούς μας και θα χάσουμε την επικοινωνία που έχουμε... που είναι πολυ ουσιαστική... κανείς δεν με ξέρει τόσο καλά όσο αυτός...


γιώργο άστο η κατάσταση με την μάνα μου είναι πολύ πολύπλοκη... πάντως γενικά να ξέρεις πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουμε απαραίτητα όταν γινόμαστε γονείς... το πιο δύσκολο τελικά είναι να είσαι γονιός....

[Deleted-member-15102015]

Καλό μου κοριτσάκι έλεος δηλ..... έχεις γεμίσει ενοχές τον εαυτό σου ακόμα κ για τα πιο άκυρα πράγματα! Αυτός που θα έπρεπε, όχι απλά να είχε ενοχές, αλλά να είχε μη σου πω αυτοκτονήσει κ από τις ενοχές της είναι η μάνα σου, εκείνη φέρει κ την ευθύνη για την κατάστασή σου , αν θυμάμαι καλά ούτε να σπουδάσεις δεν σε άφησε, κ τώρα το ξεπληρώνει με 1 χυμό κ φαγητό τις Κυριακές.......? Συνειδητοποιείς τί λες.....? Εσύ σε λίγο, όπως το πας, θα αισθάνεσαι ενοχές που αναπνέεις κ της τρως το οξυγόνο! Δεν θα τα διορθώσεις όλα μαζί, one step at a time κ ψυχραιμία!
1. Παραείσαι έξυπνη κοπέλα για να σε "φάνε", αυτές είναι η πλέον λάθος διέξοδος. Μη χαραμιστείς εκεί.
2. Δώσε προτεραιότητα στην ψυχική σου υγεία, αν δεν έρθει πρώτα αυτό δε γίνεται καμία δουλειά. Αν χρειάζεσαι φάρμακα τότε ναι, πρέπει να βρεις οπωσδήποτε πρόσβαση σε αυτά. Μην το βάζεις κάτω, απ' ό,τι έχω καταλάβει τα έχεις βγάλει πέρα κ σε πολύ πιο δύσκολα, δεν θα κολώσεις τώρα! Πρώτα χρειάζεται να ορθοποδήσεις ψυχολογικά κ ύστερα όλα τα άλλα. Κ κάποια στιγμή σε αυτή τη ζωή πρέπει να μάθεις να βάζεις κ τον εαυτό σου 1ο, εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι είσαι μια ψυχούλα που έχει πονέσει κ υποφέρει πολύ στη ζωή της, δεν της δόθηκε κ δεν της χαρίστηκε ποτέ τίποτα, ακόμα κ τα πλέον αυτονόητα για τους άλλους ανθρώπους, έχεις στερηθεί τα πάντα σε υλικό κ σε συναισθηματικό επίπεδο (ακόμα κ τη στοιχειώδη αγάπη κ φροντίδα από την οικογένειά σου), σου αφαιρέθηκε η ευκαιρία να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου, έχεις κακοποιηθεί σωματικά κ ψυχολογικά, οπότε το αποτέλεσμα είναι να νοιώθεις ευγνωμοσύνη ακόμα κ για το πιο παραμικρό πράγμα (1 χυμό την προηγούμενη εβδομάδα από τη μάνα σου!) κ φυσικά κατάθλιψη........ καταθλιψάρα. Μην αφήνεις τον εαυτό σου να βουλιάζει, γιατί, ασχέτως αν το πιστεύεις ή όχι, είσαι σπάνιος άνθρωπος με πολλά κότσια κ αντοχές κ πρωτίστως ωριμότητα, άλλοι με το 1/1.000.000 των προβλημάτων σου ρίχνουν τις ευθύνες αλλού, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό κ χτίζουν παντού αδιέξοδα κ τοίχους. Εσύ αντίθετα, αν κ έχεις κάθε μα κάθε περιθώριο να φορτώσεις αλλού τις ευθύνες, δεν το κάνεις, αντίθετα αναγνωρίζεις όλη την ευθύνη ως δική σου κ τα σφάλματά σου, κ συνεχίζεις να παλεύεις.
3. Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία σου, αλλά μην φοβάσαι τη συγκατοίκηση με τον αδερφό σου, ίσως να βγει καλύτερη απ'όσο υποψιάζεσαι. Ίσως κ αυτός να δείξει κατανόηση, εδώ η μαμά σου έχει αρχίσει να δείχνει 1 υποτυπωδώς ανθρώπινο πρόσωπο μετά από τόσα χρόνια κακομεταχείρισης.
4. Πάρε τα πάνω σου κ να θυμάσαι πως το σκοτάδι είναι πάντα πιο πυκνό κ η νύχτα πιο μαύρη πάντα λίγο πριν από το ξημέρωμα. Κοίταξε τον εαυτό σου κ όταν βελτιωθείς θα βρεις κ μια δουλειά της προκοπής, έτσι κ αλλιώς εσύ έχεις αποδείξει πως δεν μασάς, δεν είσαι καμιά καλομαθημένη πριγκηπέσσα, επιβιώνεις κ στα δύσκολα....... που κάποια στιγμή θα γίνουν κ πιο εύκολα. Μακάρι ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος, δεν είναι κ τις αδικίες τις πληρώνουν οι ευαίσθητοι. Οπότε άρχιζε να σε αγαπάς κ να σε προσέχεις περισσότερο γιατί αξίζεις πολλά παραπάνω. Κ ό,τι θες εμείς εδώ είμαστε.

[Deleted-member-15102015]

Καλό μου κοριτσάκι έλεος δηλ..... έχεις γεμίσει ενοχές τον εαυτό σου ακόμα κ για τα πιο άκυρα πράγματα! Αυτός που θα έπρεπε, όχι απλά να είχε ενοχές, αλλά να είχε μη σου πω αυτοκτονήσει κ από τις ενοχές της είναι η μάνα σου, εκείνη φέρει κ την ευθύνη για την κατάστασή σου , αν θυμάμαι καλά ούτε να σπουδάσεις δεν σε άφησε, κ τώρα το ξεπληρώνει με 1 χυμό κ φαγητό τις Κυριακές.......? Συνειδητοποιείς τί λες.....? Εσύ σε λίγο, όπως το πας, θα αισθάνεσαι ενοχές που αναπνέεις κ της τρως το οξυγόνο! Δεν θα τα διορθώσεις όλα μαζί, one step at a time κ ψυχραιμία!
1. Παραείσαι έξυπνη κοπέλα για να σε "φάνε", αυτές είναι η πλέον λάθος διέξοδος. Μη χαραμιστείς εκεί.
2. Δώσε προτεραιότητα στην ψυχική σου υγεία, αν δεν έρθει πρώτα αυτό δε γίνεται καμία δουλειά. Αν χρειάζεσαι φάρμακα τότε ναι, πρέπει να βρεις οπωσδήποτε πρόσβαση σε αυτά. Μην το βάζεις κάτω, απ' ό,τι έχω καταλάβει τα έχεις βγάλει πέρα κ σε πολύ πιο δύσκολα, δεν θα κολώσεις τώρα! Πρώτα χρειάζεται να ορθοποδήσεις ψυχολογικά κ ύστερα όλα τα άλλα. Κ κάποια στιγμή σε αυτή τη ζωή πρέπει να μάθεις να βάζεις κ τον εαυτό σου 1ο, εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι είσαι μια ψυχούλα που έχει πονέσει κ υποφέρει πολύ στη ζωή της, δεν της δόθηκε κ δεν της χαρίστηκε ποτέ τίποτα, ακόμα κ τα πλέον αυτονόητα για τους άλλους ανθρώπους, έχεις στερηθεί τα πάντα σε υλικό κ σε συναισθηματικό επίπεδο (ακόμα κ τη στοιχειώδη αγάπη κ φροντίδα από την οικογένειά σου), σου αφαιρέθηκε η ευκαιρία να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου, έχεις κακοποιηθεί σωματικά κ ψυχολογικά, οπότε το αποτέλεσμα είναι να νοιώθεις ευγνωμοσύνη ακόμα κ για το πιο παραμικρό πράγμα (1 χυμό την προηγούμενη εβδομάδα από τη μάνα σου!) κ φυσικά κατάθλιψη........ καταθλιψάρα. Μην αφήνεις τον εαυτό σου να βουλιάζει, γιατί, ασχέτως αν το πιστεύεις ή όχι, είσαι σπάνιος άνθρωπος με πολλά κότσια κ αντοχές κ πρωτίστως ωριμότητα, άλλοι με το 1/1.000.000 των προβλημάτων σου ρίχνουν τις ευθύνες αλλού, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό κ χτίζουν παντού αδιέξοδα κ τοίχους. Εσύ αντίθετα, αν κ έχεις κάθε μα κάθε περιθώριο να φορτώσεις αλλού τις ευθύνες, δεν το κάνεις, αντίθετα αναγνωρίζεις όλη την ευθύνη ως δική σου κ τα σφάλματά σου, κ συνεχίζεις να παλεύεις.
3. Αντιλαμβάνομαι την ανησυχία σου, αλλά μην φοβάσαι τη συγκατοίκηση με τον αδερφό σου, ίσως να βγει καλύτερη απ'όσο υποψιάζεσαι. Ίσως κ αυτός να δείξει κατανόηση, εδώ η μαμά σου έχει αρχίσει να δείχνει 1 υποτυπωδώς ανθρώπινο πρόσωπο μετά από τόσα χρόνια κακομεταχείρισης.
4. Πάρε τα πάνω σου κ να θυμάσαι πως το σκοτάδι είναι πάντα πιο πυκνό κ η νύχτα πιο μαύρη πάντα λίγο πριν από το ξημέρωμα. Κοίταξε τον εαυτό σου κ όταν βελτιωθείς θα βρεις κ μια δουλειά της προκοπής, έτσι κ αλλιώς εσύ έχεις αποδείξει πως δεν μασάς, δεν είσαι καμιά καλομαθημένη πριγκηπέσσα, επιβιώνεις κ στα δύσκολα....... που κάποια στιγμή θα γίνουν κ πιο εύκολα. Μακάρι ο κόσμος μας να ήταν καλύτερος, δεν είναι κ τις αδικίες τις πληρώνουν οι ευαίσθητοι. Οπότε άρχιζε να σε αγαπάς κ να σε προσέχεις περισσότερο γιατί αξίζεις πολλά παραπάνω. Κ ό,τι θες εμείς εδώ είμαστε.

[nikiii]

Μην νιώθεις ότι της τρως το φαΐ από την στιγμή που δείχνει αυτό το ενδιαφέρον κι εγώ δεν μπορώ να εμπιστευτώ και είναι μια πάνω και μια κάτω αλλά κάπου κάπου να χρησιμοποιείς διπλωματία για να την έχεις λίγο με το μέρος σου χωρίς να χρειάζεται να την εμπιστευτείς ιδιαίτερα. Να βγαίνεις από το δωμάτιο αλλά όχι συνέχεια αν δεν θες. Ίσως να σκέφτεται ότι κι εσυ δεν ενδιαφέρεσαι και πολύ για εκείνη αλλά κάποια βασικα να τα κάνεις κι όσο μπορείς να μιλάς πιο ήρεμα. Όπως κάνεις αφήνεις χώρο στον αδερφό σου να παίρνει παραπάνω αξία από εσένα

[καθρεπτης]

νικη έχεις απόλυτο δίκιο, ο αδερφός μου έχει μεγαλύτερη αξία από μένα... και με τον τροπό μου δίνω κι εγώ χώρο γι αυτό... όσο για το "ανθρωπινο προσωπο" της μάνας μου μόνο καχύποπτα μπορώ να το δω πλέον... στην καλύτερη περίπτωση θα είναι λόγω ενοχών... αν ήθελε να είναι τελείως ειλικρινής στα λεγόμενα της θα έπρεπε να πει... "μιας και θα ρθει ο αδερφός σου, τον οποίο δεν αντέχω και δεν χωράμε και τρία άτομα σε αυτό το σπιτί, που είναι θέμα χρόνου να γίνει η κατάσχεση, εγώ θα παω να βρω ένα σπιτάκι για την πάρτυ μου, τώρα που ακόμα όλα είναι ήρεμα, στο οποίο δεν θα χωράτε, και αργότερα θα δυσκολευτείτε να μου ζητησετε να μείνετε μαζί μου, γιατί ξέρω πολύ καλά με πόσες ενοχές σας έχω μεγαλώσει και τους δύο... θα σας αφήσω και το πάνω νοίκι, γιατί είμαι πολύ καλή και δεν θα έχετε να φάτε και να πληρώσετε το ρεύμα.. κι εσύ παίρνεις μόνο 180 ευρώ και ο αδερφός σου δεν έχει δουλειά.. 180+150=230. μια χαρά θα ειστε... 115 ο καθένας... ούτως η άλλως και το πάνω σπίτι θα κατασχεθεί, οπότε πρέπει να μάθω να μην υπολογίζω κι εγώ στο πάνω νοίκι... καλά να είστε και ελπίζω να μην φαγώθειτε... και οπως σου είπα θα μένω κάπου... να μην σε νοιάζει που.."
είμαι πολύ κακιά ε? τώρα τελευταία έχω γίνει τόσο κακιά, γι αυτό δεν την ξαναπατάω...
το περιεργο είναι πως παρολο που σκέφτομαι αλλιώς... νιώθω αλλιώς... μάλλον επειδή κι αυτός ο τροπος σκέψης είναι σχετικά καινούργιος... μέχρι πριν 2-3 χρόνια πίστευα πως η μανουλα θυσιάζεται στην κυριολεξία για μας... εκεί να δεις ενοχές... αλλά δυστυχώς καλά την γνώρισα τον τελευταίο 1-1,5 χρόνο που μένουμε μαζί.. πιο πριν δεν την ήξερα... φταίει και η θεράπεια βέβαια... μου άνοιξε τα μάτια και προς αυτή την κατεύθυνση...