Αυτο-απόρριψη.

[Μαντζουράνα_ed]

Βρισκόμουν εκεί από την πρώτη στιγμή,
στην αδρεναλίνη
που κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σου
όταν έκαναν έρωτα για να σε συλλάβουν,
και μετά στο υγρό
που η μητέρα σου έστελνε στη μικρή καρδιά σου
όταν ακόμα ήσουν απλώς ένα παράσιτο.

Έφτασα σ΄εσένα προτού μπορέσεις να μιλήσεις,
προτού ακόμα μπορέσεις να καταλάβεις κάτι
απ΄αυτά που σου έλεγαν οι άλλοι.
Βρισκόμουν εκεί όταν, αδέξια,
προσπαθούσες να κάνεις τα πρώτα σου βήματα
εμπρός στο πειραχτικό και γελαστό βλέμμα όλων.
Όταν ήσουν απροστάτευτος και εκτεθειμένος,
Όταν ήσουν ευάλωτος κι είχες ανάγκη.

Μ΄έφερε στη ζωή σου
το χέρι της μαγικής σκέψης,
Με συνόδευαν …
οι προλήψεις και τα ξόρκια,
τα φετίχ και τα φυλαχτά…
οι καλοί τρόποι, οι συνήθειες και η παράδοση …
οι δάσκαλοί σου, τα αδέρφια σου και οι φίλοι σου …

Προτού μάθεις πως υπήρχα
Διαίρεσα στην ψυχή σου σ΄ έναν κόσμο φωτός κι έναν κόσμο σκότους.
Έναν κόσμο για το καλό κι έναν για τα υπόλοιπα.

Εγώ σου έφερα τα συναισθήματα της ντροπής,
σου έδειξα όλα τα μειονεκτήματά σου,
τις ασχήμιές σου,
τις ανοησίες σου,
τα δυσάρεστα όλα.
Εγώ σου κρέμασα την ταμπέλα «διαφορετικός»
όταν σου είπα για πρώτη φορά στο αυτί
ότι κάτι δεν πήγαινε εντελώς καλά σ΄εσένα.

Υπάρχω πριν από τη συνείδηση,
πριν από την ενοχή,
πριν από την ηθική,
πριν από τις αρχές του χρόνου,
πριν ακόμα ο Αδάμ ντραπεί για το κορμί του
όταν αντιλήφθηκε ότι ήταν γυμνός …
Και το κάλυψε!

Είμαι ο απρόσκλητος μουσαφίρης,
Ο ανεπιθύμητος επισκέπτης,
Και ωστόσο,
Είμαι πρώτος που ήλθα και τελευταίος που θα φύγω.
Έγινα ισχυρός με τον καιρό
ακούγοντας τις συμβουλές των γονιών σου
για το πώς θα θριαμβεύσεις στη ζωή.

Παρατηρώντας τις αντιλήψεις της θρησκείας σου,
που σου λέει τι να κάνεις και τι να μην κάνεις,
για να σε δεχτεί ο Θεός στις αγκάλες του.
Υποφέροντας απάνθρωπα αστεία
των συντρόφων σου στο σχολείο
όταν γελούσαν με τις δυσκολίες σου.
Υπομένοντας τις ταπεινώσεις από τους ανωτέρους σου.
Παρατηρώντας την άχαρη μορφή σου στον καθρέφτη
και συγκρίνοντάς την μετά με την εικόνα των «διασήμων»
που βγαίνουν στην τηλεόραση.

Και τώρα, επιτέλους,
έτσι όπως είμαι δυνατός,
και για τον απλό λόγο
ότι είμαι γυναίκα,
ότι είμαι νέγρος,
ότι είμαι Εβραίος,
ότι είμαι ομοφυλόφιλος,
ότι είμαι ανατολίτης,
ότι είμαι ανάπηρος,
ότι είμαι ψηλός, κοντός ή χοντρός…
μπορώ να σε μεταμορφώσω
σ΄ένα σωρό σκουπίδια,
σε παλιοσίδερα,
σε αποδιοπομπαίο τράγο,
στον παγκόσμιο υπεύθυνο,
σ΄έναν καταραμένο μπάσταρδο
μιας χρήσης.

Γενεές και γενεές ανδρών και γυναικών
με υποστηρίζουν.
Δεν μπορείς να ξεφύγεις από μένα.

Η θλίψη που προξενώ είναι τόσο ανυπόφορη που
για να με αντέξεις,
πρέπει να με μεταδώσεις στα παιδιά σου,
ώστε να με περάσουν στα δικά τους παιδιά,
στους αιώνες των αιώνων.

Για να βοηθήσω εσένα και τους απογόνους σου
θα μεταμφιεστώ σε τελειομανία,
σε υψηλά ιδανικά,
σε αυτοκριτική,
σε πατριωτισμό,
σε ηθικές αξίες,
σε καλές συνήθειες,
σε αυτοέλεγχο.

Η θλίψη που σου προξενώ είναι τόσο έντονη
που θα θελήσεις να με αρνηθείς
και, γι΄ αυτό,
θα προσπαθήσεις να με κρύψεις πίσω από τα πρόσωπά σου,
πίσω από τα ναρκωτικά,
πίσω από τη μάχη σου για το χρήμα,
πίσω από τις νευρώσεις σου,
πίσω από την απρόσωπη σεξουαλικότητά σου.
Δεν έχει σημασία τί κάνεις, όμως,
δεν έχει σημασία πού πηγαίνεις.
Εγώ θα είμαι πάντα εκεί,
πάντοτε παρών.
Γιατί ταξιδεύω μαζί σου
μέρα και νύχτα,
ακούραστα,
δίχως όρια.

Εγώ είμαι η βασική αιτία της εξάρτησης,
της κτητικότητας,
της πίεσης,
της ανηθικότητας,
του φόβου,
της βίας,
του εγκλήματος,
της τρέλας.

Εγώ σου δίδαξα το φόβο της απόρριψης,
κι εγώ περιόρισα την ύπαρξή σου σ΄ αυτό το φόβο.
Από μένα εξαρτάται το αν θα εξακολουθήσεις να είσαι
αυτό το άτομο που το γυρεύουν, το λατρεύουν,
το χειροκροτούν,
ο ευγενικός και ο ευχάριστος
που είσαι σήμερα για τους άλλους.
Από εμένα εξαρτάσαι,
γιατί εγώ είμαι το μπαούλο όπου έχεις κρύψει
εκείνα τα πιο δυσάρεστα πράγματα,
τα πιο γελοία,
τα λιγότερο επιθυμητά κι από σένα τον ίδιο.

Χάρη σ΄εμένα
έμαθες να συμβιβάζεσαι
με αυτά που σου δίνει η ζωή,
γιατί, τελικά,
οτιδήποτε κι αν ζήσεις,
θα είναι πάντοτε παραπάνω
απ΄αυτό που νομίζεις ότι αξίζεις.

Το μάντεψες, έτσι δεν είναι;
Είμαι το συναίσθημα της απόρριψης που νιώθεις για τον ίδιο σου τον εαυτό.

Όλα άρχισαν εκείνη τη γκρίζα μέρα
Που αφέθηκες να πεις περήφανος:
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!»
Και, ντροπιασμένος και φοβισμένος,
κατέβασες το κεφάλι
κι άλλαξες τα λόγια και τις πράξεις σου
με ένα συλλογισμό:
«ΕΓΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΜΟΥΝ…»


(Από το βιβλίο "ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ" του ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ)


Αυτό το βίντεο αξίζει...
http://www.youtube.com/watch?v=5Td6Yh0Gwss

[Μαντζουράνα_ed]

Διαβάζοντάς το δάκρυσα.
Αισθάνθηκα σαν να έκανα 100 ώρες πετυχημένη ψυχοθεραπεία.

Ένα κείμενο δυνατό, που σου πετάει την αλήθεια στα μούτρα.
Σαν χαστούκι.

Εκεί βρίσκεται η βαθύτερη βαθύτερη πηγή όλων των προβλημάτων μας: στην αυτο-απόρριψη.
Αυτήν πρέπει να πολεμήσουμε με νύχια και με δόντια.
Ούτε τις σοκολάτες έχουμε να πολεμήσουμε, ούτε τα πιτόγυρα, ούτε τις καρμπονάρες, ούτε τα γαλακτομπούρεκα.
Την αυτο-απόρριψη.
Να την πατήσουμε κάτω και να τη λιώσουμε.

Μόνο όταν ελευθερωθούμε από αυτήν θα μπορέσουμε να ζήσουμε ολοκληρωμένα και ευτυχισμένα.
Μόνο τότε θα καταφέρουμε να ελευθερωθούμε από τους εθισμούς μας, να πάμε πραγματικά μπροστά και να νιώσουμε γεμάτοι.

[Mak]

Σε ευχαριστώ Ματζουράνα!!! Μου ξαναθύμισες αυτό το βιβλίο, το είχα διαβάσει και μου άρεσε, το κείμενο είναι ακριβής και συγκινητική αποτύπωση όσων έχω νιώσει κατά καιρούς και εγώ. ...
Σε ευχαριστώ ξανα!

[marulenia]

Originally posted by Μαντζουράνα
Όλα άρχισαν εκείνη τη γκρίζα μέρα
Που αφέθηκες να πεις περήφανος:
«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!»
Και, ντροπιασμένος και φοβισμένος,
κατέβασες το κεφάλι
κι άλλαξες τα λόγια και τις πράξεις σου
με ένα συλλογισμό:
«ΕΓΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΜΟΥΝ…»

Ουφ Ίδιο συναίσθημα...

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by Mak
Σε ευχαριστώ Ματζουράνα!!! Μου ξαναθύμισες αυτό το βιβλίο, το είχα διαβάσει και μου άρεσε, το κείμενο είναι ακριβής και συγκινητική αποτύπωση όσων έχω νιώσει κατά καιρούς και εγώ. ...
Σε ευχαριστώ ξανα!

Παρακαλώ! :)
Και για μένα είναι ακριβής αποτύπωση των όσων έχω νιώσει αυτό το βιβλίο!
Γι' αυτό και όταν το διάβασα.. "χτύπησε φλέβα".
Κι εγώ το είχα διαβάσει πριν πολύ καιρό, αλλά το είχα ξεχάσει.
Τυχαία τώρα ξαναέπεσα πάνω του και δάκρυσα, σαν να το διάβαζα πρώτη φορά.
Είναι καλό να το διαβάζουμε τουλάχιστον 1 φορά το μήνα για να θυμόμαστε τις μεγάλες αλήθειες που λέει και να καταφέρουμε κάποια στιγμή ν' αποδεχθούμε τον εαυτό μας όπως είναι!

Originally posted by marulenia
Ουφ Ίδιο συναίσθημα...

Υπέροχο τραγούδι!

[rain_ed]

Τι να πει κανείς γι'αυτό το κείμενο!! Σαφές, αλληγορικό και γεμάτο νόημα!! Για να το νιώσεις πρέπει να 'χεις ζήσει κάτι παρόμοιο!! Ευχαριστούμε Μαντζουράνα που το μοιράστηκες μαζί μας, εύχομαι να φτάσω και στο επίπεδο που θα μπορεί να με αγγίξει βαθύτερα ώστε να κάνω αλλαγές στη ζωή μου!! Να 'σαι καλά!!!!

[Μαντζουράνα_ed]

Originally posted by rain
Τι να πει κανείς γι'αυτό το κείμενο!! Σαφές, αλληγορικό και γεμάτο νόημα!! Για να το νιώσεις πρέπει να 'χεις ζήσει κάτι παρόμοιο!! Ευχαριστούμε Μαντζουράνα που το μοιράστηκες μαζί μας, εύχομαι να φτάσω και στο επίπεδο που θα μπορεί να με αγγίξει βαθύτερα ώστε να κάνω αλλαγές στη ζωή μου!! Να 'σαι καλά!!!!

Ευχαριστώ πολύ Rain!
Όλοι χρειαζόμαστε να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας!
Και καλό θα είναι να αρχίσουμε να προσπαθούμε να μας αγαπήσουμε!

[Μαντάμ σου σου]

Χρειαζομουν μια πρόταση για ενα βιβλιο που θα με βοηθήσει να σκεφτώ αλλιώς. Πολυ ομορφο κείμενο θα πάρω να διαβάσω το βιβλιο.

[Μαντζουράνα_ed]

Χαίρομαι που σου άρεσε!
Στο yt έχουν ανεβάσει αρκετά κείμενα από τον Χόρχε Μπουκάι, μπορείς να δεις και εκεί..

[marulenia]

Μανταμ Σου Σου προπερσι που περασα πολύ μαυρη περίοδο τερμάτισα τον Ίρβιν Γιάλομ. Δεν είναι βιβλία καθαρά για διατροφικές διαταραχές αλλά εμένα η ψυχούλα μου σα να βρήκε απαγκιο... Αν θέλεις δοκίμασε κανένα από καμμια βιβλιοθήκη

[Μαντάμ σου σου]

Μαρουλενια έχω διαβάσει τον Νίτσε κ το ντιβάνι κ μπορω να πω οτι με συγκλόνισαν, θα τα ξαναδιαβασω νομιζω καλονθα μου κανει, πιο άλλο δικο του εχεις να προτεινεις? Καλέ μην σκατε τα βρισκω κ σε pdf στην αγγλικη

[marulenia]

Originally posted by Μαντάμ σου σου
Μαρουλενια έχω διαβάσει τον Νίτσε κ το ντιβάνι κ μπορω να πω οτι με συγκλόνισαν, θα τα ξαναδιαβασω νομιζω καλονθα μου κανει, πιο άλλο δικο του εχεις να προτεινεις? Καλέ μην σκατε τα βρισκω κ σε pdf στην αγγλικη

Νομίζω αυτά τα δύο ήταν τα αγαπημένα μου, μαζί με τη θεραπεία του Σοπενάουερ. Αλλά κι ο δήμιος του έρωτα έκανε τη δουλειά του αν και έμοιαζε περισσότερο με εγχειρίδιο.. και φυσικά ο κήπος του Επικουρου

[Μαντζουράνα_ed]

Πωωωωωωωωωωωωωωωωωω
Ξαφνικά μου έρχεται μια... αυτο-απόρριψη!!
Καλέ εσείς είστε πολύ διαβαστερές!
Και έχετε διαβάσει υψηλού επιπέδου βιβλία!
Τί να πω κι εγώ που έχω διαβάσει Χάρυ Πόττερ;;;
Αρχίζω τις συγκρίσεις και την αυτο-απόρριψη..... :sniff:

:smilegrin:

[Μαντάμ σου σου]

Καλέ τι λες? Ο Χάρυ είναι έπος. Είχα περάσει μια φαση που δβαζα μαντζουρανα μου τώρα πασχιζω να τελειώσω ενα σπλατερ που λέει κ η μαρουλενια κδν μπορω

[Μαντζουράνα_ed]

χαχαχα, έπος indeed!!

Έχουν βγει και σε βιβλία οι σπλατεριές; :shocked2: