Πως θεραπευει η ορθοδοξια τα ψυχικα παθη

[maus]

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/...-post_250.html

Το τι είναι πάθος ορίζει με θαυμάσιο τρόπο ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «Πάθος εστί κίνησις ψυχής παρά φύσιν η επί φιλίαν άλογον η επί μίσος άκριτον η τινος η διά τι των αισθητών»

1. Δηλαδή: Πάθος είναι η παρά φύσιν (μη φυσιολογική) κίνηση της ψυχής ή προς παράλογη αγάπη ή άκριτο μίσος ή για κάποιον (άνθρωπο) ή για κάποιο από τα αισθητά (πράγματα). Εξηγώντας ο ίδιος Άγιος τον ορισμό αυτό δίνει μερικά παραδείγματα και λέει ότι τα πάθη μας οδηγούν στο να επιθυμούμε πράγματα η πρόσωπα παράλογα, όπως: «βρώματος παρά τον καιρόν η παρά την χρείαν η γυναικός… της νομίμου. Και πάλιν, όταν οργιζώμεθα η λυπώμεθα παρά το εικός, οίον κατά του ατιμάσαντος η ζημιώσαντος»

2. Και όταν οργιζόμαστε η λυπόμαστε παράλογα, όπως εναντίον κάποιου που μας πρόσβαλε η μας ζημίωσε.

Η λέξη «πάθος» προέρχεται από το ρήμα πάσχω. Επομένως, όταν κάποιος έχει ένα η περισσότερα πάθη, τότε πάσχει, υποφέρει! Ο εμπαθής άνθρωπος δεν είναι υγιής αλλά άρρωστος και έχει ανάγκη θεραπείας.

Ό ταν κάποιος αρρωστήσει σωματικά, θεραπεύεται κυρίως από τον γιατρό, τα φάρμακα, τη δίαιτα η και κάποιες ασκήσεις (π.χ. βάδισμα, κολύμβηση κ.λπ.) που ο γιατρός συνιστά, αλλά συνεργεί και ο ίδιος ο ασθενής. Πως; Πρώτα με την εμπιστοσύνη που δείχνει στο γιατρό. Έπειτα, με την ακριβή εφαρμογή των οδηγιών ως προς την λήψη των φαρμάκων και τη δίαιτα. Κατόπιν, με την αποφυγή βλαβερών συνηθειών (π.χ. του καπνίσματος), όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο και τέλος, την εφαρμογή των ασκήσεων.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην περίπτωση της θεραπείας της άρρωστης ψυχής. Το Άγιον Πνεύμα ενεργεί τη θεραπεία και ο ασθενής άνθρωπος συνεργεί. Πως; Πρώτα με την πλήρη εμπιστοσύνη στον «Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων ημών», τον Θεό. Έπειτα με την πιστή εφαρμογή της θεραπευτικής «συνταγής» του Ιατρού, που είναι οι εντολές του Θεού, όπως τις διατύπωσαν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος οι ιεροί συγγραφείς της Αγίας Γραφής, τις ερμήνευσαν οι επίσης Θεοφώτιστοι Πατέρες, τις εφάρμοσαν στη ζωή τους και τις εδίδαξαν στον λαό του Θεού για τη θεραπεία και σωτηρία του.

Σ’ αυτή την προσπάθεια του ασθενούς πνευματικώς ανθρώπου, να συνεργήσει στην εκ μέρους του Θεού προσφερόμενη θεραπεία, ενυπάρχει η Άσκηση, στην οποία υπέβαλλαν ανέκαθεν τους εαυτούς τους όλοι οι συνειδητοί ορθόδοξοι χριστιανοί και εξαιρετικά οι Άγιοι και μάλιστα οι ερημίτες.

Οι απόλυτα αποφασισμένοι να θεραπευθούν και να φθάσουν στο «καθ’ ομοίωσιν» και τη θέα του Θεού (οι Άγιοι) «ηγούμενοι τα πάντα σκύβαλα είναι, ίνα Χριστόν κερδήσωσιν» (Φιλιπ. γ΄, 8) έφθασαν σε απίστευτα ασκητικά κατορθώματα, εφαρμόζοντας πάλι το του Αποστόλου Παύλου «υπωπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ, μήπως άλλοις κηρύξας αυτός αδόκιμος γένωμαι» (Α΄ Κορ. θ΄, 27).
Ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος και οι προσωπικές τους εμπειρίες τους έδωσαν τη δυνατότητα, ώστε οι Άγιοι Πατέρες να εφαρμόσουν και να διδάξουν τα μέσα θεραπείας των τριών δυνάμεων της ψυχής, που συνοπτικά είναι τα εξής:

1. Του Λογιστικού: Η αδιάκριτη Πίστη, η Μελέτη των Θείων Γραφών, η καθαρή και αδιάλειπτη Προσευχή, η Υπακοή και η Ταπείνωση.

2. Του Θυμικού: Η Αγάπη, η Ελεημοσύνη, η Ανεξικακία, η Υπομονή, το Μίσος προς την αμαρτία.

3. Του Επιθυμητικού: Η Νηστεία, η Εγκράτεια, η Αγρυπνία, οι Μετάνοιες (γονυκλισίες) και γενικώς η Σκληραγωγία.

Οι μοναχοί που επιζητούν την τελειότητα εφαρμόζουν για τη θεραπεία του τριμερούς της ψυχής το λεγόμενο «μοναχικό τρίπτυχο»: Υπακοή (αδιάκριτη στον ηγούμενο) για τη θεραπεία του Λογιστικού· Ακτημοσύνη (άρνηση κάθε υλικής ιδιοκτησίας) για τη θεραπεία του Θυμικού· Παρθενία (ισόβια εγκράτεια) για τη θεραπεία του Επιθυμητικού.

Για τους χριστιανούς που ζουν στον κόσμο ισχύει ο λόγος του Κυρίου «ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον αλλ’ οις δέδοται… Ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω» (Ματθ. ιθ΄, 11-12). Είναι όμως για όλους, όσοι θέλουν να θεραπευθούν, απαραίτητο να έχουν υπακοή -όχι σε ηγούμενο- αλλά στο Ευαγγέλιο (όπως αυτό ερμηνεύεται από τους Αγίους Πατέρες) και στον προσωπικό τους πνευματικό πατέρα. Επίσης, αντί για πλήρη ακτημοσύνη, τίμια απόκτηση υλικών αγαθών για τη συντήρηση της οικογενείας τους, αλλά και τη θεραπεία των αναγκών του πτωχού συνανθρώπου. Τέλος, αντί της ισόβιας παρθενίας, εγκράτεια πλήρη μέχρι τον γάμο και σωφροσύνη μετά τον γάμο.

Ο σύγχρονος άνθρωπος μεγαλωμένος με τα ιδανικά του ευδαιμονισμού και του καταναλωτισμού, ακόμη κι αν είναι ορθόδοξος χριστιανός, βλέπει τα παραπάνω όχι ως μέσα Ασκήσεως για την απόκτηση και διατήρηση της ψυχικής υγείας, αλλά σαν δυσάρεστες καταστάσεις, που του στερούν την καλοπέρασή του. Γι’ αυτό αποφεύγει και αποδοκιμάζει κάθε μορφή Ασκήσεως είτε μέσα στον κόσμο είτε –πολύ περισσότερο- στη μοναχική πολιτεία.

Ο Κύριος, λίγο πριν το πάθος Του, μιλώντας στους μαθητές Του είπε ένα θαυμάσιο παράδειγμα: «Η γυνή όταν τίκτη λύπην έχει, ότι ήλθεν η ώρα αυτής· όταν δε γεννήση το παιδίον, ουκέτι μνημονεύει της θλίψεως διά την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον. Και υμείς ουν λύπην μεν νυν έχετε· πάλιν δε όψομαι υμάς (σ.σ. μετά την Ανάσταση) και χαρήσεται υμών η καρδία, και την χαράν υμών ουδείς αίρει αφ’ υμών» (Ιωαν. ιστ΄, 21-22).

Έτσι ακριβώς, για να γεννηθεί μέσα στην ψυχή η Χάρη του Αγίου Πνεύματος και απ’ αυτήν η υγεία της ψυχής, πρέπει να προηγηθούν οι ωδίνες του τοκετού. Πρέπει, δηλαδή, να προηγηθεί η Άσκηση, ο αγώνας για τη θεραπεία της ψυχής, που προϋποθέτει δάκρυα, ιδρώτα και αίμα (με τη μεταφορική σημασία της λέξεως). «Δος αίμα και λάβε Πνεύμα», λέγει χαρακτηριστικά ο Αββάς Λογγίνος.
Ο δε Απόστολος Παύλος τονίζει: «Οι δε (πιστοί μαθητές) του Χριστού την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις. Ει ζώμεν Πνεύματι, Πνεύματι και στοιχώμεν» (Γαλ. ε΄, 24-25).

[serios]

Ψυχαναγκασμός είναι αυτό και όχι θεραπεία από τα πάθη της ψυχής.Περισσότερο με μαρτύριο μοιάζει που πολύ αμφιβάλλω αν οδηγεί στην οποιαδήποτε φώτιση.Όταν προσπαθείς να κατανικήσεις μια φυσιολογική επιθυμία όπως για παράδειγμα η σεξουαλική το μόνο που πετυχαίνεις είναι να δημιουργείς συγκρούσεις με τον εαυτό σου και ο νους έτσι δεν είναι καθαρός.Μια ζωή την έχουμε και ο καθένας ας την απολαύσει χωρίς ενοχές για το σώμα του,τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και τα όνειρά του.Αρκεί αυτά να μη προσκρούουν στις ελευθερίες του πλησίον μας.

[primal71]

ωραια λόγια να σε ρωτήσω για την σεξουαλική ικανοποίηση να σε ρωτήσω για μια στύση χωρίς περιεχόμενο και θα μου πείς ...πάλι ολα αυτά .....δεν μπορεί ουτε θα μπορέσει ποτέ η ορθοδοξία να θεραπευσει δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία και μάλιστα κεντρικός πυρήνας ΤΗς ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ νευρωτικη και απαρχαιομένη για να θεραπευσεις ένα αρρωστημ΄νο εγκεφαλο δεν είναι απλό πράγμα ...η σημασια της γεννησης ειναι τεράστια οσο και η ικανοτητα για σεξουαλικη ικανοποιηση .....αλλιως συνειδητοτητα καμια και ολα αυτα θα ειναι κουφια λογια μιας προσωπικης νευρωτικης διεξοδου των ανικανοποιητων αναγκων μας

[Αλαφροίσκιωτος]

Πως θεραπευει η ορθοδοξια τα ψυχικα παθη

Δεν τα θεραπευει

[keep_walking]

Η λέξη «πάθος» προέρχεται από το ρήμα πάσχω. Επομένως, όταν κάποιος έχει ένα η περισσότερα πάθη, τότε πάσχει, υποφέρει! Ο εμπαθής άνθρωπος δεν είναι υγιής αλλά άρρωστος και έχει ανάγκη θεραπείας.

Η λεξη πάθος καταρχην δεν προερχεται απο το ρημα πασχω οπως ο συγγραφεας αυτου του αρθρου μας λεει , αλλα απο το παθός ή παθών δλδ αυτος που επαθε καποιο κακο.

Για μενα ζωη χωρις πάθος δεν ειναι ζωη .... ακομα και η πιστη στη θρησκεια ειναι ενα παθος οταν φτανει σε υψηλα επιπεδα... ακομα και η ιδια αυτη η ελξη για ζωη , γιατι αλλιως γιατι να μη φουνταρουμε? .... ειναι πάθος.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Η λεξη πάθος καταρχην δεν προερχεται απο το ρημα πασχω οπως ο συγγραφεας αυτου του αρθρου μας λεει , αλλα απο το παθός ή παθών δλδ αυτος που επαθε καποιο κακο.

Για μενα ζωη χωρις πάθος δεν ειναι ζωη .... ακομα και η πιστη στη θρησκεια ειναι ενα παθος οταν φτανει σε υψηλα επιπεδα... ακομα και η ιδια αυτη η ελξη για ζωη , γιατι αλλιως γιατι να μη φουνταρουμε? .... ειναι πάθος.

Η λέξη πάθος είναι παράγωγο του ρήματος πάσχω, όπως και οι λέξεις: πάθημα, πάθηση, πένθος, νηπενθής, παθιάρης, παθητικός.
Σωστά το αναφέρει ο συγγραφέας του κειμένου.
Επίσης, εσύ αναφέρεσαι στο πάθος με την έννοια του ενθουσιασμού. Ο συγγραφέας αναφέρεται στο πάθος με την έννοια της έντονης τάσης που κυριαρχεί πάνω στη συνείδησή μας με τρόπο ώστε να μην ελέγχεται από την κρίση μας και να μας ωθεί σε πράξεις που μπορεί να αποβούν ολέθριες για εμάς και τους άλλους (όπως π.χ. ένα έγκλημα πάθους, ή η παιδεραστία). Επίσης, αναφέρεται στο πάθος με την έννοια του παθήματος, του βασανισμού.

[μυσπ]

Καλο ολο το αρθρο κ εγω διαβαζω τετοια κ μου κανουν καλο!

[primal71]

Η λέξη πάθος είναι παράγωγο του ρήματος πάσχω, όπως και οι λέξεις: πάθημα, πάθηση, πένθος, νηπενθής, παθιάρης, παθητικός.
Σωστά το αναφέρει ο συγγραφέας του κειμένου.
Επίσης, εσύ αναφέρεσαι στο πάθος με την έννοια του ενθουσιασμού. Ο συγγραφέας αναφέρεται στο πάθος με την έννοια της έντονης τάσης που κυριαρχεί πάνω στη συνείδησή μας με τρόπο ώστε να μην ελέγχεται από την κρίση μας και να μας ωθεί σε πράξεις που μπορεί να αποβούν ολέθριες για εμάς και τους άλλους (όπως π.χ. ένα έγκλημα πάθους, ή η παιδεραστία). Επίσης, αναφέρεται στο πάθος με την έννοια του παθήματος, του βασανισμού.

Ακριβως και γιαυτο επειδη αυτες οι τασεις κυριαρχουν πανω στη λογικη μας και υπαρχει λογος γιαυτο γιαυτο και η ορθοδοξια αν και αναφερεται οπως και ο φιλος σε ολα αυτα ειναι αδυνατον να τα θεραπευσει αλλα θα παρηγορησει και θα δωσει μια ακομη απο τις χιλιαδες νευρωτικες διεξοδους ....στους <<δαιμονες>>που καταδιωκει ....οι ανθρωποι εκει συνηθως βρισκουν εναν καλο μπαμπα που δεν ειχαν ποτε να τους ακουσει να τους αγκαλιασει να τους στηριξει .....αλλα αυτο δεν ειναι θεραπεια οπως ισχυριζονται ...και εχει και τεραστιο κοστος

[Macgyver]

Εμενα μου αρεσει να διαβαζω τετοια κειμενα . Εχουν αποσταγματα σοφιας μεσα τους . Ευγε maus που τα δημοσιευεις .

Εχω διαβασει αρκετα πατερικα βιβλια , και πιστευω οτι με εχουν ωφελησει .

[Delmem080319a]

Εγώ ένα έχω να πω ο άνθρωπος που πιστεύει ότι όλα μπορεί να τα θεραπεύσει μόνος του και στην ουσία αυτός να είναι ο θεός, κάποια στιγμή θα φάει το κεφάλι του. Ας βρεθεί μπροστά σε θάνατο, ασθένεια, απελπισία και τα ξαναλέμε.
Το πιο θλιβερό είναι ότι ο θιτσοφασισμός (πολύ πετυχημένη έκφραση του φίλου maus), οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι, αλλά και η ίδια η πλάνη του με ημερομηνία λήξεως ψεύτικου ευδαιμονισμού (που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στα πάθη και στη θλίψη μόνο), έχουν κλείσει την πόρτα σε όσους θα μπορούσαν να ακουμπήσουν την αλήθεια του χριστιανισμού και να ευεργετηθούν από αυτήν.
Πριν αποκλείσετε από το μυαλό σας και την καρδιά σας κάποια πράγματα, ερευνήσετέ τα, διαβάστε και πατερικά κείμενα... ποτέ δεν ξέρετε, αφήστε τουλάχιστον ένα παράθυρο ανοιχτό.
Και να προσθέσω σε αυτό το φόρουμ δεν έχουμε έρθει να πείσουμε με το ζόρι ο ένας τον άλλο για τίποτε, αλλά να συζητήσουμε και να εκθέσουμε τις απόψεις μας, οπότε ψυχραιμία παιδιά...

[Macgyver]

Και να προσθέσω σε αυτό το φόρουμ δεν έχουμε έρθει να πείσουμε με το ζόρι ο ένας τον άλλο για τίποτε, αλλά να συζητήσουμε και να εκθέσουμε τις απόψεις μας, οπότε ψυχραιμία παιδιά...

Αγαπητη breath , το περιεργο ειναι οτι οσοι πιστευουν , ειναι πιο μετριοπαθεις απο αυτους που δεν πιστευουν . Οι τελευταιοι , ειναι φανατισμενοι .

[Αλαφροίσκιωτος]

Εγώ ένα έχω να πω ο άνθρωπος που πιστεύει ότι όλα μπορεί να τα θεραπεύσει μόνος του και στην ουσία αυτός να είναι ο θεός, κάποια στιγμή θα φάει το κεφάλι του. Ας βρεθεί μπροστά σε θάνατο, ασθένεια, απελπισία και τα ξαναλέμε.

Ενω οι αλλοι που πιστευουν οτι θα τους κανει καλα ο θεος,τι?

[deleted-member09062017]

Το πιο θλιβερό είναι ότι ο θιτσοφασισμός (πολύ πετυχημένη έκφραση του φίλου maus), οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι, αλλά και η ίδια η πλάνη του με ημερομηνία λήξεως ψεύτικου ευδαιμονισμού (που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στα πάθη και στη θλίψη μόνο), έχουν κλείσει την πόρτα σε όσους θα μπορούσαν να ακουμπήσουν την αλήθεια του χριστιανισμού και να ευεργετηθούν από αυτήν.

Αν και παλι ακυρο το θεμα στο παρον φορουμ ψηνομαι να απαντησω...

Δηλ εσεις οι χριστιανοι πραγματικα πιστευετε ότι οι παρθενες γεννανε, οι νεκροι ανασταινοντε, ότι υπαρχουν ολοκληρα ταγματα αγγελων που επιβλεπουν την ανθρωποτητα και ότι υπαρχει ενας παιδοκτόνος θεος (βλεπε τας γραφας κατά τις 7 πληγες του φαραω) ο οποιος είναι δημιουργος.. δικαστης... και τιμωρος!!! και ότι αν δεν πιστεουμε στον δηθεν υιο του ειμαστε καταδικασμένοι στους αιωνες των αιωνων??

και εχω μια απορια ρε παιδια... ολοι εσεις που ασπαζεστε το εβραικο παραμυθι (βλεπε παλαια διαθηκη) και λεω παραμυθι γιατι ουτε καν μυθολογια δεν το λες αυτό το εκτρωμα... ασπαζεστε παραλληλα και τον ελληνισμο??

πως γινετε να λες ότι εισαι ελληνας και παραλληλα να ασπαζεσαι τα εβραικα σκουπιδια??

[Delmem080319a]

Ενω οι αλλοι που πιστευουν οτι θα τους κανει καλα ο θεος,τι?

Ο Θεός άλλοτε θεραπεύει, άλλοτε όχι. Το γιατί, μπορεί να στο αναλύσει καλύτερα ένας πνευματικός. Είναι μεγάλη κουβέντα. Και το τι εννοούμε θεραπεία. Το θέμα είναι ότι ο Θεός και η πίστη δίνει δύναμη, για τον σταυρό που κουβαλάς - τον οποιονδήποτε σταυρό κουβαλάει ο καθένας.

[Delmem080319a]

Αν και παλι ακυρο το θεμα στο παρον φορουμ ψηνομαι να απαντησω...

Δηλ εσεις οι χριστιανοι πραγματικα πιστευετε ότι οι παρθενες γεννανε, οι νεκροι ανασταινοντε, ότι υπαρχουν ολοκληρα ταγματα αγγελων που επιβλεπουν την ανθρωποτητα και ότι υπαρχει ενας παιδοκτόνος θεος (βλεπε τας γραφας κατά τις 7 πληγες του φαραω) ο οποιος είναι δημιουργος.. δικαστης... και τιμωρος!!! και ότι αν δεν πιστεουμε στον δηθεν υιο του ειμαστε καταδικασμένοι στους αιωνες των αιωνων??

και εχω μια απορια ρε παιδια... ολοι εσεις που ασπαζεστε το εβραικο παραμυθι (βλεπε παλαια διαθηκη) και λεω παραμυθι γιατι ουτε καν μυθολογια δεν το λες αυτό το εκτρωμα... ασπαζεστε παραλληλα και τον ελληνισμο??

πως γινετε να λες ότι εισαι ελληνας και παραλληλα να ασπαζεσαι τα εβραικα σκουπιδια??

Αν είναι άκυρο το θέμα μπορείς απλά να το αγνοήσεις. Δεν υπάρχει λόγος να επιχειρηματολογούμε επάνω στην πίστη ή όχι. Εγώ πιστεύω στην ελευθερία βούλησης και πίστης του καθενός.