Results 1 to 7 of 7
Thread: φοβιες
-
04-12-2007, 17:27 #1
- Join Date
- Dec 2007
- Posts
- 43
φοβιες
γεια σας. είμαι πολύ χαρουμενη που βρήκα αυτό το site. θα μπορέσω να πω επιτέλους το πρόβλημα μου σε κάποιον που με καταλαβαίνει. έχει τρεισήμισι μήνες που γέννησα είχα πολύ δύσκολη γέννα κόντεψα να χάσω το παιδί μου κ να χαθώ κ εγώ. μετά υπέφερα για πολύ καιρό με πόνους στα ράμματα. τελικά αποδείχθηκε ότι δεν με είχαν ράψει καλά κ είχα μια πληγή μολυσμένη. ξεκινάω θεραπεία. μετά από κανέναν μήνα παθαίνω λιποθυμικό επεισόδιο πάω στο νοσοκομείο όπου διέγνωσαν σιδεροπενια κ κολιτιδα. κάνω ένα σωρό εξετάσεις για να μάθω τι είδους κολίτιδα κ τελικά διέγνωσαν μη ειδική.δη λ. από το άγχος κ από τις θεραπείες το έπαθα. έχω ανεβάσει το σίδερο μου. το έντερο μου επανερχετε αλλά εγώ ακόμα ζαλίζομαι.έχω τάσεις λιποθυμίας. νιώθω την καρδιά μου να βγαίνει. πάω σε ψυχολόγο ξεκίνησα θεραπεία με ladose k xanax. τα xanax τα αποφεύγω φοβάμαι μην εθιστώ. σφίγγω τα δόντια μου στον ύπνο μου. μουδιάζω ολόκληρη νιώθω περίεργα την γλώσσα μου. όταν αισθάνομαι έτσι νομίζω ότι πεθαίνω.με πιάνει πανικός. είναι τρεις βδομάδες που ξεκίνησα έχω δει μεγάλη διαφορά αλλά που κ που έχω κρίσεις θα ήθελα να μου πείτε τρόπους να το αντιμετωπίζω .όταν με πιάνει πιέζω τον εαυτό μου να σηκώνετε κ να κάνει πράγματά είναι σωστό?
- 04-12-2007, 23:57 #2
- Join Date
- Nov 2007
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 56
χωρίς να είμαι ειδική θεωρώ οτι το να καταπολεμα κανείς το άγχος ασχολούμενος με πρακτικά και δημιουργικά πράγματα είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση. Νομίζω πως είσαι σε πολύ καλο δρόμο. Σου εύχομαι να ξεπεράσεις τις φοβίες σου γρήγορα και για σένα και για το αγγελούδι που έφερες στο κόσμο. ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!
05-12-2007, 09:50 #3
- Join Date
- Dec 2007
- Posts
- 43
σε ευχαριστω πολυ. κ εγω καθε μερα που ερχετε απο αυτο το αγγελουδι περνω κουραγιο!!!
05-12-2007, 17:01 #4
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 103
Κοπελιά μου όποις σου πει μη φοβάσαι και όλα θα περάσουν απλά δεν ξέρει.
σίγουρα φοβάσαι και σίγουρα έχεις πρόβλημα με το συναίσθημα αυτό, αλλιώς δεν θα ήξερες καν το site αυτό.
έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με σένα σε μεγαλύτερο βαθμό ίσως από τότε που το δικό μου αγγελούδι ήταν δέκα μηνών. εγώ φυσικά δεν είχα κανένα πρόβλημα με τη γέννα μου. απλά οι ορμόνες μου μάλλον χτύπησαν κόκκινο τότε.να σκέφτεσαι ότι το πρόβλημά μας είναι απλό συνάχι για τους ειδικούς σε ψυχικές παθήσεις. σε μας βέβαια φαίνεται βουνό γιατι έχει να κάνει με το μυαλό μας και μ\'αυτό δίνουμε μάχη.παλεύω με το φόβο 1,5 χρόνια και θεωρώ ότι τα πάω σχετικά καλά. Θλίβομαι που έως τώρα δεν έχω χαρεί όσο θα ήθελα το παιδάκι μου όμως πιστεύω ότι η μάχη αυτή μου μαθαίνει πολλά πράγματα. διαχειρίζομαι το άγχος μου καλύτερα τώρα από παλιά. όσον αφορά στα φάρμακα που πέρνεις έχω μια μικρή συμβουλή ως \"πιο παλιά \". να τα πέρνεις όποτε και για όσο σου λέει ο γιατρός σου. μην πέρνεις πρωτοβουλίες μόνη σου. στα xanax δεν θα εθιστείς εαν εσύ δεν το θελήσεις. υπάρχουν συγκεκριμένοι κυκλοι θεραπείας και καλό είναι να τους καθορίζει ο ειδικός για να φέρουν αποτέλεσμα. δώσε τη μάχη σου και μην τεμπελιάσεις λεπτο όσο και να σου πάρει. μην σκεφτείς γιατί το παθαίνεις εσυ, μην ζηλέψεις τους γύρω που δε φοβούνται. απλά συμβαίνει. είναι ΜΟΝΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. αντε να σου ζήσει το μωράκι και καλή δύναμη
05-12-2007, 19:53 #5
- Join Date
- Dec 2007
- Posts
- 43
μακαρι να περασει γρηγορα. ευχομαι κ σε σενα καλο κουραγιο κ μπραβο για την δυναμη που εχεις μεσα σου.πιστευω πως ολοι εμεις εχουμε μεγαλυτερη δυναμη απο ολους τους αλλους γιατι ζουμε ετσι κ καθε μερα πολεμαμαι με το αγχος κ παντα νικαμε. ειμαστε ακομα ορθιοι ακομα ζουμε. ερχετε να μας γονατισει αλλα εμεις σηκωνομαστε κ το κοιταμε στα ματια. απο αυτο περνω κουραγιο κ δυναμη, οτι παντα εγω νικαω. γιατι ακομα χαμογελαω.
07-12-2007, 11:34 #6
- Join Date
- Nov 2007
- Posts
- 103
Διάβασα κάπου πριν καιρό ότι ο πανικός χτυπά τους δυνατούς μεν αλλά και ευαίσθητους χαρακτήρες. Σίγουρα είμαστε πολύ δυνατοι για να μπορούμε να ζούμε και να λειτουργούμε αρμονικά -άλλες φορές σε μεγαλο άλλες σε μικρό βαθμό- με τον τρόμο που επικρατεί στο μυαλό μας. Το να πολεμάς κάθε στιγμή το μυαλό σου είναι δύσκολο, εξοντωτικο άλλα και πολύ αποδοτικό σε εμπειρία. Σήμερα το πρωί ξεπέρασα πάλι μια έναρξη πανικού. Πιο έυκολα αυτή τη φορά. Ηδιάθεσή μου τώρα είναι πολύ καλή. Να χαμογελάς. Ακομα κιοταν το χαμόγελο παγώνει από το φοβο εσύ συνέχισε...
07-12-2007, 15:34 #7
- Join Date
- Dec 2007
- Posts
- 43
σημερα ανεβασε το μωρακι μου πυρετο. φοβηθηκα τοσο κ ομος ενω ζαλιζομουν ενω χανομουν δεν εδωσα βαση σε μενα. περασαν λες κ δεν ηταν τιποτα. τελικα καταλαβα. το μωρο μου ειναι η ζωη μου κ η ψυχη μου γι αυτο κ οι φοβοι μου ειναι τιποτα μπροστα στην αγαπη του παιδιου μου. κ οντος δεν ειναι τιποτα. θα το λεω καθε μερα οταν ερχετε για να το καταλαβει κ να φυγει.
Επίπονη και Επίμονη Κοινωνικη Φοβία: Η Ζωή μου σε Αδιέξοδο
26-04-2024, 15:53 in Κοινωνικό Άγχος-Φοβία