Καποιος που να γνωριζει σχετικα

[elis]

https://www.youtube.com/watch?v=b-qv0ujVoS8

[deleted-member141015]

Με βοηθησαν πολυ οσα εγραψες η ιδια αρχικα και σε ευχαριστω πολυ! Το λινκ το ειδα, επισης καταλαβα αρκετα απο τη κατασταση αυτη που λεγεται ιψδ. Οκ, ειναι ψυχοφθορα. Οκ, δεν υπαρχει καποια λογικη. Πραγματικα πολυ ενδιαφερον φορουμ! Σε ευχαριστω ξανα. (Δεν τα κατεχω πολυ ολα τα ιντερνετικα) ! Εαν οντως συμβαινει κατι τετοιο, δηλαδη να μην το κανει σκοπιμα αλλα να οφειλεται στην διαταραχη αυτη, εγω μπορω να βοηθησω και να φανω χρησιμη στο να του αλλαξω γνωμη? Ή να τον αφησω για λιγο να ηρεμησει κ να μου εκφραστει εκεινος οποτε νιωσει ετοιμος? Οχι, συστηματικη δεν εχει κανει ποτε, περιστασιακα απο μικρη ηλικια πηγαινει σε ψυχολογους-ψυχιατρους χωρις ομως να ξεκιναει θεραπεια(με δικη του κριση απ οσο γνωριζω).

Για τις ερωτήσεις σου, η γνώμη μου είναι ότι αν δεν έχετε καμία επικοινωνία κι επαφή, δεν μπορείς να βοηθήσεις. Κράτα απλώς την πιθανή ερμηνεία της συμπεριφοράς του σαν μια πιθανή εξήγηση για αυτή την ξαφνική μεταστροφή. Δυστυχώς το να μαθαίνουμε, να κατανοούμε, να προσφερόμαστε δεν αρκεί για μια καλή συνέχεια: χρειάζεται κι ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να θέλει να συμμετέχει σε αυτό που προτείνουμε.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη σε κάποιον που είτε δεν έχει επίγνωση, είτε την έχει αλλά δεν έχει διάθεση να κάνει κάτι για αυτό.

Επομένως ο μόνος τρόπος να φανείς χρήσιμη γενικώς, είναι να τον ενθαρρύνεις να φροντίσει τον εαυτό του. Ίσως θα μπορούσες να του γράψεις ένα μέιλ, λέγοντας του συνοπτικά τον προβληματισμό και την πιθανή εξήγηση που έδωσες, να τον ρωτήσεις αν εκείνος το σκέφτεται αυτό σαν ενδεχόμενο, να εκφράσεις τη δική σου επιθυμία, και τέλος να τον ενθαρρύνεις να ασχοληθεί με τον εαυτό του συστηματικά.

Καλό θα ήταν αυτό να το θέσεις σαν προϋπόθεση για να συνεχίσετε κάποτε μαζί. Μην παραμερίσεις εντελώς τις δικές σου ανάγκες και μπεις σε οποιαδήποτε κατάσταση με τους δικούς του όρους. Άλλο το ‘σε κατανοώ’ και άλλο το ‘σου κάνω παρέα στον όποιο παραλογισμό’. Αυτό το λέω για την περίπτωση που σε ξαναπροσεγγίσει… προφύλαξε τον εαυτό σου.

[ioanzouk]

Για τις ερωτήσεις σου, η γνώμη μου είναι ότι αν δεν έχετε καμία επικοινωνία κι επαφή, δεν μπορείς να βοηθήσεις. Κράτα απλώς την πιθανή ερμηνεία της συμπεριφοράς του σαν μια πιθανή εξήγηση για αυτή την ξαφνική μεταστροφή. Δυστυχώς το να μαθαίνουμε, να κατανοούμε, να προσφερόμαστε δεν αρκεί για μια καλή συνέχεια: χρειάζεται κι ο ίδιος να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να θέλει να συμμετέχει σε αυτό που προτείνουμε.

Δεν μπορούμε να αλλάξουμε γνώμη σε κάποιον που είτε δεν έχει επίγνωση, είτε την έχει αλλά δεν έχει διάθεση να κάνει κάτι για αυτό.

Επομένως ο μόνος τρόπος να φανείς χρήσιμη γενικώς, είναι να τον ενθαρρύνεις να φροντίσει τον εαυτό του. Ίσως θα μπορούσες να του γράψεις ένα μέιλ, λέγοντας του συνοπτικά τον προβληματισμό και την πιθανή εξήγηση που έδωσες, να τον ρωτήσεις αν εκείνος το σκέφτεται αυτό σαν ενδεχόμενο, να εκφράσεις τη δική σου επιθυμία, και τέλος να τον ενθαρρύνεις να ασχοληθεί με τον εαυτό του συστηματικά.

Καλό θα ήταν αυτό να το θέσεις σαν προϋπόθεση για να συνεχίσετε κάποτε μαζί. Μην παραμερίσεις εντελώς τις δικές σου ανάγκες και μπεις σε οποιαδήποτε κατάσταση με τους δικούς του όρους. Άλλο το ‘σε κατανοώ’ και άλλο το ‘σου κάνω παρέα στον όποιο παραλογισμό’. Αυτό το λέω για την περίπτωση που σε ξαναπροσεγγίσει… προφύλαξε τον εαυτό σου.

Εχεις απολυτο δικιο σε οτι εγραψες. Με βοηθησες αρκετα. Οσο για το μειλ, ολα αυτα του τα εχω αναφερει κατα καιρους. Αλλα δε μπορεις να κανεις πλυση εγκεφαλου στον αλλον, ουτε να τα επαναλαμβανεις δεκαδες φορες. Κουραζει! Θα κρατησω το τελευταιο κομματι κ θα το εφαρμοσω. Νομιζω πως οτι ηταν να κανω, το εχω ηδη κανει. Ισως και περισσοτερα απο οτι θα επρεπε. Σε ευχαριστω πολυ. :)