ΤΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

[ασπασια]

Γεια σας και παλι γραφω με την ελπιδα οτι κατι θα μου πει καποιος κατι θα διαβασω που εστω για μια στιγμη ισως νοιωσω καπως καλυτερα.Μου γραψατε αρκετα αυτες τις μερες αλλα δεν μπορω να γυρισω το μυαλο μου νοιωθω οτι τρελαινομαι πραγματικα.Πως ειναι δυνατον οτι εχτισες με αγαπη κοπο υπομονη μια ολοκληρη ζωη να καταρευσει με ενα φυσιμα ενος δευτερολεπτου.Πως θα παω παρακατω οταν ολα ειναι τοσο αβεβαια και σκοτεινα.Δεν μπορω να δω ουτε μια μικρη αχτιδιτσα φωτος πουθενα.Εχω διαβασει και τις ιστοριες αλλων ανθρωπων στο φορουμ οι περισσοτερες ειναι ιδιες με πολυ πονο και απογνωση δεν ξερω αν στο τελος τα καταφεραν.Ολοι μου λενε κοιτα το σημερα μονο ασε το αυριο ειναι κατι αλλο.Πως θα το κανω αυτο βρε παιδια?οταν εχω να νοιαστω για τα παντα?πως γινεται?σκεφτομαι τα κοριτσια μου θελω να ειμαι καλα γι αυτα αλλα στη σκεψη οτι δεν μπορω να τα βοηθησω τρελαινομαι.Πρεπει να τους σταθω και ψυχολογικα και πρακτικα.Ψυχολογικα μπορω να τους σταθω κανοντας τη δυνατη πρακτικα ομως δεν μπορω και αυτο με τρελαινει.Το εχουν αναγκη εχασαν ενα πατερα που εκανε τα παντα γι αυτα εγω πως θα ανταπεξελθω? Θελω να παλεψω αλλα νοιωθω οτι δεν εχω οπλα.Τωρα βλεπω και την ανυπαρξια της κοινωνικης μεριμνας ακαλυπτος απο παντου στο χειλος του γκρεμου αντι να σε τραβηξουν πισω σε κλωτσανε μεσα.Η γραφειοκρατεια ειναι τοσο μεγαλη δεν μπορει ουτε να πεθανει καποιος ειναι σαν να με τιμωρουν γιατι πεθανε ο αντρας μου.Συνταξη εαν και εφοσον και οταν.Τωρα πως τα βγαζει περα μια μανα ανεργη με τρια παιδια δε νοιαζει κανεναν.Δε ζητησα την ελεημοσυνη κανενος τα λεφτα του αντρα μου ζητησα που του χρωστανε για δουλειες που εκανε και για τα ταμεια που πληρωνε τοσα χρονια για να εχει εξασφαλισμενη την οικογενεια του υποτιθεται.Αν λειπει μια τελεια σε πανε πισω ενα χρονο.ΕΛΕΟΣ.

[αλεξανδρος_77]

για να σταθεις σε καπιον ψυχολογικα θα πρεπει να σαι καλυτερα ο ιδιος αλλιως καλυτερα να μη κανεις τιποτα πολοι δε μπορουν να το καταλαβουν αυτο ε μη κανεις τιποτα απλως...το εχω φιλοσοφισει.. καλυτερο το τιποτα απο το να κανεις κατι που δε μπορεις

τα λεφτα του αντρα μου ζητησα που του χρωστανε για δουλειες που εκανε

στηλε κανενα πιο επιθετικο που ειναι πιο καταληλος γι αυτο αμα σε βλεπουν ετσι υπερβολικα υποχωριτικο δε σε παιρνουν στα σοβαρα πρεπει καπιος να φωναξει για να καταλαβουν

[marouliw]

Δυστυχώς σου έτυχε μεγάλο λούκι το καταλαβαίνω.....μερικες φορές η ζωή ειναι άδικη.....το θέμα ειναι πρώτον να βρεις υποστήριξη και βοήθεια και απο φίλους και απο κάποιο ψυχολόγο απο κέντρο ψυχικής υγείας αν δν έχεις λεφτά......να ξέρεις ολα διορθώνονται παρόλο που τώρα δεν το βλέπεις.....δευτερον ενώ ειναι πολυ δύσκολο να το καταλάβεις και ούτε γω το έχω καταλάβει ούτε κάποιος άλλο απο δω " δεν αλλάζει κάτι με το να φερνουμε την καταστροφή και με το να αγχωνόμαστε " δυστυχώς έτσι ειναι ......εχεις δεν έχεις άγχος ( γτ θλίψη δεν γίνεται να μην έχεις) δεν πρόκειται να λύσε το προβλημα.......πες στον εαυτό σου λοιπόν σαν εσωτερικό παρατηρητής σου " ναι ειμαι εδώ τώρα σε μια πολυ δύσκολη φάση που όμως δεν είναι τραγικά δύσκολη διότι έχω ευτυχώς τα παιδιά μου και ανθρώπους που με αγαπούν πολυ και έτσι αυτό μου δίνει την μονη υπομονή που μου έχει απομείνει...ναι εμαι η ασπασια λοιπόν περνάω τραγικά δυσκολα όμως ξερω ότι σαν άνθρωποι όλοι έχουμε άπειρη δύναμη και υπομονή μέσα μας τώρα δεν το βλέπω.....οποτε δειλά δειλά και σιγά σιγά θα βάλω τα δυνατα μου τι να επιβιωσω γτ πρέπει να επιβιωσω και να πάω μπροστά και για τον εαυτό μου και για τα παιδιά μου..."

[αλεξανδρος_77]

kaλα μην εισαι κ τοσο σιγουρη οτι καταλαβες αυτη θελει να ΜΙΛΙΣΕΙ για το ολο θεμα κ αυτο με τη καταστροφη δε ξερω αν σχετιζεται.. τη βοηθαει αυτο που μιλαει...

[deleted-member-09-05-2016]

Ασπασια μου δικαιουσε συνταξη χηρειας! αν ειναι δυνατον γιατι δεν στην βγαζουν?