Είναι κανείς εδώ;

[Constantly curious]

Okαλλάζουμε thread...

Ακομα να μεταφερθεις ;;; αστειακι.

[drjai]

Αφού στο άλλο thread έχετε αλλα θέματα και υψηλού επιπέδου διαλόγους

[Constantly curious]

Αφού στο άλλο thread έχετε αλλα θέματα και υψηλού επιπέδου διαλόγους

Υψηλο, χαμηλο, μεσαιο μια ιδεα με μπολικη κανελα.

[Κύκνος]

Καλα αποτελεσματα κυκνε ...και ειμαστε εδώ .....να εκφράσεις τις ανησυχίες σου και να μιλήσεις....

Έχω μια σκέψη, μην με κοροϊδέψετε όμως παρακαλώ...cc, γράφε κι εσύ κι εμένα μ' αρέσει η ιατρική και θα διαβάσω τι γράφεις μόλις ξυπνήσω και θα είμαι σε θέση να τα καταλάβω...μου έρχονται άσχημες αναμνήσεις στο μυαλό αυτές τις μέρες, αναμνήσεις από τη νοσηλεία μου όπως για παράδειγμα ότι με πονούσε πολύ ο ορός που μου είχαν στην φλέβα κι ενώ είχε πει ο γιατρός να μου βάλουν παυσίπονη ένεση οι νοσοκόμες αργούσαν πάρα πολύ, πέρασαν και τα μεσάνυχτα και στο τέλος τον έβγαλα τον ορό γιατί δεν άντεχα άλλο τον πόνο, ένιωθα εντελώς παρατημένη εκεί, δεν είχε έρθει και κανένας να με δει ούτε καν η μαμά μου τότε γιατί είχαμε τσακωθεί, ήρθε την άλλη μέρα...δεν ξέρω γιατί αλλά τα θυμάμαι ακόμα αυτά και πληγώνομαι...
Η μελανιά τώρα έγινε εντελώς μωβ, τουλάχιστον αυτό το χρώμα μ' αρέσει lol! Κι εγώ βλέπω Grey's anatomy καμιά φορά, παλιά έβλεπα φανατικά ER εσύ το έβλεπες cc?

[Constantly curious]

Καλημερα κυκνακι μου, αυτο το διαστημα τρεχω για υποχρεωσεις και μπαινω ακυρες ωρες.
Καποια στιγμη παει ενας μηνας περιπου νομιζω επεσε η ψυχολογια σου και εγινες λιγο πιο ευαλωτη στο περιβαλλον και τα ξαφνικα γεγονοτα, μη ξεχναμε οτι μειναμε και χωρις υποστηριξη ενα μηνα.
Το οτι επανερχονται λυπηρες αναμνησεις ειναι αμυνα μυαλου, δεν ξεχναει βλεπεις και ξανα αρχιζει την αναπαραγωγη φοβου, θλιψης, στεναχωριας, εκει ειναι το κομματι που καλεισαι να κανεις μια αλλαγη.

Τι να κανω θα μου πεις ;
προσπαθησε να κρατας μια ρουτινα προσωπικων σου ασχολιων παρα τα γεγονοτα τα οικογενειακα, ξερω πως καποιες μερες νυσταζεις περισσοτερο ή νιωθεις στο μηδεν. Δεν θα ειναι ολες οι ημερες παντοτε ετσι. Εισαι σινεφιλ, γλυκατζου γλυκια, νοικοκυρα, φιλοζωη, και προσεχεις τον εαυτο σου ( λουσιματακι και χαλαρωση) α ξεχασα και τη μουσικη.
Καθε ημερα να κρατας ενα απο αυτα ομως να επιμενεις να ειναι μια θετικη εμπειρια για εσενα. Οχι αρνητικη. Οσο μπορεις κυκνε μου. Μακαρι να εγραφα κι αλλο αλλά πρεπει να βγω λογω συνθηκων. Σε φιλω και ξανα διαβασε το μηνυμα μπορει να το δεις με αλλο ματι...

[Κύκνος]

Καλημερα κυκνακι μου, αυτο το διαστημα τρεχω για υποχρεωσεις και μπαινω ακυρες ωρες.
Καποια στιγμη παει ενας μηνας περιπου νομιζω επεσε η ψυχολογια σου και εγινες λιγο πιο ευαλωτη στο περιβαλλον και τα ξαφνικα γεγονοτα, μη ξεχναμε οτι μειναμε και χωρις υποστηριξη ενα μηνα.
Το οτι επανερχονται λυπηρες αναμνησεις ειναι αμυνα μυαλου, δεν ξεχναει βλεπεις και ξανα αρχιζει την αναπαραγωγη φοβου, θλιψης, στεναχωριας, εκει ειναι το κομματι που καλεισαι να κανεις μια αλλαγη.

Τι να κανω θα μου πεις ;
προσπαθησε να κρατας μια ρουτινα προσωπικων σου ασχολιων παρα τα γεγονοτα τα οικογενειακα, ξερω πως καποιες μερες νυσταζεις περισσοτερο ή νιωθεις στο μηδεν. Δεν θα ειναι ολες οι ημερες παντοτε ετσι. Εισαι σινεφιλ, γλυκατζου γλυκια, νοικοκυρα, φιλοζωη, και προσεχεις τον εαυτο σου ( λουσιματακι και χαλαρωση) α ξεχασα και τη μουσικη.
Καθε ημερα να κρατας ενα απο αυτα ομως να επιμενεις να ειναι μια θετικη εμπειρια για εσενα. Οχι αρνητικη. Οσο μπορεις κυκνε μου. Μακαρι να εγραφα κι αλλο αλλά πρεπει να βγω λογω συνθηκων. Σε φιλω και ξανα διαβασε το μηνυμα μπορει να το δεις με αλλο ματι...

Καταλαβαίνω...κρίμα που έπρεπε να φύγεις τώρα...

Ναι, περίπου τόσο έχει που ξανακύλησα, ελπίζω ν' ανακάμψω ξανά...θα προσπαθήσω αλλά ειδικά σήμερα δεν έχω την δύναμη για πολλά πολλά, να μου περάσει ο σωματικός πόνος κι εξάντληση πρώτα από την περίοδο, ξέρεις πως είναι οι πρώτες μέρες...
Τι εννοείς άμυνα μυαλού; Νομίζω πως άμυνα θα ήταν αν τις ξεχνούσα εφόσον με βλάπτουν...
Σήμερα θα την περάσω χαλαρά με μουσική και ταινία το βράδυ αν κι η μαμά μου με πιέζει να κάνω δουλειές αλλά δεν μπορώ, πονάω...κι εγώ θα το ήθελα γιατί φτιάχνω τώρα φθινοπωρινή διακόσμηση και θέλω να την αναδείξω αλλά δεν έχω πολλές δυνάμεις αυτή τη στιγμή, χθες να φανταστείς ξεσκόνισα μόνο το κομοδίνο κι ότι έχει πάνω και ζαλίστηκα ενώ δεν έκανα και καμιά βαριά δουλειά αλλά εξαντλούμαι εύκολα...

[Κύκνος]

Κατάφερα και κοιμήθηκα επιτέλους χωρίς εφιάλτες το μεσημέρι...μακάρι να συνεχιστεί αυτό...
Τώρα έφτιαξα καφέ, ελπίζω σιγά σιγά να νιώσω καλύτερα...

Γιατρέ, αν δεις το ποστ μου λύσε μου μιαν απορία: είναι σίγουρο ότι οι ορμόνες σχετίζονται με την κατάθλιψη; Κι επίσης πώς είναι δυνατόν από μια μεγάλη στεναχώρια να καταρρέει όλο το σώμα; Ρωτάω γιατί την τελευταία φορά που μου πέθανε γάτα, έκλαψα τόσο πολύ και σε κάποια φάση ξύπνησα και δεν μπορούσα να πάρω ανάσα και με πήγε ο αδελφός μου με τη μαμά μου στο νοσοκομείο, εκεί έκανα εμετό και συνήλθα με ένεση primperan κι η γιατρός μου είπε ότι σφίχτηκε το στομάχι μου από τη στεναχώρια...κι αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση...

[Constantly curious]

Δεν ξερωπως να στο εξηγησω ακριβως, οταν ο εγκεφαλος σοκαρεται μπορει ως αμυνα να παρουσιασει αποπραγματοπιηση, ετσι και εσυ ισως λογω πιεσης ασχημου μηνα ορμονων ως αμυνα ανακαλεις μνημες πονου...
κυκνακι σκετο με αντικαταθλ σε ειχαν για καποια περιοδο ;

[Κύκνος]

Δεν ξερωπως να στο εξηγησω ακριβως, οταν ο εγκεφαλος σοκαρεται μπορει ως αμυνα να παρουσιασει αποπραγματοπιηση, ετσι και εσυ ισως λογω πιεσης ασχημου μηνα ορμονων ως αμυνα ανακαλεις μνημες πονου...
κυκνακι σκετο με αντικαταθλ σε ειχαν για καποια περιοδο ;

Ναι, παλιά ένα φεγγάρι έπαιρνα μόνο αντικαταθλιπτικά αλλά από τότε που άρχισα να τρομοκρατούμαι με εκείνον, να υποφέρω και να φοβάμαι να κοιμηθώ ο γιατρός μου έγραψε κι αντιψυχωσικά κι έτσι κοιμάμαι τώρα πια χωρίς αυτά φοβάμαι να χαλαρώσω τις άμυνες μου γιατί νομίζω πως θα μου κάνει πάλι κακό ή αλλιώς εγώ στον εαυτό μου...
Για παράδειγμα το μεσημέρι χάρη στο seroquel μπόρεσα και κοιμήθηκα, τριγυρνάει στο μυαλό μου αυτή η σκέψη κι ειδικά όταν ξαπλώνω γίνεται πιο έντονη και μερικές φορές σωματοποιείται αν με καταλαβαίνεις κι επίσης μπορεί ν' αρχίσω να "φωνάζω" όχι, όχι, μέσα στο κεφάλι μου κατάλαβες τι εννοώ; Τέλος, ο πατέρας μου λέει ότι είναι φορές που φωνάζω και στον ύπνο μου "άσε με"...

[Constantly curious]

Καταλαβα κυκνακι μου. Πότε περιμενεις αποτελεσματα υγειας ;

[Κύκνος]

Καταλαβα κυκνακι μου. Πότε περιμενεις αποτελεσματα υγειας ;

Αύριο το απόγευμα και φοβάμαι λίγο για το τι θα δείξει η μαγνητική...ε ρε και να έχω κανέναν όγκο στον εγκέφαλο εκεί να δεις γλέντια...(ειρωνικά το λέω προφανώς, μπορεί ν' αποζητώ τον θάνατο συχνά αλλά ανώδυνο, δεν θέλω να υποφέρω κι άλλο)...

[Constantly curious]

Θα περιμενω νεα σου, δεν ειναι απαραιτητο το να εχεις καποιον ογκο ασε που μπορει να ειναι καλοηθη. Και εγω καποια στιγμη θελω να κανω για να γνωριζω τι γινεται.

[Κύκνος]

Θα περιμενω νεα σου, δεν ειναι απαραιτητο το να εχεις καποιον ογκο ασε που μπορει να ειναι καλοηθη. Και εγω καποια στιγμη θελω να κανω για να γνωριζω τι γινεται.

Θα σου γράψω μόλις τα έχω, ναι...εγώ δεν ήθελα να κάνω γιατί τον φοβάμαι τον τομογράφο αλλά τη ζήτησε ο νευρολόγος που πήγα οπότε αναγκαστικά έπρεπε...

Τώρα έκλεισα το τηλέφωνο με μια φίλη αν και δεν προλάβαμε να μιλήσουμε πολύ γιατί έκανε ζημιά ο μικρός της αλλά μου είπε ότι αν είχα όγκο εδώ και 3 χρόνια που μου είχαν ξαναπεί να κάνω μαγνητική και δεν έκανα θα είχα πεθάνει οπότε κάπως ηρέμησα, έχει δίκιο...να, αν έρθει κι ο γιατρός θα μας πει...

[Κύκνος]

Είναι κανείς εδώ για παρέα;

[Κύκνος]

Μάλλον όχι τώρα...θα σας δείξω εγώ που δεν με παίζετε...

Να δείτε:



Ελπίζω να σας κάνει να χαμογελάσετε όπως κι εμένα...