Ψυχολογικο & συναισθηματικο Αδιεξοδο

[kostas2727]

Γεια σας παιδια . Θα ηθελα να ζητησω τη γνωμη σας - βοηθεια σας. Το θεμα αφορα και προσωπικο και σε σχεση . Πραγματικα υπαρχει ενα μπερδεμα και ενα συναισθηματικο κενο. Γιαυτο επειδη δεν εχω λευτα ουτε για ψυχολογο, και οι γνωμες φιλων δεν νιωθω οτι με καλυπτουν θα ηθελα τη γνωμη τη δικη σας απο εναν 3ο. Δεν θελω να σας κουρασω και θα προσπαθησω να τα πω συνοπτικα. Οποιος θελει να βοηθησει ειναι ευρπροσεδκτος. Μου τελειωνουν οι λυσεις και θα το γυρισω στις καταχρησεις του αλκοολ παλι.

Εν συνοψια. Λιγακι το παρελθον.

Πριν απο κανα 2 χρονια ειχαμε ενα πολυ σοβαρο οικογενειακο προβλημα υγειας. Εκεινη την περιοδο αλλαξα, και αρχισα να κλεινομαι ολο και περισσοτερο στον εαυτο μου . Και ειδικοτερα μεσα στο στρατο κλεινομουν κιαλο κιαλο. Ειχα φτιαξει μια σχεση πριν να ξεκινησει αυτο και πηγαινε αρχικα καλα. Μετα ομως οταν εμαθα το προβλημα αρχισα να κλεινομε και να κλεινω και τη σχεση αυτοματα με τη συμπεριφορα μου και να κατεβαζω ρολα. Σαν να μην ευτανε αυτο ειχα και γω ενα προβλημα, και επεσα ακομα περισσοτερο. Οι συγκιριες δεν με αφηναν να πατησω στα ποδια μου με τιποτα. Χρονος μηδεν γιατι δουλευω ολη μερα κρατωντας δηκια μου επιχειρηση και δεν υπηρχε χρονος . Σαν να μην εφτανε αυτο και με την τοτε σχεση υπηρξαν ψυχαναγκαστικοι καυγαδες που με ξυλωναν τη ψυχη . Και εφτασε στο τελος της . Γενικα μονο κακο βγηκε αυτα τα 2 χρονια με αποτελεσμα να κλειστω ακομα περισσοτερο. Και αφου εληξε εκατσα 1 χρονο μονος με λιγο πολυ αλκοολ κλπ κλπ . Ωσπου...

Παρον.

Γνωρισα μια κοπελα . Και ειπα θα το παω αργα και λογικα ετσι ομορφα με συζητησεις να γνωρισω τον αλον κλπ. με το καιρο τους ηρθαν και καποια συναισθηματα και σχετικα παει καλα. Το προβλημα μου ειμαι εγω. Ενω μεχρι στιγμης υπαρχουν τα απαραιτητα στοιχεια στη σχεση. Επικοινωνια, συναισθηματικη ανταποκριση, ψυχικο δεσιμο κλπ. Βγαζω κατι βλαμενες συμπεριφορες και αναζηταω τη μοναξια μου και τη μελανχολια μου. Την διωχνω χωρις να το θελω. Κατι με τραβαει χωρις λογο και αιτια προς την λυπη και την απομονοση. Εκεινο το χρονο που εμεινα μονος το ειχα γυρισει στο αλκοολ σαν παρηγορια. και ακομα και τωρα προσπαθω να το σταματησω και με στηριζει αρκετα. Δεν ξερω τι με τραβαει προς τη μοναξια . Δεν αφηνω ευκολα ανθρωπους να μπουν. και οταν τους αφησω και πουν σωστα πραματα, μπενω σε αυτοαμυνα και ξαναγυριζω στη μοναξια. Μεχουν συμβουλεψει να μην σκευτομαι τοσο πολυ. Να μην ζυγιζω το καθε τι με τοση λεπτομερεια γιατι αυτο με τρωει. Να προσπαθησω να ζησω καποια πραματα απλα και ομορφα. Και πραγματικα δεν μπορω να το κανω. Δεν μπορω να νιωσω χαρα . Πραγματικα ρ παιδια, οποτε βλεπω τον εαυτο μου να χαμογελαει στο καθρεφτη τον κοροιδευω . Εκει που παει να γινει κατι, το κεφαλι μου με ριχνει αποτομα. Και αντε οταν ειμαι μονος μου χεστω, κανω κακο σε μενα μονο, εφοσον κανενας δεν γνωριζει ακριβως την κατασταση μου . Γενικοτερα κρυβω και ενα θυμο μεσα μου, και ψαχνω αφορμες να τον βγαλω. Ητε αυτος που θα τον βγαλω ειναι η κοπελα μου, φιλοι, δουλεια , πελατες και παει λεγοντας. Ψαχνω αφορμη να μεινω μονος. Και εχουν μπει κατι διαολια στο κεφαλι μου και σκευτομαι, Μηπως δεν με γεμιζει αυτη η κοπελα ?ΨΑχνω λογους να μεινω μονος παλι ? Μα σκευτομαι και μονος που ημουν ειμαι τα ιδια σκατα. Δεν αφηνω να περασει χαρα. Δεν ξερω πως να το κανω . Ισως ειναι το ποιο απλο πραμα για καποιους , για μενα δεν ειναι και δεν ξερω το γιατι . Νιωθω οτι με πνιγει και το περιββαλον της δουλειας. Εχω ξεχασει τον εαυτο μου και δν κανω τπτ πλεον για μενα . Γενικα εχω πεσει σε ενα συναισθηματικο κενο. Και αυτο π με πιεζει ειναι δεν θελω να πονεσω τη κοπελα μου. Δεν της αξιζει. Με τιποτα. μεχρι στιγμης ειναι οτι ατομο εψαχνα . Εκανα λαθος που μπηκα σε σχεση ενω ενιωθα ετσι ? Τι πιστευετε? μπορω να διορθοθω μεσα στη σχεση με λιγη βοηθεια της ? Γενικα η δικια μου αποψη ειναι εχω ενα καλο στον εγκεφαλο και δεν ξερω πως να τον διορθοσω. Το μυαλο μου σκευτετε ολη την ωρα. Δεν σταματαει με τιποτα να υπεραναλυει τα παντα .Δεν κοιταω τον εαυτο μου. Γινομαι παντα κομματια για τους αλους. Κλεινομαι πισω απο τις σκεψεις μου και κατεβαζω ρολλα σε οποιον παει να μπει. Παιζω το καλυτερο θεατρο στην οικογενεια μου οτι ειμαι καλα.. Παιδια πραγματικα υπαρχουν και πολλα αλα. Αλα ειδη σας κουρασα αρκετα.

Τελος νιωθω οτι εχω προσωπικα θεματα που επηρεαζουν τη σχεση μου. Και την προσωπικοτιτα μου. Θα ηθελα την δικη σας αποψη. Εφοσον ειχατε ορεξη να με βοηθησετε.

Ευχαριστω πολυ, που εστω μου δοθηκε η ευκαιρια να τα γραψω.

[annachtz]

Εφόσον αναγνωρίζεις τα λάθη σου και καταλαβαίνεις από μόνος σου την συμπεριφορά σου προς τους γύρω σου γιατί δε κάνεις κάτι γι αυτό; Για να αλλάξει κάτι στη ζωή μας πρέπει να υπάρχει θέληση πρώτα από ολα και ωριμότητα για να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη μας.Ενώ δείχνεις να έχεις πέφτεις πάλι στα ίδια γιατί; Μήπως δε το θέλεις πραγματικά; Μήπως τελικά υποσυνειδιτα θέλεις να είσαι μόνος;

[kostas2727]

Δεν γνωριζω αδερφε. Εχει μεινει και αυτο σαν επιλογη.. Και αμα μεινω, αυτοκαταστρεφομαι. Και ξερω οτι ειναι λαθος . Γ**ω το μυαλο μου μεσα, Και τι να κανω δηλαδη, να τα παρατησω παλι ? Αυτο το υποσεινηδιτο δεν μπορει να διορθοθει . Ξερω οτι αν αφησω τη κοπελα το πιθανοτερο ειναι να αυτοκαταστραφω, οχι απο ερωτικη απογοητευση, απλα επειδη απετυχα να συνελθω κλπ. Οποτε ? Μου αρεσει η συναισθηματικη ασφαλεια, να εχω ενα ατομο. Και οταν τα σκευτομαι αυτα και χαιρομαι, ερχετε και με πλακωνει η ομναξια στο κεφαλι !

[annachtz]

Τότε καλύτερα να προσπαθήσεις με την κοπέλα, ίσως είναι νωρίς ακόμα και να μη βλέπεις φως αλλά προσπάθησε το μπορεί να σε βοηθήσει σε πολλά!

[kostas2727]

Εχεις ενα δικιο που δεν δινω χρονο στα πραματα. Και πραγματικα εκει που λεω οτι δινω το ξεχναω κ σκευτομαι παλι τα ιδια. Απλα πραγματικα δεν θελω να παιξω με τη καρδια της. Πραγματικα ομως. Σευχαριστω για την απαντηση σου φιλαρακι..

[annachtz]

Εχεις ενα δικιο που δεν δινω χρονο στα πραματα. Και πραγματικα εκει που λεω οτι δινω το ξεχναω κ σκευτομαι παλι τα ιδια. Απλα πραγματικα δεν θελω να παιξω με τη καρδια της. Πραγματικα ομως. Σευχαριστω για την απαντηση σου φιλαρακι..

Κοπέλα είμαι χαχα. Ναι δώσε λίγο χρόνο και ποτέ δε ξέρεις.Οι φίλοι σου έχουν δίκιο που σ λένε οτι σκέφτεσαι πολλά, σε κάνει χειρότερα.Καμιά φορά ακόμα κ εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν
Η ζωή είναι απλή, εμείς την κάνουμε περίπλοκη! ;)

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Καλησπέρα! Να σε ρωτήσω αν η σχέση των γονιών σου ήταν καλή και γενικά αν στην οικογένειά σου υπήρχε ευχάριστο κλίμα, στα παιδικά σου χρόνια. Επειδή πολλές φορές τείνουμε να σναπαράγουμε αυτό που ζήσαμε μικροί.

[kostas2727]

Γενικα ηταν καλο. Αλα τι να σας εξηγω τωρα. Εν συνοψια απο μικρος ειχα πολλες ευθυνες κ ημουν προστατης και νταντα τον αδερων μου. Γνκα γινομουν παντα κομματια για αλους. Ο πατερας μ ελειπε παρα πολυ. Μονο η μητερα μ ηταν εκει σε γενικες γραμμες και ο πατερας ηταν σκληρος. . Πραγματικα θελω κιαλα να πω αλα δν μπορω να τα εκφρασω. Αυτην την συμπεριφορα νιωθω οτι την πηρα απο πατερα. Τα ιδια με μενα ειναιι. Δν ξερω πψς τα καταφερε κ μου το περασε ενω δεν εχω ζησει κ παρα πολλα μαζι του λογο της δουλειας του.. τι να σας πω.. αρχιζω και φλιπαρω.

[αλεξανδρος_77]

η εισαι κανενα φωτομοντελο κ εχεις μαθει να σε κυνηγανε οι γκομενες κ συ να αδιαφορεις η απλα δεν εχεις συνηθισει να εχεις σχεση ετσι σου φαινεται περιεργο να ανοιγεσε σ αυτη.
αν κ το ειχε πει κ ο φρουντ αυτο περιπου με τη παιδικη ηλικια μαλον το παρελθον σου δε σου διδαξε κ πολυ τηην επικοινωνια.

[kostas2727]

Οχι αδερφε. Δεν την διδαχθηκα. Διδαχτηκα να με σκληρος και μοναχικος . Με αυτες τις συνεπειες .... Θελω τις γνωμες σας παιδια..

[αλεξανδρος_77]

ετσι δε βοηθας να γινει κουβεντα ομως μου φαινεται εχεις συνηθισει να βρισκεσαι σε κοσμο κ να μιλας με πολους...

[kerasi]

Ισως να κάνατε ένα διάλειμμα να δεις πώς θα πάει. Δοκιμαστικά δηλαδή. Είσαι μπαιλντιμένος νομίζω.

[cherry08]

Δεν γνωριζω αδερφε. Εχει μεινει και αυτο σαν επιλογη.. Και αμα μεινω, αυτοκαταστρεφομαι. Και ξερω οτι ειναι λαθος . Γ**ω το μυαλο μου μεσα, Και τι να κανω δηλαδη, να τα παρατησω παλι ? Αυτο το υποσεινηδιτο δεν μπορει να διορθοθει . Ξερω οτι αν αφησω τη κοπελα το πιθανοτερο ειναι να αυτοκαταστραφω, οχι απο ερωτικη απογοητευση, απλα επειδη απετυχα να συνελθω κλπ. Οποτε ? Μου αρεσει η συναισθηματικη ασφαλεια, να εχω ενα ατομο. Και οταν τα σκευτομαι αυτα και χαιρομαι, ερχετε και με πλακωνει η ομναξια στο κεφαλι !

Μηπως να μοιραστεις ολα αυτα που μοιραστηκες μαζι μας με την κοπελα σου? Ξερω ειναι δυσκολο αλλα αξιζει να προσπαθησεις.

[cherry08]

Οχι αδερφε. Δεν την διδαχθηκα. Διδαχτηκα να με σκληρος και μοναχικος . Με αυτες τις συνεπειες .... Θελω τις γνωμες σας παιδια..

Πρεπει να καταλαβεις την αιτια του γιατι αισθανεσαι ετσι. Εμενα μου φαινεται οτι εχεις εντοπισει το προβλημα...απλα το θεμα ειναι οτι συνηθιζουμε σε συμπεριφορες και οσο και αν θελουμε και κατανοουμε οτι πρεπει να αλλαξουμε, ειναι πολυ πολυ δυσκολο και γυρναμε στο γνωριμο και το ευκολο, το συνηθισμενο...εχεις συνηθισει να νιωθεις ετσι, αυτο γνωριζεις, αυτο τεινεις να κανεις ξανα και ξανα....θελει μεγαλη προσπαθεια και θεληση να αλλαξεις...κανονικα πρεπει να σ εχει βοηθησει το γεγονος οτι εχεις εντοπισει την αιτια αυτης της συμπεριφορας σου. Ολοι μας εχουμε περασει διαφορα στη ζωη μας και ποσο μαλλον στην παιδικη μας ηλικια...ολοι κουβαλαμε ενα φορτιο...απο κει και περα εξαρταται απο τον καθενα αν το φορτιο αυτο ειναι τοσο βαρυ που θα το αφησεις να ελεγχει τη ζωη σου...ή αν θα φανεις δυνατος και θα παλεψεις για το μελλον σου και πολυ περισσορετο για το παρον σου....μου εχει τυχει να νιωθω ετσι, και πραγματικα μπορει να σου φαινεται αδυνατον να αλλαξεις...αλλα εν τελει ολα ειναι δυνατα, αρκει να σαι δυνατος χαρακτηρας και να παλεψεις...

[kostas2727]

ετσι δε βοηθας να γινει κουβεντα ομως μου φαινεται εχεις συνηθισει να βρισκεσαι σε κοσμο κ να μιλας με πολους...

τι θελεις να πει με αυτο ?

Ισως να κάνατε ένα διάλειμμα να δεις πώς θα πάει. Δοκιμαστικά δηλαδή. Είσαι μπαιλντιμένος νομίζω.

Δεν ξερω γιατι, αλα αυτο με το διαλειμμα ποτε δεν μου αρεσε. Η ιδια μου ειπε παρε μια βδομαδα και πες μου αν θελεις να ειμαστε μαζι, και ειπα οχι. Την ειπα το ξερω οτι θελω να ειμαι μαζι σου, και θα δειξει.

Μηπως να μοιραστεις ολα αυτα που μοιραστηκες μαζι μας με την κοπελα σου? Ξερω ειναι δυσκολο αλλα αξιζει να προσπαθησεις.

Τα εχω μοιραστει, και την εχουν πληγωσει καποια λογια μου γιατι ηταν ωμα, και ηταν σαν να την εδιωχνα.... αλα γενικα ξερει το τι παιζει ..

Πρεπει να καταλαβεις την αιτια του γιατι αισθανεσαι ετσι. Εμενα μου φαινεται οτι εχεις εντοπισει το προβλημα...απλα το θεμα ειναι οτι συνηθιζουμε σε συμπεριφορες και οσο και αν θελουμε και κατανοουμε οτι πρεπει να αλλαξουμε, ειναι πολυ πολυ δυσκολο και γυρναμε στο γνωριμο και το ευκολο, το συνηθισμενο...εχεις συνηθισει να νιωθεις ετσι, αυτο γνωριζεις, αυτο τεινεις να κανεις ξανα και ξανα....θελει μεγαλη προσπαθεια και θεληση να αλλαξεις...κανονικα πρεπει να σ εχει βοηθησει το γεγονος οτι εχεις εντοπισει την αιτια αυτης της συμπεριφορας σου. Ολοι μας εχουμε περασει διαφορα στη ζωη μας και ποσο μαλλον στην παιδικη μας ηλικια...ολοι κουβαλαμε ενα φορτιο...απο κει και περα εξαρταται απο τον καθενα αν το φορτιο αυτο ειναι τοσο βαρυ που θα το αφησεις να ελεγχει τη ζωη σου...ή αν θα φανεις δυνατος και θα παλεψεις για το μελλον σου και πολυ περισσορετο για το παρον σου....μου εχει τυχει να νιωθω ετσι, και πραγματικα μπορει να σου φαινεται αδυνατον να αλλαξεις...αλλα εν τελει ολα ειναι δυνατα, αρκει να σαι δυνατος χαρακτηρας και να παλεψεις...

Οντως φαινετε αδυνατο. Και ελπιζω νανε αυτη η αιτια. Το θεμα μου ειναι, τη πληρωνει και η κοπελα μου πανω σε αυτη τη μεταβατικη αλλαγη που θα προσπαθησω να κανω. Γενικα η σχεση μας απ την αρχη ηταν ενας αγωνας για μενα. Προσπαθησα απο την αρχη να αλλαξω καποια πραματα που θεωρουσα ο ιδιος βλαμενα. Εκανα πραματα που κανονικα δεν θα εκανα και τα εβαζα με τη λογικη μου και τη δυναμη της συνηθειας μου, με αποτελεσμα να παθαινω και κρισεις ανχους. Οταν το συζητησα με επαγγελματια, μου λεει αυτες οι κρισεις ανχους ηταν εξαιτιας που ζοριζες τον εαυτο σου,οφειλονταν στην αλλαγη που προσπαθεις να κανεις . Οπως και ναχει . Εμενα ενα με φοβιζει. Οσο επινα, και δεν μιλαω για μεγαλες ποσοτητες, απλα κανα 2 ποτηρακια ουισκι, ειμασταν γενικα καλα, εβγενε ο χαλαρος μου εαυτος χωρις κομπλεξ και μαλακιες. Την ανοιχτηκα οσο καμια αλη , και καταφερε και με αγγιξε ψυχικα . Και τωρα ειμαι 2 μερες νηφαλιος και θα συνεχισω ναμε ετσι γιατι μου την εχει βιδωσει να γινονται τα ιδια. Νομιζω, η ετσι θελω να πιστευω τουλαχιστον οτι ηρθε ο καιρος για αλλαγη . Και ειναι η τελευτεα προσπαθεια που κανω. Χθες ξεκινησα με κατι καλο, και θα ηθελα τη γνωμη σου αν επραξα σωστα. Γυρνουσα απο τη σχολη μου, και οταν μιλισαμε ειχα μια προταση, να αραξουμε με αυτην και τη φιλη της σπιτι μου. Η πρωτη μου απαντηση ηταν, αστο καλυτερα παω να κατσω σπιτι μονος... Πως γυρνουσα, μου γυρισε η βιδα, και σηκωθηκα και τελικα πηγα και τις πηρα, μεσα εν μαιρη ενιωσα με το ζορι, αλα απ την αλη ενιωσα απλα καλα με μια μικρη δοση ενθουσιασμου.. Δεν ξερω παιδια.. Πραγματικα χρειαζομαι τη βοηθεια σας..

Κοπέλα είμαι χαχα. Ναι δώσε λίγο χρόνο και ποτέ δε ξέρεις.Οι φίλοι σου έχουν δίκιο που σ λένε οτι σκέφτεσαι πολλά, σε κάνει χειρότερα.Καμιά φορά ακόμα κ εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν
Η ζωή είναι απλή, εμείς την κάνουμε περίπλοκη! ;)

Χαχα σορρυ! Πολοι μου λεγανε οτι βιαζομαι να σκευτω πραματα, και να μαθω να δινω το χρονο τους σε καποια θεματα...