Παιδιά χωρίς να θέλω να το παίξω μάγκας ή ειδικός ή ψυχολόγος θα ήθελα να σας δώσω μερικά όπλα λογικής με τα οποία θα μπορείτε να αντιμετωπίζετε τους ψυχαναγκασμούς και τις επίμονες σκέψεις σας.
Ξέρω οτι πρόκειται για κάτι πολύ δυνατό που σας δημιουργεί πολύ άγχος και δυσφορία και φτάνετε πολλές φορές σε σημείο να σκέφτεστε μόνο αυτό ολη την ημέρα και τίποτα άλλο.

Αρχικά όλες αυτές οι ιδέες και οι πράξεις προέρχονται από τον ίδιο τον εγκέφαλο.Επειδή πάλι θα αμφιβάλλετε,θα σας πω απλά πως αν ανοίξω το κεφάλι κάποιου και του κάνω μια τομή κάπου πιθανότατα ή θα πεθάνει ή θα αλλάξει η προσωπικότητα του ή θα χάσει κάποια ικανότητα(ομιλιας κλπ)...έτσι λοιπόν όταν κάποιος είναι υπο φυσιολογικές συνθήκες ήρεμος και ασχολείται κανονικά με τη ζωή του και ξαφνικά κάτω από πίεση και άγχος ξεπετάγονται αυτές οι σκέψεις,τότε είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο οτι όλο αυτό είναι σωματοποίηση του άγχους,ανάγκη του εγκεφάλου να μετατοπίσει τον ίδιο από την πραγματικότητα σε κάτι άσχετο με στόχο να περιορίσει το άγχος...επειδή όμως το άγχος υπάρχει εκεί επειδή δεν λύνεται το πραγματικό πρόβλημα,έτσι ακόμη και σε αυτή τη σκέψη το άγχος παραμένει και εντείνεται επειδή είναι κάτι πρωτόγνωρο,παράξενο και πολλές φορές μοιάζει τόσο αληθινό που νομίζεται οτι τρελαίνεστε....ΆΡΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟ ΑΓΧΟΣ.Οι σκέψεις αυτές υπάρχουν ούτως ή άλλως σε όλους....απλώς εκείνη την ώρα δεν έχουμε άγχος οι περισσότεροι και δεν τους δίνουμε σημασία.Βέβαια αφορά και στην βιολογία του εγκεφάλου,γιατί κάποιοι κάτω από στρες δεν αντιδρούν έτσι ενώ άλλοι καταπιάνονται από αυτές τις σκέψεις...πανω κάτω δηλαδή η πηγή αυτού του ψυχικού προβλήματος οφείλεται στο γεγονός οτι ο εγκέφαλος είναι ήδη ευάλωτος στο στρες και έχει αυτόν τον μηχανισμό και ο ίδιος ο μηχανισμός εντείνεται από τα εξωτερικά αγχογόνα ερεθίσματα...

Δεύτερον.Πολλές φορές θα σας τύχει να αγχώνεστε τόσο πολύ που να μην καταλαβαίνετε αν όντως το πιστεύετε αυτό ή όχι.Φυσικά θα είναι τέτοια μεγάλη η αμφιβολία που δεν θα βρίσκετε ηρεμία αν δεν βρείτε κάποια λογική απάντηση.Όσο στρες και να έχετε,όσο άγχος,όση ανησυχία το γεγονός οτι τα βιώνετε αυτά στην προσπάθεια σας να εκλογικεύσετε τις σκέψεις,το γεγονός οτι υπάρχει ήδη αυτή η αμφιβολία,το γεγονός οτι τα συμπτώματα προκαλούνται ακριβώς από την τάση σας να παλέψετε τις σκέψεις και να τις απωθήσετε αποδεικνύει πως όχι μόνο δεν τρελαίνεστε ή δεν έχετε τρελαθεί αλλά αντίθετα ότι τα έχετε 400...δεν χάνετε την λογική σας δηλαδή,αλλά πατάτε καλά στα πόδια σας,δεν το βάζετε κάτω,και δεν αφήνετε την ιψδ να σας ορίσει.

Πολλά ψυχοσωματικά της ιψδ και τους άγχους που βιώνουμε κατά καιρούς αφορούν στην αδύναμη μνήμη,την δυσκολία δηλαδή να θυμόμαστε πληροφορίες που ακούσαμε πρόσφατα ή να ανακαλέσουμε εύκολα γεγονότα που έγιναν,στην κούραση,στην κόπωση,στους πονοκεφάλους και στα γνωστά "ανατριχιάσματα" σε διάφορα σημεία,στις ταχυκαρδίες,στις ακουστικές εμβοές κλπ,συμπτώματα σύμφυτα με τις γενικευμένες αγχώδεις διαταραχές-νευρώσεις.Τονίζω πως για το συγκεκριμένο δεν είμαι ειδικό και σίγουρα δεν μπορώ να αντικαταστήσω την γνώμη του ειδικού αλλά τα αντλώ από έρευνες σε ιατρικά σαιτ,από προσωπικές εμπειρίες και μαρτυρίες ανθρώπων και από ερωτήσεις σε ειδικούς...Πιστεύω πως αρκετοί που έχετε ήδη απευθυνθεί σε ειδικούς με παρόμοιο πρόβλημα ιδεοληψιών,κατάθλιψης ιψδ θα σας έχουν πει τα ίδια.

Μην τρομάζετε από το περιεχόμενο των ιδεοληψιών.Κάποιοι φοβούνται για απλά πράγματα όπως το οτι δεν έκλεισαν το μάτι και το επανελέγχουν συστηματικά ενώ άλλοι φοβούνται για υπαρξιακά πράγματα κλπ που σε κάποιους ούτε που περνάνε από το μυαλό κάτι τέτοια.Μάλιστα την στιγμή που εγώ αντιμετωπίζω υπαρξιακές ιδεοληψίες μπορεί να θεωρώ βλακώδες το άγχος που προέρχεται από μια επαναλαμβανόμενη πράξη επανελέγχουν του θερμοσίφωνα αλλά ταυτόχρονα το άτομο που το κάνει αυτό μπορεί να θεωρεί ηλιθιότητα την ενασχόληση μου με τέτοια θέματα που δεν βγάζουν πουθενά.Είναι κοινό σε όλους μας όμως το στοιχείο της αμφιβολίας...

Καθημερινά και μέσω πραγματικού διαλόγου "φωναχτά" με τον εαυτό σας να αφιερώνετε χρόνο ώστε να μαζεύετε επιχειρήματα για να μπορείτε να εκλογικεύετε τις ιδεοληψίες σας.Ο διάλογος με τον εαυτό μας είναι η πιο απλή και άμεση ψυχοθεραπεία που μπορούμε να κάνουμε και μάλιστα μας αποδεικνύει πως όχι μόνο δεν το έχουμε χάσει αλλά αντίθετα είμαστε εκεί παρόντες,αμφιβάλουμε και προσπαθούμε να νικήσουμε την δυσφορία μας.Και μαντέψτε?Είναι εντελώς δωρεάν....και μάλιστα το συστήνουν και οι συμπεριφορικοί.Γι αυτό μην αρνείστε να μιλάτε με τον εαυτό σας.Αφού αυτός σας μιλάει με τις ιδεοληψίες και το συναίσθημα,γιατί να μην του απαντήσετε με πυρά λογικής?

Τέλος,να εκτίθεστε καθημερινά λίγο λίγο στις ιδεοληψίες σας...μην τις αποφεύγετε!ΤΟ γεγονός οτι τις αποφεύγετε,οχυρώνεστε απέναντί τους δείχνει πως τις φοβάστε.Είναι πολύ κοινό σε εμας τους ψυχαναγκαστικούς να φοβόμαστε πως αν αποδεχτούμε την παράλογη σκέψη,δηλαδή αν απλώς την αφήσουμε να έρθει χωρίς να προτάξουμε την λογική αντιδραστικότητα μας πως αυτές θα πραγματοποιηθούν,θα γίνουν ένα με τις αντιλήψεις μας και πως θα τις αποδεχτούμε.Δεν ισχύει κάτι τέτοιο...γιατί όλοι κάνουμε σκέψεις τέτοιες και κάναμε προτού πάρουμε διάγνωση και μπλεχτούμε με αυτά.Δε γίναμε όμως ούτε δολοφόνοι,ούτε φτύσαμε στην εκκλησία,ούτε βρίσαμε τα θεία,ούτε μας τιμώρησε ο θεός,ούτε μας κατέβαλε δαίμονας,ούτε πεθάναμε,ούτε τρελαθήκαμε...μάλιστα έχει αποδειχτεί πως αν τις αφήσουμε,αν δεν τις παλέψουμε ο εγκέφαλος εν τέλη "βαριέται" και σταματάει να μας τις στέλνει...αν το σκεφτείτε,το όλο άγχος και η ταλαιπωρία μας προέρχεται ακριβώς από το ότι αντιστεκόμαστε σε αυτές.

Είναι επίσης πολύ κοινό πως παρόλο που εκλογικεύεις ένα ιδεοληπτικό επεισόδιο και συνέρχεσαι από αυτό και σταματάει να σε αγχώνει,μόλις περάσει λίγος καιρός και βρεθεί μια δυσκολία μεταπηδάει μια νεα ιδεοληψία που αφορά κάτι παρεμφερές ή αν το πρόβλημα ήταν μεγάλο και εκδηλώνεται μαζί με κατάθλιψη και κρίσεις πανικού τότε σου βγαίνει κάτι τελείως καινούργιο που σε τρομάζει πάρα πολύ γιατί πρέπει από το μηδέν να το εκλογικεύσεις και να ξαναπροσπαθήσεις....και εκεί πολλές φορές συναντάμε τις γνωστές "μαρτυρίες" πως είμαι τόσο αγχωμένος που δεν ξερω αν αυτό που βιώνω το πιστεύω ή όχι,αν πραγματικά θα συμβεί ή γίνεται κλπ...όπως θα δείτε από άτομα που πέρασαν παρόμοια προβλήματα και έχουν περάσει πολλά χρόνια που πέρασαν τέτοιες κρίσεις εν τέλη δεν έπαθαν τίποτα.

Τέλος,διαβάστε αυτό το κείμενο αφού έχετε πρώτα πάρει μια γνώμη από ειδικό,αφού έχετε μιλήσει τον γιατρό ή τον ψυχολόγο σας και κυρίως χρησιμοποιείστε το όχι ως διαγνωστική πανάκεια(που στην ουσία δεν εμπεριέχει επιστημονικότητα είναι απλώς λογικά επιχειρήματα και απόψεις) αλλά ως υποστηρικτικό υλικό όταν περνάτε την δύσκολη φάση της διαταραχής.Επίσης μην αγνοείτε την έκκληση κάποιου που συμπάσχει και ζητάει την βοήθεια και την υποστήριξη,ξέρω πως αρκετοί έχουν ήδη αρκετά προβλήματα και ιδεοληψίες να παλέψουν για να ασχολούνται με τον συνάνθρωπο αλλά σκεφτείτε πως η ανακούφιση και η δύναμη προέρχεται όταν μοιραζόμαστε εμπειρίες,γνώμες,επιχειρήμ ατα που βοηθούν τις ιδεοληψίες του καθενός που εκείνη την ώρα αδυνατεί να δει αλλά κάποιος άλλος μπορεί να ξέρει.Το ότι αρκετοί ανοίγουν συνεχώς thread(όπως και εγώ) και ζητάνε συνεχώς επιβεβαίωση από τους υπολοίπους οφείλεται στο γεγονός της άγνοιας που επικρατεί γύρω από την ιδιαιτερότητα της κάθε σκέψης και της έλλειψης επιχειρημάτων.Σκεφτείτε όλοι μαζί να μπορούσαμε στην βάση να αντιμετωπίζουμε σαν ένα αυτό το πρόβλημα και όχι χωριστά?

ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΔΩΡΕΑΝ ΓΚΡΟΥΠ THERAPY.ΑΣ ΤΟ ΑΞΙΟΠΟΙΉΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΜΑΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ,ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.