δε θελω να βλεπω κανεναν

[elis]

Μπου κι εγώ κάποτε έπαιρνα πέντε φάρμακα με γυμναστική κ δουλειά το φερα κ παίρνω μόνο δύο κ πάω για ένα σε κανένα χρόνο σε παρακαλώ πάλεψε το είναι πολύ δύσκολο αλλά γίνεται

[Gypsy Cello]

Πως είναι δυνατόν να καπνίζεις χόρτο ενώ παίρνεις φάρμακα; Αυτό μπορεί να σου δημιουργήσει ψυχωτικό επεισόδιο. Πρόσεχε!

[boo]

ειναι λιγο ακριβα τα γυμναστηριο εδω κατω αλλα περα απο αυτο ειχα βρει ενα αλλα ηταν 40 λεπτα μακρυα απο το σπιτι με τα ποδια..
μεταξυ νοεμβρη και γεναρη ειχα κανει 10 τσιγαρα.1 τσιγαρο στις 10 μερες.εχω να το βαλω στο στομα μου 2-2.5 μηνες και δεν εχω σκοπο να το ξαναβαλω τουλαχιστον ως μεσα ιουνη

τι συχνοτητα και το διαρκεια ειχαν τα επεισοδια σας? εμενα το πρωτελευταιο κρατησε 15 μηνες και το τελευταιο 11 μερες.η γιατρος μου λεει πως θα κανω επεισοδια παρολο που παιρνω φαρμακα

[serios]

Boo βάζεις πολλά καρπούζια κάτω απο την ίδια μασχάλη.
Αποτέλεσμα θα είναι να σπάσουν κ τα 2 καρπούζια,δηλ η ανάρρωσή και οι πανελλήνιες.

Προσωπικά μετα απο ενα 7μηνο ήμουν έτοιμος να διαβάσω λογοτεχνία και το πήγαινα σταδιακα ώστε να βελτιωθεί η αυτοσυγκέντρωση.
Μπήκα στον 5ο χρονο χωρίς υποτροπή κ ψυχοπαθολογία.

Πρεπει να χτιζεις λιθαράκι λιθαράκι.

Είναι καλό να εχεις επιθυμίες αλλά οι πανελλήνιες είναι κάτι πολύ ψυχοφθορο κ για όσους δεν έχουν πρόβλημα. Πιστεύω είναι απο τους παράγοντες του άγχους γιατί πιεζεσαι υπερβολικά.

Πρεπει να αποφασίσει που θα αφιερωθεί,στην ανάρρωσή σου η στις πανελλήνιες. Και τα 2 μαζί όσο θα εχεις συμπτωματα κ ιδιοφυία να είσαι είναι αδύνατο γιατί πολύ απλα τα μαθήματα χρειαζονται λογική,αντίληψη,αυτοσυγκέν τρωση,επίλυση προβλημάτων που μας κλέβει η πάθηση.

Γνώμη μου είναι πως πρεπει να κατεβάσεις τις απαιτησεις του εαυτού σου για τουλ 1-2 χρόνια κ να το πας σταδιακά.

[boo]

δεν εχεις αδικο.το μεγαλυτερο μου αγχος ειναι οι πανελληνιες.κι οσο βλεπω οτι δεν τα παω καλα τοσο αγχωνομαι.ειμαι 29 ομως ποτε να μπω στη σχολη...?
σκεφτηκα να το παω χαλαρα και να ξαναδωσω του χρονου μηπως τα παω καλυτερα.αλλα οτι κι αν σκεφτω μετα απο λιγο το αγχος ξαναφουντωνει.
πρεπει να πω και να πιστεψω πως κανω οτι μπορω κι οτι γινει..κι ας αποτυχω.αλλα αν αποτυχω μετα τι κανω?

ποσο καιρο σου κρατησε το επεισοδιο?πριν τους 7 μηνες που μπορουσες να διαβαζεις
τι αγωγη επαιρνες τοτε?πριν μπεις σε δοση συντηρησης

το aloperidin και το solian σε σχεση με το risperdal και το invega ειναι καλυτερα/ελαφρυτερα/πιο δυνατα?
οταν συζητησα με τη γιατρο για το abilify μου ειπε οτι ειναι ελαφρυ και δε θα μου εκανε δουλεια..
αλλα εχω ακουσει για τα δυο τελευταια φαρμακα να τα παιρνει πολυς κοσμος.εχετε ιδεα?

[serios]

Μου κράτησε το παραλήρημα 6 με 7 μηνες. Δηλαδή πίστευα διάφορα. Τρια χρόνια έκαναν να μου φύγουν τα περισσότερα συμπτώματα.Τώρα είμαι αρκετά καλά κ σιγά σιγά προσπαθώ να βάλω βάσεις για δουλεια.

Αν δεν ελαττωσεις τα βάρη θα βουλιαζεις.Δεν λειτουργει έτσι το πραγμα. Είναι σαν να κανεις πρωταθλητισμό με σπασμένο ποδι.

Το αλοπεριντιν θεωρειται βαρύ απο άποψη παρενεργειών.

Το σολιαν ελαφρύτερο.

Όλα όμως σε μεγάλες δόσεις είναι δυσβάσταχτα.

Εγώ τα έπαιρνα κ ας ένιωθα ζομπι κ χωρίς συναισθήματα. Δεν είχα να κάνω κάτι άλλο. Ηταν ενα χαρτί για κάτι καλυτερο.Εκανα υπομονή κ σιγά σιγά χτιζω.

[serios]

Όλοι έχουμε όνειρα αλλά η ζωή δεν δίνει δεκάρα γι'αυτα.

Μερικές φορες καλουμαστε να έπανακαθορίσουμε τους στόχους μας για το γενικότερο καλό μας.

[Gypsy Cello]

Το αλοπεριντίν εμένα μου έκοψε την περίοδο. Πολλές θα χαίρονταν με αυτή την εξέλιξη αλλά είναι κάτι φυσιολογικό που πρέπει να συμβεί κ δεν πρέπει να χαιρόμαστε αν κοπεί.
Γιατί να κάνεις ψυχωτικό επεισόδιο ενω παίρνεις φάρμακα;
Και για ποιο λόγο καθυστέρησες τόσο να μπεις σε σχολή, φταίει η αρρώστια;

[elisabet]

δεν εχεις αδικο.το μεγαλυτερο μου αγχος ειναι οι πανελληνιες.κι οσο βλεπω οτι δεν τα παω καλα τοσο αγχωνομαι.ειμαι 29 ομως ποτε να μπω στη σχολη...?
σκεφτηκα να το παω χαλαρα και να ξαναδωσω του χρονου μηπως τα παω καλυτερα.αλλα οτι κι αν σκεφτω μετα απο λιγο το αγχος ξαναφουντωνει.
πρεπει να πω και να πιστεψω πως κανω οτι μπορω κι οτι γινει..κι ας αποτυχω.αλλα αν αποτυχω μετα τι κανω?

ποσο καιρο σου κρατησε το επεισοδιο?πριν τους 7 μηνες που μπορουσες να διαβαζεις
τι αγωγη επαιρνες τοτε?πριν μπεις σε δοση συντηρησης

το aloperidin και το solian σε σχεση με το risperdal και το invega ειναι καλυτερα/ελαφρυτερα/πιο δυνατα?
οταν συζητησα με τη γιατρο για το abilify μου ειπε οτι ειναι ελαφρυ και δε θα μου εκανε δουλεια..
αλλα εχω ακουσει για τα δυο τελευταια φαρμακα να τα παιρνει πολυς κοσμος.εχετε ιδεα?

Γλυκιά μου boo, λόγω δουλειάς ασχολούμαι με παιδιά που δίνουν πανελλαδικές, άκου αυτά που σου λέει ο serios, έχει δίκιο!
Οι πανελλαδικές είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία ακόμα και για άτομα που δεν έχουν ψυχ. προβλήματα, είναι άθλος αυτό που πας να κάνεις, μην είσαι τόσο απαιτητική με τον εαυτό σου.
Έχεις περάσει τόσα πολλά με τα θέματα της υγείας σου τον τελευταίο καιρό και πρέπει να επικεντρωθείς εκεί για να γίνεις καλά, μην ζορίζεις τον εαυτό σου παραπάνω από όσο μπορεί να αντέξει. Καταλαβαίνω οτι το να βάζεις ένα στόχο σε βοηθάει στο θέμα της ψυχολογίας σου, όμως οι στόχοι σου πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά για να μην έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα.

Η υγεία μας είναι πάνω από όλα όχι οι εξετάσεις! Προσπάθησε να το δεις απλά ως μια ασχολία στον ελεύθερο χρόνο σου...πες...εγώ θα κάνω οτι καλύτερο μπορώ στις δεδομένες συνθήκες και δεν με νοιάζει το αποτέλεσμα. Τι σημασία θα έχουν οι εξετάσεις αν δεν είσαι καλά; Γίνε καλά πρώτα και μετά θα χεις όλο τον χρόνο να δώσεις όσες εξετάσεις θες με καθαρό μυαλό.

[boo]

Όλοι έχουμε όνειρα αλλά η ζωή δεν δίνει δεκάρα γι'αυτα.

Μερικές φορες καλουμαστε να έπανακαθορίσουμε τους στόχους μας για το γενικότερο καλό μας.

αυτο εκανα προσπαθησα να επανακαθορισω τους στοχους μου, να παρω τη ζωη στα χερια μουμ να διαγραψω το παρελθον και να κανω μια αρχη με νεα δεδομενα, νεα σχολη, με νεες ευκαιριες δουλειας πιο κοντα στα θελω μου.ξεκινησα μαλιστα λεγοντας θελω να μπω ιατρικη, μετα ειδα οτι για πολλους λογους δε γινεται οποτε λεω λογοθεραπεια.τωρα πρεπει παλι να επαναπροσδιορισω τους στοχους?το μονο που μου εμεινε να ελπιζω να μπω σε κανενα ΙΕΚ και δεν τα υποτιμω καθολου τα ΙΕΚ αλλα δεν εχουν καποια ειδικοτητα εδω κατω που να μου πολυαρεσει..

Το αλοπεριντίν εμένα μου έκοψε την περίοδο. Πολλές θα χαίρονταν με αυτή την εξέλιξη αλλά είναι κάτι φυσιολογικό που πρέπει να συμβεί κ δεν πρέπει να χαιρόμαστε αν κοπεί.
Γιατί να κάνεις ψυχωτικό επεισόδιο ενω παίρνεις φάρμακα;
Και για ποιο λόγο καθυστέρησες τόσο να μπεις σε σχολή, φταίει η αρρώστια;

κι εγω εχω να δω περιοδο 2-3 χρονια.
εχω τελειωσει ηδη μια σχολη αλλα δε μ αρεσε το αντικειμενο καθολου μπηκα επειδη το ηθελε ο πατερας μου για να εχω περισσοτερες ευκαιριες για δουλεια.εχει δουλεια το αντικειμενο και με καλα λεφτα αλλα σε εξοντωτικους ρυθμους, αγχος, πιεση, προθεσμιες, να φευγεις 8-9 και να γυρνας 10-11 το βραδυ.και σε κατι που δε μ αρεσει.θα με εξαντλουσε αυτο το μοτιβο

Γλυκιά μου boo, λόγω δουλειάς ασχολούμαι με παιδιά που δίνουν πανελλαδικές, άκου αυτά που σου λέει ο serios, έχει δίκιο!
Οι πανελλαδικές είναι μια πολύ ψυχοφθόρα διαδικασία ακόμα και για άτομα που δεν έχουν ψυχ. προβλήματα, είναι άθλος αυτό που πας να κάνεις, μην είσαι τόσο απαιτητική με τον εαυτό σου.
Έχεις περάσει τόσα πολλά με τα θέματα της υγείας σου τον τελευταίο καιρό και πρέπει να επικεντρωθείς εκεί για να γίνεις καλά, μην ζορίζεις τον εαυτό σου παραπάνω από όσο μπορεί να αντέξει. Καταλαβαίνω οτι το να βάζεις ένα στόχο σε βοηθάει στο θέμα της ψυχολογίας σου, όμως οι στόχοι σου πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά για να μην έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα.

Η υγεία μας είναι πάνω από όλα όχι οι εξετάσεις! Προσπάθησε να το δεις απλά ως μια ασχολία στον ελεύθερο χρόνο σου...πες...εγώ θα κάνω οτι καλύτερο μπορώ στις δεδομένες συνθήκες και δεν με νοιάζει το αποτέλεσμα. Τι σημασία θα έχουν οι εξετάσεις αν δεν είσαι καλά; Γίνε καλά πρώτα και μετά θα χεις όλο τον χρόνο να δώσεις όσες εξετάσεις θες με καθαρό μυαλό.

μου εδωσε ενα σκοπο μια νεα σχολη.εκει που βαλτωνα και δεν ηξερα τι να κανω με τη ζωη μου.ενοειται οτι πρεπει να ειμαι καλα για να ανταπεξελθω αλλα δεν εχω οποτε θελω αυτην την ευκαιρια.δεν περναω.τι θα πω στους δικους μου?ξαναπληρωστε φροντιστηρια για να ξαναδωσω?μου το εχουν πει οτι δε γινεται αυτο..νιωθω οτι μενω πισω.οτι μια ζωη πρεπει να συμβιβαζομαι ποσο μαλλον με αυτην την μαμημενη παθηση.
ο στοχος μου για πανελληνιες και σχολη ηταν ενας τροπος να μειωσω τη δυναμη της και την επιρροη της πανω μου.οτι μποορω να προχωρησω ανεξαρτητα απο τη σχιζο.αλλα βλεπω οτι κατι τετοιο δε γινεται.

[elisabet]

μου εδωσε ενα σκοπο μια νεα σχολη.εκει που βαλτωνα και δεν ηξερα τι να κανω με τη ζωη μου.ενοειται οτι πρεπει να ειμαι καλα για να ανταπεξελθω αλλα δεν εχω οποτε θελω αυτην την ευκαιρια.δεν περναω.τι θα πω στους δικους μου?ξαναπληρωστε φροντιστηρια για να ξαναδωσω?μου το εχουν πει οτι δε γινεται αυτο..νιωθω οτι μενω πισω.οτι μια ζωη πρεπει να συμβιβαζομαι ποσο μαλλον με αυτην την μαμημενη παθηση.
ο στοχος μου για πανελληνιες και σχολη ηταν ενας τροπος να μειωσω τη δυναμη της και την επιρροη της πανω μου.οτι μποορω να προχωρησω ανεξαρτητα απο τη σχιζο.αλλα βλεπω οτι κατι τετοιο δε γινεται.

Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα σου πω οτι δεν μπορείς να το κάνεις! Δεν το χω κάνει ποτέ με κανέναν μαθητή μου και κάποιοι από αυτούς με εξέπληξαν ευχάριστα αρκετές φορές. Πιστεύω πολύ στην δύναμη που έχει ο καθένας μας μέσα του και την επιμονή του.
Δεν σου λέω λοιπόν να μην κάνεις αυτό που θες, σου λέω να επαναπροσδιορίσεις τις προτεραιότητες σου και να μην είσαι τόσο επικριτική με τον εαυτό σου.
Τις στιγμές που βλέπεις πως πιέζεσαι πολύ...παράτα τα και σκέψου οτι εκείνη την στιγμή προέχει η υγεία σου!

Ωραία, ας πάρουμε το χειρότερο σενάριο λοιπον...πες οτι δεν καταφέρνεις να περάσεις εκεί που θες. Και;;; γιατί αυτό καθορίζει την ζωή σου; Έχεις ήδη ένα πτυχίο, δεν είσαι στον αέρα. Αν είσαι καλά στην υγεία σου μέχρι τότε, μπορείς να αρχίσεις να ψάχνεις για δουλειά. Είναι δύσκολο για όλους αυτή την εποχή, αλλά αν έχεις την υγεία σου είναι κάτι που θα μπορέσεις να το προσπαθήσεις κι ας μην είναι η δουλειά που ονειρεύοσουν και να ξαναδώσεις εξετάσεις αργότερα.
Υπάρχουν άνθρωποι που επειδή η ζωή τους τα φερε έτσι που δεν μπόρεσαν να κάνουν αυτό που ήθελαν, έδωσαν εξετάσεις και σπούδασαν στα 40 τους και στα 50 τους! Ποτέ δεν είναι αργά!!! Εσύ νιώθεις αυτή τη στιγμή οτι η σχιζο σε εμποδίζει, και όντως έχεις δίκιο ως ένα βαθμό, αλλά χιλιάδες άνθρωποι γύρω μας κάθε μέρα δεν μπορούν να κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν για χίλιους λόγους! Κι εγώ ας πούμε θέλω να κάνω μεταπτυχιακό. Δεν μπορώ να το κάνω αυτή τη στιγμή γιατί δεν έχω τα χρήματα και πρέπει να δουλεύω. Αν το σκέφτομαι ως το τέλος του κόσμου το μόνο που θα καταφέρω είναι να γ@@@ω την ψυχολογία μου. Δεν το σκέφτομαι λοιπόν...λέω δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα καταφέρω να το κάνω όταν τα πράγματα θα είναι καλύτερα για μένα!

[Gypsy Cello]

Αν έχεις τελειώσει μια σχολή τότε λογικά θα δώσεις κατατακτήριες και όχι πανελλήνιες.

[boo]

μαλλον εχετε δικιο, ισως ξαναδωσω του χρονου εστω χωρις πολλα πολλα φροντιστηρια αν και θα βρω ανιμετωπους τους δικους μου γιατι με πιεζουν πολυ να βρω δουλεια.
απο το 1ο πτυχιο δεν εχω γνωσεις.ασε που επειδη ειναι στο χωρο του προγραμματισμου εψω μεινει πισω γιατι αν 1-2 χρονια ολο και κατι νεο βγαινει κι εγω χασει τη μπαλα.περασα τα μισα μαθηματα μονη μου τα υπολοιπα με χαρτι απο ψυχιατρο οτι εχω μειωμενες ικανοτητες στο διαβασμα και μου κανανε τα 3αρια και τα 4αρια 5 αρακια.τσπ με πολυ βοηθεια απο τους καθηγητες.δηλαδη ειμαι σε μια φαση που δεν εχω γνωσεις σε καποιο αντικειμενο.αυτο με αγχωνει πολυ στο οτι πρεπει να κανω κατι τωρα.θα προσπαθσηω να κανω οτι μπορω κι οτι βγει.αλλα με τρωει οτι δεν κανω το 100% της προσπαθειας που θα επρεπε να κανω και απογοητευομαι.τεσπα να μη σας κουραζω αλλο.ελπιζω να αλλαξω μυαλια εστω και τωρα.

ελισαβετ σου ευχομαι συντομα να κανεις το μεταπτυχιακο που τοσο πολυ θελεις συντομα

[boo]

Αν έχεις τελειώσει μια σχολή τότε λογικά θα δώσεις κατατακτήριες και όχι πανελλήνιες.

οταν λειτουργουσε το τμημα λογοθεραπειας στην πολη μου παλιοτερα για κατακτηριες κοιτιυσαν μονο το βαθμο του προηγουμενου πτυχιου σου.δεν εδινες εξετασεις.φε τος που θα επαναλειτουργησει δε ξερω τι συστημα θα ακολουθησουν στις κατακτηριες.εχω χαμηλο βαθμο πτυχιου.6,13 δεν εχω πολλες ελπιδες και απο εκει

[elis]

Κούκλα θα σου πω εγώ τι ένιωσα όταν μου το είπανε ότι έχω ψύχωση η πρώτη κουβέντα που είπα ή θα το φας ή θα σε φάει αγώνας είναι η ζωή βγες κ πάλεψε χτυπησου πληγωσου μάτωσε μόνο πάλεψε