Ως πότε...

**Τερέζα** · 14-05-2008, 11:51

Andrew,
Πάρε τα παιδάκια από εκεί όσο είναι νωρίς....ήδη έχει σημαδευτεί η παιδική τους ηλικία και το κορμάκι τους!Εσύ είχες τη δύναμη και το θάρρος και στα 18 σου έφυγες και πάνω απ\'όλα αυτή τη στιγμή έχεις μια φυσιολογική ζωή!Κανένας δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι και τα αδερφάκια σου θα έχουν την ίδια τύχη!Ειλικρινά δεν θα κάτσω να ασχοληθώ με τον πατέρα σου ...(ο οποιός χρειάζεται άμεση βοήθεια)..και συγνώμη απλά, δεν μπορώ από τη πλευρά μου να του δώσω κάποιο ελαφρυντικό...Είναι 2 μικρά αγγελάκια που πληρώνουν απλά \'τα σπασμένα΄του...ΜΕΓΑ λάθος!Βρές τρόπο με την βοήθεια ειδικού να τα πάρεις από εκεί....Μην τα αφήσεις να σημαδευτούν κι άλλο!!Κατανοώ ότι είναι δύσκολο...αλλά αυτή τη στιγμή πρέπει να βρείς την επιπλέον δύναμη να τα λυτρώσεις,όπως λυτρώθηκες και εσύ!!!!
Το Χαμόγελο του Παιδιού,έχει πολύ καλούς ανθρώπους και δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον...δεν θα σε-σας αφήσουν ούτε μια στιγμή να μετανιώσετε για αυτή την απόφαση,τους γνώρισα τα Χριστουγεννα....καναμε δωρεά με τη δουλειά μου!!Αξιέπαινοι ανθρωποί!

**Έλξη** · 15-05-2008, 20:22

Συμφωνω απολυτα με αυτά που σου εχουν γραψει και οι οι υπόλοιποι.

Andrew, εχεις μεγάλη δυναμη μεσα σου και κατάφερες να ξεφύγεις απο αυτή την κατάσταση. Αυτό όμως δεν σημαίνει και πως τα αδελφια σου θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση με την ιδια δυναμη και ωριμότητα. Το να τον αγάπανε όσο παράλογο και να ακούγεται ειναι στα φυσιολογικά πλαίσια - για αυτά ειστε η οικογένεια τους, αλλα αυτο δεν αλλαζει την κατάσταση.
Τα παιδια πρέπει να απομακρυνθούν απο το σπίτι άμεσα διοτι σιγουρα τον φοβούνται και τραυματίζονται οχι μόνο σωματικά αλλα και ψυχικά, εσυ γνωρίζεις καλύτερα το τι βιωνουν καθημερινα και ποσο μεγαλύτερο κακο μπορει να συμβεί.
Εσυ συνεχισε να προσπαθεις και να μην χανεις την ψυχραιμία σου.

ΒΟΗΘΕΙΑ:
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ . 10-56 ΓΡΑΜΜΗ SOS.θα σε βοηθήσει σίγουρα

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Γραφείο Συντονισμού του Δικτύου:
Συνήγορος του Πολίτη - Κύκλος Δικαιωμάτων του Παιδιού
Χατζηγιάννη Μέξη 5, Αθήνα 11528 Τηλ. 210 7289703 Φαξ: 210 7289639
[email protected] , [email protected]

ΤΗΛ. ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ 800 11 88881

**justme** · 16-05-2008, 08:15

Ανδρέα γειά σου και καλή σου δύναμη και από εμένα,
Μία διέξοδος που δεν είδα να αναφέρεται μέχρι τώρα και ίσως να ήθελες να την επεξεργαστείς ίσως είναι και το να συνεχίσουν τα αδερφάκια σου να ζούνε με τον πατέρα σου αλλά υπό παρακολούθηση (και αυτών και του πατέρα σου) ειδικών. (και γιατί όχι και από εσένα)
Και εξηγώ.
Το να πάρεις εσύ την επιμέλεια (όπως αναφέρθηκε νωρίτερα) είναι κάτι δύσκολο και απαιτεί και εισαγγελέα, και ίσως και να μην είναι και ότι καλίτερο (και για αυτά και για εσένα) ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ εξασφαλισθεί ότι ο πατέρας τους θα γίνει πρώτα άνθρωπος.
Όμως με το που θα απευθυνθείς κάπου μπορείς ίσως και να εξετάσεις το πως ίσως θα μπορούσε να γίνει υποχρεωτικό να παρακολουθείται από ειδικό ο πατέρας σου ώστε να βοηθηθεί (γιατί ΟΝΤΩΣ χρειάζεται βοήθεια (αυτό βεβαια το γράφω εγώ που είμαι από έξω) ακόμα και αν εσύ (και δικαίως) πιστεύεις ότι χρειάζεται σκότωμα) . Η δε παρακολούθηση από ειδικό που πρέπει να έχουν τα αδερφάκια σου είναι επιβεβλημένη (ήδη το έχεις δει σε εσένα πόσο σε βοήθησε).
Και όπως γράφεις το να τον πείσεις εσύ να γίνουν αυτά είναι αδύνατο (γιατί πλέον έχει βολευτεί και έχει μάθει να δικαιολογεί την αρρώστια του στον ευατό του και να πιστεύει ότι κάνει και \"σωστή\" δουλειά στην ανατροφή τους)
Όσο για αποδείξεις που λες ότι δεν υπάρχουν, έστω και ένα σημάδι σε μία παιδική πλάτη απόδειξη είναι ε? (άσε που ένας παιδοψυχολόγος νομίζω κατευθείαν μπορεί να καταλάβει)

Κάτι άλλο που θα ήθελα επίσης να σου γράψω είναι το να μη φοβηθείς το κόστος (εννοώ το χρηματικό) αν αποφασίσεις να κινηθείς δικαστικά. Εφόσον ο άνθρωπος αυτός έχει χρήματα τότε θα αναγκαστεί να πληρώσει για ότι χρειάζεται για να μεγαλώσουν τα αδέρφια σου. ΝΑ το πώ απλά. Αν πας σε ένα δικηγόρο (ίσως νέο και φιλόδοξο) και του πείς \"δε σου δίνω εγώ μία δραχμή αλλά η κατάσταση είναι έτσι. Πάρτου εσύ ότι μπορείς\" τότε μη νομίζεις ότι δεν θα δεχτούν πολλοί να \"σε βοηθήσουν\".
Η ουσία είναι ότι έχεις δίκιο και μπορεί μεν στην Ελλάδα να αργείς να το βρείς (μέσω της δικαιοσύνης) αλλά στο τέλος το βρίσκεις.
Να σου γράψω αυτό που είχα γράψει και αλλού. ΚΑΙ οι δύο γονείς έχουν υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά που έφεραν στον κόσμο. Και αν το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι χρήματα έ τότε έστω και μόνο αυτά θα τα προσφέρουν (αν αναγκαστούν). Ειδικά για την μητέρα σου πάντως συμφωνώ και εγώ με τα όσα προαναφέρθηκαν. Αν μη τι άλλο θα ξεκαθαρίσεις. Είτε θα βρείς βοήθεια είτε όχι. Αλλά πρέπει να το ψάξεις.

Κάτι άλλο τώρα. (το ξέρω ότι ίσως να σε πονέσω αλλά δεν μπορώ να μη στο γράψω γιατί αφορά τα αδερφάκια σου που τόσο τα αγαπάς.)
Μπροστά τους προσπάθησε (και μάλιστα με ότι κόστος για σένα κατάφερέ του) να μην έρχεσαι σε αντιπαράθεση (λεκτική ή και πολύ περισσότερο σωματική) με αυτόν.
Στα ματάκια τους γίνεσαι το ίδιο. (αουτς το έγραψα πολύ σκληρά). Ας πω λοιπόν περίπου το ίδιο. Δεν θέλω να επεκταθώ. Νομίζω καταλαβαίνεις. Γίνει ανώτερος. Σκέψου τα αδερφάκια σου και ότι άλλο θες αλλά μείνε ήρεμος απέναντί του. Μάζεψε ότι κουράγιο μπορείς και (μπροστά στα αδερφάκια σου τουλάχιστον) μόνο μίλα του. Ξεφτέλισέ τον με τα λόγια. Πόνεσέ τον εκεί που τον πονάει. Στον καθωσπρεπισμό του. Στο φαίνεσθαι και στο είναι του. Στις υποχρεώσεις του. Στο πόσο σκάρτα φαίρεται. Τα αδερφάκια σου θα τα ακούνε όλα αυτά. Θα νιώθουν ότι δεν είναι σωστό αυτό που γίνεται. Θα παίρνουν θάρρος.

**Andrew** · 16-05-2008, 09:12

Έχω συνάντηση με έναν κοινωνικό λειτουργό από το χαμόγελο του παιδιού στο σπίτι μου την δευτέρα για να του μιλήσω σχετικά με το θέμα. Ευχαριστώ όλους.
justme αν είμαι ο ίδιος στα μάτια των παιδιών με τον πατέρα μου θα πήγαινα αυτή την στιγμή να αυτοκτονήσω.

**Sofia** · 16-05-2008, 10:40

Originally posted by justme
Η ουσία είναι ότι έχεις δίκιο και μπορεί μεν στην Ελλάδα να αργείς να το βρείς (μέσω της δικαιοσύνης) αλλά στο τέλος το βρίσκεις.

Λες, ε? Διαφωνω να ξερες ποσο.....Aκομα κ αν ήταν/είναι έτσι ο χρονος εχει τεράστια σημασια στο θέμα αυτο.Δεν ειναι το ιδιο να γινει κάτι τώρα κ σε 3 χρονια απο τώρα....Αλλες συνθηκες, αλλες οι αμυνες, αλλες οι δυναμεις...Τα παντα.

Andrew, εύχομαι καλή επιτυχια. Ειλικρινα χαιρομαι για την τοσο γρηγορη κ άμεση ενεργεια σου. Εύχομαι ολοψυχα να πανε καλα τα πραγματα τη Δευτερα...Περιμενουμε νεα...

**alexandros3** · 16-05-2008, 14:03

Να είσαι ήρεμος όταν θα μιλήσεις στον κοινωνικό λειτουργό. Να του δώσεις να καταλάβει τι γίνεται με ήρεμο τρόπο. Το λέω γιατί μάλλον και με δίκαια οργή μπορεί να εκνευριστείς όταν θα τα εξιστορείς και να μην γίνεις \"πιστευτός\". Επίσης να έχεις στο μυαλό σου ότι υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί, καλοί και κακοί. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχουν ενεργήσει και μετά το κρίμα είναι και στο λαιμό τους. Με ψυχραιμία λοιπόν και ελπίζοντας ότι θα πέσεις σε σωστό άνθρωπο. Αλλιώς ξαναπροσπαθείς.

**Θεοφανία** · 16-05-2008, 14:43

Αλέξανδρε....στο Χαμόγελο του παιδιού κάνουν εκπληκτική δουλειά, δεν έχει σχέση με το κράτος και δε νομίζω ότι ο φίλος μας θα αντιμετωπίσει πρόβλημα.

Καλή τύχη Andrew, συγχαρητήρια για την κίνηση, περιμένουμε ευχάριστα νέα....

**Τερέζα** · 16-05-2008, 15:27

Μπραβο Ανδρεα για αυτη τη κινηση σου!!!!!!!
Σου ευχομαι οι εξελιξεις να ειναι αυτες που περιμενεις !!!!
Ο,τι καλυτερο!!!!!!!!!!!!!

**Dalia** · 16-05-2008, 16:02

Αντρέα μπράβο σου.Βλέπω ότι παίρνεις γρήγορα αποφάσεις και κάνεις άμεσα ότι είναι να κάνεις.Οπως και όταν έφυγες εσύ από το σπίτι,και τώρα που ζητάς άμεσα βοήθεια για τα αδερφάκια σου.Σε ζηλεύω γι\'αυτή την αποφασιστικότητα και τη δύναμή σου.
Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

**blDaizy** · 16-05-2008, 16:44

Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σένα και τα αδερφάκια σου ! Καλή τύχη.

**Aphelia** · 16-05-2008, 21:56

Andrew, σε ευχαριστώ. Το παράδειγμά σου θα με συντροφεύει σε όλη μου τη ζωή από εδώ και πέρα, θα σε θυμάμαι όταν χρειάζεται να κάνω κάτι που θέλει ψυχική δύναμη είτε σε κάποιο πρόβλημα που θα συναντήσω είτε σε κάτι που θέλω να πραγματοποιήσω. Ήδη άντλησα δύναμη για να κάνω κάτι αυτή τη στιγμή. Μπορεί αυτό που σου λέω να είναι άσχετο με το πρόβλημά σου για μένα όμως έχει σημασία.

Όσον αφορά το δικό σου ζήτημα θα ήθελα να σου πω να είσαι προετοιμασμένος για το πόσο χρόνο θα χρειαστεί να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο όπου εσύ και τα αδέλφια σου θα νιώθεται ασφάλεια και ηρεμία. Επίσης να είσαι προετοιμασμένος για όλα τα σενάρια που μπορεί να προκύψουν, κάποια μπορεί αυτή τη στιγμή μπορεί να σου φαίνονται ότι δεν είναι ότι καλύτερο όπως εσύ το φαντάζεσαι στο μυαλό σου αλλά τελικά αυτά να είναι τα ενδεδειγμένα. Χρειάζεσαι ανθρώπους γύρω σου να σε στηρίξουν και να έχουν τις γνώσεις για να μπορούν με καθαρό μυαλό να σε συμβουλεύσουν αλλά και να αναλάβουν κάποια από αυτά που δε μπορείς εσύ να κάνεις. Εσύ επειδή είσαι μέσα στο πρόβλημα ίσως να μη μπορείς να δεις καθαρά τι πρέπει να γίνει αλλά δεν είναι δυνατό κιόλας να μπορείς να κάνεις τα πάντα, π.χ. τη δουλειά που θα κάνει ένας παιδοψυχολόγος. Σχεδίασε τις κινήσεις σου προσεχτικά, μην αφήσεις το θυμό να σου θολώσει το μυαλό, τα συναισθήματα είναι αυτά που μας κινητοποιούν για να ενδιαφερθούμε για ένα θέμα και να κάνουμε πράξεις αλλά η λογική και η ψυχραιμία είναι αυτές που μας βοηθάνε να τις πραγματοποιήσουμε με το βέλτιστο τρόπο.

**Andrew** · 16-05-2008, 22:25

Ρε παιδιά ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια και για το ενδιαφέρον σας όμως δεν έχει γίνει ακόμη κάτι... ό,τι έχω προσπαθήσει μέχρι τώρα έχει καταλήξει σε αποτυχία και ελπίζω με το χαμόγελο του παιδιού να βγάλω άκρη. Είμαι ακόμη εκτός Αθηνών σε έναν φίλο και θα γυρίσω την κυριακή για να πάω να μιλήσω και στα μικρά... δεν ξέρω ακόμη τι θα τους πω και σίγουρα εάν πάει η κοινωνική λειτουργός να τους μιλήσει θα αρχίσουν τα κλάματα και δεν θα πουν τίποτα... είχα σκεφτεί επίσης να μιλήσω στις δασκάλες των κοριτσιών για το θέμα μήπως και μπορούν να τις πείσουν να μιλήσουν γιατί έχουν άριστη σχέση με τις μικρές και οι ίδιες τις αγαπάνε πολύ.

**blDaizy** · 16-05-2008, 22:30

Originally posted by Andrew
είχα σκεφτεί επίσης να μιλήσω στις δασκάλες των κοριτσιών για το θέμα μήπως και μπορούν να τις πείσουν να μιλήσουν γιατί έχουν άριστη σχέση με τις μικρές και οι ίδιες τις αγαπάνε πολύ.

Δεν θα είναι άσχημη ιδέα να μιλήσεις στις δασκάλες τους...ίσως έχουν καλύτερο τρόπο να προσεγγύσουν τα παιδιά. Κάνε ό,τι νομίζεις πως θα βγει καλύτερο αποτέλεσμα. Μην διστάζεις σε τίποτα...αν είναι να βγει σε καλό. Φιλιά πολλά και think possitive - όλα καλα θα πάνε!

**Andrew** · 16-05-2008, 22:40

blackdaizy αυτό που έγραψε η aphelia ισχύει πάρα πολύ... μπαίνει το συναίσθημα μου στην μέση και θολώνει το μυαλό μου... σε αυτό το θέμα ειδικά πολλές φορές κάνω κινήσεις που δεν είναι σωστές γι\'αυτό και το εκμυστηρεύτηκα σε έναν κολλητό φίλο μου και μου σύστησε αυτό το site ως μια λύση για να πάρω συμβουλές. Το θέμα είναι ότι δεν θέλω να ανακατεύω άτομα που ίσως χειροτερέψουν την κατάσταση διότι είναι πολύ λεπτό ζήτημα... ειδικά τα κορίτσια είναι πολύ έξυπνα και αν καταλάβουν ότι εγώ μίλησα στην δασκάλα τους δεν θα τους αρέσει καθόλου... νομίζω ίσως είναι καλύτερα να περιμένω να δω πως θα πάει με την κοιν. λειτουργό.

**blDaizy** · 16-05-2008, 22:51

Το καταλαβαίνω αυτό που φοβάσαι...και αναγνωρίζω πάρα πολύ καλά πως είναι \"λεπτό ζήτημα\"...
Αν πιστεύεις πως οι δασκάλες δεν είναι σε θέση να προσεγγίσουν τα παιδιά με τρόπο που δεν θα αντιληφθούν πως ΕΣΥ τις έβαλες ...πάω πάσο. Εξάλλου σου είπα και πριν πως: αν είναι για καλό...να το κάνεις. Το θέμα σαφώς και είναι πολύ σοβαρό ....αλλά κάποιον πρέπει να εμπιστευθείς.... για να βοηθηθείς. ΕΣΥ θα αποφασίσεις ΠΟΙΟΣ θα είναι αυτός.