Results 1 to 15 of 30
-
10-05-2008, 19:08 #1
- Join Date
- Jan 2008
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 834
ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!
Καλησπέρα σε όλες και όλους!
Είχα ξαναγράψει και παλαιότερα, ότι έκανα ένα νέο ξεκίνημα στην προσπάθειά μου για αδυνάτισμα και πράγματι, για 2-3 εβδομάδες όλα πήγαιναν καλά.
Για κάποιους λόγους όμως (απαράδεκτο κατά την άποψή μου), μετά το καλό ξεκίνημα γύρισα πίσω στις κακές διατροφικές συνήθειες και ειδικά μετά τις 9 το βράδυ και μέχρι να κοιμηθώ καταβρόχθιζα πολύ και πολλά, ειδικά γλυκά.
Το αποτέλεσμα ήταν τα 3-4 κιλά που έχασα να τα ξαναβάλω μπαίνοντας ουσιαστικά σε έναν φαύλο κύκλο...
Και όλα αυτά, ενώ για 10 χρόνια διατηρούσα το βάρος μου στο κανονικό.
Ξεκίνησα το 1996 στα 100,5 κιλά με το πρόγραμμα των WEIGHT WATCHERS το οποίο θεωρώ είναι ό,τι το καλύτερο και πιο ισορροπημένο υπάρχει.
Σε λίγον καιρό κατέβηκα στα 78 κιλά, τα οποία και διατηρούσα μέχρι το 1996.
Τότε πήρα γύρω στα 15 κιλά και εφαρμόζοντας το πρόγραμμα τα ξαναέχασα, έκανα και την προβλεπόμενη συντήρηση και όλα πήγαιναν καλά για 4- 5 μήνες.
Μετά άρχισε ξανά η πάνω βόλτα των κιλών και η κάτω βόλτα της ψυχολογίας. Από τα μέσα του 2007 μέχρι και σήμερα δεν εστάθη δυνατό να μπω σε πρόγραμμα και τις φορές που ξεκινούσα, μετά από 2-3 εβδομάδες σταματούσα.
Αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το χαρακτήρα και τα πιστεύω μου, σε σημείο που να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, όλα τα δέκα χρόνια που διατηρούσα τα κιλά εφάρμοζα υποδειγματική διατροφή και ως ισόβιο μέλος των Weight Watchers παρακολουθούσα ανελλιπώς τις εβδομαδιαίες συναντήσεις.
Δυστυχώς τα Weight Watchers στην Ελλάδα δεν υφίστανται πλέον, αλλά εγώ που τα πρόλαβα έμαθα εκεί μέσα τι σημαίνει υγιεινή διατροφή και ψυχολογική υποστήριξη. Έβγαινα ανανεωμένος, κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος!
Σήμερα πήρα την απόφαση να κάνω επιτέλους το πολυπόθητο ξεκίνημα και να επιστρέψω στα 78 κιλά, νικώντας τον "κακό" μου εαυτό και κάνοντας πράξη όλα όσα με βοήθησαν πριν 12 χρόνια να αδυνατίσω:
- Υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή
- Καθημερινό περπάτημα
- Θετική και δημιουργική σκέψη
Εύχομαι καλή επιτυχία και στη δική σας προσπάθεια και θα σας ενημερώνω για το πώς τα πηγαίνω.
Σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο και διαβάσετε τα γραφόμενά μου, που είναι μια κατάθεση ψυχής.
Πιστεύω ακράδντα ότι όλα είναι μέσα μας. Μπορούμε να πετύχουμε, αρκεί να βρούμε τη δύναμη να το κάνουμε!
- 10-05-2008, 21:54 #2
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 70
σου ευχομαι να πετυχεις το στοχο σου και να νιωσεις και παλι υπεροχα με τον εαυτο σου!
10-05-2008, 22:51 #3
- Join Date
- Apr 2008
- Posts
- 658
Kαλη αρχη σου ευχομαι κι εγω με την σειρα μου και μια οριστικη και γρηγορη λυση..ολοι τα ιδια περναμε πανω κατω...να μας λες τα νεα σου.
21-05-2008, 16:58 #4
- Join Date
- May 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 151
Γειά σας!
Απο σήμερα ξεκίνησα κι εγώ δίαιτα.
Η ιστορία σου p_k μοιάζει με τη δική μου.΄
Καλή επιτυχία σου εύχομαι!
21-05-2008, 17:52 #5
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
p_k έχω περάσει και εγώ πολλά χρόνια μέσα στα weight watchers και ΟΚ για τότε ήταν καλά. Τώρα βέβαια δεν θα μπορούσα να ξανακάνω πρόγραμμα WW, θα με κούραζε φοβερά. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στη νέα σου προσπάθεια, εύχομαι να είναι η τελευταία και να φτάσεις να πιάσεις ξανά το άστρο σου......
27-05-2008, 18:28 #6
- Join Date
- May 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 94
και εγω πανω στο προγραμμα των ww κινουμαι... ευχομαι να τα παμε ολοι πολυ καλα
παρατηρησα μια λεξη στο γραπτο σου που πιθανολογω ως εμποδια στην επιτυχια.
Μιλωντας για τον εαυτο σου ειπες "απαράδεκτο" και ο "κακός" εαυτος μου....
αυτο το κομματι μας χρειαζεται αποδοχη και αγαπη
εστω οτι εισαι ο γονεας σου και το παιδι σου, αυτη τη στιγμη βλεπω ενα αυστηρο γονεα κι ενα ατακτο παιδι...
ας γινουμε ο γονεας με τη καταννόηση και τρυφεροτητα, σταθεροτητα και ψυχραιμια και το ευχαριστημενο χαρουμενο παιδι που δεν εχει αναγκη απο αταξιες για προσοχη...
28-05-2008, 18:03 #7
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
μόνο που δεν ξέρω πόση κατανόηση ακόμα πρέπει να δείξει αυτός ο γονέας....γιατί νοιώθω πάλι το στόχο να φεύγει...και εγώ να το κυνηγώ...ξεκίνησα δυνατά και τώρα νοιώθω ότι έχω αρχίσει να πέφτω...
29-05-2008, 10:51 #8
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Η αγάπη είναι η ώθηση,που σου δίνει τη δύναμη να δέιξεις κατανόηση,
να κάνεις υπομονή,να μην απορρίψεις το απείθαρχο παιδί σου.
Οπότε καταλήγουμε πάλι στην αφετηρία όλων:την αγάπη για τον εαυτό μας!
Τα λέει η νύφη να τ'ακούσει η πεθερά...
29-05-2008, 11:04 #9
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
Υπάρχει περίπτωση τελικά να μην αγαπάμε τον εαυτό μας??????
Τον άντρα μου τον αγαπώ και παιδιά μου είναι η ζωή μου.......εμένα πως θα μάθω???
29-05-2008, 13:07 #10
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Τι να σου πω,alaloumaki μου...κι εγώ εκεί είμαι συντονισμένη.
Κάτι αρχίζει και γίνεται,αλλά ο δρόμος προβλέπεται μακρύς...
Αρνούμαι να συμφωνήσω στο ότι αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου
δεν είσαι ικανός ν'αγαπήσεις πραγματικά τους άλλους,
αλλά ασφαλώς δέχομαι και υπογράφω ότι χωρίς την αγάπη αυτή,
κανένας προσωπικός στόχος δεν κατακτάται.
Που θα πάει...θα το μάθουμε κι αυτό,έστω και τώρα...
29-05-2008, 15:30 #11
- Join Date
- May 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 94
...ναι λίγο δύσκολο να αγαπάς τον άλλον αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου...
νομίζεις όμως ότι μας μαθανε ποτε να τον αγαπαμε; πως θα μαθεις το παιδι σου να αγαπαει; κανε το ίδιο με το παιδι μεσα σου...
φοβερή ερωτηση που μου εκανε ο ψυχολόγος καποια στιγμη...
αποδέχεσαι το κομματι σου που δεν σε αποδέχεται;;;;
...λεμε ναι, δεν τα καταφερνω να με αγαπώ οσο χρειαζομαι... με αποδεχομαι, δεν το εχω μαθει αυτο, θα προσπαθησω σιγα σιγα και θα το κανω....
29-05-2008, 15:43 #12
- Join Date
- Mar 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 206
παρ' ολα αυτα ισως διοχετευεις ολη αυτη την αγαπη που εχεις μεσα σου στον αλλο ανθρωπο ειτε συντροφος ειναι ειτε φιλικο προσωπο ειτε συγγενικο...ισως ετσι κ μεσω των ανθρωπινων σχεσεων γνωρισεις καλυτερα τον εαυτο σου κ μαθεις σιγα σιγα οτι εφοσον αγαπας κ αγαπιεσαι, αξιζει να αγαπησεις κ τον εαυτο σου γι αυτο που ειναι κ αν δε συμβιβαζεσαι με αυτο να προσπαθησεις να τον αλλαξεις προς το καλυτερο...σε καμια περιπτωση ομως να μην τον μισησεις κ να τον βλαψεις οπως τοσες φορες γινεται...
με θλιβει ωρες ωρες που σκεφτομαι οτι η αγαπη ενα τοσο αγνο, ζωντανο, εντονο κ πρωτογονο συναισθημα πρεπει να μας γινει μαθημα κ μαλιστα προς τον ιδιο μας τον εαυτο...
29-05-2008, 15:50 #13
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
τελικά νομίζω ότι δεν είναι τόσο θέμα αγάπης προς τον εαυτό μας, αλλά αυτό που λέει η αλλαγούλα αποδοχής της εικόνας μας, της πορείας που πήρε η ζωή μας ενώ περιμέναμε κάτι άλλο, αποδοχή ότι δεν έγιναν όλα όπως τελικά θέλαμε, αποδοχή του σήμερα......χωρίς να σημαίνει ότι είσαι αποτυχημένος, αλλά πάντα θέλουμε κάτι άλλο απ' αυτό που έχουμε....να αποδεχτούμε και να ζήσουμε το σήμερα....δύσκολο???? Στα 22 που είχα 6-8 κιλά παραπάνω νόμιζα ότι αν αδυνάτιζα θα είχα τη ζωή που ήθελα, τώρα στα 40 με 25 κιλά παραπάνω το ίδιο σκέφτομαι....
29-05-2008, 16:40 #14
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 9,648
Originally posted by change
αποδέχεσαι το κομματι σου που δεν σε αποδέχεται;;;;
Ειδικά για μένα,που μου είχε γίνει εμμονή η έλλειψη αποδοχής του πρώην συντρόφου μου!
Κι εντωμεταξύ η δική μου...
29-05-2008, 17:19 #15
- Join Date
- Sep 2007
- Location
- Athens
- Posts
- 1,359
ποιός εφταιγε τελικά, αυτός που δεν σε αποδέχτηκε ή εσύ που δεν αποδέχτηκες τον εαυτό σου?
Τηλέφωνα Πρώτης Ανάγκης
17-06-2024, 22:53 in Κακοποίηση