Χρειάζομαι την συμβουλή σας

[Thessalo]

Το over μου άρεσε :)
Για να πω κάτι που σκέφτηκα εγώ. Βρες έναν ψυχολόγο (τακτοποίησε τον οικονομικά ) και πες θέλω να βγούμε και οι τρεις για καφέ με τον αδελφό μου, και στον αδελφό σου πες ότι θα βγούμε με ένα φίλο σου. Οκ ;

[keep_walking]

Μα την παναγια...10 χρονια η φαρμακευτικη εχει προοδεψει....εχουν ακουσει για atypical antipsychotics?
Δεν ειχε καν το δικαιωμα να αλλαξει την φαρμακευτικη του αγωγη...αν ειχε παρενεργειες!!!!!!!!
Σκεψου να ειχε προβληματα στυσης πχ...και να κατηγορει τον εαυτο του...ποια σχεση και πρασινα αλογα!!!!!!!!!!!
Ασε παω να πιω κανα ποτο...αυτο ηταν τα εχω διαβασει ολα....και το ωραιο οτι μονο εμενα εκνευρισε αυτη η ιστορια!!!!!!!!

[Thessalo]

Άντε και το έκανα καλοκαιρινό το μαγαζί, θα τα κατεβάσω όλα κάτω, μπορεί και να με δειχνανε και στις ειδήσεις των 9 :Ρ θα άλλαζε κάτι ; Θα γύριζαν τα χρόνια πίσω ;

Επικεντρώσου στο τωρινό πρόβλημα . Άσε τι έγινε , και μην τον φορτώνεις με άλλες ενοχές το παιδί. Έχεις απόλυτα δίκαιο , αλλά τι να πούμε τώρα, και πολύ πιθανόν να συμβαίνει και αυτό με το πρόβλημα στύσεις …

[Θεοφανία]

Κηπ.....ειναι διαφορετικό να ζεις, να παλεύεις μια ασθένεια που την ξέρεις και την αντιμετωπίζεις και είναι διαφορετική η ιστορία του Φώτη. Οι άνθρωποι έκριναν πως το καλύτερο ήταν αυτό, μιας και ο άνθρωπος δεν ήθελε να την αποδεκτεί. Θεωρώ πως έκαναν ότι έκαναν με αγάπη, οπότε καλύτερα όσοι από μας μπορούν να τους βοηθήσουν, παρά να τους κρίνουν.
Εγώ πιστεύω πως θα ηταν καλύτερα να τον αφήσουν να δει μόνος του πως έχει πρόβλημα και να αναγκαστεί να το αντιμετωπίσει από το να έχει την ομπρέλα της ασφάλειας, αλλά είναι πολύ δύσκολο όταν έχεις συναίσθημα για κάποιον.......

[Arsi]

Εγω παντως συμφωνω με τον κηπ.Η κατασταση ειναι τοσο παρανοικη που κ ενας ειδικος θα δυσκολευοταν να απαντησει.Νομιζω πως πρεπει να ρθεις οπωσδηποτε σε επαφη με ψυχολογο για να σου δωσει καποια λυση.

[deleted-member141015]

Κι εγώ συμφωνώ απόλυτα με τον keep. Προσπάθησα πολύ να συγκρατήσω τον εκνευρισμό μου με όσα διάβασα και να γράψω κάτι για το τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα, με το σκεπτικό ότι αυτό προέχει, αφού δυστυχώς όσα έγιναν δεν ξεγίνονται.

Ας σκεφτούμε λίγο όμως πέρα από τις (άγνωστες σε εμένα) προθέσεις τις οικογένειας, τη θέση του ανθρώπου που εν αγνοία του \'θεραπεύεται\' επί 10 χρόνια, τις παρενέργειες που μπορεί να υφίσταται χωρίς καν να το γνωρίζει, την πλήρη αφαίρεση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων που βασίστηκε σε μια εξ\' αποστάσεως γνωμάτευση!... Στην ουσία δηλαδή οι \'θεωρίες συνωμοσίας\' που πιθανόν να είχε επιβεβαιώθηκαν!

Σε κάθε περίπτωση ο ίδιος χρειάζεται καταρχήν ιατρική φροντίδα, είναι θετικό ότι ο αδελφός του ενδιαφέρεται και έστω και εκ των υστέρων ίσως μπορέσει να συμβάλει στη βελτίωση της κατάστασης, αναγνωρίζοντας τα έως τώρα λάθη.

[Sofia]

ακριβώς!

το ενδιαφέρον λοιπον, μπορει να μεταφράζεται διαφορετικα για τον καθένα μας. Κι οταν νομιζουμε οτι βοηθάμε, μπορει με καποιον τροπο να καταστρέφουμε τον άλλο.

[TC]

Πραγματικά πρώτη φορά ακούτε ότι η οικογένεια κάποιου του δίνει εν αγνοία του \"ψυχοφάρμακα\" ;;;
Και για τόσα χρόνια;;;

Ίσως γιατί εσείς είστε άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σας είναι οικείες τέτοιες \"δύσκολες\" καταστάσεις.
Πάρα πολλά άτομα, πάρα πολλά χρόνια, σε πάρα πολλές οικογένειες ζουν παρόμοια φάση.

Μην εκπλήσσεστε και μην πετροβολάτε τον Φώτη.

Θυμηθείτε ότι ακόμα η κοινωνία και ο κόσμος καταδικάζουν τα άτομα με ιδιαίτερα προβλήματα.
Μην κρίνετε από αυτά που βιώνετε στην αρχή του 21ου αιώνα στα αστικά κέντρα.
Ακόμα και σήμερα είναι μεγάλη ντροπή να έχεις άτομο στην οικογένεια με κάποιου είδους υστέρηση, σωματική ή νοητική.

Τι να σας πω; Για μια φίλη από την επαρχία που έμεινε ανάπηρη από λάθος του γιατρού κατά τη διάρκεια επέμβασης και οι δικοί της στο χωριό την κλείσαν στο σπίτι και δεν της επέτρεπαν να έχει καροτσάκι για να κυκλοφορεί; Είναι ντροπή αφού... (η συγκεκριμένη κατάφερε και το έσκασε από το σπίτι σερνόμενη και έφυγε στην Αθήνα, όπου πλέον ζει με αξιοπρέπεια με το καροτσάκι της)

Για τον φίλο που ντρέπεται γιατί έχει αρχές έλκους στομάχου, και σχεδόν αρνήθηκε την αγωγή, μιας και στο χωριό του είναι ντροπή να μην είσαι καλά;

Για τον αδελφό φίλης στη Θεσσαλονίκη που έχουν φτιάξει ολόκληρο σενάριο ότι σπουδάζει στο εξωτερικό και λένε και τα νέα που τους στέλνει από εκεί, ενώ είναι σε ψυχιατρική κλινική;

Ή να σας πω για τον σύντροφο φίλης μου που σκοτώθηκε με το αυτοκίνητο, γιατί κι εκείνου για χρόνια πολλά η οικογένειά του τού έβαζε τα \"ψυχοφάρμακα\" κρυφά στο φαγητό και σε κάποιο ταξίδι του που κράτησε παραπάνω έμεινε πάνω από το ικανό χρονικό όριο χωρίς φάρμακα και στούκαρε με το αυτοκίνητο σε τοίχο;;;

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο με τον ίδιο τον \"πάσχοντα\" αλλά και με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται, που δεν μπορούν να καταλάβουν τη συμπεριφορά του, που μπορεί ενδεχομένως και να κινδυνεύουν αν είναι μαζί του σε φάση κρίσης και μακριά από το φαρμακωμένο φαγητό...

Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η αντιμετώπιση.
Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η κοινωνία.
Αλλά τώρα ακόμα η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων είναι δυστυχώς ακόμα στην εποχή ενός μεσαιωνικού Καιάδα.


Η περίπτωση της οικογένειας του Φώτη είναι η νόρμα δυστυχώς στην Ελλάδα. Όχι η εξαίρεση.

Ξαναλέω, ας μην πετροβολούμε έτσι εύκολα τους ανθρώπους κι ας προσπαθούμε να κατανοούμε κάποια πράγματα. Όταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια και τη ζητάει, αν μπορούμε ας τη δίνουμε.

[vince]

Originally posted by TC


Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η αντιμετώπιση.
Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η κοινωνία.
Αλλά τώρα ακόμα η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων είναι δυστυχώς ακόμα στην εποχή ενός μεσαιωνικού Καιάδα.


Η περίπτωση της οικογένειας του Φώτη είναι η νόρμα δυστυχώς στην Ελλάδα. Όχι η εξαίρεση.

Έτσι είναι δυστυχώς. Ο παραλογισμός της κοινωνίας είναι αρκετός ωστέ να θεοποιεί \"δαίμονες\" και να απορρίπτει αυτούς που έχουν ανάγκη απο βοήθεια. Δέν είναι τυχαίο οτι ακόμα και ένας ψυχικά άρρωστος μπορεί να είναι προκατειλημένος για τους ψυχικά αρρώστους.

Μια υγιής κοινωνία πρέπει να έχει ανάγκη και να φροντίζει όλα τα μέλη της και όχι να περιορίζεται σε μια επιλεκτική στρατηγική απόρριψης.

[Fotis75]

Να ανοίξει η γη να με καταπιεί, νιώθω. Πιο πολύ γιατί συμφωνώ με αυτά που έγραψε ο Keep. Θα ήθελα πολύ να μπορούσε ο αδερφός μου να διαχειριστεί το πρόβλημά του, να μπορούσε να διαλέξει και την θεραπεία του. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, είναι μικρός ο κόσμος και το διαδίκτυο, αλλά η περίπτωση της λάθος διάγνωσης ήταν ανύπαρκτη. \"Διάβαζε την σκέψη των άλλων\" ο αδερφός μου, έτσι έλεγε, επιτέθηκε στον ανάπηρο πατέρα μας με γροθιές, έκανε ντου σε σπίτια φίλων μου στις 3 την νύχτα για να ανακαλύψει τους \"εχθρούς\", ώσπου χτύπησε κάποιον άγνωστο επειδή τον κοίταξε περίεργα, ώσπου κυκλοφορούσε με μαχαίρι και απειλούσε, εμένα, τους γονείς μας, τον αδερφό μου τον δεύτερο... Για τρία χρόνια ταλαιπωρούμασταν, με \"παρακολουθήσεις\" των υποτιθέμενων εχθρών, ακόμη και ντετέκτιβ, τί να σας λέω τώρα. Ισως να έπρεπε να παρέμβει εισαγγελέας. Ομως πως μπορούσα να αντέξω να δω, τους μπάτσους να τον πιάνουν με την βία, να του παιρνούν χειροπέδες, να τον πηγαίνουν στο Δαφνί, να του χτυπάνε ενέσεις, να τον κάνουν \"φυτό\". Κάναμε μια επιλογή, ανάμεσα σε δύο. Ίσως να ήταν καλύτερα να \"τον κλείναμε στο ψυχιατρείο\". Ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Όμως υπήρχαν κάποια προηγούμενα στην οικογένεια που δεν επέτρεψαν άλλη επιλογή. Δύο πρώτα ξαδέρφια μας είχαν επίσης εκδηλώσει την ίδια ασθένια. Κληρονομικότητα βλέπετε... Η μία ξαδέρφη μπαινοβγαίνει εδώ και 15 χρόνια στα ιδρύματα. Ο δεύτερος ξάδερφος, έδωσε τέλος στην ζωή του, μετά από τρίμηνη νοσηλεία. Δεν θέλω να δικαιολογηθώ για τίποτα. Σκουπίδι νιώθω όλα αυτά τα χρόνια, με μια πληγή μέσα μου που ματώνει συνεχώς. Ίσως να πήγαμε να κάνουμε το καλό, αλλά να κάναμε το χειρότερο. Μπορεί... Όμως, έστω και έτσι, έστω και με μια ζωή με πατερίτσες, σήμερα ο αδερφός μου μπορεί να χαρεί τις ομορφιές της ζωής, που πάντα υπάρχουν. Αυτές δεν είναι ψεύτικες, ούτε και η αγάπη που νιώθω γι\' αυτόν. Θα βρω γιατρό, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Θα κάνω ότι μου πει. Αυτά.

[Thessalo]

Originally posted by Fotis75
Σκουπίδι νιώθω όλα αυτά τα χρόνια, με μια πληγή μέσα μου που ματώνει συνεχώς. Ίσως να πήγαμε να κάνουμε το καλό, αλλά να κάναμε το χειρότερο. Μπορεί... Όμως, έστω και έτσι, έστω και με μια ζωή με πατερίτσες, σήμερα ο αδερφός μου μπορεί να χαρεί τις ομορφιές της ζωής, που πάντα υπάρχουν. Αυτές δεν είναι ψεύτικες, ούτε και η αγάπη που νιώθω γι\' αυτόν. Θα βρω γιατρό, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

Να μην νιώσεις καθόλου σαν σκουπίδι ,γιατι είσαι ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος , ένας αληθινός αδερφός,και ο αδελφό σου πρέπει να είναι πολύ περήφανος για σένα .
Λοιπόν ότι έγινε έγινε κοίτα μπροστά , το σημαντικό είναι αυτό που λες του χαρίσατε ποιοτικά χρόνια και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

[deleted-member141015]

Φώτη, το καλύτερο και το χειρότερο είναι πολύ σχετικά. Αλλά βλέπεις ότι η επιλογή που κάνατε τότε έρχεται εκ των πραγμάτων και πάλι μπροστά σας. Έπειτα πάρα την κληρονομική επιβάρυνση κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και καλό είναι να έρχεται ο ίδιος σε άμεση επαφή με τους γιατρούς. Είναι πολύ καλό που νοιάζεσαι για εκείνον και ελπίζω να καταφέρεις (με τη συνεργασία κάποιων ειδικών) να τον κατευθύνεις να φροντίσει ο ίδιος τον εαυτό του. Αναρωτιέμαι, ο αδελφός σου αυτά τα 3 χρόνια που πέρασε με τη σκέψη των υποτιθέμενων \'εχθρών\' πώς τα ανακαλεί; Τα ανάλογα περιστατικά των συγγενών σας πώς τα σχολιάζει; Ανησυχεί ο ίδιος για την ψυχική του υγεία;

[Misticos]

Λοιπόν διαβάζοντας το άρθρο με έπιασε ένας απερίγραπτος θυμός. Τι λέμε τώρα βάζουμε φάρμακα εν αγνοία του αρρώστου και μετά όταν λέει ότι το καταδιώκουν και νοιώθει ουσίες τον βγάζουμε σχιζοφρενή με σφραγίδα; Ότι θέλουμε κάνουμε μου φαίνεται κάτι μου λέει ότι η περίπτωση είναι χάος... Η γνώμη μου είναι ότι φάρμακα εν αγνοία οδηγούν σε πειράματα... αλλά να το δεχτώ κι αυτό τίθεται το ερώτημα ο άρρωστος είναι πραγματικά άρρωστος; Εδώ υπάρχουν και πολλά άλλα ερωτήματα....

[vince]

Προφανώς το κάνανε αυτό για να μην τον κλείσουν σε ψυχιατρείο..

Και κάτι άλλο. Αυτή η κληρονομικότητα τελικά έχει γίνει ψύχωση σε όλους (η επιστήμη που εξελίσεται σε θρησκεία βλέπετε). Ειλικρινά απορώ..τόσα χρόνια εξέλιξης του ανθρώπινου είδους...τα γονίδια δεν εξελίσονται? Εάν υποθέσουμε οτι Χ τα γονίδια ενός γονιού και Υ του άλλου τότε έχουμε ΧΥ και όχι Χ η Υ μόνο. Η κάθε οντότητα είναι μοναδική άρα και τα γονίδια της. Έπειτα προσθέτουμε εξωγενής παράγοντες και καθορίζουμε το αποτέλεσμα. Απ\'όσο ξέρω κανένας δεν έχει γεννηθεί με σχιζοφρένεια, άρα η συγκεκριμένη πάθηση δεν είναι καθαρά γονιδιακής φύσεως. Αλλά και κουφοί για παράδειγμα να είναι και οι δύο γονείς το παιδί μπορέι να γεννηθεί με φυσιολογική ακουστική λειτουργία. Έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε για τον ανθρωπινο εγκέφαλο (το μεγαλύτερο μυστήριο του ανθρώπινου σώματος και το μόνο όργανο που δεν μπορούμε να μεταμοσχεύσουμε). Μέχρι τότε όμως μάλον θα μασάμε την ίδια καραμέλα.