Δυσπιστία;

[mstrouf]

Θέλω την γνώμη σας..

Η στάση μου μεσα στο σπίτι έχει αλλάξει αρκετά τους τελευταίους 2 μήνες. Αποφεύγω καταστάσεις, που με κάνουν χειρότερα, κοιτάζω να φεύγω κ να λείπω όσο μπορώ περισσότερο τις ώρες που γίνονται καυγάδες κ ας πάω κ κάθομαι μόνη μου στην παραλία. Κάνω τις δουλείες με μεγάλη πίεση κ μόνο όταν λείπουν οι υπόλοιποι, γενικά δεν θέλω να κάθομαι ούτε μαζί τους. Προτιμώ να είμαι σπίτι μόνο για να κοιμάμαι ή να κάνω το μπάνιο μου, αν κ αυτό το απέφευγω τις ωρες που ειναι εκει ο πατέρας μου, γιατί μου κανει γκρίνια ότι του χαλάω πολύ νερό κ γεμίζω τον βόθρο κ πρέπει να πληρώνω, το νερό που ξοδεύω, το βόθρο που γεμίζω, μέχρι κ το φαγητό που τρώω. Εντάξει, τσοντάρω δεν ειμαι γαϊδαρα, αλλά δεν είναι κ τόσο ωραίο να έχεις ένα πατέρα να σε λεει τεμπελα, πολυεξοδη κλπ.
Αυτό που με έχει εκνευρίσει είναι η δυσπιστία τους, αν είναι δυσπιστία δεν ξέρω, γιατί με κοιτάζουν με μισό μάτι τελευταία, (η μανα μου) ότι κάπου πηγαίνω, κάτι κάνω, κάτι τους κρύβω.
Τους είπα ότι σας ειχα πει πως εχω καταθλιψη κ εσεις γελαγατε κ παράδειγμα την Τετάρτη που για εκεινη την ημερα έγινε η όλη κουβέντα, είχα ψυχοθεραπεία. Δεν καταλαβαινουν τι κάνω εκει κ επιμενουν που έχω μπλέξει να ρωτάνε.
Δεν θέλουν να δεχτούνε ότι έχω πρόβλημα; Πως δηλαδή αντί σαν γονιός να κοιτάξει να δεί τί είναι αυτό που απασχολεί το παιδί του κ είναι σε αυτή την κατάσταση, να το βοηθήσει κάπως, κοιτάνε να βρούνε τι κρύβεται αλλό πισω απο αυτό;
Δεν μου κολλάνε όλα αυτα! Τι είναι το τοσο περίεργο κ το κακό στην ψυχοθεραπεία; Μάλλον δεν πιστεύουν ότι πηγαίνω εκεί;

[Woman]

Αρνούνται να πιστέψουν ότι η κορούλα τους ΠΙΘΑΝΟΝ να έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Συμβαίνει συχνά δυστυχώς!

[joana]

Δυστυχώς Μαρία δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτοιμοι να δεχτούν αυτό που έχεις να πεις.
Ίσως είναι εγωισμός οτι δηλ. δεν δέχονται οτι έχει κάποιο πρόβλημα το παιδί τους ή απλά μπορεί να είναι έλλειψη γνώσης περί του θέματος.
όσο και αν πια αυτός ο εφιάλτης έχει μπει στη ζωή μας και συναντάμε άτομα με ψυχολοκικά προβλήματα τόσο συχνά, ακόμα για κάποιους είναι ταμπού και γυρνούν την πλάτη..

[kely28]

συμφωνώ με την προλαλήσασα απόλυτα! Ξέρεις, αν (παρα)δεχτούν ότι το παιδί τους έχει ψυχολογικά προβλήματα είναι σαν να έχουν αποτύχει σαν γονείς. Πριν πολλά χρόνια (καμιά 10αριά) είχα αποφασίσει να πάω σε μία ψυχολόγο γιατί είχα μια σχέση τότε 5 ετών και δεν ήμουν ευτυχισμένη και ήθελα να χωρίσω, αλλά δεν μπορούσα. Όχι γιατί στεναχωριώμουν, αλλά πραγματικά δεν ξέρω γιατί δεν μπορούσα. Ένιωθα κάπως και έιπα να συμβουλευτώ μια ψυχολόγο. Κάποια στιγμή ο πατέρας μου το έμαθε και αντέδρασε πολύ άσχημα. Έπαιρνε τηλ την ψυχολόγο και της έλεγε πως έιμαι καλά, πως δεν έχω ανάγκη ψυχολόγου, σε εμένα την έβριζε και γενικότερα έιχε άντιδράσει πολύ άσχημα.
Νομίζω πως απλά δε θέλουν να παραδεχτούν γιατί αυτομάτως σημαίνει και ευθύνη για αυτούς...

[Θεοφανία]

Μαράκι μου...

Ένα από τα πιο σοβαρά σου προβλήματα, (εγώ πιστεύω το σοβαρότερο), είναι πως δεν έχεις επικοινωνία με τους δικούς σου και ιδιαίτερα με τον πατέρα σου. Τώρα, δεν ξέρω αν είσαι στη φάση που θες να το καταλάβει για να έρθει αντιμέτωπος με τις ευθύνες του, ή απλά δεν θες τίποτε άλλο από αυτόν και σε κουράζει ακόμη και η δυσκολία του να αντιληφθεί το πρόβλημα σου.
Σε κάθε περίπτωση εγώ θα σου έλεγα να βρεις ένα τρόπο να δει την πραγματίκότητα, να καταλάβει ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει εκείνος. Κάποτε πρέπει να γίνει αυτό και σίγουρα θα σε λυτρώσει.
Όσο για τη μαμά σου, επειδή πιστεύω ότι είναι αδύναμος άνθρωπος, μάλλον δεν θέλει να πιστέψει ότι γίνεται ΚΑΙ αυτό σπίτι της. Ότι δηλαδή το παιδί της έχει αρρωστήσει.
Στο χω πει και άλλη φορά, ΒΓΑΛΤΟ και μοίρασε το.

Δεν αξίζει να το κουβαλάς μόνη σου...

[Sofia]

Μαρία,

ειχα μιλήσει κ εγω στους δικους μου. Κι εχω μιλησει με άτομα που μιλησαν αντιστοιχα στους δικους τους. Να σου πω οτι η συνηθέστερη αντιδραση ειναι αυτη που περιγράφεις κ εσυ. Αρνουνται οτι το παιδι τους δεν ειναι καλα, αρνουνται οτι μπορει να εχουν μικρή ή οχι ευθύνη γι αυτο κ φοβουνται οτι χάνουν τον έλεγχο ή την επιρροη που εχουν πάνω του.

Σπανιοτερα το αποδέχονται καποιοι με το χρονο...καποιοι όμως εμμενουν στην αρνητικη τους στάση. Οποτε καλή μου, ξέρω πώς ειναι ασχημο να βλέπεις άσχημες αντιδράσεις ή αντιστάσεις σ αυτη σου την προσπάθεια απο τους γονεις.Έχε στο νου, οτι οσο κι αν προσπαθεις να εξηγησεις αυτοι μπορει να αρνουνται να ακουσουν ή να δεχτουν οτι η κορη τους θέλει (και μπορει) να αλλαξει.

Άλλωστε μην ξεχνας πώς αυτοι δεν γνωριζουν τί ειναι κ πώς λειτουργει ολο αυτο σε σενα κ το αγνωστο προκαλει ενα φοβο παραπανω...Βλέπεις, υπάρχει κ ταμπου στο θεμα ψυχοθεραπεια ετσι κ αλλιως...πολλα συνηγορουν στο να ταράζονται.

Καλά κανεις κ επικεντρώνεσαι σ εσενα κ πώς θα αισθανθεις καλύτερα. Ισως τοτε ηρεμισουν κ αυτοι (αν δουν την αλλαγη κ την αναγκη σου).

[mstrouf]

Κάπως έτσι τα πράγματα είναι, κουράστικα να τους δείχνω αυτό που θέλουνε.
Κουράστικα να πρέπει να δίνω απαντήσεις στους γύρω μου, χωρίς να έχω βασικές απαντήσεις για το τι θέλω ΕΓΩ απ\'την ζωή μου.
Σίγουρα επικοινωνία δεν υπάρχει κ σίγουρα δεν θέλουν να δεχτούν την πραγματικότητα, γιατί πονάει.
Δεν θέλω να τους πληγώσω επισημαίνοντας τα λάθοι τους, δεν θέλω τίποτα να κάνω, παρά μόνο να μην ασχολούνται μαζί, φτάνει πια!
Μόνη μου ξέρω τι τραβάω κ δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν ή να κατανοήσουν οτιδήποτε!

[mstrouf]

Μάλλον εγώ πικρένομαι μια ακόμη φορά συνειδητοποιόντας ότι ποτέ δεν στάθηκαν σαν γονείς απέναντί μου.
δυστηχως..

[Sofia]

Μαρια μου, το πρώτο Post μου ειχε τίτλο κουράστηκα....κ ηταν κάπως ετσι....

Δεν εισαι υποχρεωμενη επι του παροντος να δινεις εξηγησεις, παρα μονο εκει που νιωθεις οτι θέλεις. Αν καποιοι δεν θελουν να καταλαβουν, ειναι δικο τους προβλημα κ θα πάψει (πιστεψε με) να ειναι δικο σου. Απο τη στιγμη που εσυ κανεις ή εχεις προσπαθήσει να ανοιξεις ενα δρομο επικοινωνιας λέγοντας κατι τοσο σημαντικο, αλλα δεν εισακουστηκες η ευθυνη πλεον δεν ειναι δικη σου....Αλλα αν επιμενεις σε κλειστες πορτες, τοτε ναι....

Τωρα ειναι σημαντικο να κανεις τον εσωτερικο διαλογο με τον εαυτο σου κ να επικεντρωθεις στο πώς θα εισαι καλυτερα.

Οσο για τα λαθη τους, μπορει να μην τα αντιλαμβανονται καν ως λάθη ή μπορει καποτε να τα δουν...ο χρονος θα δειξει.

[mstrouf]

εξηγήσεις κ να ήθελα να δώσω, δεν είμαι σε θέση κ όσοι θέλουν να καταλάβουν καλώς, με τους υπόλοιπους δεν θα νοιαστώ κιόλας, με ενοχλεί όμως.
έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια ήδη για να τους αφήσω να μου την γκρεμίσουν με τις αμφιβολίες τους.
τιποτα, πίκρα κ απογοήτευση
τα λάθη τους μάλλον δεν τα αντιλαμβάντονται, γιατί θα ήταν διαφορετική

[mstrouf]

\"Ασε τους να λένε ότι θέλουν, μην περιμένεις απο αυτούς την συγκατάθεσή τους... προχώρα, έστω και μόνη, προς τα εκεί που σου λέει η ψυχούλα σου... είναι δύσκολο και λυπηρό πολύ να μην έχεις κάποιον δίπλα σου το ξέρω, να μην σε καταλαβαίνουν ουτε καν οι άνθρωποι που σε γέννησαν, αλλά δυστυχώς πρέπει να το φάμε και αυτό στη μάπα...\"
πόσο δικιο έχεις.......

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Originally posted by Woman
Αρνούνται να πιστέψουν ότι η κορούλα τους ΠΙΘΑΝΟΝ να έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Συμβαίνει συχνά δυστυχώς!

IΣΩΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ

[mstrouf]

Μάλλον MANTHES αυτό να τους τρομάζει περισσότερο απο το να μπούν στον κόπο να καταλάβουν.
ευθύνη
χαζογελάω γιατι πλεον ειναι αργα για οποιαδήποτε ευθύνη

[annerose]

[annerose]

Μαράκι... εδώ είμαι και εγώ...