ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ.............................

[tulip_ed]

Καλησπέρα/καλημέρα σε όλους σας...

Μόλις γράφτηκα σε αυτό το φόρουμ, το ποίο βρήκα τυχαία καθώς έψαχνα πληροφορίες και χάρηκα γιατί τόσο καιρό πίστευα πως ήμουνα μόνη μου σε όλο αυτό....

Το πρόβλημά μου είναι το εξής.. Είμαι 24 ετών και από τα 15 μου έμαθα ότι έχω σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Όπως καταλαβαίνετε, έχω δυστυχώς όλα τα τυπικά συμπτώματα. Είμαι παχύσαρκη, έχω έντονη τριχοφυία γενικά (κυρίως στο πρόσωπο), η διάθεσή μου είναι πεσμένη, πολλές φορές σκέφτομαι ότι έχω κατάθλιψη. Πήρα για ένα χρόνο στα 15-16 αντισυλληπτικά, τα μελιάν και μετά τα έκοψα. Η περίοδός μου, έρχεται περίπου ανά 1μιση μήνα. Από εκεί και πέρα, ντρέπομαι που το λέω, δεν έχω κάνει τίποτα για εμένα... Δεν πήρα κάνεν άλλο χάπι, δεν έκανα ενδοκρινολογικές εξετάσεις και στο γυναικολόγο έκανα απλά τις τυπικές ετήσιες εξετάσεις για πρώτη φορά στα 22 και ξανά πέρσι στα 23. Με ρώτησε αν θέλω να πάρω αντιανδρογόνα λόγω της τριχοφυίας, και επειδή γενικότερα έχω ένα θέμα με τα χάπια (ούτε ντεπόν δεν παίρνω εάν δεν π ε θ α ί ν ω στον πόνο) του είπα πως όχι.


Ο γυναικολόγος στα 20 μου'χε πει να χάσω απαραίτητα βάρος και θα φτιάξουν όλα. Στα 21 λοιπόν πήγα σε διατροφολόγο και με τη βοήθειά του, έχασα 21 κιλά. Ήμουνα 99 και έφτασα στα 78 (έχω 1.70 ύψος). Ήμουν υπέρβαρη και πάλι φυσικά αλλά ένιωθα καλά... Ήθελα να έφτανα τα 68 περίπου, όχι πιο κάτω γιατί δεν είναι και το σκαρί μου τέτοιο. Δυστυχώς, ξαναπήρα πάλι όοοολα τα κιλά εδώ και 3 χρόνια. (Βρίστε με όσο θέλετε, ήταν η μεγαλύτερη χαζομάρα που έχω κάνει). Και βρίσκομαι σε απόγνωση τώρα....
έχω τρομερό θέμα με τα κιλά, με την τριχοφυία, με την σκέψη ότι μπορώ να μην κάνω παιδάκι στο μέλλον, με το ότι μπορεί να έχω προδιάθεση για διαβήτη (έχει ο πατέρας μου).

Με έχει πιάσει κατάθλιψη, νιώθω ότι έχω όλα τα άσχημα του κόσμου επάνω μου και δεν ξέρω από ΤΙ από όλα να ξεκινήσω... Να πάω σε ενδοκρινολόγο? Να πάω ξανά σε γυναικολόγο? Μέχρι και ψυχολόγο σκέφτηκα λόγω του ότι έχω τόσο άσχημη διάθεση... Με το θέμα της τριχοφυίας, δεν έχω ιδέα τι να κάνω επίσης. Έχω, επιπλέον, την υποψία -αν όχι βεβαιότητα- ότι πάσχω από υπερφαγία. Είδα τα συμπτώματα και έχω τα περισσότερα. Με έχει επηρεάσει τόσο πολύ αυτό το θέμα που έχω γίνει τρομερά επιθετική σε όλους, ενώ είμαι απίστευτα ευαίσθητη μέσα μου και πονάω... πονάω τόσο πολύ... Θέλω να τα αλλάξω όλα αυτά, να κάνω κάτι τώρα όσο δεν έχουν περάσει τα χρόνια και δεν ξέρω από που να ξεκινήσω... Μου φαίνονται βουνό.... Είναι ό,τι χειρότερο για μια γυναίκα αυτό το σύνδρομο, όσες έχετε παρόμοια συμπτώματα μπορεί να με καταλάβετε.....

Δεν έχω και το θάρρος να μιλήσω πουθενά τόσο ανοιχτά, γι'αυτό ανοίχτηκα τόσο πολύ εδώ... Ελπίζω κάποια πιο έμπειρη που μπορεί να έχει αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο, να μπορεί να με συμβουλέψει....

Ευχαριστώ όπως και να'χει και συγνώμη για το τόσο μεγάλο νήμα.

Να περνάτε όμορφα

[Mak]

tulip, η συμβουλή μου είναι να τρέξεις στον γυναικολόγο που σε παρακολουθεί για το θέμα των ωοθηκών τ ώ ρ α! Αμεσα! Και εγώ με πολυκυστικές ξεκίνησα στην ίδια ηλικία με σένα, χωρίς καθόλου περίοδο ποτέ, μόνο όταν παίρνω αντισυλληπτικά έρχεται, με τον καιρό το πρόβλημα των ωοθηκών εξελίσσεται, ειδικά αν το αφήσεις. Και εμένα μου είχαν πει να αδυνατίσω καποια στιγμή και θα βελτίωνα πολύ την κατασταση μου, δεν το έκανα ποτέ και φυσικά δεν διευκόλυνα καθόλου τον εαυτό μου να αυξήσει τις πιθανότητες για καλή γονιμότητα. Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Είσαι νέα και μπορείς να τα καταφέρεις. Δοκίμασε και την ομοιοπαθητική, ειδικά στο θέμα της περιόδου, ακούω ότι βοηθάει. Μην αφήνεσαι γιατί δυστυχώς τα χρόνια περνούν και δεν είναι δίκαιο για μας να μειώνουμε τις πιθανότητες για μια ποιοτική ζωή.
Το φόρουμ αυτό είναι για να μιλάς ανοιχτά. Ελπίζω να βρεις μέσα σου τη δύναμη να ασχοληθείς με το πρόβλημα και να το λύσεις. Εδώ είμαστε για ό,τι θέλεις!

[konina]

τουλιπ καλημερα...γισ τους ιδιους ακριβως λογους παιρνω κ εγω αντισυλληπτικα απο τα 19 μου... σε καποια φαση που ειχα αδυνατησει πολυ (εντος φυσιολογικων οριων παντα) με το που εκοψα τα χαπια κ μια χαρα ημουν, κ περιοδος μου ερχοταν ολα....μετα παχυνα ξαναρχισα τα χαπια γτ ειχα αρχισει κ επηρεαζομουν στην περιοδο στην τριχοφυία κτλ, κ όσο πιο παχια ημουν τοσο πιο δυσκολο γινοταν.... γενικα ειναι φαυλος κυκλος παχαινεις -> χειροτερευουν οι πολυκυστικες -> παχαινεις περισσοτερο...αλλα όσο εισαι σε χαμηλα επιπεδα βαρους εισαι οκ, οποτε νομιζω οτι το μυστικο ειναι να θεωρουμε ολοι εμεις ότι πρεπει να διατηρουμε το βαρος μας σε χαμηλα επιπεδα οχι μονο για λογους εμφανισης, γενικοτερης υγειας κτλ αλλα ΚΑΙ για να μην χειροτερευουν οι πολυκυστικες μας...να γινει δηλαδη τροπος ζωης... κ ξερω ότι οσο πιο παχια εισαι τοσο πιο δυσκολα χανεις λογω των πολυκυστικων, ομως μην το βαζεις κατω.... η συνεχεια επεται ευκολοτερη... αν θες τη γνωμη μου ξεκινα μια επισκεψη στον ενδοκρινολογο σου να σου γραψει ολες τις εξετασεις που πρεπει (μπορει κ ο γυναικολογος αλλα συνηθως γυναικολογο εχουμε ιδιωτη, ενω τις εξετασεις μπορει να στις γραψει κ γιατρος του ικα γτ στοιχιζουν πολυ , εκτος αν εχεις αλλο ταμειο κ εισαι οκ.) μετα εχοντας τις απαντησεις κανε κ μια επισκεψη στον γυναικολογο να δεις τι σε προβληματιζει κ πως μπορειτε να το λυσετε. για την διατροφη δεν ξερω αν εισαι απο τους ανθρωπους που μπορουν να κανουν κ μονοι τους διαιτα ή απο εκεινους που θελουν οπωσδηποτε να επισκεπτονται καποιο ειδικο, αυτο το ξερεις εσυ... παντως οπως λες εχεις κανει παλιοτερα διαιτα οποτε σιγουρρα ξερεις τι πρεπει να τρβς κ τι οχι οποτε ξεκινα απο εκει...οσο για τον ψυχολογο...θα προτεινα να περιμενεις λιγο να ρυθμιστουν ολα αυτα, γτ μπορει απλα να εισαι στρεσαρισμενη κ μολις δεις οτι ενα ενα παιρνουν το δρομο τους να ηρεμησεις...αν απο την αλλη εισαι σχεδον σιγουρη οτι εχεις ψυχογενη υπερφαγια, τοτε καλο θα ηταν να δεις καποιον ειδικο αμεσα,,,

οπως κ να χει εδω ειμαστε ολοι για να βοηθαμε ο ενας τον αλλο, καλως ηρθες στην παρεα μας, κ οτι αλλο χρειαστεις μην διστασεις να στειλεις....

[tulip_ed]

Καλησπέρα και πάλι!

Κορίτσια, σας ευχαριστώ π ο λ ύ για το ενδιαφέρον και τις απαντήσεις σας... Θα ακολουθήσω όσα μου γράψατε. Ειδικότερα και άμεσα, από την άλλη εβδομάδα πρέπει να απευθυνθώ σε ενδοκρινολόγο και γυναικολόγο. Πρέπει να βρω το θάρρος και το κουράγιο να ξεκινήσω.... για να λυθούν σιγά σιγά όλα τα θέματα που έχω..

Χαίρομαι πολύ που βρήκα αυτό το φόρουμ και μπορώ να μιλήσω εντελώς άνοιχτα και το σημαντικότερο, δε θα βρω άτομα τα οποία θα χλευάσουν/θα κοροιδέψουν αλλά θα καταλάβουν...

Στο δικό μου περίγυρω, δε μπορώ να μιλήσω για όλα αυτά που με απασχολούν, δε θα καταλάβει κανένας. Με θεωρούν νευρική και απότομη, κυρίως οι γονείς μου, που μένουμε μαζί. Σκεφτόμουν τι μπορεί να φταίει για την τόσο άσχημη διάθεσή μου και τα όρια της κατάθλιψης και κατέληξα ότι μάλλον οφείλεται το σύνδρομο και τα συμπτώματά του.

Το άσχημο είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος πάρα πολύ ευαίσθητος, σε σημείο αηδίας... μπορεί να δακρύσω στο δρόμο πχ εάν δω μια γιαγιά και έναν παππού να περπατάνε χέρι-χέρι πχ.. Και ακριβώς επειδή είμαι τόσο ευαίσθητη και τρομερά ανασφαλής, απογοητεύομαι εύκολα και κλείνομαι στον εαυτό μου... Φοβάμαι ότι θα αρχίσω πάλι να κάνω προσπάθεια, να χάσω κιλά πχ, να φτιάξουν όλα, αλλα δε θα αντέξω και θα αποτύχω π α λ ι. Θα σταματήσω στην10η μέρα πχ και θα με πιάσει η αυτοκαταστροφή μου... Όταν θέλω να τιμωρήσω τον εαυτό μου που είμαι όπως είμαι, ξεσπάω στο φαγητό και τρώω μέχρι να σκάσω γιατί έτσι νιώθω ότι με τιμωρώ. Γελοίο το ξέρω.... είναι η πρώτη φορά που το γράφω και το παραδέχομαι.
Πόσο καλύτερα θα ήταν όλα εάν είχα έναν άνθρωπο δίπλα μου να με αγαπάει αρχικά όπως είμαι, να με στηρίζει, να νιώθω ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που με νοιάζεται.... Ξέρετε πώς είναι να ζεις χωρίς να νιώθεις μια αγκαλιά; Έχω χρόνια να νιώσω μια πραγματική αγκαλιά και με πονάει τόσο πολύ αυτό...

Όπως και να΄χει, ευχαριστώ για τις συμβουλές σας :love:
Λαμβάνω συμπαράσταση, έστω και διαδικτυακά

[nantioula]

Καλησπέρα tulip!!!
Νομίζω ότι η απόφασή σου να απισκευτείς γυναικολόγο είναι πολύ σοφή!!
Γράφεις ότι <<Πόσο καλύτερα θα ήταν όλα εάν είχα έναν άνθρωπο δίπλα μου να με αγαπάει αρχικά όπως είμαι, να με στηρίζει, να νιώθω ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που με νοιάζεται.... Ξέρετε πώς είναι να ζεις χωρίς να νιώθεις μια αγκαλιά; Έχω χρόνια να νιώσω μια πραγματική αγκαλιά και με πονάει τόσο πολύ αυτό>>, κι απ αυτή διακρίνω ότι είσαι πολύ απογοητευμένη΄.

Πρέπει να ξέρεις ότι ακόμη και ειδικοί παραδέχονται ότι σε όλα τα θέματα υγείας η ψυχολογία παίζει πολύ - πολύ σημαντικό ρόλο. Οκ, πήγαινε στο γυναικολόγο σου, ακολούθησε την αγωγή του, αλλά αμέσως μετά ξεκίνα να ασχολείσαι με <<το μέσα σου>>.
Δεν είναι κακό να ζητήσεις και τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχολόγου. Καλή η δική μας η παρέα, αλλά είναι διαφορετικά να μιλήσεις σε κάποον που ξέρει ακριβώς τι πρέπει να σου πέι.... <3

Και κάθε φορά που θα λυγίζεις, να σκέφτεσαι πως αγαπάς τον εαυτό σου, και πώς είσαι διατεθειμένη να κάνεις τα πάντα για να τον δείς ευτυχισμένο . Καλή και η υποστήριξη, καλές και <<οι αγκαλιές>>, αλλά να θυμάσαι ότι τη πιο μακρόχρονη και ουσιαστική σχέση την έχουμε με τον εαυτό μας. Ολοι, μα όλοι οι άλλοι είναι μετά. Κι όσο για τον περίγυρό σου, πρασπάθησε να μην είσαι απότομη και να ζητήσεις την υποστήριξη που θες. Αυτοί που σ αγαπάνε πραγματικά, θα σε στηρίξουνε. Και πίστεψέ με, στο λέω από πείρα, θα δείς ότι έχεις κοντά σου άτομα που δεν το φαντάζεσαι ... Μίλα τους, προοδευτικά. Μην κρατάς τέτοια πράγματα μέσα σου ... Στο λέω γιατί κι εγώ είμαι πολύ πολύ εσωστρεφής και ώρες ώρες με βαραίνουν πολύ κάποια πράγματα ...

Αυτά... Να προσέχεις τον εαυτό σου, και θα μιλάμε, εντάξει ;; !!!

[Sethunya]

Γειά σου!

Η δική μου συμβουλή είναι χωρίς άγχος και πανικό, να αρχίσεις να βάζεις σε ένα πρόγραμμα τη ζωή σου.

Κλείσε ραντεβού με τους κατάλληλους ειδικούς (γυναικολόγους, ενδοκρινολόγους κλπ) γιατί προέχει η υγεία σου πάνω απ'όλα.
Καταλαβαίνω πολύ καλά τη ψυχολογία σου, έχω περάσει και εγώ παρόμοιες "κρίσεις" το παρελθόν. Το θέμα των πολυκιστικών δεν πρέπει να σε φοβίζει, καθώς εμφανίζεται σε πολλές γυναίκες (εγώ είμαι μια από αυτές), και ευτυχώς παρακολουθείται και αντιμετωπίζεται.
Σχετικά με την τριχοφυία, είναι ενοχλητική, όμως επίσης εξίσου διαδεδομένη. Όλες οι γυναίκες τρωγόμαστε να αποτριχωθούμε πλήρως! Ακόμα και αυτές που δεν έχουν πρόβλημα!!! :P
Να σκέφτεσαι πάντα πως αν είσαι καλά στην υγεία σου, όλα μπορούν να γίνουν.
Δόξα τω Θεω ή τη φύση, μπόλικα ινστιντούτα υπάρχουν που θα σε βοηθήσουν σε αυτό (προσωπικά έχω κάνει φωτόλυση και ριζική - έχουν εν καιρώ κάποιο αποτέλεσμα, μικρό βέβαια αλλά βοηθάει στην ψυχολογία).

Νομίζω πως όταν βάλεις στόχο να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια, θα το κάνεις. Όλοι μας μπορούμε. Ίσως δεν νιώθεις έτοιμη ακόμα;
Πείσμα θέλειιιιιι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Φιλικά