ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ...

[Mak]

αχ, Γλαυκούλα μου, με συγκινείς...

[NADINE_ed]

Originally posted by Γλαύκη

Το μονο που μου μενει ειναι να ελπιζω οτι υπαρχεις καπου εκει ψηλα.Οτι εχουμε την ευχη σου κ οτι μας σκεπαζεις με τις φτερουγες σου καθε φορα που το εχουμε αναγκη.Μου λειπεις.Ελπιζω να εισαι καλα εκει που εισαι....

Υπάρχει εκεί,υπάρχει μέσα σου,υπάρχει στα παιδιά σου και θα υπάρχει κάμποσες ομορφογενιές ακόμα...
Όσο κι αν τα χρόνια ατονούν τη μνήμη,ο σύνδεσμος αγάπης δε λύνεται,απλά αλλάζει μορφή.Μείνε συντονισμένη,εσύ!

Κι αν κάποτε γίναν κάποια λάθη στη σχέση του μαζί σας,είμαι σίγουρη πως πλέον υπάρχει μόνο το φως της αγάπης
κι από εκείνον προς τα εσάς και από εσάς προς εκείνον,όπως άλλωστε ήδη σε διαβάζω...Το καλό πάντα επιβιώνει!

Την είδα τη λεβεντιά του μπαμπάκα σου σε φωτογραφία.Δε θυμάμαι την εικόνα του,θυμάμαι όμως την περηφάνια σου
όσο μου έδειχνες οικογενειακές φωτογραφίες και κειμήλια καθώς και το "περνά ο Μηνάς" των κοριτσιών...
ʼμα κρίνω από την ομορφιά της κόρης του,που γνωρίζω,δεν είχαν άδικο...Να είναι καλά εκεί που είναι οι αγαπημένοι μας!
Κι όταν έρθει κι η δική μας ώρα να γίνουμε άγγελοι,ας είναι εκεί στις πύλες να μας υποδεχθούν με τη ζεστή αγκαλιά τους!

[NADINE_ed]

--->Τι να μου κάνουν δάκρυα δυό και στεναγμοί σαρανταδυό,μανούλα μου...

Τέσσερις μήνες σήμερα...Γιορτή της μητέρας...Χρόνια παραδεισένια,μαμά!

[Γλαύκη]

Μερα Μαγιου εμισεψες......

Δευτερη φορα μεσα σε λιγες μερες που γραφω εδω.Δυστυχως ενα χρονο πριν στις 15 του μηνα ενας αγγελος που ηταν στη γη κ εφερνε μονο χαρα σε ολους γυρω της στους γονεις της κ ειδικα στην οικογενεια της μητερας της που μεγαλωσε δυο παιδια με μεσογειακη αναιμια κ ειχε δει την χαρα την ευτυχια κ την υγεια να μπαινουν παλι στο σπιτι τους με τη γεννηση της,εφυγε κ πηγε να γινει αληθινος αγγελος στον ουρανο.Δεν θυμαμαι να σπαραξα ποτε ετσι στη ζωη μου.Θα μου πεις τι να πει η δολια μαννα?Ηρθε στον κοσμο με αρκετη αγωνια αφου η μαμα της πηρε 48 μπουκαλια αιμα για να φερει σε περας την εγκυμοσυνη.Ηρθε κ για 18 χρονια εδεινε μονο χαρες.Ενα χαρουμενο παιδι που ολο γελαγε.Αριστη μαθητρια,πρωταθλητρια κολυμβησης,ολα καλα.....
Κ ο καλος κ ελεημων Θεουλης ζηλεψε κ εστειλε την κακια αρρωστια.Παλεψε 6 χρονια σαν παλλικαρι!Η μαμα της αγρυπνος φρουρος στα νοσοκομεια αλλα κ στο σπιτι που εγινε αποστηρωμενο να προφυλαξουν το χαμηλο ανοσοποιητικο της.Ο μπαμπας της που απο το πολυ διαβασμα για την αρρωστια κοντεψε να γινει γιατρος.Κ η Ντια να μην χανει το γελιο της ποτε.Να συνεχιζει τις σπουδες της.Να παιρνει το πτυχιο της.
Κ ερχεται η μερα που ειναι θεραπευμενη.Με χαρτι απο τον καθηγητη για να πιασει δουλεια.Κ εκει θελει να φαει τη ζωη με το κουταλι!να χαρει ολα οσα στερηθηκε τοσο καιρο!Ερχεται στη ζωη της η αγαπη.το χαμογελο γινετε ακομη πιο λαμπερο στο ομορφο προσωπο της.Για ενα χρονο κανει οσα δεν εκανε στα πονεμενα χρονια.Παει διακοπες.Βγαινει...Πασχα στη Χιο,στους θειους της,με το καραβι.Κ ερχονται οι μυκητες απο το ερ κοντισιον του καραβιου να φωλιασουν στο κορμακι της το ακομη ευαισθητο.
Νοσοκομειο δεν ηθελε να ξαναδει κ ο καθηγητης υποχωρει να κανει τη θεραπεια σπιτι.Νικησαμε τον καρκινο,ειπε,το μικροβιακι θα φοβηθουμε?
Κ ομως...Οταν λιγες μερες μετα του ειπαν οτι εφυγες την ωρα που ετοιμαζοσασταν για το νοσοκομειο ξαναειπε:Αυτο το παιδι ηταν αγγελος.Οτι κ να καναμε ο Θεος θα μας το επαιρνε.
Ελπιζω να εισαι καλα εκει κοριτσακι.να σε προσεχουν.Να παρηγοριεται κ η μαμα σου που λεει οτι το μοναχοπαιδι της ειναι σε καλα χερια κ μα μην κλαιμε..

ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΙΝΗΣΕΣ ΝΑ ΠΑΣ...............................

Βιαστηκες να φυγεις καρδουλα μου ......Δεν υπαρχουν λογια παρηγοριας....

[kallianaki]

πριν 3 περιπου το καλοκαιρι ημουν μονη με τον αδελφο μου σπιτι . Οι γονεις μας ειχαν παει διακοπες. Οι γονεις τις μαμας μου εμεναν κάπως μακρυα μας αλλα επικοινωνουσαμε περα παρα μερα με τηλεφωνο και τις κυριακες βρισκομασταν για να φαμε . Εκεινο λοιπον το καλοκαιρι που εφυγαν οι δικοι μας για 1 δεν πηραμε κανενα τηλεφωνο την γιαγια κ τον παππου. Δεν ασχολιομασταν καθολου με το σταθερο του σπιτιου. Οταν γυρισαν οι δικοι μας ειδαμε οτι το ασυρματο τηλεφωνο δν ηταν στην βαση του ! Την επομενη μερα πηρε η μητερα μ να δουν τι κανουν και ο παππους δεν ηταν καθολου καλα! Η γιαγια του ειχε δωσει ενα υπογλωσσιο και ηταν καλυτερα , το μεσημερι η μαμα τον πηγε στο νοσοκομειο, εκει εφυγε για λιγο αλλα οι γιατροι των επανεφεραν (οταν ηταν 50 ετων ειχε κανει ενχειρηση στην καρδουλα του αλλα μετα δεν ελενχε τις αρτηριες γιατι εκεινα τα χρονια ηταν εποδινη διαδικασια ) οι επομενοι 3 μηνες ηταν με οξυγονο και καπως καλυτερευε. Ενα βραδυ μια βδομαδα μετα τα γεννεθλια του 78χρ. εφυγε απο την ζωη !
ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ! ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΣΥΝΧΩΡΕΣΩ ΟΥΤΕ ΕΜΕΝΑ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ !
Μην ξεχναμε τους μεγαλους ανθρωπους , μονο εμας εχουν ! Και αν δεν ηταν αυτοι δεν θα υπηρχαμε και εμεις !
ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΜΟΥ !

[otiosa]

Γλαύκη τι άδικο τέλος είχε αυτή η κοπέλα και με τι δυναμη να το χωνέψετε εσείς οι δικοί της άνθρωποι, τραγικό

[EVI7]

εχω πολυ καιρο να μπω στο φορουμ και τυχαία επεσα εδω.
ευχομαι σε ολους καλη δυναμη και καλη συνέχεια στην ζωή...
ολες οι απωλειες ειναι κομματια της ψυχης μας που φευγουν...
στο τελος.. δεν ξερω τι θα μεινει
http://youtu.be/fpIsgwXGqq0

[EVI7]

και για εσένα nadine... http://youtu.be/9awjR_K-t8Q
ειλικρινα λυπαμαι.

[Mak]

Τον τελευταίο χρόνο έχασα τέσσερα συγγενικά μου πρόσωπα.

Ο θείος έφυγε από καρκίνο στα 70 του..

Ο ξάδερφος μου αφού πάλεψε ένα χρόνο, δεν τα κατάφερε , και αυτός από καρκίνο , μόλις στα 41 του αφήνοντας πέντε αγγελούδια πίσω να τον θυμούνται..

Η κόρη της ξαδέρφης μου, 43 ετών, άφησε την τελευταία της πνοή στην άσφαλτο βγαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα όταν πήδηξε στο κάθισμα της ο λατρεμένος της σκύλος και την έκανε να χάσει τον έλεγχο..

Και η ξαδέρφη μου, η μάνα της, που δεν άντεξε το χτύπημα της μοίρας, δεν άντεξε να χάσει το κοριτσάκι της τόσο άδικα, έτσι ξαφνικά έπεσε κάτω με εγκεφαλικό ανεύρυσμα, λιγες μέρες στην εντατική του Θριασίου και μετά με απόφαση των παιδιών της, δίνοντας τα όργανα της σε συνανθρώπους της, πέρασε στην αιωνιότητα...Δεσποινάκι μου, ήσουν 60 χρονών αλλά έμοιαζες και ένιωθες σαν 30..Δεν υπήρχε άνθρωπος, μικρός ή μεγαλος, μορφωμένος ή αγράμματος , που να μην το κατακτούσες με το μπρίο, τη ζωντάνια της ψυχής σου, τη γενναιοδωρία σου και το χιούμορ σου.. Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές , νομίζω ότι θα με πάρεις τηλέφωνο να μου πεις κάποιο αστείο σου... Στην κηδεία σου δεν υπήρχε άνθρωπος που να ήρθε και να μη σε αγαπούσε μέσα από την καρδιά του, δεν έχω ξαναπάει σε κηδεία που οι παρευρισκόμενοι, από τον πιο κοντινό ως το πιο μακρινό, να αγαπούν τον άνθρωπο που έφυγε τόσο πολύ.. Σε θρηνούμε ακόμη και μας λείπεις.. Μου λείπεις και μεθαύριο που κλείνουν 9 μήνες από το χαμό σου, είναι σαν αστείο, από αυτά τα μακάβρια που λέγαμε μεταξύ μας..
Μου λείπει η αγάπη σου και το νοιάξιμο σου..

[NADINE_ed]

--->ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ : ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

Στίχοι - Μουσική : Αλκίνοος Ιωαννίδης


Σώμα που κοιμάσαι
πώς να σʼ ακουμπήσω
Σκύβω, σε φιλώ

Κρύο σαν φεγγάρι
σαν τα λάθη μου όλα
άδειασμα πικρό

Χρόνος που γιατρεύει
και ζωή που γδέρνει
Όλα που τα φέρνει
κι όλα τα ζητά

Ανθισμένα δέντρα
θα ξαναβρεθούμε
στης ζωής το φως

Εκεί που δε νυχτώνει
κι όλο ξημερώνει
ήλιος αδερφός

Θα περάσουν όλα
και θα σε γυρεύω
στα λίγα πράγματά σου
που έχω να κρατώ

[NADINE_ed]

Καλημέρα,Ντουλάκι μου καλό!
Εγώ που ακόμα μπορώ να κινούμαι θα έρθω σήμερα εκεί που κοιμάται το σώμα σου.
Εσύ που μπορείς να πετάς,φτερούγισε μέσα μου ελπίδα και κράτα μου συντροφιά στα δύσκολα...


Θυμάσαι; --->il postino

[mermaid_ed]

σαν σημερα πριν 38 χρονια με αφησες! ποσα δε ζησαμε ποσα δε χαρηκαμε μαζι
και ποσα εσυ δε μπορεσες να χαρεις!
για παντα μαζι μου για παντα στη καρδια μου και ποσα εγω δεν μπορεσα ποτε σε κανενα να πω!
Μαμά γερνάω
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
http://youtu.be/_dHnGGlSlns

[NADINE_ed]

Αχ...γοργόνα μου...Νωρίς την έχασες τη μανούλα σου...πολλά δε ζήσατε επίγεια,είναι αλήθεια...
Ελπίζω ωστόσο να την ένιωθες δυνατά παρούσα μέσα σου όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής σου.
Κι όσα όμορφα ακόμα δεν αξιώθηκες,ο άγγελος σου εκεί ψηλά,να μεσολαβήσει να τα ζήσεις σύντομα!

[mermaid_ed]

σε ευχαριστω ναταλια μου!
ναι την ειχα και την εχω παντα κοντα μου αλλιως δε θα μπορουσα να ανταπεξελθω σε ολα οσα πρεπει!

[esceden]

Ναταλακι μου, βλεποντας τον τιτλο του θεματος και την τρυφεραδα του, εσένα περίμενα να δω. Δεν ηξερα βεβαια για το πενθος σου, λυπαμαι πολυ. Μυστηρια "κλικ" με εφεραν εδω, 6 μηνες μετα την απωλεια του πατερα μου. Σημερα περασα απο το νοσοκομειο που νοσηλευοταν και ανοιξαν οι βρυσες παλι.. Δεν ξερω αν ισχυει σε ολους, αλλα για μενα η απουσια γινεται πιο αισθητη με τον καιρο. Να μαστε γεροι και να τους δινουμε λογους να ναι περηφανοι και χαρουμενοι για εμας.. Την αγαπη μου.