Results 1 to 15 of 67
-
15-12-2012, 15:20 #1
- Join Date
- Sep 2011
- Posts
- 395
Αδυνάτισα , και τώρα ? Πως αποδέχομαι το νέο μου σώμα ?
Αδυνάτισα , και τώρα ? Πως αποδέχομαι το νέο μου σώμα ?
Αν και προσωπικά δεν έχω φτασει ακομη εκει που θέλω και δεν ξέρω κι αν θα φτασω ποτε , είδα αυτο κι είπα να το μοιραστώ μαζι σας .
Η ζωη στο σωμα μιας πρωην παχύαρκης
- 15-12-2012, 15:38 #2
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 2,205
Βλέποντας τις φωτογραφίες προβληματίστηκα αρκετά........... κ μελαγχόλησα κυρίως με τη θλίψη στα μάτια της κοπέλας κ μόνο με τη θλίψη γιατί η χαλάρωση στη τελική διορθώνεται
15-12-2012, 15:45 #3
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
Πολύ λυπηρό. Ένα θέλω να πω.
Καταλαβαίνω ότι στον κόσμο που ζούμε, νομίζεις πως είναι δύσκολο να τα καταφέρεις μόνη σου χωρίς νυστέρι.
Είσαι λάθος, έκανες λάθος και πληρώνεις το λάθος.
Δε φταίει κανείς άλλος παρά μόνο εσύ.
Για την βιασύνη στο φαί, τη βεβιασμένη λιμοκτονία, στον κακό χειρισμό της διατροφής σου, για τις λάθος επιλογές και αποφάσεις σου, υπεύθυνος είσαι μόνο εσύ.
Αν σου ακούγεται σκληρό, τότε έχω δίκιο.
17-12-2012, 11:51 #4
- Join Date
- Apr 2009
- Posts
- 660
πωπω ... σε τέτοια περίπτωση θα έκανα επέμβαση ... δεν θα το σκευτόμουν καν !!!
09-01-2013, 13:46 #5
- Join Date
- Dec 2012
- Posts
- 2,392
Δεν κατάλαβα, τί αλλάζει με την επέμβαση? Ισα ίσα που με τις επεμβάσεις παχυσαρκίας η απώλεια κιλών είναι μαζική από όσο διαβάζω εδώ και το σώμα δεν δύναται να ανταπεξέλθει. Οπότε μια επέμβαση το ίδιο αποτέλεσμα ή και χειρότερο θα είχε.
Οι φωτογραφίες δεν είναι λυπηρές, είναι η λογική συνέχεια ενός σώματος που μειώθηκε το βάρος του προφανώς απότομα ενώ δεν γυμνάστηκε.
Λυπάμαι κι γω για την θλίψη της αλλά μάλλον προήλθε από τις ουτοπικές προσδοκίες της.
Νομίζουμε συχνά πως το νούμερο στη ζυγαριά καθορίζει την ευτυχία μας. Δεν ειναι όμως μόνο ένα νούμερο αλλά όλο το πακέτο, το σώμα μας.
Ο στόχος δεν είναι να χάσουμε μόνο βάρος, από μόνο του δεν λέει κάτι από ένα σημείο και μετά.
Στόχος είναι ένα καλοδιατηρημένο, γυμνασμένο, ανάλαφρο σώμα που θα προκαλεί ευφορία στον...κάτοχο του.
Κρίμα πραγματικά η κοπέλα. Ηθελα να τη ρωτήσω όμως, όταν ήταν η διπλάσια φωτογραφιζόταν έτσι? Εδωσε μια ευκαιρία στο σώμα της να το αγαπήσει? Μήπως το μισούσε και το αδυνάτισε αντί να το φροντίσει όπως του αξίζει?
09-01-2013, 14:40 #6
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
Originally posted by sweetOctober
Ηθελα να τη ρωτήσω όμως, όταν ήταν η διπλάσια φωτογραφιζόταν έτσι? Εδωσε μια ευκαιρία στο σώμα της να το αγαπήσει? Μήπως το μισούσε και το αδυνάτισε αντί να το φροντίσει όπως του αξίζει?
09-01-2013, 17:40 #7
- Join Date
- Dec 2012
- Posts
- 2,392
Μια χαρά τα τσέπωσε δηλαδή!
09-01-2013, 19:09 #8
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
Πάντως μου φάνηκε δυστυχισμένη σε όλες τις φωτογραφίες. Πρίν - μετά απ' έξω χαμόγελο από μέσα θρήνος.
09-01-2013, 19:19 #9
- Join Date
- Dec 2012
- Posts
- 2,392
α μη το λες, για τα λεφτά ακόμα και "διαθέσεις" προσποιούνται. Δεν διάβασα αναλυτικά το άρθρο αλλά επι τροχάδιν που το είδα μου βγάζει πως δεν παίζει να έβγαλε στη φόρα προσωπικές φωτο της χωρίς λόγο.
12-01-2013, 23:30 #10
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
- Posts
- 685
Originally posted by giorgosdelta
Πολύ λυπηρό. Ένα θέλω να πω.
Καταλαβαίνω ότι στον κόσμο που ζούμε, νομίζεις πως είναι δύσκολο να τα καταφέρεις μόνη σου χωρίς νυστέρι.
Είσαι λάθος, έκανες λάθος και πληρώνεις το λάθος.
Δε φταίει κανείς άλλος παρά μόνο εσύ.
Για την βιασύνη στο φαί, τη βεβιασμένη λιμοκτονία, στον κακό χειρισμό της διατροφής σου, για τις λάθος επιλογές και αποφάσεις σου, υπεύθυνος είσαι μόνο εσύ.
Αν σου ακούγεται σκληρό, τότε έχω δίκιο.
και επίσης διαφωνώ πως για όλα φταίμε εμείς....φταίνε πολλά πράγματα και εμείς ..λογικό..αν όμως πολεμάς με ψυχολογικά η αλλα προβλήματα η αν δεν είσαι τόσο δυνατός χαρακτήρας τότε γλιστράς εύκολα ξανά και ξανά..εγώ προσωπικά πεινούσα ...πάντα... και όταν έκανα δίαιτες (ακόμα και αν λέγονταν διατροφές) είχα πάντα αίσθηση κακουχίας σε βαθμό αυτοκτονίας...
Αυτό που δεν καταλαβαίνω στο θέμα αυτό είναι γιατί να έχω πρόβλημα να αποδεκτό το σώμα που πραγματικά μου έδωσε η φύση και όχι αυτό που το κατάντησα...για ποιο λόγο να μην μπορώ να αποδεκτό ένα ποιο λεπτά σώμα και να μπορώ να αποδέχομαι ένα σώμα που κρέμονται τα κρέατα δεξιά και αριστερά πάνω και κάτω?
12-01-2013, 23:37 #11
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
- Posts
- 685
Originally posted by sweetOctober
Δεν κατάλαβα, τί αλλάζει με την επέμβαση? Ισα ίσα που με τις επεμβάσεις παχυσαρκίας η απώλεια κιλών είναι μαζική από όσο διαβάζω εδώ και το σώμα δεν δύναται να ανταπεξέλθει. Οπότε μια επέμβαση το ίδιο αποτέλεσμα ή και χειρότερο θα είχε.
Οι φωτογραφίες δεν είναι λυπηρές, είναι η λογική συνέχεια ενός σώματος που μειώθηκε το βάρος του προφανώς απότομα ενώ δεν γυμνάστηκε.
Λυπάμαι κι γω για την θλίψη της αλλά μάλλον προήλθε από τις ουτοπικές προσδοκίες της.
Νομίζουμε συχνά πως το νούμερο στη ζυγαριά καθορίζει την ευτυχία μας. Δεν ειναι όμως μόνο ένα νούμερο αλλά όλο το πακέτο, το σώμα μας.
Ο στόχος δεν είναι να χάσουμε μόνο βάρος, από μόνο του δεν λέει κάτι από ένα σημείο και μετά.
Στόχος είναι ένα καλοδιατηρημένο, γυμνασμένο, ανάλαφρο σώμα που θα προκαλεί ευφορία στον...κάτοχο του.
Κρίμα πραγματικά η κοπέλα. Ηθελα να τη ρωτήσω όμως, όταν ήταν η διπλάσια φωτογραφιζόταν έτσι? Εδωσε μια ευκαιρία στο σώμα της να το αγαπήσει? Μήπως το μισούσε και το αδυνάτισε αντί να το φροντίσει όπως του αξίζει?
Γλυκιά μου με την επέμβαση δεν παθαίνεις αυτά που λες..μάλλον δεν κατάλαβες καλά ...
όταν είσαι 160 κιλά είναι φυσικό να χάνεις γρήγορα τα πρώτα κιλά από έναν άνθρωπο που είναι 120 κιλά πχ...
με την επέμβαση εγώ προσωπικά δεν νιώθω ποτε πεινα ..το μεγάλο μου πρόβλημα τελειωσε..και δεν χάνω μαζικά..χάνω 5 κιλά το μηνα αφού όμως τους πρώτους δυο μήνες έχασα 7+7...
δεν είναι η εύκολη λύση επίσης όπως πολλοί νομίζουν. αλλάζουν όλα όσα ήξερες και πρέπει να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος για να το κανεις. δεν θα ξαναφάς γλυκό (εγώ τουλάχιστον γιατί έκανα το μεγάλο bypass) , πρέπει να "τρος" απίστευτα αργά (μιση ώρα το κάθε γεύμα το οποιο μπορεί να αποτελείται από δυο κουταλιές τις σούπας φασολάκια και 50gr κρέας). δεν πρέπει να πίνεις υγρά μαζί με το φαγητό αλλα να περιμένεις μιση ώρα τουλάχιστον k.a
εμενα δε μου έσωσε τι ζωή...κυριολεκτικά!!!!! και αν γύριζα πίσω 100 φορες ...100 φορες την ίδια επιλογή θα έκανα
12-01-2013, 23:52 #12
- Join Date
- Dec 2012
- Posts
- 2,392
Δηλαδή κάνεις επέμβαση για να μη ξαναφάς γλυκό, να χάνεις πιο αργά βάρος να μη χαλάσει το σώμα, και να μάθεις να τρως σε μισή ώρα κι όχι σε λίγα λεπτά? (εγώ δε θα έκανα ποτέ επέμβαση για αυτούς τους λόγους) Αυτά κατάλαβα από το ποστ σου φίλη Ninap. Μπερδεύτηκα. Δε κατηγορώ κανένα που κάνει επέμβαση αν αυτό νομίζεις, μάλλον μπερδεύτηκες.
Μίλησα στη Stellou που είπε πως σε τέτοια περίπτωση θα έκανε επέμβαση. Αναφερόμουν σε εκείνη την περίπτωση και μόνο.
13-01-2013, 00:34 #13
- Join Date
- May 2012
- Location
- Ιωάννινα
- Posts
- 481
Originally posted by Ninap
έρευνες που έχουν γίνει έδειξαν πως όταν παίζεις με το μωρό στο φαΐ του (το γνωστό αεροπλανάκι κλπ ) και του δίνεις χρόνο να καταπιεί μαθαίνει να τρώει και αργά . το αντίθετο συμβαίνει όταν το μπουκώνεις γρήγορα γρήγορα να τελειώσει..
Και κάτι ακόμη, τα τελευταία χρόνια για να καταπολεμήσω το γρήγορο φαί που κάνω έχω καταργήσει τα μεγάλα κουταλοπήρουνα. Φαγητό με το πιο μικρό κουταλάκι του γλυκού, και με μικρό πηρουνάκι, κι ας φάω 10 πιάτα σε 5 ώρες πχ. Νομίζω βοηθάει.
13-01-2013, 03:54 #14
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
- Posts
- 685
Γιώργο μου και εγώ το έκανα αυτό απίστευτο e? μάλιστα μου άρεσε τελικά το πιρουνάκι περισσότερο από το πιρούνι. επίσης έτρωγα σε μικρό πιάτο, αυτό του φρούτου για να μου φαίνεται πως έχω πολύ φαγητό στο πιάτο !!! βοηθάει πάντως!!! όσο έχεις την υπομονή να το κανεις. τώρα μετράω τις φορες που μασάω αναγκαστικά αυτό βεβαια λόγο τις επέμβασης. 30 φορες μασάω την μπουκιά μου η οποια επίσης δεν είναι μεγάλη, και αν είναι κρέας όπως μοσχάρι φτάνω και τις 50. ο φόβος φυλάει τα έρμα τελικά, αν καταπιώ μπουκιά που δεν την έχω μάσηση τόσο καλά θα πονέσει το καινούριο μου στομάχι και ίσος κάνω εμετό.
Ίσος να προσπαθήσεις να το κανεις και εσύ αυτό. Νομίζω επίσης θα βοηθήσει !!!!!!!!!
Δεν είναι εκπληκτικό το ότι μαθαίνουμε να κάνουμε κάποια πράγματα από τα γεννοφάσκια μας? Η διαδικασία τις πέψης ξεκινάει από την ώρα που επεξεργαζόμαστε το φαγητό στο στόμα μας, και έχουμε καλύτερη πέρσι και στο στομάχι αφού είναι ήδη πολτοποιημένο το φαγητό. Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου !!!
13-01-2013, 04:03 #15
- Join Date
- Jun 2012
- Location
- Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
- Posts
- 685
Originally posted by sweetOctober
Δηλαδή κάνεις επέμβαση για να μη ξαναφάς γλυκό, να χάνεις πιο αργά βάρος να μη χαλάσει το σώμα, και να μάθεις να τρως σε μισή ώρα κι όχι σε λίγα λεπτά? (εγώ δε θα έκανα ποτέ επέμβαση για αυτούς τους λόγους) Αυτά κατάλαβα από το ποστ σου φίλη Ninap. Μπερδεύτηκα. Δε κατηγορώ κανένα που κάνει επέμβαση αν αυτό νομίζεις, μάλλον μπερδεύτηκες.
Μίλησα στη Stellou που είπε πως σε τέτοια περίπτωση θα έκανε επέμβαση. Αναφερόμουν σε εκείνη την περίπτωση και μόνο.
Εγώ έκανα την επέμβαση διότι είμαι διαβητική ινσουλινοεξαρτώμενοι και η επέμβαση έχει 83% πιθανότητα επιτυχίας να γιατρευτείς από τον διαβήτη. σε διαβητικούς που παίρνουν χάπια έχει πολύ παραπάνω ποσοστά. Έχω και χοληστερίνη και τριγλυκερίδια (σέρνονται τα εγκεφαλικά δηλαδή) και εκεί έχω 98% πιθανότητες επιτυχίας να γιατρευτώ. επίσης να γιατρευτώ από την οστεοαρθρίτιδα. Επίσης να γίνω μανούλα.
Δεν κανεις την επέμβαση για να μην φας γλυκα/λιπαρά εξάλλου υπάρχουν επέμβασης όπως πχ το sleeve η αλλιώς γαστρικό μανίκι που μπορείς να φας γλυκα. Όμως πολλές φορες ο φυλάει τα έρμα. εγώ ούτος η άλλος δεν έτρωγα γλυκα λόγο του διαβήτη και τα λίπη ποτε δεν μου άρεσαν.
Ο λόγος που κάποιος κάνει μια επέμβαση είναι διότι προσπάθησε παρα πολλές φορες να χάσει τα κιλά του μονος τους , και δεν μιλάω για 10 και 20 κιλά, μιλάω για ΚΙΛΑ, έχει κουραστεί η δεν έχει άλλο την δύναμη να συνεχίσει η να εξακολουθεί να κάνει δίαιτα για 5 και 10 χρονια με τον φόβο πάντα να τα ξαναπάρει πίσω. Όλα τα κορίτσια που έχω μιλήσει εδώ κάναμε τις προσπάθειες μας και ότι χάναμε το παίρναμε πίσω διπλό...εγώ προσωπικά έκανα δίαιτες για παραπάνω από 22 χρονια..σκέψου πως ακόμα και με την δίαιτα που έκανα ως διαβητική με ελάχιστες μερίδες φαγητού σταμάτησα να χάνω πλέον.
Ο καθένας έχει τους λόγους του..εμενα ήταν οι παραπάνω . επίσης δεν νιώθω πλέω πεινα
για μένα ήταν αυτό που με τυραννούσε σε βαθμό κακουργήματος.
Εάν οι επέμβασης δεν ήταν αναγκαίες σε κάποια άτομα τα ταμεία νομίζεις θα την χορηγούσαν δωρεάν? ειδικά τώρα που δεν δίνουν ούτε ασπιρίνη? σώζει ζωές. και μιλάω για παθολογική παχυσαρκία η για άτομα που είναι παχύσαρκα αλλα και με & me προβλήματα υγείας...
και για να καταλάβεις σε ποσο καλο δρόμο βρίσκομαι πριν να κάνω την επέμβαση έβαζα ινσουλίνη 5 φορες τι μέρα από 50 μονάδες τι φορα..σύνολο 250 μονάδες την ημερα. συν δυο φορες τι μέρα χάπια "αντιδιαβικα" τον 1000mg. την μέρα που βγήκα από το νοσοκομείο έβαζα 30 μονάδες και τώρα βάζο 20 μονάδες μια φορα τι μέρα....
εάν έκανα την επέμβαση αυτή στα 25 δεν θα είχα απόκτηση διαβήτη...αλλα τότε δεν υπήρχαν αυτές οι επέμβασης...
τέλος ευελπιστώ στο τέλος να παίρνω μονο τα χάπια μου για τον υποθυρεοειδισμό (από τις πολλές δίαιτες κατέστρεψα και τον θυρεοειδή μου συν το άγχος που ζούσα να μετράω τις μπουκιές μου k.a) ...και να γίνω μια υγιή μανούλα για το παιδάκι που θα μπει στη ζωή μου οσονούπω....
Το φαινόμενο των Incels (=Αθέλητα Άγαμοι)
20-09-2024, 01:14 in Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος