Results 16 to 30 of 43
-
02-09-2008, 19:48 #16
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
εννοειται!!!!ασε που αντιμετωπιζεται με επιτυχια!!!κατα συμπτωση διαβαζα χθες για την αγοραφοβια στο stress.gr. θα επανερθεις στον παλιο εαυτο.ειναι κριμα κ αδικο που λες κ συ να μη ζεις τα νιατα κ τα φοιτητικα χρονια!!!!
- 07-09-2008, 17:52 #17
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Maria198 θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Wintertimes.
Είδες και μόνη σου ότι αρχικά δεν έβγαινες καθόλου αλλά τώρα το κάνεις. Είδες και μόνη σου ότι όλα είναι στο μυαλό μας. Απλά η αρνητική πλευρά του μας εξουσιάζει μερικές φορές τόσο δυνατά που ξεχνάμε ποιοι είμαστε, τι έχουμε καταφέρει και ότι στην ουσία αυτό που φοβόμαστε δεν είναι φυσιολογικό να το φοβόμαστε... Αλλά κάτι μέσα μας μας έτρωγε με τον καιρό, κάτι δεν πήγαινε καλά τόσο καιρό και για να το προσέξουμε επιτέλους φανερώθηκε με τις κρίσεις πανικού...
Αν δε δοκίμαζες να βγαίνεις θα είχες φτάσει σήμερα στο σημείο να μπορείς να βγαίνεις;
Αν δε δοκιμάσεις να δουλέψεις θα φτάσεις στο σημείο να μπορέσεις;
Σκέψου καλή μου ότι εκεί κανένας δε σε ξέρει κι από χτες και δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν αιστανθείς καλά. Μπορείς να πεις ότι έχεις λίγο παραπάνω άγχος από το κανονικό μιας και είναι η πρώτη σου δουλειά και ότι θα είσαι εντάξει σε λίγο. Ζήτα κατανόηση και ότι θα είσαι μια υπάλληλος αφοσιωμένη στην εργασία σου αν σου δώσουν την ευκαιρία. Στο κάτω κάτω έχεις πάθει ξανά κρίση πανικού και είδες ότι δεν έπαθες απολύτως τίποτα. Ακόμα θυμάμαι την ημέρα που μου έδωσαν την ευκαιρία να δουλέψω παρόλο που με είδαν τόσο μαζεμένη και το άγχος ήταν ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου. Που έπρεπε να κάνω διδασκαλία με αγοραφοβία και κοινωνική φοβία.
Αν δεν το είχα δοκιμάσει τότε θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά τα πράγματα...
Δοκίμασέ το κορίτσι μου...να σκέφτεσαι ότι δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία...Αν θες ακολούθησε και τη γνώμη του ειδικού που θα επιλέξεις.-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
07-09-2008, 21:48 #18
- Join Date
- Jun 2008
- Location
- Θεσσαλονίκη
- Posts
- 43
Anwnimi σ\' ευχαριστώ πάρα πολύ για το θάρρος που μου δίνεις. Εννοείται αν δεν ειχα προσπαθήσει να βγαίνω σταδιακά δε θα τα είχα καταφέρει. Τώρα είμαι μια χαρα. Βγαινω κανονικότατα χωρίς κανενα πρόβλημα, πάω για καφε μόνο με αυτούς που ξερουν το προβλημα μου και δε με παρεξηγουν. Το μόνο προβλημα είναι η σχολή. Τι να πω έχω καταφερει τοσα. Το καλοκαιρι πηγα σ\' ενα γάμο που ειχα αγχωθει γι\'αυτον 6 μηνες πριν. Παντρευόταν στενή μου συγγενης και θα ήταν καλεσμενα 800 ατομα. Αυτο που με άγχωνε όμως ήταν όλο μου το σοι που ευκαιρία ψάχνουν όλοι τους να πιαστουν απο το παραμικρό και να κάνουν το τοσο άλλο τοσο. Σκεφτόμουν οτι αν πάθω τιποτα θα φάω πολυ θαψιμο απο πίσω και απο μπροστα θα ήταν όλοι τους μέσα στην υποκρισια. Τα κατάφερα όμως και με το παραπάνω. Δεν είχα κανένα πρόβλημα, ημουν κοινωνική, χόρεψα, τραβουσα φωτογραφίες, βίντεο, ημουν μες στην τρελή χαρα και το διασκέδασα με τη ψυχή μου. Ασε του πόσοι μου την επεσαν! Και το πρωι που γυρισα σπίτι σκεφτομουν τοσο άγχος, τοσο κλάμα, τοση στεναχωρια γι\'αυτο το πραγμα? Δεν το περίμενα με τιποτα οτι θα τα κατάφερνα. Με τιποτα.
Αυτο το παραδειγμα σκεφτομαι και παιρνω θάρρος. Τώρα όσον αφορά τη δουλεια θα δω τι θα κάνω. Θα πάω στον ψυχολογο και θα δω τι θα μου πει και αυτός. Το θέμα είναι τώρα οτι έχω αγχωθει και με αυτο. Κι αν με πιάσει τιποτα εκει στον ψυχολόγο που θα πάω? Και εμένα όταν με πιανει κριση μου έρχεται να κάνω εμετο, που είναι το χειρότερο και το πιο αηδιαστικό. Αν λιποθυμουσα ή είχα δυσποια ή τρεμουλο θα ηταν κάπως καλύτερα πιστευω.
Εσυ anwnimi τη σχολή σου πως τη τελείωσες? Εγω δεν μπορω ουτε μάθημα να παρακολουθησω..
07-09-2008, 22:20 #19
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 2,494
Ίσα ίσα μαρία αν το πάθεις στον ψυχολόγο - που δε θα το πάθεις - θα ήσουν στο πιο κατάλληλο μέρος για να σε βοηθήσει.
Αν δεν το κάνει αυτός ποιος είναι ο πιο κατάλληλος;
Μάλλον ένα κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων σαν εμάς είναι ότι δίνουμε υπερβολική σημασία στη γνώμη των άλλων και θέλουμε να είμαστε στα μάτια τους επαρκεστατοι...σε σημείο που κάποια στιγμή το άγχος μας να γίνεται παθολογικό...Είδες που αυτό συνέβαινε και στο γάμο που πήγες;
Μαρία μου κι εγώ είχα μεγάλη δυσκολία με τις παρακολουθήσεις αλλά πεισμάτωνα και πήγαινα πάντα. Εννοείται ότι με έπιαναν κανονικότατες κρίσεις πανικού αλλά εκεί...Και όπως ξέρεις αυτό βοηθάει. Μπορείς να το κάνεις κι εσύ και ο καθένας.-Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;
-H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει
19-01-2015, 14:32 #20
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
ειμαι κι εγω αγοραφοβικη!
Μαρια γεια σου ειμαι η Βασιλικη 17 χρονων και δυστυχως εχω παθει κι εγω αγοραφοβια και το βιωνω πολυ τραγικα οποτε σε νιωθω γιατι ξερω πως ειναι να μην μπορρεις να κυκλοφορησεις και να νιωθεις οτι ολοι σε παρακολουθουν και να θελεις να εισαι φυσιολογικος ανθρωπος και να μην μπορεις...φαντασου ποσο τραγικα το βιωνω που ειμαι και στην εφηβεια εγω...Θελω να το ξεπερασω και πηρα την αποφαση και μιλησα σε καποιο ψυχιατρο και το ξερει και η ψυχολογος μου....ο ψυχιατρος μου δινει καπιοια φαρμακευτικη αγωγη παιρνω το εσιταλοπραμ εδω κι ενα μηνα ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ....νιωθω ανωμαλη και αρρωστη και σχιζοφρενης αλλα ΟΧΙ...δεν ειμαι!!!Δε θα το βαλω κατω...προσπαθω να εξικιωνομαι με τους φοβους μου ελπιζωντας πως μια μερα θα το ξεπερασω...αλλα ψαχνω ατομα σαν εμενα για να το ξεπερασουμε μαζι...Μαριαα αν θες επικοινωνησε μαζι μου ισως μαζι να τα καταφερρουμε βοηθωντας η μια την αλλην...
20-01-2015, 14:18 #21
- Join Date
- Aug 2014
- Location
- Thessaloniki
- Posts
- 818
Είχα και εγώ αγοραφοβία μέσα σε τόσα άλλα καλά που είχα και έχω.
Έχασα δυστυχώς όλα μου τα φοιτητικά χρόνια.
Πήγα σε ψυχολόγο στο τελευταίο έτος και ευτυχώς γιατί μετά με περίμενε ο στρατός.
Φρίκη στην ιδέα αλλά 6 μήνες με ψυχολόγο δουλέψαμε καλά την αγοραφοβία - κοινωνική φοβία και με σταδιακή έκθεση έφτασα να τα βγάλω πέρα.
Βέβαια λόγω άγχους-κατάθλιψης σε ψυχίατρο κατέφυγα αλλά είχα ήδη λύσει το 90% της αγοραφοβίας τότε.
Δεν βοηθάει το να μένεις μακριά από τον κόσμο και να αποφεύγεις το πρόβλημα.
Η ψυχολόγος μου ήταν πολύ καλή στο να μου εξηγεί τον γνωστικό συμπεριφορισμό και την αποφυγή που κάνουμε και μας αφήνει στον φαύλο κύκλο.
Έτσι αποφάσισα τότε να εκτίθόμαι σταδιακά και εγώ μέχρι που έφτασα να αντέχω (να αντέχω όχι να το ευχαριστιέμαι κιόλας ή να είμαι άνετος) σε δουλειά πωλητή σε πολυκατάστημα που αν μου το έλεγες πριν 2 χρόνια μόλις θα πάθαινα κρίση πανικού και μόνο στην ιδέα ...
Οπότε νομίζω ότι η ψυχολόγος θα σε βοηθήσει πάρα πολύ φτάνει να είσαι έτοιμη να εκτεθείς και ΝΑΙ πιθανόν να τσαλακωθείς και λίγο σε συναδέλφους και συμφοιτητές.
Εγώ στα πλαίσια έκθεσης τότε έμαθα να τσαλακώνομαι και να το ευχαριστιέμαι κιόλας (όσο μπορώ) γιατί ήξερα πως μόνο έτσι θα το ξεπεράσω
22-01-2015, 22:19 #22
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Παναγιωτη γεια σου αν θες επικοινωνησε μαζι μου ψαχνω ατομα με αγοραφοβια να το ξεπερασω γιατι δεν αντεχω αλλο να ζω ετσι σαν αρρωστημενη νιωθω...
23-01-2015, 01:34 #23
- Join Date
- Aug 2014
- Location
- Thessaloniki
- Posts
- 818
Βασούλα καλησπέρα,
δεν είσαι άρρωστη ούτε ανώμαλη ούτε τίποτα.
Και εγώ έτσι ένιωθα αλλά με το να κατηγορούμε τον εαυτό μας δεν αλλάζει κάτι.
Πρέπει να εκτεθείς στους φόβους σου σταδιακά.
Σε αυτό θα σε βοηθήσει πολύ κάποιος ψυχολόγος.
Γιατί δεν είναι μόνο η έκθεση αλλά και το γνωστικό κομμάτι που πρέπει να δουλευτεί και γενικά ο ψυχολόγος βοηθάει πολύ.
Τα χάπια δεν επηρεάζουν τον τρόπου που σκέφτεσαι αλλά κρατάνε τα σωματικά συμπτώματα με αποτέλεσμα να είσαι πιο άνετος/η.
Είχα πάρει τα ίδια χάπια που παίρνεις.
Τα είχα πάρει για κατάθλιψη-κρίσεις πανικού-άγχος που σε αυτό συντελούσε και η κοινωνική φοβία (κάτι κατάλοιπα που χαν μείνει).
Γενικά είχα πολύ χαμηλή αυτοεικόνα και δεν έκανα πράγματα φοβόμουν πως θα γίνω ρεζίλι πως θα φανώ χάλια κτλ
Έτσι όταν πήγαινα να κάνω κάτι φρίκαρα, ανέβαζα παλμούς, δακρύζαν τα μάτια μου και πάθαινα κρίσεις πανικού...
Τα χάπια μου κράτησαν όλα τα σωματικά.
Ήμουν πιο άνετος, δεν έτρεμα κτλ αλλά δε μου άλλαξαν τις σκέψεις πχ πως θα φανώ κτλ
Αλλά δρούσαν με έναν περίεργο τρόπο σου δίναν ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης και όρεξης για νέα πράγματα.
Μην απελπίζεσαι εγώ να δεις πως είχα απελπιστεί που το πέρναγα όλο με αυτοκτονικές τάσεις και περίμενα πότε θα δράσει το κωλόχαπο.
65 μέρες έκανε περίπου να δράσει (τις μέτραγα καθώς είχα απελπιστεί) και ενώ 65 μέρες δεν έκανε τίποτα την 65 περίπου έκανε το μπαμ.
Ξύπνησα με όρεξη να μιλήσω, να γελάσω, να γνωρίσω κόσμο, να εκτεθώ.
Όλα αυτά τα έκανα και πρίν αλλά στο 10% μόνο.
Μέσα σε 2 μήνες είχα γίνει άλλος άνθρωπος (2 μήνες από την μέρα που με έπιασε το χάπι).
Αλλά δεν είναι απόλυτο και ότι θα σου κάτσει καλά.
Το ότι δε σου κάνει παρενέργειες (για να μη το γράφεις) είναι πολύ θετικό.
Υπομονή και θετική σκέψη μιας που εσύ έχεις μονο κοινωνική φοβία και όχι κατάθλιψη γιαυτό και λές "θα το παλέψω"...
Εγώ δεν είχα την δύναμη να παλέψω τίποτα τότε.
Στον ψυχίατρο πήγα απλά επειδή έβλεπα πως δεν ελέγχω τον εαυτό μου πια σε τίποτα.
Τώρα 4,5 μήνες χωρίς αντικαταθλιπτικά και μου λείπουν πολύ.
Δεν είμαι όπως πριν τα πάρω αλλά δεν είμαι και όπως όσο τα έπαιρνα.
Απλά δεν ήθελα να ζω με αυτά.
Τα πήρα 6 μήνες και με βοήθησαν να ξυπνήσω.
Δεν θα φοβηθώ να τα ξαναπάρω παρά τις παρενέργειες που μου κάναν αν τα χρειαστώ ξανα...
Υπομονή θέλει και θέληση να το ξεπεράσεις
23-01-2015, 05:54 #24
- Join Date
- Feb 2013
- Location
- σε 1 λιμνουλα!
- Posts
- 14,042
Πρέπει να εκτεθείς στους φόβους σου σταδιακά.
οταν λεμε να εκτεθει καπιος στους φοβους του δεν ενοουμε να γινει κανεις ρεζιλι των σκυλιων κ να τον παρουν χαμπαρι ολοι γιατι εχει διαφορα το ρεζιλικι απο την πραγματικη εκθεση που βοηθαει.
το μυστικο ειναι κατα κανωνα να εκτιθεσαι μονο σε αυτους που πιο πριν εχεις αντιλιφθει που ειναι απολυτως ικανοι λογο κοινων βιωματων να σε καταλαβουν πληρως..
εκει σαφως εχεις ολο το εδαφος μπροστα σου να εκτεθεις οσο δε παει αλλο ειναι φοβερα λυτρωτικο γιατι εκει εχεις ενα πολυ μεγαλο κ αρκετα απλο πλεονεκτημα οτι ειναι αρκετα ευκολο να νιωσες ανετα με τη λιγοτερη προσπαθεια..
αυτο οστοσο δεν ειναι καθολου ευκολο αλλα ας μη ξεχναμε οτι οι πιο δυσβατοι ανηφορικοι κ απροσιτοι δρομοι βγαζουν μπροστα σου το ομορφοτερο τοπιο...
αρα θα πρεπει στην αρχη να κουραστεις αρκετα μεχρι να σκεφτεις τι ειναι καταληλο για σενα
αν δεν κουραστεις να το κατανοησεις απλα δε θα το εχεις.
23-01-2015, 06:07 #25
- Join Date
- Feb 2013
- Location
- σε 1 λιμνουλα!
- Posts
- 14,042
κ γενικα για να πετυχεις οπιοδηποτε στοχο μεχρι να καταλαβεις προς πια κατευθυνση θα προσανατολιστεις που θα ειναι η σωστη αυτο απαιτει πολυ προσπαθεια κ πνευματικη κοπωση αυτο ειναι το πολυ δυσκολο να ανακαλυψεις το καταληλο για τη δικη σου περιπτωση δρομο.
24-01-2015, 01:35 #26
- Join Date
- Sep 2014
- Posts
- 566
το μυστικο ειναι κατα κανωνα να εκτιθεσαι μονο σε αυτους που πιο πριν εχεις αντιλιφθει που ειναι απολυτως ικανοι λογο κοινων βιωματων να σε καταλαβουν πληρως..
τι εννοεις λέγοντας αυτο αλεξ?
γτ κι εγω σ εχω πει αγοραφοβικη ειμαι =/
24-01-2015, 20:01 #27
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Εχω ολη την καλη θεληση και την υπομονη να το ξεπερασω και συνεχως ειμαι σε εγρηγωρση κανω πραγματα βγαινω εξω εκτιθομαι στους φοβους μου και τα καταφερνω,μπορω να με πω τυχερη Παναγιωτη γιατι μπορω να εξηκιωθω με τους φοβους μου και αν και δυσκολευομαι να κανω κινησεις και δραστηριοτητες τα κανω με λιγη δυσκολια!Εδω και βδομαδες σταματησα να τρεμω γιατι ετρεμα λες κι εχω παρκισον αλλα οταν βρισκομαι αναμεσα σε κοσμο και νιωθω οτι με κοιτανε τρεμει το κεφαλι μου και κοιταω κατω για να διευκολινομαι και να μην ρεζιλευτω...Καταφερα να κανω σχεση με ενα καλο παιδι και με στηριζει χωρις να ξερει τι εχω και εγω νιωθω πως θελω να του πω για την αγοραφοβια και την κοιν.Φοβια αλλα εχω το αισθημα της ταπεινοτητας αλλα ευτυχως δε με πιεζει αλλα στεναχωριεται που το ειπα στην ψυχολογο και τον ψυχιατρο και οχι σε εκεινον που ειναι το αγορι μου.Θελει να με βοηθησει αλλα ξερω πως πρεπει εγω να βοηθησω τον εαυτο μου λαι σκεφτομαι πως θα το ξεπερασω...Χαιρομαι επειδη βρηκα και αλλα ατομα σαν εμενα γιατι ενιωθα μονη μου και τωρα νιωθω οτι εχω ελπιδα...Σημερα ειχα ταχυκαρδια και δεν μπορεσα να κοιμηθω ευκολα το μεσημερι γιατι ηθελα να παω στο περιπτερο να δω εφημεριδες με δουλειες και φοβομουνα να βγω εξω απο το σπιτι αλλα το εκανα και παλευω καθε μερα δεν θελω να νιωθω τελειωμενη οχι...Λεω γιατι σε μενα;;;πως το επαθα αυτο εγω που πεταγα;;;Ξερω πως το ιδιο αναρωτιεστε οι αγοραφοβικοι αλλα τι να κανουμε συνεβη και αφου συνεβη πρεπει να εξηκιωθουμε με αυτο...Γερα στον αγωνα κατα της αγοραφοβιας!!!Ο ψυχιατρος μου μου ειπε οτι δε χρειαζομαι γιατρους και χαπια αλλα ενασχοληση και αυτο θα κανω...
24-01-2015, 20:13 #28
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Βασω πως γνωριστηκατε με τ αγορι σου?
24-01-2015, 20:18 #29
- Join Date
- Jan 2015
- Posts
- 72
Μεσω φβ και με βοηθησε σε μια δυσκολη στιγμη κι ερωτευτηκαμε
24-01-2015, 20:39 #30
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Α πολυ χαιρομαι που σε βοηθησε κ εισαστε κ μαζι.
Παρενέργειες cipralex.
14-05-2024, 15:20 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή