φοβία σχέσης και αγάπης

[alexandergreek]

Έχω σχέση με μια κοπέλα απο το εξωτερικό (ζει στην ελλαδα) εδώ και 3,5 χρόνια. Ηταν μια σχέση πολύ ικανοποιητική... ξαφνικά όμως της παρουσιάστηκε έντονη η επιθυμία να φύγει στην πατρίδα της για πάντα. Μοιάζει να αντιδρά με τρόπο ψυχαναγκαστικό, αφού έχει πάρει μορφή μανίας η επιθυμία της. Δουλεύει 13 ώρες τη μέρα για να μαζέψει χρήματα ωστε σε 1 χρόνο να έχει αγοράσει σπίτι εκεί και να φύγει.

Αγοράζει ρούχα και τα μαζεύει χωρίς να τα φορέσει, σε μια βαλίτσα, με σκοπό "οταν φύγει να τα πάρει μαζί της". Η ίδια της η μάνα πληγώνεται με τη μανία φυγής που έχει η κόρη.

Το θέμα είναι μήπως εκτός απο τον έντονο "νόστο", κρύβεται και κάτι άλλο. Απο μικρή οι γονείς της κατα διαστήματα (1-2 έτη) την άφηναν μόνη με τη γιαγιά και έφευγαν σε άλλη χώρα, μετά έφυγε η μάνα για την Ελλάδα, ακολούθησε η κόρη και αποχωρίστηκε απο τον πατέρα, και όλοι αυτοί οι χωρισμοί της έχουν δημιουργήσει κάποιο άγχος στην ψυχή. Δεν είναι ίσως τυχαίο το ότι αντέδρασε έτσι σπασμωδικά πάνω που η σχέση "σοβάρευε".

Τωρα, έχει χάσει εντελώς το ρομαντισμό της, έχει μια μονομανία "φυγής", και αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσα να την επαναφέρω στη φυσιολογική της κατάσταση, στο φυσιολογικό της εαυτό.

[Kleiw]

Τι της προκάλεσε αυτή την τάση φυγής ? Συζήτησε μαζί της , έτοιμος να δεχτείς την όποια επιλογή της .

[Φοίβη]

Καλως ήρθες στην παρέα μας, alexandergreek.
Να σε ρωτήσω κάτι. Τι εννοείς όταν λες : \"φυσιολογικό εαυτό της\" ?

[alexandergreek]

Originally posted by Kleiw
Τι της προκάλεσε αυτή την τάση φυγής ? Συζήτησε μαζί της , έτοιμος να δεχτείς την όποια επιλογή της .

Εχω κάνει εκτεταμενες συζητησεις. Η αιτία είναι ότι: όταν έφυγε και ο αδερφός της απο τη χωρα της ο μπαμπάς έμεινε πίσω μονος του, και άρχισε να κλαιει κλπ. και η κοπελιά είπε ότι \"δε θα τον αφήσω να πεθάνει απο τον καημό του\". Εκτός αυτού, λέει ότι δεν μπορεί άλλο στην Ελλάδα.

Το θέμα είναι οτι δεν ειμαι σιγουρος πως πρόκειται για την πραγματική αιτία, καθ όσον και στην πατρίδα της που πηγε το καλοκαιρι, βαριοταν ευκολα, κλεινοταν στο δωμάτιο της και σκεφτόταν...

Γι αυτο και εικαζω οτι ειναι ισως καποια φοβια εγκαταλειψης, αφου αυτο το pattern την κυνηγαει απο μικρη

[alexandergreek]

Originally posted by Φοίβη
Καλως ήρθες στην παρέα μας, alexandergreek.
Να σε ρωτήσω κάτι. Τι εννοείς όταν λες : \"φυσιολογικό εαυτό της\" ?

Ευχαριστω Φοιβη!

Ο φυσιολογικος εαυτός της ειναι να είναι ήρεμη, χαρούμενη, αισιοδοξη, ρομαντικη, υπομονετικη. Τωρα ειναι ψυχρη, νευρικη, ανορεχτη (σε επιπεδο διαθεσης), μιλαει αποτομα...

[Φοίβη]

Originally posted by alexandergreek

Ο φυσιολογικος εαυτός της ειναι να είναι ήρεμη, χαρούμενη, αισιοδοξη, ρομαντικη, υπομονετικη. Τωρα ειναι ψυχρη, νευρικη, ανορεχτη (σε επιπεδο διαθεσης), μιλαει αποτομα...

Δηλαδή λες οτι δεν είναι ο εαυτός της όταν είναι ψυχρή και ανόρεχτη, ε?
Και αυτό που θέλεις είναι να βρεις κάποιον τρόπο να ξαναγίνει η κοπέλα που ήξερες, ήρεμη. χαρούμενη κτλ. Αυτό θέλεις?

[alexandergreek]

Originally posted by Φοίβη

Originally posted by alexandergreek

Ο φυσιολογικος εαυτός της ειναι να είναι ήρεμη, χαρούμενη, αισιοδοξη, ρομαντικη, υπομονετικη. Τωρα ειναι ψυχρη, νευρικη, ανορεχτη (σε επιπεδο διαθεσης), μιλαει αποτομα...

Δηλαδή λες οτι δεν είναι ο εαυτός της όταν είναι ψυχρή και ανόρεχτη, ε?
Και αυτό που θέλεις είναι να βρεις κάποιον τρόπο να ξαναγίνει η κοπέλα που ήξερες, ήρεμη. χαρούμενη κτλ. Αυτό θέλεις?

Ακριβώς. Πιθανολογώ ότι κρύβεται η φοβία που ανέφερα πιο πριν, πίσω απο αυτη την ραγδαια και δυστυχως διαρκουσα 6 μηνες, αλλαγη στη συμπεριφορά της... Όπως λενε και οι ψυχολογοι, η παθολογια εγκειται στην ενταση, στη συχνοτητα και στη διαρκεια. Εν προκειμενω πληρουνται και οι 3 οροι...

Εκτος αν κατα τα προηγουμενα χρονα υποκρινοταν, και τωρα της \"βγηκε\" ο αληθινος εαυτος της...

[Φοίβη]

Αν θες την γνώμη μου, θα σου πω οτι για μένα και ο ένας και ο άλλος εαυτός ή πρόσωπα, αν θες, είναι αληθινά. Σίγουρα κάτι συνέβη που ακούμπησε και έβγαλε προς τα έξω αυτόν τον ψυχρό εαυτό. Αυτό που θα ήθελα να σου πω όμως είναι οτι έχω την αίσθηση οτι εσύ δεν τον θέλεις αυτό τον ψυχρό εαυτό καθόλου. Θέλεις να εξαφανιστεί. Αυτός ο εαυτός όμως, για κάποιο λόγο, όποιο λόγο, ίσως φοβία, ίσως όχι, είναι εκεί, υπάρχει.

[Lef]

Δεν ειμαι σιγουρος οτι εχει σημασια αλλα μηπως μπορεις να προσδιορισεις τι/ποτε ακριβως ηταν αυτο που πυροδοτησε αυτη την αλλαγη της? μια κουβεντα ισως ? κατι που της θυμησε κατι αλλο/παλιο/κρυμενο ?
το 1ο μου ποστ ειχε γινει για μια τετοια κοπελα, απο Γερμανια , που κ αυτην οι γονεις της την αφηναν στη γιαγια κ ταξιδευαν αλλου.. ειχε μια κριση ταυτοτητας αυτη..

[alexandergreek]

Originally posted by Lef
Δεν ειμαι σιγουρος οτι εχει σημασια αλλα μηπως μπορεις να προσδιορισεις τι/ποτε ακριβως ηταν αυτο που πυροδοτησε αυτη την αλλαγη της? μια κουβεντα ισως ? κατι που της θυμησε κατι αλλο/παλιο/κρυμενο ?
το 1ο μου ποστ ειχε γινει για μια τετοια κοπελα, απο Γερμανια , που κ αυτην οι γονεις της την αφηναν στη γιαγια κ ταξιδευαν αλλου.. ειχε μια κριση ταυτοτητας αυτη..

Κατ αρχάς, σας ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον που μου δείχνετε!

Λοιπόν, η κοπέλα άρχισε να αλλάζει απο τότε που ήρθε και ο αδερφός της στην Ελλάδα, και ένιωσε ότι ο μπαμπας της έμεινε μόνος πίσω στην πατρίδα, και έπαιρνε τηλέφωνα κι έκλαιγε και το έριξε στο ποτό. Αυτό + το ότι (κατα δήλωσίν της) είχε απογοητευτεί που δεν της έλεγα για γάμο (αν και μικρη), την έκανε να πάρει συτη τη σκληρη - αποφασιστική στάση και να ζει για να γυρίσει πισω.... χώρια που αναγκάστηκα κι εγώ να της πώ να χωρίσουμε διότι δεν ήταν βιώσιμη για σχέση έτσι, αν και ουσιαστικά δεν έχω φύγει απο δίπλα της.

Βέβαια εγώ έκανα εκ των υστέρων συζητησεις για γάμο, αλλα μου λέει ότι πλεον δεν αντέχει την Ελλάδα... αν και στην πατρίδα της, κι εκεί είναι προβληματισμένη. Κρίση ταυτότητας λες να ειναι; Και πως την επαναφέρουμε;

[Lef]

οχι δε λεω οτι ειναι κριση ταυτοτητας, αυτο ηταν δικια μου ερμηνεια για την δικια μου περιπτωση. δε ξερω και τι ειναι ακριβως η κριση ταυτοτητας και τη δικια μου φιλη δε καταφερα να τη βοηθησω

[carrie]

Όταν ενας ανθρωπος εχει συνηθισει να αλλαζει περιβαλλοντα και καταστασεις, μπορει να του μεινει κουσουρι, να βαριεται σε ενα μερος και να θελει να αλλα ζει μερη. Εγω μεχρι τα 13 μου ειχα αλλαξει 10 σπιτια, μες στην ιδια πολη. Οταν εγκατασταθηκαμε μονιμα στο δικο μας σπιτι, το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα οταν μπηκαμε ήταν \"ωραια αντε, και απο δω ποτε θα φυγουμε?ποσο θα κατσουμε?\". Για 3-4 χρονια μετα ήθελα να μετακομισουμε, να αλλαξουμε σπιτι!και ελεγα αντε ποτε θα φυγουμε. Ε, τωρα συνηθισα :o

Ηταν θεμα δηλαδη εμπειριων, και στο τελος καταλαβα οτι σημασια εχει να περνας καπου καλα και να σου αρεσει εκει που μενεις. Οποτε αφου σου αρεσει, δε χρειαζεται να αλλαζεις σπιτια! Αν και μου εχει μεινει ενα μικροβιο ακομα, μου αρεσουν οι αλλαγες..

Η φιλη σου ειναι λιγο διαφορετικη περιπτωση, γιατι οι αλλαγες αφορουσαν χωρες, καθως και αλλαγες στο με ποιους εμενε. Ειναι λιγο φυσιολογικο αν θες τη γνωμη μου. Οι αλλαγες εξαλλου ωραιες ειναι. Αμα ειδικα η κοπελα εχει ζησει σε ξενη χωρα και ειδε μετα διαφορεσ φρικες που τρωμε στην Ελλαδα ως εργαζομενοι και ως πολιτες, δεν την κατηγορω. Επισης, το εχεις σκεφτει οτι μπορει να νιωθει μεγαλες τυψεις και ενοχες που ο μπαμπασ τησ ειναι μονος του και στεναχωριεται? Περα απο την αγαπη που θα του εχει, οι τυψεις ειναι κινητητριος μοχλος που σε κανει να πηγαινεις με χιλια. Και φυσικα, μαλλον ο μπαμπας της ειναι πανω απο σενα. Εμενα μου ακουγονται αρκετα φυσιολογικα ολα αυτα... Ισως επισης βλεπει πως και η σχεση σας δεν την καλυπτει αρκετα, και βρισκει αλλον εναν λογο να φυγει για να ξεκοψετε...

[alexandergreek]

Originally posted by Φοίβη
Αν θες την γνώμη μου, θα σου πω οτι για μένα και ο ένας και ο άλλος εαυτός ή πρόσωπα, αν θες, είναι αληθινά. Σίγουρα κάτι συνέβη που ακούμπησε και έβγαλε προς τα έξω αυτόν τον ψυχρό εαυτό. Αυτό που θα ήθελα να σου πω όμως είναι οτι έχω την αίσθηση οτι εσύ δεν τον θέλεις αυτό τον ψυχρό εαυτό καθόλου. Θέλεις να εξαφανιστεί. Αυτός ο εαυτός όμως, για κάποιο λόγο, όποιο λόγο, ίσως φοβία, ίσως όχι, είναι εκεί, υπάρχει.

Φοιβη δίκιο έχεις. Πρέπει να αγαπήσω αυτό τον εαυτό της ίσως; Το μόνο που κάνω είναι να είμαι διακριτικά δίπλα της...

[alexandergreek]

Πρός το παρόν κρατάω επαφή, είμαι δίπλα της, προσπαθώ να εστιάσω σε πράγματα που κάνουν εμένα ευτυχισμένο για να έχω ενεργητικότητα και χαρά...

...και συνεχώς ρωτάω τον εαυτό μου αν πράγματι την αγαπάω. Αλλά \"απλώς δε μπορώ μακρυά της\"!

[Sofia]

ωραια, αυτα που λες alexandergreek

ειναι ωραιο να εισαι διακριτικα δίπλα της. και επισης πολυ καλο αυτο που γραφεις, που εστιαζεις σε πραγματα που δινουν σε σενα ενεργητικοτητα κ χαρα. Οταν εισαι πρωτα εσυ καλα, μπορεις να βοηθησεις πιο αποτελεσματικα.

συμφωνω επισης με τη Φοιβη: και οι δύο πλευρες ειναι του εαυτου της. δεν υποκρινεται.ειναι αυτη, ποτε καλα, ποτε οχι. εχει λογους κ για τις δύο πλευρες.