Results 16 to 23 of 23
-
11-02-2018, 17:09 #16
- Join Date
- Feb 2018
- Posts
- 10
Όλα τα χρόνια που έχω διανύσει ως έφηβη, πάντοτε απέφευγα τον ειδικό. Ίσως επειδή αισθάνομαι ότι υπερβάλλω και ότι τα δικά μου "χαζοπροβληματα" είναι ανούσια μπροστά σε άλλα, πολύ σοβαρότερα.
Φέτος, όμως, με τόσα πολλά συσσωρευμένα και σε τόσο μεγαλύτερο βαθμό παρουσιαζόμενα, ίσως να αναθεωρούσα, δοθείσης της δυνατότητας.
Το θέμα, όμως, είναι, πως αυτή η δυνατότητα δε δίνεται από κάπου. Σίγουρα θα μπορούσα να το κάνω κρυφά, αυτό όμως θα απαιτούσε χρήματα, που, δυστυχώς, δεν είμαι σε θέση να διαθέσω.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέχιση της συζήτηση!
Εστάλη από G3112 στο E-Psychology.gr Mobile App
- 11-02-2018, 17:18 #17
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 2,713
Δε βλεπω να εχεις περιγραψει καποιο ανουσιο χαζοπροβλημα.
Αντιθετως, βλεπω οτι βασανιζεσαι και μαλιστα εδω και χρονια. Δεν ξερω πώς σου εχει δημιουργηθει η εντυπωση οτι ολα αυτα μπορει να ειναι κλασικα χαζα της εφηβειας. Σου εχει πει η μητερα σου κατι τετοιο? Νιωθεις να λαμβανεις γενικως μια αντιμετωπιση σε στυλ "Ελα μωρε σιγα, θα της περασει" ?
Οι αμοιβες των ψυχολογων και των ψυχιατρων ειναι πραγματι υψηλες. Θα ηθελες να κανεις μια αναζητηση για καποιο ΚΨΥ (Κεντρο Ψυχικης Υγειας) στην περιοχη σου, που ειναι δωρεαν?Everything that irritates us about others can lead us to an understanding of ourselves C G Jung
12-02-2018, 14:52 #18
- Join Date
- May 2017
- Posts
- 2,740
Καλησπέρα Pongping....Παρόμοια συμπτώματα έχω κι εγώ και έχω μάλιστα διαβάσει πολλές φορές ότι η ψύχωση που έχω μπορεί να οφείλεται σε ένα παιδικό τραύμα, όπως επίσης και ότι τα παιδικά τραύματα τα απωθούμε οπότε δεν ξέρω τι ήταν στην δική μου περίπτωση, μήπως θα σε βοηθούσε η ύπνωση αν μάζευες λεφτά για να το θυμηθείς;
12-02-2018, 15:24 #19
- Join Date
- Feb 2018
- Posts
- 10
Καλησπέρα και πάλι. Ευχαριστώ πολύ για την ειλικρινή σου διάθεση να συνεχίζεις τη συζήτηση για ένα θέμα από το οποίο δεν έχεις κανένα προσωπικό κέρδος. Το βρίσκω εξαιρετικά ευγενές.
Ή εντύπωση ότι πρόκειται για ανοησίες προκύπτει, κυρίως, εξαιτίας της μεγάλης προβολής που τέτοιες συμπεριφορές έχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σήμερα.
Στις μέρες μας, βλέπεις, θεωρείσαι "drama queen", "κατά φαντασίαν ασθενής" και "απεγνωσμένος ζήτουλας προσοχής" όταν παρουσιάζεις τέτοια συμπτώματα. Όλοι, δηλαδή, συνδέουν κάποιον που αυτικαταστρεφεται με το ότι δεν έχει αξιοπρέπεια, ότι το κάνει για να τραβήξει τα βλέμματα και γιατί γουστάρει να φαίνεται ο καλός και το θύμα της υπόθεσης.
Πολλές φορές αισθάνομαι άσχημα, αισθάνομαι σαν, όντως, να είμαι κι εγώ μια "drama queen", παρόλο που, για οποιονδήποτε άλλο είχε τέτοια προβλήματα, θα έδειχνα απόλυτη και ειλικρινέστατη κατανόηση. Είμαι ίσως κάπως σκληρή με τον εαυτό μου.
Οσον αφορά στους γονείς μου, είναι εξαιρετικοί και οι δύο. Αν υπάρχουν άτομα που δεν ευθύνονται γι' αυτήν την κατάστασή μου καθόλου, είναι αυτά τα δύο. Μου παρείχαν, ανέκαθεν, τα πάντα, σε υλικό, και, το σημαντικότερο, σε πνευματικό και συναισθηματικο επίπεδο. Πάντα ασχολούνταν με την ψυχική μου υγεία, πάντα με στηριζαν και πάντα μου εκδηλωναν την αγάπη τους, όπως, φυσικά, κι εγώ. Επομένως, όχι απλώς δεν ευθύνονται για οποιαδήποτε από τις συμπεριφορές μου αυτές, αλλά, μπορώ να πω, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καταστολή τους.
Φυσικά, όλη τους η αγάπη έκανε εμένα να αισθάνομαι ακόμη περισσότερο αχάριστη και ένοχη για τις πράξεις που κάνω στο σώμα και στο μυαλό μου, γνωρίζοντας πόσο τους πληγωνα. (Μόνοι τους ανακάλυψαν τα σημάδια μου, ενώ, όπως είναι λογικό, και η ανορεξία είναι έκδηλη από ένα σημείο και ύστερα).
Εδώ, να σημειώσω πως, σε περίπτωση που άθελά μου άφησα να γίνει κάποια παρερμηνεια, η αγάπη τους αυτή δεν εγγίζει με επικίνδυνο τρόπο τα όρια της υπερπροστατευτικοτητας. Ανέκαθεν ήμουν ελεγχόμενη σε λογικά πλαίσια, που αρμοζαν στην ηλικία μου. Δεν έχω, κανένα, απολύτως, παράπονο από εκείνους, ούτε και σε αυτόν τον τομέα.
Τη σκληρότητα που βίωσα, σε πολλές περιπτώσεις, την προκάλεσα μόνη μου στον εαυτό μου. Εφορμωμενη από το ποικίλων μορφών εκφοβισμό και παρενόχληση, που λάμβανα στο σχολείο και στο χώρο άθλησής μου, σταδιακά τραυματισα πολλές πτυχές μου, τόσο ορατές για τον έξω κόσμο, όσο και ορατές μόνο σε μένα.
Και πάλι, όμως, νιώθω ντροπή να αποδίδω την ευθύνη στους άλλους. Όφειλα να έχω το κουράγιο να αντιμετωπίσω τις καταστάσεις αυτές ορθότερα, με περισσότερο σεβασμό στον εαυτό μου, στο σώμα, στο μυαλό, στο πνεύμα μου. Πολλοί εκφοβιστηκαν, κι όμως, ανήκω στη μειονότητα που κατέληξε να φλερτάρει οικειοθελώς και με το θάνατο.
Πολύ φλυαρησα μου φαίνεται. Με συγχωρείς, αλλά με συνεπήρε το ενδιαφέρον ενός Αγνώστου. Θα γίνω κουραστική αν επαναλάβω πόσο τι εκτιμώ.
Οσον αφορά στο ΚΨΥ, είναι μια καλή ιδέα, θεωρητικά. Ίσως προσπαθήσω να την εφαρμόσω έμπρακτα, αν, τελικά, βρω το θάρρος να μιλήσω σε κάποιον. Είμαι άνθρωπος που δύσκολα θα παραδεχτεί πως έχει πρόβλημα, όπως, πιθανότατα, θα κατάλαβες και από τα ανωτέρω λεγόμενά μου.
Και ξανά, ευχαριστώ. Να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Εστάλη από G3112 στο E-Psychology.gr Mobile App
12-02-2018, 16:13 #20
- Join Date
- Oct 2016
- Posts
- 3,876
Δεν θες να "ενοχλήσεις" και να "βαρύνεις" κανέναν με τα προβλήματα σου, είναι φανερό αυτό ακόμα κι εδώ μέσα από τις συνεχείς ευχαριστίες σου σε όσους απαντούν ή ασχολούνται. Είμαι σίγουρη οτι το ίδιο νιώθεις και με τους γονείς σου και γενικότερα στην ζωή σου ...κι ίσως αυτό να είναι μέρος του προβλήματος.
Δεν κουράζεις κανέναν κορίτσι μου, εδώ οικειοθελώς όποιος θέλει ασχολείται ή όχι
Και τα θέματα μας δεν είναι ποτέ ασήμαντα ή γελοία όταν μας δυσκολεύουν την καθημερινότητα και την ζωή.
Οι γονείς σου πώς αντέδρασαν όταν είδαν τα σημάδια; Δεν συζητήσατε το ενδεχόμενο να μιλήσεις με κάποιον ειδικό;
12-02-2018, 17:27 #21
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 22,745
Αν εισαι αθλητρια κ γινεισ μποντι μπιλντερ δε σε πιανει τιποτα στο λεω εγω που το κανα εκφοβισμοσ κ ξυλο στο σχολειο μπινελικια στη δουλεια κ το στρατο εχω διαγνωση ψυχωση κ δουλευω σαν να μην εχω τιποτα πιο πολλα πραγματα κανω απο εναν υγιη
Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
13-02-2018, 16:38 #22
- Join Date
- Mar 2011
- Posts
- 2,713
Δυσκολευομαι αρκετα να σου απαντησω, μιας και απο τη μια βλεπω να εχεις περιγραψει (Αθελα σου) πεντακαθαρα τι ειναι αυτο που σε οδηγει σε αυτοτραυματισμους, νευρικη ανορεξια, ψυχαναγκασμους και ο,τι αλλο, αλλα απο την αλλη δεν ξερω κατα ποσο εισαι ετοιμη ακομη να το σκαλισεις ολο αυτο. Και δεν ειναι κακο να μην εισαι ετοιμη, ισα ισα.
Παρε μια ανασα, κανε λιγο πισω απο ολες αυτες τις προσδοκιες που εχεις απο τον εαυτο σου, εκανες το βημα να παραδεχτεις σε ενα φορουμ οτι εχεις προβληματα, οτι εχεις πιεστει παρα πολυ και ξεσπας, ειναι πολυ γενναιο που παραδεχεσαι οτι εχεις αναγκη απο ψυχολογικη υποστηριξη, απλα θα ηθελα να σου πω οτι θα ειναι εξισου γενναιο αλλα και εξυπνο το να απευθυνθεις στους ειδικους για να λαβεις καθοδηγηση.Everything that irritates us about others can lead us to an understanding of ourselves C G Jung
24-07-2020, 22:10 #23
- Join Date
- Jul 2020
- Posts
- 10
Πάντως επειδή διαβάζω όσα γράφουν ,επίσης από προσωπική εμπειρία να σου πω ότι μια χαρά γίνεται και να σου έχει συμβεί και να μην το θυμάσαι και μια χαρά γίνεται επίσης να μην εχει αλλάξει η συμπεριφορά σου προς αυτό το άτομο μετά, τουλάχιστον όχι δραματικά από τη στιγμή ακριβώς που το έχεις απωθήσει οπότε υπάρχει μόνο ως υπόνοια ότι κάτι συνέβη. Επίσης δυστυχώς το έχω εκμυστηρευτεί μόνο σε ένα άτομο για να μου πει ότι συνέβη και στο ίδιο , αλλά το θυμάται θολά και δεν θυμάται καν ποιος είναι το άτομο που του το έκανε αυτό. Το θέμα είναι , γιατί και εγώ μετά από χρόνια το ανακάλεσα (τότε το θυμόμουν αλλά πίστευα ότι το είχα φανταστεί, τώρα όντας μεγαλύτερη καταλαβαίνω πραγματικά τι συνέβη και ξέρω ότι δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου) ότι για να τιμωρηθεί ο θύτης δεν μπορεί να γίνει τίποτα..με τρομάζει η σκέψη ότι δεν θα το πω και δεν θα με πιστέψει κανείς και ότι αντιθέτως θα κατηγορηθώ εγώ γιατί στη δικιά μου περίπτωση ο θύτης ήταν άτομο εμπιστοσύνης στο περιβάλλον μου και επίσης δεν μπορει να αποδειχθεί έτσι κι αλλιώς. Επίσης εγώ ευτυχώς δεν έχω επαφές με αυτόν αλλά σκέφτομαι εάν μπορεί να έχει κάνει κάτι σε άλλο παιδί ή αν υπάρχει περίπτωση να κάνει. Ξέρω ότι απαντάω μετά από χρόνια και είναι πολύ πιθανό να μην το δεις ποτέ. Όμως αν το διαβάσεις ή αν το διαβάσει άλλος με παρόμοια εμπειρία τι έχει να πει; Θα το έλεγε μετά από τόσα χρόνια ή θα φοβόταν; Έχει νόημα να μιλήσουμε; Εντωμεταξυ μου έστειλε αίτημα και στο φβ σαν να μην τρέχει τίποτα πρόσφατα, φαντάσου τι σκατανθρωποι κυκλοφορούν και δεν ντρέπονται καν για ο,τι κάνουν.
Similar Threads
-
Βοήθεια!άμεση ανάγκη για αντιβίωση και φαρμακοφοβια
By Μερμηγκας in forum Άλλες Ειδικές ΦοβίεςReplies: 13Last Post: 25-11-2016, 19:26 -
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ
By George Pan. in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 22Last Post: 10-01-2016, 18:01 -
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ
By George Pan. in forum Με καφέ και συμπάθεια....Replies: 16Last Post: 03-01-2016, 23:37 -
Βοήθεια!!! Ανάγκη!!
By [email protected] in forum Διπολική διαταραχήReplies: 6Last Post: 12-12-2015, 08:55 -
10 συμβουλές 25ετούς ψυχωσικής εμπειρίας
By daydreamer in forum Ψυχώσεις & ΣχιζοφρένειαReplies: 8Last Post: 30-03-2010, 19:49
Σκωληκοειδήτιδα ή κάτι άλλο;
04-05-2024, 14:55 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή