Σας βάραγαν οι γονείς σας όταν ήσασταν παιδιά; - Page 28
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 28 of 28 FirstFirst ... 18262728
Results 406 to 414 of 414
  1. #406
    Marilou
    Guest
    Είναι πραγματικά αυτό που το δικό μου μικρο μυαλό αδυνατεί να κατανοήσει ...
    Πως ένα παιδί που έχει βιωση την βια και γνωρίζει πολύ καλά τι εστι, να συνεχίζει αυτή την συμπεριφορά στην δική του οικογένεια. Ξέρει τι προσφέρει σε αυτή την περίπτωση και όμως το συνεχίζει.

    Πίστευα οτι τέτοιοι άνθρωποι ή δεν θέλουν να κάνουν οικογένεια ή πραγματικά αν αποφασισουν ,θα είναι καλύτεροι από όλους μας !

    Μάλλον δεν ισχύει....
    Last edited by Marilou; 27-08-2020 at 15:58.

  2. #407
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    2,666
    Ηταν ενα παιδι. Οταν εκλεψε ενα αυγο δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν εκλεψε μια κοτα δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν εκλεψε ενα βοδι δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν μεγαλωσε εκλεψε μια τραπεζα και τον καταδικασαν σε θανατο. Στο εκτελεστικο αποσπασμα οπως ηταν δεμενος φωναξε τη μανα του να της πει κατι στο αυτι. Οταν πλησιαε της εφαγε το αυτι και της ειπε μανα αν με ειχες δειρει οταν εκλεψα το αυγο τωρα δε θα ημουν στο αποσπασμα.

  3. #408
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2020
    Location
    Η τρέλα πήγε στα βουνά
    Posts
    453
    Quote Originally Posted by Ορέστης View Post
    Ηταν ενα παιδι. Οταν εκλεψε ενα αυγο δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν εκλεψε μια κοτα δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν εκλεψε ενα βοδι δεν το τιμωρησε η μανα του. Οταν μεγαλωσε εκλεψε μια τραπεζα και τον καταδικασαν σε θανατο. Στο εκτελεστικο αποσπασμα οπως ηταν δεμενος φωναξε τη μανα του να της πει κατι στο αυτι. Οταν πλησιαε της εφαγε το αυτι και της ειπε μανα αν με ειχες δειρει οταν εκλεψα το αυγο τωρα δε θα ημουν στο αποσπασμα.
    Κρύβει μια αλήθεια η ιστορία αυτή. 'Ομως έρχεται μια στιγμή που ο άνθρωπος θα πει "ναι, φταίνε οι γονείς μου που είμαι έτσι, αλλά εγώ θα το αλλάξω αυτό" και τότε θα ενηλικιωθεί...

  4. #409
    Senior Member
    Join Date
    May 2020
    Posts
    528
    Κλισέ τραγικό η παραπάνω ιστορία όλη. Η μάνα και το αβγό. Πάρ' τ'αβγό και κούρεφτο.
    Οι γονείς, τόσο ήξεραν, τόσο έκαναν. Υπάρχουν όρια στο τι μπορεί να φτάσει να σκεφτεί ο κάθε άνθρωπος, κάποιοι δεν εξελίχθηκαν ποτέ για να γίνουν ικανοί γονείς. Ωστόσο, αν το παιδί εξελιχθεί, τότε οι θεοί που ήταν οι γονείς του, θα εκπέσουν του βάθρου και η δύναμη που είχαν πάνω του θα μετουσιωθεί σε εμπειρία, που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Αν υπάρχουν περιπτώσεις που τα τραύματα είναι πολύ βαριά; Σαφώς. Και ακόμη κι εκεί όμως υπάρχουν περιπτώσεις που δείχνουν ότι η δυνατότητα να γιατρευτούν υπάρχει. Η μνήμη κι αυτή χάνει το λούστρο της τραγικότητας με τον καιρό, με την προσπάθεια, με την αλλαγή, με την τύχη κάποτε κάποτε.
    Κατά τον Δαίμονα Εαυτού

  5. #410
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,036
    Πόσο εύκολο τελικά είναι να αποβάλλεις όλη αυτή την κακοποίηση που μπορεί να δέχτηκες ως παιδί; Έχει καταφέρει κάποιος να κλείσει αυτές τις πληγές και να νιώθει ότι πλέον δεν τον επηρεάζουν τώρα που είναι ενήλικας? Οποιαδήποτε κακοποίηση και να δέχτηκε.

  6. #411
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2017
    Posts
    637
    Quote Originally Posted by george1520 View Post
    Πόσο εύκολο τελικά είναι να αποβάλλεις όλη αυτή την κακοποίηση που μπορεί να δέχτηκες ως παιδί; Έχει καταφέρει κάποιος να κλείσει αυτές τις πληγές και να νιώθει ότι πλέον δεν τον επηρεάζουν τώρα που είναι ενήλικας? Οποιαδήποτε κακοποίηση και να δέχτηκε.
    Γιώργο, μήπως σου βάζεις πολύ ψηλά τον πήχυ; Νομίζω πως το να απομυθοποιούμε το βάρος των εμπειριών, βοηθάει, αλλά και το να πούμε ότι και τίποτε απολύτως δε θα παραμένει, έστω σαν μια ουλή, μιας παλιάς κλεισμένης πληγής, είναι σα να μας βάζουμε σε έναν αγώνα που θα μας πιέζει να αρνιόμαστε το παρελθόν. Εγώ το εξετάζω πλέον ως εξής "δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, μου επιτρέπω και τις στραβές μου μέρες". Αλλά γιατρεύονται, αυτό το πιστεύω, είναι ένα κομμάτι της ζωής μας, όχι όλη μας η ζωή. Και με πιάνει κι ο εγωισμός, γιατί οι ανίδεοι να με κουμαντάρουν στο σήμερά μου; Γιατί να τους το χαρίσω; Μου ανήκει. Τι σκέφτεσαι γι αυτά, σε αγγίζει τίποτε;

  7. #412
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,036
    Quote Originally Posted by WildHoney View Post
    Γιώργο, μήπως σου βάζεις πολύ ψηλά τον πήχυ; Νομίζω πως το να απομυθοποιούμε το βάρος των εμπειριών, βοηθάει, αλλά και το να πούμε ότι και τίποτε απολύτως δε θα παραμένει, έστω σαν μια ουλή, μιας παλιάς κλεισμένης πληγής, είναι σα να μας βάζουμε σε έναν αγώνα που θα μας πιέζει να αρνιόμαστε το παρελθόν. Εγώ το εξετάζω πλέον ως εξής "δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες, μου επιτρέπω και τις στραβές μου μέρες". Αλλά γιατρεύονται, αυτό το πιστεύω, είναι ένα κομμάτι της ζωής μας, όχι όλη μας η ζωή. Και με πιάνει κι ο εγωισμός, γιατί οι ανίδεοι να με κουμαντάρουν στο σήμερά μου; Γιατί να τους το χαρίσω; Μου ανήκει. Τι σκέφτεσαι γι αυτά, σε αγγίζει τίποτε;
    Ίσως να είμαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό μου. Να μην μου επιτρέπω να κάνω λάθος. Δεν λέω ότι είναι η ζωή μας, αλλά σίγουρα μας επηρεάζουν (τουλάχιστον εμένα). Πχ όταν δεν είμαι καλά ψυχολογικά, όταν με ακουμπάνε νιώθω εκνευρισμό ή μπορεί ακόμη και να παγωνω. Αυτό όσο και να θες να το ελέγξεις, όσο και να λες "δεν θα τα αφήνω να με επηρεάζουν" είναι πάνω από τις δυνάμεις σου.

  8. #413
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2013
    Posts
    2,253
    Quote Originally Posted by george1520 View Post
    Πόσο εύκολο τελικά είναι να αποβάλλεις όλη αυτή την κακοποίηση που μπορεί να δέχτηκες ως παιδί; Έχει καταφέρει κάποιος να κλείσει αυτές τις πληγές και να νιώθει ότι πλέον δεν τον επηρεάζουν τώρα που είναι ενήλικας? Οποιαδήποτε κακοποίηση και να δέχτηκε.
    Θέλει πολλή δουλειά με ειδικό ψυχικής υγείας και ενίοτε φάρμακα....υπάρχουν πολλές μέθοδοι αντιμετώπισης με κυριότερη την ψυχοθεραπεία....κάποια στιγμή το μυαλό και το σώμα διώχνουν το τραύμα και στην θέση του μπαίνουν πιο υγιείς συνήθειες και σκέψεις....αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που λένε ότι όσοι πάνε στον γιατρό είναι τρελοί!!!Μακάρι ο κάθε άνθρωπος να είχε πρόσβαση στην ψυχική υγεία,οι περισσότεροι είμαστε τραυματισμένοι είτε από οικογένεια,είτε από την κοινωνία!

  9. #414
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2020
    Posts
    2,036
    Quote Originally Posted by Diana1982 View Post
    Θέλει πολλή δουλειά με ειδικό ψυχικής υγείας και ενίοτε φάρμακα....υπάρχουν πολλές μέθοδοι αντιμετώπισης με κυριότερη την ψυχοθεραπεία....κάποια στιγμή το μυαλό και το σώμα διώχνουν το τραύμα και στην θέση του μπαίνουν πιο υγιείς συνήθειες και σκέψεις....αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που λένε ότι όσοι πάνε στον γιατρό είναι τρελοί!!!Μακάρι ο κάθε άνθρωπος να είχε πρόσβαση στην ψυχική υγεία,οι περισσότεροι είμαστε τραυματισμένοι είτε από οικογένεια,είτε από την κοινωνία!
    Έχεις ζήσει κι εσύ κακοποίηση σαν παιδί; Έχεις καταφέρει να φύγεις απο "πάνω" σου τα τραύματα αυτά? Ή τουλάχιστον να μην σε επηρεάζουν?

Page 28 of 28 FirstFirst ... 18262728

Similar Threads

  1. Replies: 136
    Last Post: 28-01-2015, 10:39
  2. Τι ηταν αυτο που σας φοβιζε οταν ησασταν παιδια??? :D
    By Christina82 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 68
    Last Post: 30-08-2011, 22:58
  3. Παιδια και νεοι γονεις το 2010
    By krino in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 109
    Last Post: 19-05-2010, 22:11
  4. Γονείς και παιδιά. Σχέση ξενιστή και μικροβίου?
    By *entropy* in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 86
    Last Post: 06-08-2009, 12:01
  5. Οταν χωριζουν οι γονεις τι γινεται με τα παιδια??
    By pennoula_v in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 34
    Last Post: 13-06-2009, 01:14

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •