Κοινωνικό άγχος και ομαδική εργασία

[Natalia_sups]

Eχω δεχθεί να συμμετέχω σε ομαδική εργασία επειδή μου το πρότειναν και ντράπηκα να αρνηθώ. Και ναι η φάση ήταν αυτή ακριβώς αυτή που λες στο προηγούμενο μήνυμά σου "σε τετοιες περιπτωσεις καμια φορα τα ντροπαλα ατομα πανε με το ρευμα, σε φαση "τι θες;" "οτι θες εσυ, δεν εχω θεμα".

Οκ, και πως πηγε το πραγμα τελικα;

[kozchr]

Eξαιρετικά καλά θα έλεγα. Εκανα ότι μου έλεγε εκείνη και τέλος..

[andreas86]

Εγω που εχω κοινωνικη φοβια, θα με ενθουσιαζε αυτο το γεγονος της ομαδικης εργασιας, γιατι θα ημουν σε σχεδον καθημερινη βαση με καποιων ανθρωπο και θα γνωριζε και το προβλημα μου!! Ειναι πολυ σημαντικο να γνωριζει ο αλλος οτι εχεις το ταδε προβλημα, δεν θα χρειαζεται και να υποκρινεσαι θα εισαι πιο ανετος!! Βεβαια η κοπελα αυτη μπορει να ειναι σε υπερβολικο βαθμο, εγω μιλαω απο την δικια μου θεση!!

[kozchr]

Aνδρέα απο το γνωρίζω μέχρι το καταννοώ, βοηθώ, "συμπάσχω και συμπονώ" και ουσιαστικά παίρνω το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ώστε να βγει εις περας η εργασία (αφού η άλλη κοινωνιοφοβική πλευρά σαφώς και δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως πρέπει τουλάχιστον στην αρχή της συνεργασίας) ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς και ανηφορικός.. Συν το γεγονός ότι ο κόσμος λειτουργεί ταμπελοφοβικά και με βάση κοινωνικά στερεότυπα. Μέχρι κάποιος να είναι πολύ ανοιχτός και απαλλαγμένος απο αυτά για να μπορέσει ο άλλος να του πει "πάσχω απο το τάδε" και να μην φρικάρει
Αυτό το λέω απο δική μου προσωπική εμπειρία.

[Natalia_sups]

Εγω που εχω κοινωνικη φοβια, θα με ενθουσιαζε αυτο το γεγονος της ομαδικης εργασιας, γιατι θα ημουν σε σχεδον καθημερινη βαση με καποιων ανθρωπο και θα γνωριζε και το προβλημα μου!! Ειναι πολυ σημαντικο να γνωριζει ο αλλος οτι εχεις το ταδε προβλημα, δεν θα χρειαζεται και να υποκρινεσαι θα εισαι πιο ανετος!! Βεβαια η κοπελα αυτη μπορει να ειναι σε υπερβολικο βαθμο, εγω μιλαω απο την δικια μου θεση!!

Να σαι καλα ρε συ να μια ενθαρρυντικη κουβεντα που χρειαζομουν, χαχα
Η αληθεια ειναι πως μου φανηκε να εχει αρκετα εντονο θεμα η κοπελα αλλα επιλεγω να πιστευω πως το ειδε θετικα κι εκεινη.

[Natalia_sups]

Aνδρέα απο το γνωρίζω μέχρι το καταννοώ, βοηθώ, "συμπάσχω και συμπονώ" και ουσιαστικά παίρνω το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης ώστε να βγει εις περας η εργασία (αφού η άλλη κοινωνιοφοβική πλευρά σαφώς και δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως πρέπει τουλάχιστον στην αρχή της συνεργασίας) ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς και ανηφορικός..
Αυτό το λέω απο δική μου προσωπική εμπειρία.

Καταννοώ και βοηθώ και συμπονώ και ο,τι θες οσον αφορά το κομμάτι της συναναστροφής και των διαδικαστικών, αλλα δεν θα ήθελα να καταλήξω να αναλαμβάνω το μεγαλύτερο μερος της ευθύνης για την δουλειά. Αμα ηταν ετσι ας το εκανα μόνη μου οπως σκόπευα αρχικά. Σκοπος υποτιθεται ειναι να συνεισφερει και η αλλη πλευρα, και με ιδεες και πρακτικα για να μοιρασουμε το φορτο εργασιας στα δυο και να επωφεληθουμε και απο μια αλλη οπτικη περα απο την δικη μας κλπ. Αλλιως γιατι σκατα συνεργαζομαστε; Για μενα ειναι άλλο το να δυσκολευεται καποιος κοινωνικα και να ειναι λιγο αμηχανος και ατσουμπαλος απο αυτη την αποψη και "κλειστος" τυπος και αλλο το να μην προσπαθει πανω στο αντικειμενο της εργασιας. Προφανως και χρειαζονται καποιες ευνοικες συνθηκες για να αρχισει ο αλλος να πεταει ιδεες και να παιρνει πρωτοβουλιες αλλα θα ξενερωσω αμα καταληξω να πρεπει να τα σκεφτομαι ολα εγω... Προφανως και θα γινει αναγκαστικα οπως περιγραφεις η δουλεια σε αντιστοιχη περιπτωση, με τον εναν να οργανωνει και να "αναθετει" πραγματα. Αλλα στον βαθμο που εχω την επιλογη δεν θα ηθελα να γινει ετσι. Θα κανω οτι περναει απο το χερι μου για να μην γινει αυτο.

[kozchr]

To ζητούμενο για εμένα είναι το κάτα πόσο εσύ είσαι έτοιμη να αναλάβεις την μεγαλύτερη ευθύνη του πρότζεκτ. Θα σου φέρω δικό μου πραγματικό παράδειγμα. Στη δουλειά είμαστε 3 συνάδελφοι στο τεχνικό κομμάτι. Εγώ κάνω τα περισσότερα και δούλευα μόνος μου. Τα άλλα 2 άτομα κάνουν την ίδια δουλειά και αντικαθιστούνταν μεταξύ τους. Οταν λοιπόν εγώ απαίτησα να παίρνω ρεπό και να πηγαίνω και διακοπές (την πρώτη 5ετια δεν έπαιρνα καν άδεια γιατι δεν ήθελα και για 14 χρόνια δεν έπαιρνα καν ρεπό) μας φώναξε το αφεντικό και τους 3 και είπε ενας απο εσάς τους 2 πρέπει να μάθει και την δουλειά του kozchr για τα ρεπό και τις διακοπές του μιας και 4ο άτομο δεν μπορώ να προσλάβω άμεσα
Ο ένας που είναι πιο καπάτσος ας πούμε, είπε ότι εγώ αν είναι να κάνω την δουλειά του kozchr θα παραιτηθώ. Λέει τον άλλο και επειδή αυτός ο άλλος είναι χαμηλών τόνων, ήσυχο άτομο και αυτός κοινωνιοφοβικός ντράπηκε να πει όχι και δέχθηκε. Και άρχισα λοιπόν να τον μαθαίνω. Και εκεί διαπίστωσα ότι ακόμη και μετά απο 13 χρόνια που άρχισα να του μαθαίνω, πάλι φοβάται να αναλάβει μόνος του όλη την ευθύνη που έχω εγώ. Ετσι όταν παίρνω ρεπό ή πηγαίνω διακοπές φροντίζω εγώ απο πριν να του βγάζω το 90% της δουλειάς και εκείνος να κάνει το υπόλοιπο 10% που στη τελική αν γινόταν να το κάνω εγώ εξ αποστάσεως θα το έκανα και αυτό. Δε μου αρέσει που χρειάζεται να αναλαμβάνω σχεδόν όλη την ευθύνη αλλά ξέρω ότι δε μπορώ να κάνω αλλιώς, αφού ο άλλος δεν θέλει ή δεν μπορεί να μάθει κάτι παραπάνω
Αντίστοιχα λοιπόν και εγώ όταν βρέθηκα σε θέση να γνωρίζει η κοπέλα περισσότερα απο εμένα, φοβόμουν να πάρω πρωτοβουλίες, να μάθω, να δράσω αλλά καταλάβαινα το επιπλέον βάρος της ευθύνης που σήκωνε και για εμένα.

[andreas86]

Και εγω το ιδιο θα εκανα εαν ημουν στην θεση του αλλου που δεχθηκε!!

[andreas86]

Και εγω Natalia εχω συμμετασχει σε ομαδικη εργασια που ηταν χειρονακτικη!! Ουσιαστικα το μεγαλυτερο μου προβλημα ειναι μεχρι να γνωρισω των αλλων, με το καιρο δεν εχω μεγαλο προβλημα, ασε που αν αισθανομαι ανετα σε μια παρεα μπορω να γινω και μεγαλο πειραχτηρι μεχρι και σε εκνευριστικο βαθμο!!

[Mara.Z]

Καταρχην θα σου συστηνα να εισαι απλη και φιλικη μαζι της, και προσπαθησε να την αποδεχθεις οπως ειναι. Μην μπεις σε καμια φαση του τυπου <<μαζι μου θα ξεπεταχθεις, θα γινεις αλλος ανθρωπος κλπ>> - τα εχω ακουσει απειρες φορες και με τσαντιζαν αφανταστα πολυ,μη σου πω οτι μου εβγαινε και η αντιδραση να λακιξω μακρια! - χοντρικα, απλη, φιλικη,, αποδεχεσαι + δεν κρινεις!
Επι της εργασιας, ορια! τι θα κανεις εσυ? τι θα κανει αυτη? τι θα κανετε απο κοινου? πως θα το κανετε? χρονικο πλαισιο? προγραμμα?

οι κοινωνιοφοβικοι δεν ειναι παρτακηδες ουτε τεμπεληδες, για καποιους συγκεκριμενους λογους αντιδρουν αμηχανα και με αγχος μπροστα σε κοσμο. Αποδοχη χρειαζεται και ενθαρρυνση.

παντως, αυτο που λεει η κοπελα για την ξεκουραση απο την κοινωνικη συναναστροφη κι εγω το εχω ακομα και τωρα, αν και κατα μεγαλο βαθμο θεωρω οτι εχω απαλλαγει απο το εξτριμ κοινωνικο αγχος. Το πολυ να βγαινω 2-3 φορες τη βδομαδα για καφε/ποτο/φαγητο με παρεα, συνηθως 1 φορα γιατι αυτοδικαιολογουμαι οτι βαριεμαι, η αληθεια ομως ειναι οτι με κουραζει ...
Αφου απορω με ατομα που βγαινουν καθε μα καθε παρασκευοσαββατοκυριακο.... και οχι δεν ειναι φοιτητες, αλλα 30-35-40-45 !!

[Natalia_sups]

Καταρχην θα σου συστηνα να εισαι απλη και φιλικη μαζι της, και προσπαθησε να την αποδεχθεις οπως ειναι. Μην μπεις σε καμια φαση του τυπου <<μαζι μου θα ξεπεταχθεις, θα γινεις αλλος ανθρωπος κλπ>> - τα εχω ακουσει απειρες φορες και με τσαντιζαν αφανταστα πολυ,μη σου πω οτι μου εβγαινε και η αντιδραση να λακιξω μακρια! - χοντρικα, απλη, φιλικη,, αποδεχεσαι + δεν κρινεις!
Επι της εργασιας, ορια! τι θα κανεις εσυ? τι θα κανει αυτη? τι θα κανετε απο κοινου? πως θα το κανετε? χρονικο πλαισιο? προγραμμα?

οι κοινωνιοφοβικοι δεν ειναι παρτακηδες ουτε τεμπεληδες, για καποιους συγκεκριμενους λογους αντιδρουν αμηχανα και με αγχος μπροστα σε κοσμο. Αποδοχη χρειαζεται και ενθαρρυνση.

παντως, αυτο που λεει η κοπελα για την ξεκουραση απο την κοινωνικη συναναστροφη κι εγω το εχω ακομα και τωρα, αν και κατα μεγαλο βαθμο θεωρω οτι εχω απαλλαγει απο το εξτριμ κοινωνικο αγχος. Το πολυ να βγαινω 2-3 φορες τη βδομαδα για καφε/ποτο/φαγητο με παρεα, συνηθως 1 φορα γιατι αυτοδικαιολογουμαι οτι βαριεμαι, η αληθεια ομως ειναι οτι με κουραζει ...
Αφου απορω με ατομα που βγαινουν καθε μα καθε παρασκευοσαββατοκυριακο.... και οχι δεν ειναι φοιτητες, αλλα 30-35-40-45 !!

Καλα αυτο με την ξεκουραση απο την κοινωνικη συναναστροφη το εχω κι εγω, ειναι δειγμα εσωστρεφειας οχι κοινωνικης φοβιας...αμα ειναι μονο αυτο το θεμα καλως. Απλα δεν μου φανηκε να ειναι αυτο το θεμα, αλλα το τεραστιο αγχος κατα τη διαρκεια της συναναστροφης. Ειμαι παραξενη κι εγω αλλα δεν εχω αγχος κατα την συναναστροφη ψιλοχεστηκα :P Η κοπελα οπως ειπα μιλαει σπασμωδικα και δεν σε κοιταει στα ματια καλα καλα.
Αλλα οπως λες με λιγη δεκτικοτητα και χαλαρη προσεγγιση πιστευω θα λειτουργησει μια χαρα το πραγμα. Αλλα η αληθεια ειναι θα αναγκαστει να πιεσει το εαυτο της οπως και να εχει ειτε μαζι μου ειτε χωρις εμενα, γιατι η φυση του προτζεκτ ειναι κοινωνικη και περιλαμβανει πολυ προσωπικη συνδιαλλαγη με ενα ακομη ατομο. Θα ζοριστει οπως και να εχει. Αλλα ελπιζω η συνεργασια να μας επωφελησει και τις δυο αντι να μας ζορισει περισσοτερο. Βασικα πιστευω μπορει να επωφεληθουμε και ασχετως της εργασιας, προσωπικα ρε παιδι μου.

[Natalia_sups]

Και εγω Natalia εχω συμμετασχει σε ομαδικη εργασια που ηταν χειρονακτικη!! Ουσιαστικα το μεγαλυτερο μου προβλημα ειναι μεχρι να γνωρισω των αλλων, με το καιρο δεν εχω μεγαλο προβλημα, ασε που αν αισθανομαι ανετα σε μια παρεα μπορω να γινω και μεγαλο πειραχτηρι μεχρι και σε εκνευριστικο βαθμο!!

Καλα η κοπελα μου λεει ειναι μονη της εδω (σε ξενη χωρα) πεντε χρονια και νιωθει και πιο ανετα ετσι. Λολ. Ελπιζω να λειτουργησουν τα πραγματα οπως στη δικη σου περιπτωση

[Mara.Z]

Η κοπελα οπως ειπα μιλαει σπασμωδικα και δεν σε κοιταει στα ματια καλα καλα.

Mηπως ειναι δυσλεκτικη???

[Anna137]

Καλα η κοπελα μου λεει ειναι μονη της εδω (σε ξενη χωρα) πεντε χρονια και νιωθει και πιο ανετα ετσι. Λολ. Ελπιζω να λειτουργησουν τα πραγματα οπως στη δικη σου περιπτωση

Καλησπερα Ναταλια...φανταζομαι σπουδαζετε ψυχολογια κ εισαστε στο ιδιο τμημα? Αν ναι, θα ηθελα την γνωμη σου σ ενα προβλημα που αντιμετωπιζω τα τρια τελευταια χρονια... σ ευχαριστω για την απαντηση.

[Natalia_sups]

Mηπως ειναι δυσλεκτικη???

Οχι, αγχωμενη και νευρικη