Μεγαλος πονος...

[Caba]

Καλησπερα.

Ειχα την αναγκη να γραψω ολα αυτα που εχουν συμβει γιατι αν και νομιζα οτι μπορω να τα χειριστω μαλλον με ξεπερνανε...

Χωρισα σχετικα προσφατα απο μια σχεση 4 ετων. Ειχα γνωρισει τον συντροφο μου μετα απο την επιμονη της καλυτερης μου φιλης. Απο εκει ξεκινα μια διαδρομη που περασα ομορφα αλλα και πονεσα πολυ και μαλλον εκανα να πονεσουν κι αλλοι.

Απο την αρχη της σχεσης ηξερα οτι αυτον τον ανθρωπο δεν θα τον ερωτευτω. Ηταν μια επιλογη συνειδητη μιας γυναικας που εχει περασει παθη, ερωτες και αποφασισε να ζησει μια ηρεμη ζωη με εναν ανθρωπο που επισης ψαχνει το ιδιο. Δεν εγινε ομως ετσι.
Ο ανθρωπος αυτος ειχε μια δυσπλασια. Το ενα του χερι δεν ειχε αναπτυχθει σωστα και φορουσε προσθετο μελος. Εγω δεν το γνωριζα ουτε η φιλη μου μου το ειχε πει. Τον ειδα πρωτη φορα την ημερα που καναμε σεξ. Μετα το αρχικο σοκ γιατι αυτη ειναι η σωστη λεξη αποφασισα οτι αυτο δεν ειναι λογος για να μην συνεχισω μαζι του, με τον καιρο επαψα να το βλεπω και πιστευα οπως και πιστευω οτι ανθρωποι που εχουν δυσκολιες στη ζωη του γινονται πιο ευαισθητοι και ομορφοι. Δεν ηταν κακος ανθρωπος, ομως ηταν ενας ανθρωπος που μεγαλωσε μακρια απο τις χαρες της ζωης λογω του θεματος του, δεν ειχε πολλες σχεσεις και καμια σχεδον εμπειρα στο σεξ. Αυτο δεν ειναι σημαντικο για εμενα ομως ηταν πολυ δυσκολα σε αυτο το κομματι και περασε καιρος μεχρι εκεινος να καταφερει να ανταποκριθει.

Μετα λοιπον απο ολα αυτα προσπαθησαμε και οι δυο να κνουμε μια ομορφη σχεση. Οπως περνουσε ομως ο χρονος εγω φορτωνομουνα ολα και περισσοτερα πραγματα, βγαιναμε εξω και ολο κατι εκοβα, μαγειρευα μονο εγω σχεδον και εκεινος οσο περναγαν οι μηνες αισθανοταν ολο και καλυτερα. Σε αντιθεση με εμενα που ολα και αισθανομουν χειροτερα. Σαν δυο δοχεια το ενα γεμιζε το αλλο αδειαζε. Οι φιλοι του δεν με ηθελαν και μου το εδειχναν, καθε εξοδος μαζι τους ηταν μια μαχη. Το χειροτερο σημειο ηταν η ξαδερφη του που και αυτος και αυτη αρχιζαν να δειχνουν στις εξοδους μας την συνδεση τους. Την ταιζε τον ταιζε και ειχε κοντρα μαζι μου. Παλεψα πολυ, 2 χρονια, δεν ελεγα τιποτα για να μην μπω αναμεσα τους και στο τελος μου βγηκε πολυ ασχημα. Η μητερα του δεν με ηθελε επισης. Και το χειροτερο για εμενα ηταν οτι κατηγορουσα τον ευατο μου, εγκλωβιστηκα και εγω στο θεμα του χεριου και στην φιλη μου που μας γνωρισε δεν μπορουσα να απευθυνθω μιας και επαιρνε παντα το μερος του και ενιωθα οτι φταιω εγω.

Ολα αυτα και πολλα αλλα χτιστηκαν σιγα σιγα, στα μισα της σχεσης συγκατοικησαμε και εκει χειροτερεψαν τα πραγματα. Δεν μπορουσα να χρησιμοποιησω ολο το σπιτι ηθελε να το εχει καθαρο δεν μπορουσα να αναψω το τζακι δεν μπορουσα να ριξω κατω ψιχουλα δεν μπορουσα να μιλαω στο τηλεφωνο μεχρι τις 19.00 που ξεκουραζοταν μετα τη δουλεια...


Θα μπορουσα να αναφερω χιλαδες λεπτομερειες. Τελικα αποφασισα να φυγω απο το σπιτι του αλλα διαλεξα και εγω δυσκολη εποχη, χριστουγεννα εφυγα, δυσκολευτηκα να βρω σπιτι, δυσκολευτηκα να κανω τη μετακομιση, παραλληλα δουλευα, η φιλη μου αφαντη. Μιλουσαμε μονο στο τηλεφωνο γιατι αν δεν τα ελεγα και καπου θα εσκαγα, αλλα και παλι επαιρνε το μερος του.

Τωρα εδω και 3 μηνες ειμαι στο καινουριο μου σπιτι αλλα δεν μπορω να αισθανθω καλα......δεν ξερω πια.... στην αρχη ημουνα καλα. Μετα αρχισαν να ερχονται γειτονες, ο ιδιοκτητης οτι ωρα να 'ναι. Ειδαν μια γυναικα μονη..ετσι πανε αυτα. Αρχισαν να μου δινουν συμβουλες χωρις να ξερουν ομως τιποτα για εμενα. Ειναι περιεργοι και αδιακριτοι. Αλλα εγω παρολο που μενω πολλα χρονια μονη και δεν ειμαι και κοριτσακι δεν μπορω να το διαχειριστω....

Το τελευταιο που με εριξε, εκει επαθα τη μεγαλη ζημια ειναι η φιλη μου, η οποια δεν επικοινωνησε μαζι μου σχεδον καθολου, της ζητησα να του πει να της δωσει 2 πραγματα που ξεχασα στη μετακομιση γιατι δουλευουν μαζι και δεν ασχοληθηκε καν. Το ελυσα μονη μου το θεμα επικοινωνοντας εγω μαζι του. Μετα λοιπον απο σχεδον 3 μηνες απουσιας αρχισε να με παιρνει τηλεφωνο, το σηκωσα μια φορα και την ακουσα να μου μιλαει σαν να μην συμβαινει τιποτα. Εγω ημουν αρρωστη ενα μηνα δεν μπορουσα να της μιλησω. Μετα που με πηρε 2-3 φορες δεν το σηκωσα πια. Με πληγωνε και εμενα αυτο που εκανα αλλα δεν μπορω να της συγχωρησω οτι δεν μου ειπε για την κατασταση του ανθρωπου που μου γνωρισε. Ανταλλαξαμε καποια πολυ σκληρα μηνυματα με εμενα να της λεω οτι δεν μπορω να ξεχασω αυτο που εκανε και εκεινη για αλλη μια φορα να παιρνει το μερος του.- Εκεινος ειναι σπουδαιος φιλος και εγω προδωσα τη φιλια μας.

Απο τοτε δεν μπορω να συνελθω. Δεν αισθανομαι πια καμια χαρα, δυσκολευομαι στην αναπνοη, ολο κλαιω και η οψη μου ειναι τραγικη. Νιωθω και παλι οτι εγω φταιω, νιωθω απεραντο πονο.


Δεν θελω να γραψει καποιος συμβουλες. Ηθελα καπου να τα πω. Αν μπορει καποιος να γραψει τις σκεψεις του μηπως απο καποιον αμετοχο συναισθηματικα μπορω και εγω να βγω απο εδω που ειμαι.

Ευχαριστω πολυ οποιον εφτασε μεχρι το τελος

[elis]

Μη στεναχωριεσαι ρε εγω εχω σχιζοφρενεια κ την πεφτω σε ολεσ καμια δεν κανει τη μητερα τερεζα εσυ εισαι το φυσιολογικο μην αγχωνεσαι εγω τουσ λεω αληθεια κ τρεχουν να σωθουν

[elis]

Δεσ το απλα οτι εκανεσ μια καλη πραξη αυτοσ δε θελει τιποτα αλλο ασχετα τι λεει τον εκανεσ αντρα

[Caba]

Δεν με ενδιαφερει πια τι κανει εκεινος.
Η φιλη μου ομως, με ποναει πολυ.....και οι δυο φταιξαμε και οι δυο δεν φταιξαμε...
Νομιζω ομως οτι εγω δεν μπορω να την ξαναεχω στη ζωη μου.
Οτι και αν γινοταν επαιρνε το μερος του και στο τελος μου ειπε οτι την προδωσα κιολας

[elis]

Τι εγινε θεσ να μου πεισ εκεινοσ ηταν παιδι κ σε εβλεπε σαν εμπειρη δεν τον νοιαζεισ ωσ ανθρωποσ εισαι η νυχτα κι ειναι η μερα οταν λεμε θα παμε με καλο παιδι εννουμε ενα του πανεπιστημιου με δουλεια κ λεφτα οχι το παιδι μπορουσεσ να βρεισ ενα αγορι οχι αντρα αφου τα ζησεσ αυτα

[kounelaki1]

Η φίλη σου φιδακι... διάλεξε στρατόπεδο.. ήθελε απλά να βρει γκόμενά στο φίλο της και γι'αυτό δεν είπε τπτ για το πρόβλημα.. οπότε δεν έχασες και τπτ! Τέτοιες φίλες να λείπουν.. Είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις μια πολύ καλύτερη σχέση μετά από αυτό..

[Caba]

Ειμαστε φιλες παρα πολλα χρονια. Πριν γνωρισει εκεινον....γι αυτο και ειμαι τοσο χαλια.

Ομως απο τοτε που γεννησε, 6 χρονια τωρα, η σχεση μας εχει αλλαξει και δεν το παραδεχτηκε ποτε. Εγω μετα τη γεννα ενιωθα οτι παντα την ενοχλουσα, δεν την εβρισκα το τηλεφωνο και γενικα υπηρχε αυτο που υπαρχει σε ολες τις οικογενειες. Το παιδι ειναι σημαντικοτερο απο ολους....

Εγω δεν συμφωνω με τη σταση της, το πνιγει το παιδι της και τον αντρα της αλλα αυτη ειναι η δικη της ζωη δεν θελω να την κρινω. Απεναντι μου ομως δεν μπορει να δει καθαρα. Νιωθω οτι παιρνει απο εμενα το κομματι που της λειπει. Την ελευθερια και δεν το αντεχει ομως κιολας...

Περασαμε πολλα λουκια. Μετα το παιδι επρεπε να κανω και εγω παιδι....μηνες το ακουγα αυτο.

Με αυτον που μου γνωρισε ενιωσα οτι με παρκαρε εκει και οτι σε λιγο θα εκανα και εγω τη δικια της ζωη.
Αυτα της τα ειπα αλλα δεν τα δεχεται. Ξερει τις αδυναμιες μου και μου τις χτυπαει και πηρε τη θεση που ειχαν ολοι σε αυτη σχεση. Δηλαδη απεναντι μου, οχι μαζι μου.
Και οι αλλοι με πληγωσαν αυτη ομως πιο πολυ

Και στο δικοτης μυαλο την πληγωσα εγω. Αν ομως τη φερω στη ζωη μου θα εχω τα ιδια. Δεν θελω να με κρινουν αλλο. Βαρεθηκα....
Οποτε η θα αλλαξει η σχεση μας η θα τελειωσει

[elis]

Ετσι ειναι ακριβωσ απλα το παιδι την αλλαξε κ ηθελε να αλλαξεισ κι εσυ ακριβωσ το ιδιο επαθα κι εγω μονο που εμενα δε μου βρηκαν γκομενα δε με αγαπουσαν τοσο πολυ με απεριψαν με τη μια μπραβο σασ χαιρομαι εισασταν φιλεσ πραγματικεσ απο εδω κ περα μονο πονο εχει να ξερεισ τιποτα αλλο

[elis]

Εγω παιρνω φαρμακα παντωσ δεν μπορω αλλιωσ

[Caba]

Elis ακριβως ακριβως, δεν μπορω να το καταλαβω αυτο που λες...

[elis]

Μολισ κανουν παιδια αλλαζουν ωσ ανθρωποι θελουν να αφησουν την παλια τουσ ζωη

[Caba]

Εκεινη ελεγε οτι δεν την ειχε αφησει την παλια της ζωη. Και η αληθεια ειναι οτι στην αρχη το ειχα πιστεψει και εγω γιατι την ηξερα απο πριν πολυ καιρο.
Ομως μετα ηταν σαν να ηθελε να μου δειξει οτι αυτη η ζωη με το παιδι ειναι πιο σημαντικη. Απο οτιδηποτε αλλο.

Οταν εκεινη δεν σηκωνε τηλεφωνα τι μπορουσα να πω εγω? για μια μανα?που ειναι ξενυχτισμενη...που δεν εχει χρονο...
Εγω ομως δεν εχω δικαιωμα να μην σηκωνω τηλεφωνα. Εγω απλα χωρισα...

[Remedy]

Εκεινη ελεγε οτι δεν την ειχε αφησει την παλια της ζωη. Και η αληθεια ειναι οτι στην αρχη το ειχα πιστεψει και εγω γιατι την ηξερα απο πριν πολυ καιρο.
Ομως μετα ηταν σαν να ηθελε να μου δειξει οτι αυτη η ζωη με το παιδι ειναι πιο σημαντικη. Απο οτιδηποτε αλλο.

Οταν εκεινη δεν σηκωνε τηλεφωνα τι μπορουσα να πω εγω? για μια μανα?που ειναι ξενυχτισμενη...που δεν εχει χρονο...
Εγω ομως δεν εχω δικαιωμα να μην σηκωνω τηλεφωνα. Εγω απλα χωρισα...

καλησπερα.
εννοειται οτι για μια μητερα με μικρο παιδακι, το παιδι ειναι πιο σημαντικο απ οτιδηποτε αλλο, αλλα φυσικα κι εσυ εχεις δικαιωμα να μην εχεις διαθεση για τηλεφωνηματα, οχι μονο μια ξενυχτισμενη μανα.

η φιλη σου κατα την γνωμη μου επρεπε να σε ενημερωσει οτι ο ανθρωπος αυτος εχει το συγκεκριμενο προβλημα.
αλλα και ο ιδιος επρεπε να σε ενημερωσει σε καποια φαση. πριν το σεξ, βεβαια. νομιζω οτι ο καθενας θα σοκαριζοταν με μια τοσο ξαφνικη αποκαλυψη τετοιου ειδους.
εξαλλου το σεξ ειναι κατι πολυ ευαισθητο σε θεματα προτιμησεων και αισθητικης (του καθενα) αυτο που ο ενας δεχεται, τον αλλο τον ξενερωνει απολυτα. απαραδεκτο που προχωρησε μαζι σου, ετσι απροειδοποιητα.

απο κει και περα ομως, μου δημιουργηθηκαν καποιες αποριες.
οκ, δεν στο ειπε κανεις και το ανακαλυψες ξαφνικα.
μπορουσες να φυγεις ομως, δεν σε επιασε κανεις απ τον λαιμο να παραμεινεις αν χαλαστηκες!!
οποτε, στο οτι προχωρησες μαζι του, δεν μπορεις να κατηγορησεις κανεναν.

το αλλο που με παραξενευει ειναι το εξης. ο ανθρωπος, εχει ενα σοβαρο ελαττωμα εμφανισης και λειτουργικοτητας, που τον απετρεπε απο το να εχει σχεσεις κιολας, οπως ειπες και ηταν σχεδον παρθενος.
οποτε , το περιβαλλον του, λογικα θα επρεπε να σε αγκαλιασει κι να χαρει πολυ που τα βρηκατε.
εσυ μας λες οτι ολοι μαολοι και φιλοι του και συγγενεις του και η φιλη σου η ιδια ακομα, σε αντιπαθουσαν και ηταν εναντιον σου!
ποιος ο λογος να γινεται αυτο?
τι προβλημα ειχαν μαζι σου? σου ειχαν πει ποτε?
τους εκανες κατι? ειχατε κακη εικοινωνια? γιατι δεν σε ηθελαν?

[Caba]

Οσον αφορα το περιβαλλον του αυτο που εγω ειδα ηταν οτι παντα μα παντα τον προσεχαν κατα μια εννοια. Εγω ημουν ξενο σωμα εκει μεσα επισης γιατι ολες οι γυναικες που τον περιστοιχιζαν, συγγενεις του εννοω, ηταμ πλασματα αβουλα. Οι μονες που ειχαν επιβληθει σε αυτο τον κυκλο που ειχαν δημιουργησει ηταν η μητερα του και η ξαδερφη του. Η μητερα του δεν με ηθελε γιατι δεν μπορουσε να με εχει του χεριου της. Και η ξαδερφη του επισης. Η τελευταια ηθελε παντα
να τραβαει την προσοχη. Αντι λοιπον να με αγκαλιασουν που αγαπησα τον γιο τους αυτοι ολο μου επιτιθονταν...και εγω δεν απαντουσα γιατι δεν ξερω...ημουνα μονη μου απεναντι σε ολους, ηταν ολοι γνωστοι του,......δεν ξερω....ειχα εγκλωβιστει. Τα ελεγα και στη φιλη μου και αυτη παντα με συμβουλευε υπερ εκεινου

Οσοσν αφορα για την επιλογη μου οταν το εμαθα, το ειπα. Το διαλεξα, νομιζα οτι η δυσκολια του θα τον εχει κανει ομορφο ανθρωπο. Και δεν κρυβω οτι και εγω με το χερι του μπερδευτηκα λιγο. Δεν μπορουσα να φυγω.....ηθελα να τον γνωρισω καλυτερα για να δω περα απο αυτο. Αυτος ομως ειδα οτι ηταν θυμωμενος με ολο τον κοσμο και επιπλεον δεν μιλουσε για το θεμα του.
Ειπα οτι ειχα περασει και παθη και θυελλες. Ηθελα συνειδητα καποιον να περναμε καλα. Να βγαινουμε να γελαμε να τρωμε...τετοια απλα ωραια πραγματα.
Δεν κατηγορω κανεναν για αυτο. Γενικα δεν κατηγορω κανενα. Ηταν ολα δικες μου επιλογες και πνιγομαι τωρα που μου λεει οτι - εισαι ετσι. Εισαι αυτο που πιστευω για σενα με προδωσες

[elis]

Ρε κουκλα ειναι συνθετο το θεμα ολα ειναι πωσ μεγαλωσεσ εσυ εζησεσ τα παντα θελεισ να βρεισ την αξια το νοημα τησ ζωησ αυτο ξεκινησε με σενα αλλη διαδρομη αυτο ειναι στην αρχη κ πηγε στη μεση εσυ θεσ να ξαναγενηθεισ κι η φιλη σου βολευτηκε προσωρινα με το παιδι κ σε καποια χρονια θα παρακαλαει γτ τα παιδια ειναι οι χειροτεροι κριτεσ