Results 1 to 8 of 8
-
27-08-2018, 14:02 #1
- Join Date
- Aug 2018
- Posts
- 2
Υπερβολικό άγχος-αρνητικες σκέψεις
Καλησπέρα. Είμαι καινούργιο μέλος και βρήκα τυχαίο το forum στο ιντερνετ. Είμαι 17,5 χρονών και θα μπω 3η λυκείου.Θα γράψω το θέμα που με απασχολεί,ώστε αν έχετε κάποια συμβουλή να μου προτείνετε. Έχω ιστορικό κατάθλιψης πριν 4 χρόνια και με βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής και επισκέψεις σε παιδοψυχίατρο/ψυχολόγο το ξεπέρασα. Πέρυσι δυστυχώς αυτο επέστρεψε ξανά σε συνδυασμό με κρίσεις πανικού. Αυτή τη στιγμή, είμαι καλά, αλλά το υπερβολικό άγχος και οι αρνητικές σκέψεις συνεχίζουν να υπάρχουν κ αυτό δε μπορώ να το ελέγξω. Εν όψει και των πανελληνίων αυτό γίνεται όλο και πιο έντονο, πόσο μαλλον όταν σκέφτομαι ότι ο στόχος μου θέλει πολύ υψηλές επιτυχίες. Πέρα απ'όλα αυτά, αυτό το καλοκαίρι γνώρισα κ ένα παιδί, και έχω με λίγα λόγια τη πρώτη μου σχέση. Στο παρελθόν δεν είχα ξαναζήσει κάτι παρόμοιο, οι σχέσεις μου με τα αγόρια ποτέ δεν ήταν καλές.. Οι φόβοι μου 'ομως, η όλη δυσκολία στην επικοινωνία μου με τους ανθρώπους, η κατάθλιψη, όλα αυτά που εχω ζήσει από το δημοτικό στο σχολείο, η απόρριψη, ο φόβος να μη πληγωθώ, διάφορα οικογενειακά προβλήματα με εμποδίζουν στο να το ζήσω φυσιολογικά όλο αυτό και να αφεθώ. Είμαι πάρα πολύ κλειστή σα χαρακτήρας, ντροπαλή και θέλω πολύ καιρό να εμπιστευτώ κάποιο. Με το παιδί αυτό δεν έχουμε ολοκληρωμένη σχέση, του έχω εξηγησει τις ανησυχίες μου και έχει σεβαστεί τα πάντα. Η διαθεση μου έχει αλλαξει από τότε που τον γνώρισα,νιώθω πιο καλά. Όταν κάνει κάποια κίνηση, η οποία είναι τελείως normal, ή η συζήτηση πάει εκεί, έγω κομπλάρω και τρομάζω. Και εννοώ κινήσεις στο πιο σεξουαλικό κομμάτι. Χθες η συζήτηση προχώρησε πάρα πολύ προς αυτό το κομμάτι, πιέστηκα πάρα πολύ και τα έχασα τελειως. Δε ξέρω τι να κάνω. Αυτό το κομμάτι με τρομάζει υπερβολικά. Ξερω ότι και αλλα κορίτσια στην ηλικία μου, νιώθουν πάνω κάτω τα ίδια, έχουν το αγχος της πρώτης φοράς.. Αλλά δε ξερώ ο δικος μου ο φόβος κατά ποσο φυσιολογικός είναι. Για να καταλάβετε, πριν 4 χρόνια μόνο που με άγγιζε κάποιος και έτρεμα. Νιώθω πράγματα, αλλά οι ο φοβοι μου πάνε πάρα πολυ πισω και εμένα και τη σχέση μου. Θέλω να τους ξεπερασω και να προχωρήσω, αλλα δε ξερω πως. Γιατί δε ξερω κατα ποσο μπορεί να συνεχίσει άλλο έτσι ολο αυτό... Οποιος έχει κάποια συμβουλή ή έχει ζήσει κάτι παρόμοιο θα ήθελα να μου γράψει.
Ευχαριστώ πολύ
- 27-08-2018, 16:10 #2
- Join Date
- Aug 2018
- Posts
- 71
Όλα θέλουν το χρόνο τους.. δηλαδή θέλω να πω, από τη στιγμή πού έχετε συζητήσει για τους ενδοιασμούς σου και τους σέβεται, Δεν υπάρχει λόγος βιασύνης. Μπορείτε να το προχωρήσετε σιγά σιγά και έτσι θα έχεις το χρόνο να τον εμπιστευτείς και θα καταλάβεις υποσυνείδητα και συνειδητά πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile App
30-08-2018, 02:06 #3
- Join Date
- Aug 2015
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 261
Ελένη πόσο καιρό είστε μαζί και κλίνει προς το σεξουαλικό κομμάτι;Επίσης,αυτά που λες είναι πολύ λογικά γιατί είναι η πρώτη σου σχέση,κι εγώ όταν έκανα την πρώτη μου σχέση στις αρχές της Γ λυκείου(πέρυσι δηλαδή) ένιωθα όπως εσύ,περίεργα,αλλά όμορφα περίεργα..Οι φόβοι πάντα θα υπάρχουν.Ωστόσο,εσύ τους τρέφεις.Πρέπει να τους πας κόντρα.Όχι κατευθείαν,αλλά σταδιακά.Έτσι θα τους ξεπεράσεις :)
31-08-2018, 11:50 #4
- Join Date
- Aug 2018
- Posts
- 2
Υπερβολικό άγχος-αρνητικες σκέψεις
5 μήνες γνωριζόμαστε αλλά 3 μήνες περίπου είμαστε μαζί.. Πριν 2 μέρες τράκαρε αλλά ευτυχώς δεν ήταν σοβαρό. Από τότε, όμως, ξαφνικά έχει αλλαξει κ έχει γινει λίγο πιεστικός. Μου ζητάει να το πάμε πιο γρήγορα κ πράγματα τα οποία εγώ δεν είμαι ακόμα έτοιμη να του δώσω. Προσπαθώ να δικαιολογήσω αυτή τη συμπεριφορά του, λόγω του ατυχήματος, αλλά με περιμένει μια πάρα πολυ δυσκολη χρονιά με τις πανελληνιες και δε μπορώ να πιέζομαι κ απο αυτό. Κάνω τα πάντα για να τον καταλαβω, αλλά δε θελω να γίνει κάτι καταναγκαστικά μόνο κ μονο από φοβο να μη τον χάσω. Του έχω εξηγήσει οτι δεν νιώθω ετοιμη ακομα για αυτά που λέει, αλλά δείχνει να τον κουράζει αυτό.. Αρκετά στο περίμενε είναι τοσο καιρό. Από την αλλη δε ξέρω πως να τον κρατήσω κοντά μου.. Αν αυτά που του δίνω μέχρι τώρα του αρκούν. Δε ξέρω τι να κάνω:/
01-09-2018, 17:04 #5
10-07-2019, 00:30 #6
- Join Date
- Jul 2019
- Posts
- 2
Θέλω βοήθειαααα είμαι 14 και εδώ και ένα χρόνο ο εαυτός μου δεν υπάρχει δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε αλλά έχω αλλάξει δεν είναι όπως ήμουν πριν 3 μήνες πριν είχα τάσεις αυτοκτονίας και τώρα έχω αλλά πιο σπάνια τελικά από το άνχος μου απέκτησα θυροειδή και σχεδόν 3 φορές την εβδομάδα παθαίνω κάτι σαν κρίση δηλαδή προσπαθώ να περνώ βαθιές ανάσες αλλά νιώθω ότι πνιγωμαι
11-07-2019, 18:50 #7
- Join Date
- Sep 2018
- Location
- Ελλάδα
- Posts
- 841
Καλησπέρα, πριν που λες πως είχες τάσεις αυτοκτονίας, αυτό ποσό καιρό κράτησε? Επίσης μήπως περνάς καποια δύσκολη κατάσταση πχ έχεις πιεστεί από μαθήματα η κάτι με το οικογενειακό περιβάλλον?
Οι κρίσεις που λες με τη δύσπνοια σαν κρίσεις πανικού ακούγονται.
Αυτά που περνάς τα έχεις πει σε κανέναν?"Of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice."
15-07-2019, 02:29 #8
- Join Date
- Aug 2015
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 261
Περίεργη η ηλικία σου,θυμάμαι κι εγώ τότε έτσι ένιωθα,και να φανταστείς τα θυμάμαι ακόμα καθαρά.Βέβαια,πέρναγα "ζόρια" τότε και με είχαν επηρεάσει χωρίς να θέλω να το παραδεχτώ.Είσαι πολύ μικρός/ή για να νιώθεις έτσι...αλλά όσο αναφορά το κομμάτι πως ο εαυτός σου δεν υπάρχει..νομίζω υπάρχει λογική εξήγηση για αυτό.Είσαι στην αρχή της εφηβείας,διαμορφώνεις χαρακτήρα,απόψεις.Απορροφά ς από το περιβάλλον σου ερεθίσματα τα οποία το καθένα παίζει διαφορετικό ρόλο το καθένα σε σένα.Γενικότερα,όταν έρχεσαι σε επαφή με πολλά ερεθίσματα,το "σύστημα"(aka εγκέφαλος) υπερφορτώνει και αρχίζεις να νιώθεις οτι πνίγεσαι..Και όταν μέσα σε αυτήν την περίοδο "μεταμόρφωσης" συμπεριληφθούν και λοιπά προβλήματα(οικογενειακά,οι κονομικά κτλ) τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο.Δυστυχώς,δεν είμαι ψυχολόγος για να μπορέσω να σου πω διάγνωση.Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι καλή επιτυχία σε αυτόν τον αγώνα που λέγεται εφηβεία.Είναι αρκετά δύσκολος αλλά μέσα από καλή ενδοσκόπηση και μέσα από "συζήτηση" με τον εαυτό σου,ίσως καταφέρεις να κάνεις αυτά τα συναισθήματα να απομακρυνθούν πιο εύκολα.Ξεκίνα δραστηριότητες,γίνε ενεργητικός/ή και δε θα χάσεις,κάθε άλλο θα κερδίσεις.Αυτά από εμένα.Οτιδήποτε χρειαστείς,μπορείς να μου στείλεις μήνυμα :)
Similar Threads
-
Ανεξηγητο αγχος-αρνητικες σκεψεις
By Thodoris2002 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 7Last Post: 19-08-2018, 02:09 -
Άγχος,φοβίες, αρνητικές σκέψεις
By Bill1996 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 3Last Post: 23-02-2018, 21:10 -
Αρνητικες σκεψεις-υπεραναλυση-ανασφαλεια-ΑΓΧΟΣ
By Μητσάκος in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 27Last Post: 12-12-2016, 21:55 -
Αρνητικες σκεψεις
By isavela in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 1Last Post: 21-09-2015, 23:56 -
Αρνητικές σκέψεις
By Kefalonitis in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 7Last Post: 18-01-2015, 09:47
Μηπως γινεται να διαγραφει το post μου
29-04-2024, 18:32 in Σχόλια, προτάσεις, προβλήματα