Θα ηθελα την αποψη σας..καλημερα.θελω ηλικρινεις απαντησεις σας παρακαλω

[ektoss]

το ευχαριστο ειναι παντος οτι 100% δε θα γινει αυτα που σκεφτεσαι ουτε οτι εισαι ομοφυλοφιλος ουτε θα τρελαθεις και θα σκωτονεις.. το καλο της ΙΔΨ ειναι οτι ειναι στην απεναντη οχθη απο αυτα που σκεφτεσαι το κακο ειναι οτι ειναι παρα πολυ επιμονη...

[Confused889]

Γνώμη μου είναι να μην σταματήσεις την αγωγή, αλλά να κάνεις και ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα. Επίσης πίεσε τον εαυτό σου να κάνει πράγματα και να μην κάθεσαι αδρανής, κλεισμένος στο καβούκι σου όπως λες. Όσο κάθεσαι και αναμασάς τις ίδιες σκέψεις το τροφοδοτείς συνεχώς από την αρχή όλο αυτό. Όσο στρέφεις την προσοχή σου και απασχολείς το μυαλό σου με άλλα πράγματα, τόσο μικρότερο μέρος του χρόνου και των σκέψεών σου θα απασχολούν όλα αυτά και σταδιακά θα τα βάλεις στην σωστή τους διάσταση. Μην μένεις αδρανής και μην κλαις την μοίρα σου όμως. Δραστηριοποιήσου!

Γεια σου σονια καλησπερα...θελω να σου πω πως συνεχιζεται ολο αυτο..με τις ιδεοληψιες με την καταθλιψη και ολο αυτο με την ατονια..ελειψη ενεργειας κατα την δειαρκεια της ημερας(θα ηθελα να δεις τη εχουμε γραψει στο ποστ και λιγο παραπανω)μεχρι και στο αγιο ορος πηγα για να βρω καποια λυση και να ακουσω καποια γνωμη απο αυτους τους ανθρωπους.θελω να κοιμαμαι συνεχεια.δεννεχω ορεξη..νιωθω μια "διαταραγμενη διαθεση"δεν θελω να σηκωθω καν .Σκευτομαι πραγματα εξω απο τον εαυτο μου.Εν το μεταξυ πεταξα καποια πραγματα απο πρωιν μου και νιωθω πως ηταν γουρικα για εμενα και με διαταραση το οτι δεν τα εχω..εχει κολλησει τοσο πολυ το μυαλο μου οτι ειμαι gay και διαφορα αλλα που δεν ισχυουν για εμενα ..ενας παπας εκει πανω μου ειπε πως ειναι κατι βαθυ και με προσευχη και τετοια υποχωρει.κατι που δεν ειναι τοσο βατο σε εμενα και δεν ξερω αν στην περιπτωσει μου θα ειναι κατι..πως να κοινιθω ποια συνεχιζω την αγωγη κουτσα στραβα .επισης εχω βαλει και πολλα κιλα που μου ριχνουν την διαθεση καο την ψυχολογια ειναι πολλα μετοπα ανοιχτα.Κοιμαμαι και δεν θελω να ξυπνησω..ειναι ανυποφορο ολο αυτο το.πραγμα που περναω και θελω μια καθοδηγηση με τροπους σωστους ποια..δεν θα παλευτει πολυ ετσι αυτη η κατασταση ειναι κατι π ειναι εξω απο τα νερα μου.

[Leto_anna]

Σε καταβαινω. Είναι ο,τι χειρότερο να μην ξέρεις ποιος είσαι. Συνειδητοποίησα ότι δεν ξέρω ποια είμαι εδώ και χρόνια και αυτό με έχει τρομαξει πολύ. Προσωπικά δεν ξέρω τι βοηθάει. Εγώ πχ δουλεύω πάνω σε αυτό που έχω σπουδάσει. Καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας κ όμως, σκέφτομαι το ότι δεν ξέρω ποια είμαι, που πάω.. και το ότι και που βγάζω χρήματα, τι με αυτό; Αν δεν ξέρεις ποιος είσαι, δεν μπορείς να απολαύσεις τίποτα. Δεν ξέρω τι σκέφτομαι, τι νιώθω, ποιον αγαπάω από τους γύρω μου- και αν αγαπάω. Ζηλεύω όλους τους "φυσιολογικούς" ανθρώπους γύρω μου, που έχουν άλλου είδους προβλήματα. Πράγματα αυτονόητα που κάνουν και τους γεμίζουν, εμένα μου φαίνονται παντελώς αδιάφορα. Όπως και η ζωή η ίδια. Κάτι σαν αποπροσωποποίηση με εμμονικες σκέψεις και σοβαρά υπαρξιακά θέματα ... Νιωθω παρηγοριά αν κάποιος από εσάς βιώνει κάτι παρόμοιο...