παιζει να το ξεπερασω?

[katatonia]

γεια.. με λενε \"γιωργο\"

εχω ενα προβλημα εδω κ χρονια(κ ας πιστευα οτι το ειχα ξεπερασει).για καποιους λογους ξαναβρεθηκα στα θρανια μετα απο χρονια.το προβλημα ειναι οτι παθαινω κριση πανικου(δυσπνοια,αδυναμια συγγεντρωσης,ταχυπαλμιες κτλπ)καθε φορα που ειναι να πω μαθημα(κ ας εχω διαβασει τε\'λεια).μαλιστα το προβλημα γινεται ακομα μεγαλυτερο οταν ειναι να κανω μια απλη αναγνωση!!!ελεος...φτανω σε σημειο που δε μπορω να ανασανω κ η φωνη μου τρεμει!!!κ ετσι σταματαω...μπορει να σας φαινετε γελοιο αλλα εγω υποφερω πραγματικα...σε οσους το εχω πει (καθηγητες/φιλοι/οικογενεια)κανεις δε καταλαβαινει ολοι μου λενε μ***ς του τυπου \"μη ντρεπεσαι μια οικογενεια ειμαστε!!!!\" αυτο που θελω να ρωτησω ειναι απλο,τι να κανω?θεραπευεται?

στοιχεια του εαυτου μου=

παντως γενικα ειμαι απαισιοδοξος-δε το λεω για να κλαφτω-τα εχω ολα(\"φιλους\",\"ερωτες\"<-υποκειμενικο αυτο) αλλα νιωθω οτι κατι λυπει...εχω κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας κ το μονο που με αποτρεπει κ απο μια 3η(αυτη τη φορα δε θα αστοχισω)ειναι η σκεψη της μητερας μου.νιωθω την αναγκη να φυγω σε μια αγνωστη χωρα που δε θα με ξερει κανεις..νιωθω οτι εκμεταλλευομαι τους παντες(κ ετσι ειναι) για το συμφερον μου...

τι ειναι η ζωη κατα την αποψη μου?

φανταστειτε ενα τεραστιο γκρεμο στον οποιο παρα το μεγαλο βαθος του περιεργως βλεπεις το τελος...απο τη στιγμη που γενιεσαι αρχιζεις κ πεφτεις...κατα τη διαρκεια της πτωσης σου βλεπεις καποιους γαντζους απο τους οποιους προσπαθεις να πιαστεις.καποιες φορες τα καταφερνεις κ πιανεσαι ομως ολοι μετα απο λιγο σπανε κ ετσι συνεχιζεις να πεφτεις.καθως πεφτεις συναντας ανθρωπους οι οποιοι ενω εχουν γαντζωθει νομιζουν οτι εχουν σωθει(χωρις να ξερουν οτι μετα απο λιγο θα σπασουν οι γαντζοι τους κ θα πεσουν κ αυτοι!).καποιοι απο αυτους μαλιστα σου δινουν κ το χερι τους θελοντας να σε βοηθησουν εσυ ομως ξερεις οτι δεν υπαρχει σωτηρια κ ετσι τους αγνοεις...ισως δε θες να τους παρεις κ αυτους μαζι σου...κ ετσι συνεχιζεις να πεφτεις μονος καθως τα χρονια περνανε.εχεις κουραστει πια κ παρακαλας να φτασεις πιο γρηγορα στο πατο....



υγ=η αληθεια εινε οτι δε ξερω γιατι τα εγγραψα αυτα...οι περισσοτεροι μαλλον θα γελασετε.

[Empneustns]

οι περισσοτεροι μαλλον θα σε καταλαβουμε... και οι περισσοτεροι εδω πολεμουν.καλως ηρθες ...

[mstrouf]

γειά σου katatonia ή \"γιωργο\"
κ βέβαια θεραπεύεται αν εσυ το θελήσεις πραγματικά, με την βοηθεια ενος ειδικού νομίζω οτι οι πιθανότητες αυξάνονται, παρα να προσπαθείς να την παλέψεις μόνος σου.
απόπειρες γιατί έκανες; μηπως καταλαβαίνεις τι σε οδηγεί εκεί;
η αποψή σου για την ζωή, με άγγιξε, δεν είναι καθόλου για γέλοια, απλά μια άλλη οπτική στο παρομοίασμα της πτώσης..

[katatonia]

η αληθεια ειναι οτι δε ξερω γιατι-ειναι καποιες στιγμες που κανεις καποια πραγματα επειδη πρεπει κ οχι επειδη τα θες-τρομαζω κ μονο στη σκεψη για το μελλον κ ειμαι μονο 23!

[mstrouf]

σκέψεις κ κολλάει το μυαλό σου στο πως θα δώσεις τέλος, άλλες το επιχειρείς κ άλλες όχι;
επειδή είσαι μόνο 23 κ έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου, για να κάνεις ότι εσύ επιθυμείς, τοτε θα ήταν καλά να έβλεπες κάποιον ειδικό κ να ψαχνόσουν καλύτερα θα το έλεγα, απ το που ξεκινάνε όλα αυτά που νιώθεις. δεν είναι κακό το να ψάξεις να δεις τι σου γίνεται, κακό είναι εφόσον το αναγνωρίζεις ως πρόβλημα, να μην κάνεις κάτι για να το λύσεις.
σου εύχομαι κουράγιο σε όλη αυτη την πορεία κ να μην το βάλεις κάτω, εξάλλου δεν είσαι ο μόνος. οταν αρχισα κ πρωτοεμπαινα στο φορουμ, πριν ξεκινήσω να ψάχνω \"τα δικά\", διαβαζα αλλα δεν καταλαβαινα τι μου γραφανε, προσπαθούσα καπου να στραφώ, κάτι να κανω κ όλα έμοιαζαν μάταια.. εφοσον όμως δεν το βάλεις κάτω, θα βρεις κάποια στιγμή αυτό το ¨κάτι¨ που σου λείπει. να εισαι καλα!

[Adzik]

Γιωργο μου γεια σου
Το εχω κι εγω αυτο..και ηταν παντα προβλημα στο σχολειο..
παντοσ με την ψυχοθεραπεια που εκανα, η αυτοπεποιθηση μου καλητερευσε και το προβλημα καααααποσ βελτιωθηκε..

παντοσ πεσ μασ ντροπαλουσ αυτο ειναι ολο...να ζητησεισ απο τουσ καθηγητεσ να σε εξεταζουν γραπτα ακομη και στο μαθημα τησ ημερασ...κι ετσι δεν θα χριαστει να μιλησεισ μπροστα σε ολουσ...θα καταλαβουν.

[Φοίβη]

Γειά σου Γιώργο.
Εγώ πάντως, δεν γέλασα με το μήνυμά σου.
Με άγγιξε κι εμένα πολύ η άποψή σου για τη ζωή. Αυτή η συνεχής προδικασμένη πτώση στο κενό. Κι εσύ, μέσα σ\' αυτή την πτώση, περισσότερο συνειδητός απο τους άλλους, που νομίζουν οτι οι γάτζοι θα τους κρατήσουν για πάντα. Εσύ ξέρεις οτι οι γάτζοι απλά ανακόπτουν για λίγο την πτώση σε ένα τέλος ορατό. Σκέφτομαι πόσο χωρίς ελπίδα και χωρίς επιλογή είναι αυτή η πτώση. Πόση κούραση και ματαιότητα ίσως έχει.
Κι απο την άλλη λες οτι κάτι λείπει, κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις. Θα θελες να φύγεις σε μια άλλη χώρα...με την ελπίδα να βρεις αυτό που λείπει? Ή για να πάψεις να εκμεταλλεύεσαι όσους ξέρεις για το συμφέρον σου?
Και μέσα σ\' όλο αυτό το σκοτεινό τοπίο έχεις κι αυτό που σου συμβαίνει όταν λες μάθημα. Οι δικοί σου δεν σε καταλαβαίνουν και σου λένε να μην ντρέπεσαι αλλά δεν είναι αυτό που σου συμβαίνει, έτσι δεν είναι?Δεν είναι ντροπή.
Έχεις καμιά ιδέα τι μπορεί να είναι?
Σαν απάντηση στην ερώτησή σου αν αυτό θεραπεύεται έχω να σου πω οτι ξέρω ανθρώπους που έχουν θεραπευτεί. Πήραν την απόφαση να μην του επιτρέψουν να κάνει κουμάντο στις ζωές τους, αναζήτησαν βοήθεια με τον τρόπο που ένιωσαν οτι τους ταίριαζε καλύτερα, και δεσμεύτηκαν προσωπικά σ\' αυτή τους την απόφαση, δούλεψαν δηλαδή για να τα καταφέρουν.

[lllogan]

Γιώργο αν κατάλαβα καλά, ρωτάς αν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσεις το συγκεκριμένο πρόβλημα που έχεις στο σχολείο; Την κρίση πανικού όταν είναι να πεις μάθημα; Μετά από την εντελώς απαισιόδοξη ανάλυση που έκανες για την ζωή -και εγώ καταλαβαίνω ότι κάποτε όλοι θα πεθάνουμε και ότι η ζωή από μόνη της δεν έχει νόημα- σε ενοχλούν τόσο πολύ αυτές οι κρίσεις πανικού που στο κάτω-κάτω θα τελειώσουν όταν θα τελειώσεις το σχολείο; Η απάντηση μου πιστεύω θα ήταν διαφορετική αν δεν διάβαζα την τελευταία παράγραφο.

[katatonia]

ναι ζηταω βοηθεια στις κρισεις πανικου στα θρανια επειδη ξερω οτι αυτο μπορει κ να το ξεπερασω,ολα τα αλλα τα ανεφερα μηπωσ υπαρχει καμια συσχετιση της απασιοδοξης αντιληψης που εχω με τις κρισεις στο μαθημα.δε μπορω να ζητησω βοηθεια για το τροπο σκεψης μου γιατι ξερω οτι ετσι ειμαι κ αυτο δε μπορει να αλλαξει.αισθανομαι πολυ \"ρομπα\" οταν σταματαω επειδη δε μπορω να συνεχισω!(σε σημειο που δε κοιμαμαι για μερες επειδη σκεφτομαι αυτο που επαθα!)μεχρι κ η φωνη μου τρεμει σε μια απλη αναγνωση μια μικρης παραγραφου!!το αναφερα στους καθηγητες κ οι μισοι νομιζουν οτι δε θελω να διαβασω λογω \"μαγκιας\" ας πουμε!ελεος.

οσον αφορα την αντιληψη δε ξερω τι φτεει.ισως ειναι κληρονομικο(!)η μανα μου εχει καταθλιψη κ παιρνει χαπια.ο πατερας μ πεθανε στην εφηβεια μου κ γενικα περασα μια εφηβεια οπου το σπιτι μου ειχε παντα ενα φερετρο μεσα κ τα επιπλα οπως κ οι καθρεφτες ηταν μονιμως καλυμενα με ασπρα σεντονια...
τωρα προτιμω να βγαινω μονος μου για κανα ποτο,αν και ποτε δε γινετε αυτο δυστηχως γιατι παντα θα βρω γνωστους που θα ερθουν να κατσουν διπλα μου χωρις να τουσ πω η το κινιτο μου σπαει απο τα μνματα κ τα τηλεφωνα και τελικα ερχονται κ εγω κρυβομαι παλι πισω απο την μασκα του χαμογελου...εξαλλου το γελιο ειναι ενας τροπος να κρυψεις τα πραγματικα σου συναισθηματα..

[epsy]

εγω το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον ...
και ξεκινάνε ολα από την ΄΄αναγνωση\'\' ...και σχεδόν σιγουρα το πρόβλημα δεν ειναι στην αρθρωση ή σε πιθανή δυσλεξία.. εχεις διερωτηθεί γιατι? ..φοβάσαι μήπως σε βρουν γελοίο? ..φοβάσαι μηπως κανεις λάθη, μηπως επικριθείς? ..και κατι αλλο εισαι 23 και κανεις μαθημα .. οι συμμαθητές σου τι ηλικία εχουν? (αρκετά σημαντικό για τις υποθέσεις μου)

Όσο για την αποψη σου για τη ζωή.. λογικό,από το παρελθόν σου.. Στις συνθήκες που εζησες.. (σημειωση ..δεν μιλάω για τον θάνατο ,αλλά κυρίως για τα σεντόνια και το φερετρο) .. δυσκολο περιβάλλον.. :-(
Αξιοσημείωτο ειναι πως η εικονα που εχεις για την ζωή μου δημιούργησε την αισθηση οτι διάβαζα Νίτσε.. Ομως, οι γάντζοι που χρησιμοποιήσες ..δεν μου φάνηκαν ακριβώς σαν στηρίγματα, αλλα σαν προσπάθειες να παγώσεις για λίγο το χρόνο. Θέλεις να παγώσεις τον χρόνο σε κάποια στιγμή της ζωής σου?? (εχω παρα πολλες σκεψεις πανω σε αυτό ,αλλα αν τις ρωτήσω και τις διατυπώσω θα παρει ωρα..)
΄
...αυτό που θες να μεινεις μονος ,αλλα παντα κάποιος υπάρχει ειναι πραγματικά ασχημο... πολυ. πολλοι ισως το εχουμε περάσει...κατα καιρους. εγώ πάντως ναι. αλλα λύση υπάρχει. τους λες ..\'\'παιδια οχι σήμερα\'\' και βρισκεις ενα μερος μακριαα...

Κι εγώ θεωρώ πως πρέπει να το δουλέψεις , αλλά εχεις τα χρηματα και το χρόνο γι αυτό? Και η \'\'ανάγνωση\'\' ειναι η αφορμη.. πιστεψε με δεν ειναι καν το \'\'πρόβλημα\'\' σου.

υ.γ. από το μνμ σου φάνηκε οτι θελεις πολυ να το συζητήσεις, και να μοιραστείς τις απόψεις σου... και γελοίες δεν ειναι !!! ... μου αρεσε πολυ η τελευταία παράγραφος !

[epsy]

- για να μν παρεξηγηθώ.. οταν λεω \'\'προβλημα\'\' ...απλά εννοώ πως η δυσκολία στην ανάγνωση ισως ειναι ενα σημάδι πως πρέπει να δουλέψεις σε κατι αλλο.....οχι ακριβώς στην ανάγνωση.. Οαν λυθεί το αλλο , τότε και η ανάγνωση θα ειναι οκ.

[katatonia]

καταρχας ευχαριστω για το ενδιαφερον.
ναι ισως εχει δικιο ισως εχω αναγκη να τα συζητησω με \"ξεχωριστα\" ατομα.αυτο που ανεφερες φιλε epsy περι παγωμα του χρονου με εβαλε σε σκεψεις.ναι οντωσ θελω να παγωσω το χρονο.ξερω οτι τα χειροτερα ερχονται...δε μπορω να παρω θαρος απο τις προσωρινες χαρες κ ευδαιμονιες απο τη στιγμη που ξερω οτι ολα αυτα δεν ειναι τπτ μπροστα στα ασχημα που θα ερθουν..αποφευγω να με βγαζουν η να βγαζω φωτογραφιες οχι γιατι ντρεπομαι αλλα γιατι μου προκαλουν καταθλιψη.συχνα παντως πεταγομαι στον υπνο μου με την αισθηση οτι πεφτω.

υγ-οι συμμαθητες μου ειναι πιτσιρικια 17 ετων.δινω πανελληνιες γιατι ενιωσα την αναγκη να σπουδασω κατι(η την αναγκη να ξεφυγω απο το περιβαλλον που βρισκομαι τωρα)

[epsy]

κοριτσι ειμαι Γιώργο :-)

...΄ξερεις τι ομως? ..λες \'\'οι ασχημες στιγμες που θα ερθουν\'\' ... αυτόματα βαζεις ταμπέλες σε στιγμές που δεν εχουν ερθει.. και αναγκαστικά οταν ερθουν θα ξεχωρίσεις τις ασχημες και θα πεις \'\'όρίστε..το ειπα οτι θα ερθουν ασχημες στιγμές\'\'. .. αλλα τα πραγματα ενδέχεται να μην ειναι ετσι... δωσ τους μια ευκαιρία (ελπίζω να μην ακουστηκε μελοδραματικο) :-)

-τωρα, μηπως ευθύνεται η ηλικία των παιδιών? συνήθως σε αυτήν την ηλικια κρίνουμε πολυ ευκολα καποιον που διαφέρει απο εμας (σε θεμα ηλικίας πρωτα απ ολα) ..και δεν ειναι ο,τι πιο ευκολο αυτό που διάλεξες !! Οπότε συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!!!!(και καλή επιτυχία)

Το οτι εχεις την αισθηση πως πεφτεις δεν ειναι τοσο σημαντικό. Πολλοι αισθανόμαστε οτι πεφτουμε στον υπνο μας (και ειναι πολυ ανατριχιαστικό).. αλλα λογικά δεν ειναι σημαντικό ,εκτος αν επαναλαμβάνεται σε ονειρο που εχει μια ιστορια,μια ροη...

...εισαι στην αρχη ακόμη..δεν εχεις συζητήσει καν για τις ανησυχίες σου,και λογικα ο,τι σκεφτεσαι αρνητικό -θετικό συσσωρευεται μεσα σου...

-οσο για το παγωμα του χρονου, εννοειται πως δεν γίνεται,στις σκεψεις γινεται ομως.. Αλλα, προσωπικά πιστεύω πως εχεις κανει την αρχή .. \'\'αναγκη να σπουδάσεις, αναγκη να ξεφύγεις από το περιβάλλον σου)..το ξερεις ομως οτι η αλλαγή θα ειναι επιφανειακή ,αν δεν εχεις σκεφτεί πιο πριν ΑΚΡΙΒΩΣ απο τι θελεις να ξεφύγεις? το \'\'περιβάλλον\'\' ειναι γενική λεξη...
-σημειωση ,με αυτό δεν λέω οτι μοναδική λύση ειναι να πας σε ειδικό - αλλα να σκεφτεις πρωτα εσυ,μετα να τα ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ στον εαυτό σου.. και σιγουρα θα βρεις λύση.. γιατι ηδη το προσπαθείς !! -να κατι αισιοδοξο- :-)

[epsy]

ασχετο ,αλλα γιατι το ονομα σου το εχεις βαλει σε εισαγωγικα?
( Σε λενε ΄\'\'Γιωργο\'\') ??

[ζωζα]

γιωργο ολοι εδω μεσα νιωθουμε πολυ μονοι εγκλωβισμενοι στις κρισεις πανικου...ειπες πας για ποτο...εγω ξερεις ποσες φορες βγαινω με τον αρραβωνιαστικο μου και καθως νιωθω ζαλη δε προλαβαινουμε να καθισουμε..?λιπον μη νομιζεις οτι εισαι στη χειροτερη θεση που υπαρχει...καθενας μας ετσι θεωρει παντα τα προβληματα του...αλυτα και τα μεγαλυτερα ολων...μην παραιτησε απο τη ζωη..αξιζει να το παλεψουμε..να ανακαλυψουμε μικρο-χαρες μεσα στα τοσα που μας αγχωνουν.σκεψου και την μητερα σου..δωστης κουραγιο δυναμη θαρρος.καντην να ονειρευεται για σενα...ολα αυτα στα λεω εγω...απο τους πιο απαισιοδοξους και αγχωτικους ανθρωπους....