Ο ενας φοβος πανω στον αλλο..

[marios92]

Καλημερα σας,ηθελα και εγω να σας πω μερικα πραγματα..πριν 2 χρονια ειχα μια εμπειρια και νομιζα οτι απο τοτε ειχα κολλησει hiv..τοτε ειχα διαβασει τα συμπτωματα και ενιωθα οτι τα ειχα..περασαν δυο χρονια χαλαρα παντα ομως με τον φοβο οτι ισως πασχω..πριν κανενα μηνα ειχα αρρωστησει με πυρετο κτλ και μου ειχε μεινει καταλυπο ενας βηχας και μετα απο λιγες μερες ειχα και πονο στον θωρακα..εντωμεταξυ απο το αγχος μου μουειχαν φουντωσει τα σπυρακια στην πλατη και ενιωθα κουραση.αποφασισα να παω να κανω την εξεταση για τον hiv σε μια ιδιωτικη κλινικη τα αποτελεσματα της οποιας ηταν μια χαρα.απο κεινη την μερα ομως δεν εχω ησυχασει,βγαζω σπυρακια,εχω συχνα πιασιματα στους μυς,οταν μπαινω σε κλειστο χωρο νιωθω σαν να πνιγομαι.και συνεχεια μου περνανε ασχημες σκεψεις οχι μονο πανω σε αυτο γενικοτερα ειμαι απαισιοδοξος.εντωμεταξυ νιωθω απομονωμενος πιο πολυ απο την σχεση μου γιατι ηθελα να εχω εναν ανθρωπο να μου στεκεται παρα εκεινη δεν συγχωρει τιποτα και δεν μου δινει την σημασια που μου εδινε παλια.ακομη και τωρα αισθανομαι πιασμενα τα ποδια μου,πετυχαινω τον εαυτο μου να σφιγγω τα δοντια μου και συνεχεια ψαχνομαι με το σωμα μου και οτι εχω το ψαχνω,να βρω συμπτωματα..Συγγνωμη για το μεγαλο μηνυμα ηθελα σε καποιον να μιλησω,ποσο μαλλον σε ανθρωπους που με νιωθουν,αν και περιμενα καλυτερη αντιμετωπιση τουλαχιστον απο αυτους που πιστευω οτι νοιαζονται για μενα..

[Μητσάκος]

Καταρχας Μαριε,πρεπει να συνηδητοποιησεις οτι οολα αυτα τα συμπτωματα που αναφερεις ειναι λογο αγχους..Και εγω περναω μια φαση παρομοια με πολλες φοβιες και ετσι σαν εσενα εχω αρνητικες ή ακομα και παραλογες σκεψεις και πολλες φορες με πιανω να αναρωτιεμαι ''τι εχω/τι μου συμβαινει?'' ή να ψαχνομαι να βρω αν εχω κατι..Θα σου προτινα να σταματησεις να ψαχνεσε..γιατι οσο ψαχνεσαι για να βρεις αυτο το ''κατι'' που εχεις θα βρεις αλλα τοσα ''κατι'' που θα σου κολλησουν,θα σου δημιουργησουν παραπανω φοβιες,γενικα θα ταν κανουν χειροτερα..Αρα ΜΗΝ ψαχνεσε..στην αρχη βεβαια θα σου δημιουργησει αγχος,αλλα σιγα σιγα,οσο δεν του δινεις σημασια θα φυγει..Επισης πρεπει να αλλαξεις τροπο σκεψης,γινε λιγο πιο αισιοδοξος,σκεψου θετικα οταν ερχεται αυτη η σκεψη και προσπαθησε να ζεις τις στιγμες χωρις να στις χαλανε απλα καποιες σκεψεις..Α και κατι τελευταιο,οταν σου συμβαινει κατι,οτι και να ναι αυτο..παρτο ηρεμα και προσπαθησε να μην σκεφτεις το χειροτερο.