Συνεχής φόβος για Σκλήρυνση κατά Πλάκας - Απόγνωση

[ntinti]

μα φανηκε στης εξετασεις.... και την 2η φορα δεν φανηκε.... και μου ειπαν να γινει ξανα ελενχος........ ψυχοσωματικα δεν ειναι.... τα ειχα πριν ξεκινησω να περνω καθημερινα το xanax... αρα δεν νομιζω να ειναι απο το xanax... πιο πιθανο ειναι να ειναι μια αρχη της σκπ.... οπως και να εχει κουραστηκα δεν με ενδιαφερει οτι και να ειναι........ θα φανει......... δεν θελω να εχω ανχος γιατι μπορει να ειναι και οντως καποιο κρυφο ανχος τα παντα ειναι πιθανα......

Εύχομαι Άκη να είναι κάτι περαστικό και όχι σκλήρυνση!

[dchristof]

Frapedoumpas έχω όλα οσα περιγράφεις εδω κι ενα χρόνο. Ξεκίνησα με μυικη αδυναμία αριστερό χέρι και πόδι γιατί κι εγω όπως εσύ έχασα τη μητέρα μου το 2013 απο παρκινσονικο σύνδρομο (φλοιοβασικη εκφύλιση χειρότερο από παρκινσον). Στα καπάκια μετά από 1,5 χρόνο χανω το μπαμπά μου από εγκεφαλικό μετα από εγχείρηση καρδιάς (πέθανε μετα απο 1,5 χρόνο που ήτανε φυτο από τα εγκεφαλικα).

Οπότε το 2019 ξεκίνησαν τα νευρολογικα μου συμπτώματαμε τη μυικη αδυναμια και συσπάσεις μυών τρελές. Εννοείται ότι ετρεξα κατευθείαν σε νευρολόγο κι έκανα μαγνητικές εγκεφαλου και αυχένα, ηλεκτρομυογραφημα κλπ. Μου λέει δεν έχεις τίποτα, σωματοποιεις τα συμπτωματα της μητέρας σου και με στέλνει σε ψυχίατρο. Παίρνω αντικαταθλιπτικα και σε 1 μήνα εξαφανίζονται τα συμπτωματα.

Περνάνε 8 μήνες και τα κόβω και σε 2 μήνες πάνω μετα απο άγχος μου ξαναβγαινουν τα συμπτωματα μυϊκών ενοχλήσεων (μουδιασμένα, πονακια κλπ) συν τρέμουλο στα χέρια αλλά όταν κρατάω κάτι οχι στην ηρεμία και φυσικά συσπάσεις μυών. Ξαναπαω στο νευρολογο, ξανακάνω μαγνητικη αυχενα, κλινικη εξέταση, εξέταση για αυτοανοσα και ρευματολογικες όλα καλά. Παω σε ενδοκρινολογο τα κανω όλα μέχρι και εξειδικευμενες εξετάσεις για κορτιζολη και δεν βρίσκει τίποτα. Παω σε δεύτερη νευρολόγο μου λέει δεν έχεις τίποτα και το τρέμουλο πιστεύω οτι είναι λόγω αυξημένου μυϊκού τόνου λόγω του στρες.

Τωρα που σου γράφω εχω τρέμουλο, μούδιασμα στο αριστερό πόδι και πιάσιμο (εννοείται χωρίς να έχω κάνει γυμναστικη), με πονάει και το αριστερό χέρι κλπ. Στα γράφω ολα αυτα για να καταλάβεις ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ! Στα γράφω για να τα διαβάσω και να προσπαθήσω κι εγω να αποδεχτώ οτι είναι ψυχοσωματικά Γιατί ακόμη και τωρα δεν έχω πειστεί. Εγω αύριο ξαναπαω ψυχίατρο. Όπως μου είχε γράψει κάποιος εδω μέσα αυτό που έχουμε είναι διαταραχή μετατραυματικου στρες λογω της ασθένειας και θανάτου των γονιών μας. Έχεις κάνει ένα κάρο εξετάσεις όποτε πάρτο απόφαση οτι αλλού είναι το πρόβλημα. Σου λέω ότι μου λέει κι εμένα η Vasomp εδω μέσα

Άντε και να είμαστε ολοι καλά..

[akis1]

εμενα αρχισε η αδυναμια στο 1 χερι εδω και 2 μερες τωρα πολυ χειροτερα απο πρωτα....... μεσα σε 3 εβδομαδες το CRP εφτασε 210 σημερα πηρα εξετασης......... δεν εχω ανχος ρε γαμωτο...... περνω καθε μερα xanax........ φοβαμαι πολυ οτι κατι δεν παει καλα....... ξερω οτι κατι σοβαρο μου συμβενει.....γιατι ολοι η γιατροι μου λενε να παω να κανω οσφυονωτιαία παρακέντηση ...............

δεν υπαρχει ουτε 1 στης 1000 να κανω κατι τετιο και στο τελος να μου πουν μια χαρα εισαι δεν εχεις τπτ...!!!!

τωρα για το crp μου λενε οτι ειναι απο τον θυροιηδη που το εχω αφησει τοσα χρονια χωρις θεραπεια..... εχω χασιμοτο....

[dchristof]

Kανε την εξέταση ρε Άκη να πάρεις απαντήσεις επιτέλους. Δεν είναι και τόσο φοβερη, εγω είχα κάνει 2 χρόνων μωρό όταν ειμουν.

[ntinti]

εμενα αρχισε η αδυναμια στο 1 χερι εδω και 2 μερες τωρα πολυ χειροτερα απο πρωτα....... μεσα σε 3 εβδομαδες το CRP εφτασε 210 σημερα πηρα εξετασης......... δεν εχω ανχος ρε γαμωτο...... περνω καθε μερα xanax........ φοβαμαι πολυ οτι κατι δεν παει καλα....... ξερω οτι κατι σοβαρο μου συμβενει.....γιατι ολοι η γιατροι μου λενε να παω να κανω οσφυονωτιαία παρακέντηση ...............

δεν υπαρχει ουτε 1 στης 1000 να κανω κατι τετιο και στο τελος να μου πουν μια χαρα εισαι δεν εχεις τπτ...!!!!

τωρα για το crp μου λενε οτι ειναι απο τον θυροιηδη που το εχω αφησει τοσα χρονια χωρις θεραπεια..... εχω χασιμοτο....

Άκη Κάνε την εξέταση και βγάλτε τελείως από το μυαλό σου μετά ,όλα καλα θα πάνε θα δεις!

[Val10964]

Λοιπόν θα σου γράψω και τη δική μου ιστορία.. Τον Μάρτιο πέρασα μια τρομερά στρεσαριστική περίοδο που διήρκησε κανένα μήνα. Εκεί έχασα 5-6 κιλά καθώς ήμουν μόνιμα αγχωμένη-φοβισμένη και δεν μπορούσα να φάω.. Τον Μάιο ηρεμώ κάπως και τον Ιούνιο παρατηρώ τρομερή τριχόπτωση. Το παρατήρησα σχεδόν αμέσως γιατί από παιδί είχα υπερβολικά πολλά μαλλιά και δεν μ έπεφταν καθόλου. Ξεκινάει αυτό δεν δίνω σημασία για κανά μήνα, μου έλεγαν όλοι είναι η εποχή κτλ. Να σημειώσω ότι δεν μ πέφτουν μόνο μαλλια αλλά βλεφαρίδες και φρύδια, ωστόσο σε πολύ λιγότερο βαθμό. Έχω πάει σε 2 Δερματολόγους μου λένε ότι δεν βλέπουν κάτι ανησυχητικό. 2/8 ξεκινάω διατροφή και χάνω πολλά κιλά. Μέχρι σήμερα συνολικά 21. Παράλληλα με αυτό τον αγώνα να χάσω τα κιλά ξεκινάω εντατικά την οργάνωση του γάμου μου.. Τον Νοέμβριο ξεκίνησα να μη νιώθω καλά.. Μόνιμα κουρασμένη, ζαλισμένη χωρίς όρεξη για τίποτα... Αυτό διήρκησε κανα 2μηνο.. Βάζω 1 μέρα τακούνια και μου μουδιάζει 1 δαχτυλο ποδιού.. Ξαναβάζω και μου μουδιάζουν όλα τα δάχτυλα των ποδιών.. Το μούδιασμα συνεχίζει και ξαφνικά ξυπνάω μία μέρα και νίωθω μουδιασμένα τα χέρια μου.. Πάω το επόμενο πρωί νοσοκομείο με εξετάζει νευρολόγος.. Μου γράφει μαγνητική αυχένα και εγκέφαλου, βγαίνουν τα αποτελέσματα όλα καλά.. Τα πάω και σε νευρολόγο τα βλέπει, μου λέει ξεαγχώσου μην σκέφτεσαι τίποτα, όλα είναι καλά... Ωστόσο, συνεχίζουν τα μουδιάσματα σε άκρα και 2-3 φορές σε πρόσωπο... Εκεί που ηρεμούν τα συμπτώματα ξεκινάει και μουδιάζει το αριστερό μου πόδι από το γόνατο και κάτω... Δεν δίνω σημασία λέω θα είναι άγχος, ή από την απώλεια κιλών.. Μετά ξεκινάνε πολύ έντονοι πόνοι σε όλο μου το σωμα, σε κόκαλα και μυς.. 2 εβδομάδες μετά έντονος πόνος στο αριστερό μου πόδι σα να μην κυκλοφορεί το αίμα, σα να το σφίγγει κάτι... Τρομοκρατούμαι πάω σε αγγειοχειρούργο, μου λέει άγχος είναι.. Αφού περνάει και αυτό ξεκινάει το τρέμουλο στα χέρια... Κόβω τον καφέ δεν βλέπω βελτίωση και αποφασίζω να ξεκινήσω γυμναστήριο.. Από τις 03/02 που πήγα για πρώτη φορά μέχρι και σήμερα έχω μυικές συσπάσεις παντού, κυρίως στα άκρα... Και ενώ ξαπλώνω και όλη τη μέρα, άλλες φορές πιο έντονα άλλες πιο ήπια.. Αυτό είναι το σύμπτωμα που με ταλαιπωρεί το τελευταίο διάστημα.. Έχω απηυδήσει πραγματικά.. Ολοι με κοιτάνε σαν τρελή δεν μπορώ να το συζητήσω με κανένα γιατί όλοι μου λένε ότι είμαι στην καλυτερη φάση της ζωής μου που παντρεύομαι κτλ και δεν θα έπρεπε να τα λέω αυτά... Τι να τους απαντήσω?? Εγώ αντιμετωπίζω συνέχεια άλλα συμπτώματα και τα μαλλιά μου που έχουν μείνει μισά..

Σ. 28 ετών.

[dchristof]

Λοιπόν θα σου γράψω και τη δική μου ιστορία.. Τον Μάρτιο πέρασα μια τρομερά στρεσαριστική περίοδο που διήρκησε κανένα μήνα. Εκεί έχασα 5-6 κιλά καθώς ήμουν μόνιμα αγχωμένη-φοβισμένη και δεν μπορούσα να φάω.. Τον Μάιο ηρεμώ κάπως και τον Ιούνιο παρατηρώ τρομερή τριχόπτωση. Το παρατήρησα σχεδόν αμέσως γιατί από παιδί είχα υπερβολικά πολλά μαλλιά και δεν μ έπεφταν καθόλου. Ξεκινάει αυτό δεν δίνω σημασία για κανά μήνα, μου έλεγαν όλοι είναι η εποχή κτλ. Να σημειώσω ότι δεν μ πέφτουν μόνο μαλλια αλλά βλεφαρίδες και φρύδια, ωστόσο σε πολύ λιγότερο βαθμό. Έχω πάει σε 2 Δερματολόγους μου λένε ότι δεν βλέπουν κάτι ανησυχητικό. 2/8 ξεκινάω διατροφή και χάνω πολλά κιλά. Μέχρι σήμερα συνολικά 21. Παράλληλα με αυτό τον αγώνα να χάσω τα κιλά ξεκινάω εντατικά την οργάνωση του γάμου μου.. Τον Νοέμβριο ξεκίνησα να μη νιώθω καλά.. Μόνιμα κουρασμένη, ζαλισμένη χωρίς όρεξη για τίποτα... Αυτό διήρκησε κανα 2μηνο.. Βάζω 1 μέρα τακούνια και μου μουδιάζει 1 δαχτυλο ποδιού.. Ξαναβάζω και μου μουδιάζουν όλα τα δάχτυλα των ποδιών.. Το μούδιασμα συνεχίζει και ξαφνικά ξυπνάω μία μέρα και νίωθω μουδιασμένα τα χέρια μου.. Πάω το επόμενο πρωί νοσοκομείο με εξετάζει νευρολόγος.. Μου γράφει μαγνητική αυχένα και εγκέφαλου, βγαίνουν τα αποτελέσματα όλα καλά.. Τα πάω και σε νευρολόγο τα βλέπει, μου λέει ξεαγχώσου μην σκέφτεσαι τίποτα, όλα είναι καλά... Ωστόσο, συνεχίζουν τα μουδιάσματα σε άκρα και 2-3 φορές σε πρόσωπο... Εκεί που ηρεμούν τα συμπτώματα ξεκινάει και μουδιάζει το αριστερό μου πόδι από το γόνατο και κάτω... Δεν δίνω σημασία λέω θα είναι άγχος, ή από την απώλεια κιλών.. Μετά ξεκινάνε πολύ έντονοι πόνοι σε όλο μου το σωμα, σε κόκαλα και μυς.. 2 εβδομάδες μετά έντονος πόνος στο αριστερό μου πόδι σα να μην κυκλοφορεί το αίμα, σα να το σφίγγει κάτι... Τρομοκρατούμαι πάω σε αγγειοχειρούργο, μου λέει άγχος είναι.. Αφού περνάει και αυτό ξεκινάει το τρέμουλο στα χέρια... Κόβω τον καφέ δεν βλέπω βελτίωση και αποφασίζω να ξεκινήσω γυμναστήριο.. Από τις 03/02 που πήγα για πρώτη φορά μέχρι και σήμερα έχω μυικές συσπάσεις παντού, κυρίως στα άκρα... Και ενώ ξαπλώνω και όλη τη μέρα, άλλες φορές πιο έντονα άλλες πιο ήπια.. Αυτό είναι το σύμπτωμα που με ταλαιπωρεί το τελευταίο διάστημα.. Έχω απηυδήσει πραγματικά.. Ολοι με κοιτάνε σαν τρελή δεν μπορώ να το συζητήσω με κανένα γιατί όλοι μου λένε ότι είμαι στην καλυτερη φάση της ζωής μου που παντρεύομαι κτλ και δεν θα έπρεπε να τα λέω αυτά... Τι να τους απαντήσω?? Εγώ αντιμετωπίζω συνέχεια άλλα συμπτώματα και τα μαλλιά μου που έχουν μείνει μισά..

Σ. 28 ετών.

Σε ψυχίατρο πήγες? Γιατί αν έκανες όλες τις εξετάσεις και βγήκαν καλές όπως καταλαβαίνεις έχεις καλωσορίσει τα ψυχοσωματικά. Καλά για το τρέμουλο άστο.. έχω 3-4 μήνες που το έχω άλλοτε πολύ ήπιο και άλλοτε ιδιαίτερο έντονο και έχω λαλήσει. Η αριστερή μου γάμπα μουδιάζει συνεχώς και γενικά το αριστερό πόδι το νοιώθω σα πιασμένο και ευαίσθητο, κούραση και υπερένταση συγχρόνως.. Μυϊκές συσπάσεις έχω συνέχεια αλλά τις είχα και πέρυσι και μου φύγανε με αντικαταθλιπτικά που πήρα. Το θέμα μου είναι τώρα αν θα ξαναπάρω αντικαταθλιπτικά γιατί δεν την παλεύω άλλο με όλα αυτά τα συμπτώματα.

[akis1]

Άκη Κάνε την εξέταση και βγάλτε τελείως από το μυαλό σου μετά ,όλα καλα θα πάνε θα δεις!

το εβγαλα ηδη απο το μυαλο μου....... δεν υπαρχει περιπτωση να παω αυτη την στιγμη νοσοκομειο..... και γενικα δεν θα παω να κανω κατι τετοιο για να σιγουρευτο αν εχω κατι.... σιγουρα κατι εχω...... αλλα προφανως θα ειναι εντονο ανχος......

καλα ειμαι τωρα...!!

[Panthiraki]

Το αγχος τα κανει ολα ειτε το πιστευεις ειτε οχι. Δεν γινεται να βγαζεις τρελους 3 γιατρους και αλλους ποσσους εχεις παει τοσσα χρονια :P και ασε τους γιατρους , το θεμα ε4ιναι οτι οι εξετασεις το δειχνουν καθαρα! και εγω ετσι ημουν ειδικα πιο παλια , και μολις εκανα εξεταση αμεσως ηρεμουσα για για να 2χρονο, και παλι τα ιδια ....

[dchristof]

το εβγαλα ηδη απο το μυαλο μου....... δεν υπαρχει περιπτωση να παω αυτη την στιγμη νοσοκομειο..... και γενικα δεν θα παω να κανω κατι τετοιο για να σιγουρευτο αν εχω κατι.... σιγουρα κατι εχω...... αλλα προφανως θα ειναι εντονο ανχος......

καλα ειμαι τωρα...!!

Άκη πως είσαι σήμερα? Εμένα με ξαναέπιασαν οι δεσμιδώσεις παρόλο που παίρνω αγωγή..

[ΜΑΝΟΣ 14]

Καλησπερα...ριξτε μια ματια στο φορουμ ΑboutBfs.com...υπαρχουν χιλιαδες ανθρωποι σαν και μας με τα ιδια συμπτωματα...τα παιδια αυτα το εχουν ψαξει το θεμα πολυ ,εμενα αυτο το σαιτ με ηρεμησε πολυ.2 χρονια δεσμιδωσεις,μυοκλονιες ,μουδιασματα και γω...

[dchristof]

Καλησπερα...ριξτε μια ματια στο φορουμ ΑboutBfs.com...υπαρχουν χιλιαδες ανθρωποι σαν και μας με τα ιδια συμπτωματα...τα παιδια αυτα το εχουν ψαξει το θεμα πολυ ,εμενα αυτο το σαιτ με ηρεμησε πολυ.2 χρονια δεσμιδωσεις,μυοκλονιες ,μουδιασματα και γω...

Το είχα δει παλιότερα. Κι εγώ ηρεμώ όταν διαβάζω τέτοια..

[tzimani]

Θα μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου γιατί πιστεύω πως το άγχος μπορεί όλα να τα δημιουργήσει. Κατ' αρχήν δυστυχώς πολλοί έχουμε φοβία με τις ανίατες παθήσεις. Τουλάχιστον εγώ μικρός έπιανα εξόγκωμα? = καρκίνος με τη μία. χαχα.

Επειδή στο λύκειο ασχολούμουν πολύ με την κιθάρα μου είχε καρφωθεί στο μυαλό ότι η πολλή ενασχόληση προκαλεί νευρολογικές παθήσεις. Σαν να μην έφτανε αυτό, δύο από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες πάσχουν και οι δύο από ΣΚΠ. Ο ένας είναι παράλυτος αλλά ο άλλος παίζει ακόμα κανονικότατα. Για ένα μήνα ήμουν σίγουρος ότι το είχα πάθει κι εγώ. Αλλά σίγουρος όμως! Μιλάμε δεν έτρωγα, δεν μιλούσα, δεν είχα λίμπιντο, μηδέν, ούτε στύσεις (τουλάχιστον όσο ήμουν ξυπνητός.) Λέω να το το σύμπτωμα. Απώλεια στύσης (17 χρονών). Μετά νόμιζα ότι τρέμουν τα χέρια μου. Κιθάρα για έναν μήνα δεν ακούμπησα. Ήταν λες και δεν μπορούσα να παίξω ούτε τα εύκολα που έπαιζα όταν ήμουν αρχάριος στο όργανο. Ένιωθα τα νεύρα των χεριών μου να πονάνε με έναν περίεργο τρόπο. Σαν να έχω φαγούρα στα νεύρα. Ή στους μύες. Δεν μπορούσα να διακρίνω τι από όλα έδινε το σύμπτωμα απλά γιατί ήμουν τρελαμένος εκτός ορίων. Στο περπάτημα επίσης νόμιζα ότι παραπατούσα. Στην ομιλία νόμιζα ότι τραύλιζα. κτλ κτλ κτλ... Δεν λέω ότι έχουμε τα ίδια συμπτώματα και δεν είμαι γιατρός να διαγνώσω κάτι αλλά είναι λίγο αστείο που το περνάνε/περάσανε κι άλλοι.

Περιττό να πω πως δεν είχα τίποτα απολύτως μετά το πέρας του μήνα. Λες και τελικά ο εγκέφαλός μου αποφάσισε να συνεργαστεί με εμένα και σταμάτησαν από μόνες τους οι τρελές σκέψεις.

Πλέον μετά από 19 χρόνια είμαι βέβαιος πως ήταν 100% ψυχολογικό. Ίσως με πιο κριτική ματιά πλέον και με περισσότερη ωριμότητα μπορώ να υποθέσω τι με βασάνιζε αλλά για έναν μήνα είχα παρόμοιο τρόπο σκέψης. Το άγχος και ίσως και η κατάθλιψη με έκανε να νομίζω ότι παραπατάω, να νομίζω ότι τραυλίζω την ίδια στιγμή που ήμουν απόλυτα υγιής. ΟΚ απόλυτα υγιή δεν με έλεγες γιατί ψυχολογικά ήμουν ράκος με μεγάλη πιθανότητα εφηβικής κατάθλιψης αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ. Στην τελική η κατάθλιψη από όσο έχω καταλάβει είναι όχι μόνο ψυχολογική πάθηση αλλά και σωματική όπως π.χ. η ιλαρά. Στο μυαλό μου ψυχή και σώμα είναι αλληλένδετα. Το ψυχή εντός εισαγωγικών.

Ναι νομίζω πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτό που βιώνεις να είναι στο μυαλό σου. Δεν είμαι γιατρός αλλά εγώ αυτή την εμπειρία έχω. Ακόμα δεν είμαι 100% καλά. Βίωσα κάποια πράγματα που έκαναν τη γιατρό μου να μου χορηγήσει αντικαταθλιπτικά μαζί με αντιψυχωσικά. Μπορώ να πω πως πλέον μετά από ενάμιση χρόνο βλέπω πολύ πιο καθαρά τα πράγματα από ότι πρόπερσυ που έπαθα γερό ψυχωτικό επεισόδιο στο εξωτερικό. Και το αναφέρω αυτό γιατί ίσως αυτό να μου είχε συμβεί τότε στην εφηβεία.

Βλέπω και πολλά ποστς ρε παιδί μου για αυτή τη φοβία. Ίσως και μόνο το όνομα αυτής της πάθησης να προκαλεί ανησυχία στον κόσμο τι να πω. Σίγουρα το να νομίζει κάποιος πως θα μείνει παράλυτος τον γεμίζει με τρόμο αλλά χρειάζεται να επέμβει η λογική και να σώσει την κατάσταση. Πρέπει να μπορεί ο καθένας μας αντικειμενικά να κρίνει και σε ήρεμη κατάσταση. Εγώ πλέον αποφεύγω να κάνω εκτιμήσεις και να παίρνω αποφάσεις όντας πανικόβλητος, θυμωμένος ή αγχωμένος.