Τι να κάνω?

[flavor]

Καλησπέρα, πριν 4 χρονια ξεκίνησα παρέα με μια κοπέλα που δουλεύαμε μαζί. Ήταν η βασική μου παρέα κάναμε τα πάντα μαζί ταξίδια βόλτες και όλα. Είμασταν σαν αδέρφια. Ήξερε τα προσωπικά μου και εγώ τα δικά της.Πέρυσι τον Αύγουστο είχαμε μαλώσει και επειδή δεν θα ξανά μιλούσαμε μου είπε το μεγάλο της μυστικό. Ότι αρκετό καιρό πριν είχε ξεκινήσει να με βλέπει διαφορετικά αλλά δεν μου το έλεγε για να μην χαλάσουμε την φιλία μας. Λίγο καιρό πριν είχε κάνει κάτι με ένα συνάδελφο της που δουλεύαμε και οι 3 στο ίδιο μαγαζί. Τα έφτιαξα μαζί της και είμασταν μια κρύο μια ζεστή. Έφυγε από την δουλειά για να πάει σε διαφορετικό μαγαζί σε καλύτερη θέση είμασταν καλά μετά και ξαφνικά ήθελε να γυρίσει πάλι στο ίδιο μαγαζί... Εγώ είχα πρόβλημα επειδή ήταν αυτός. Δεν το άντεχα με τίποτα να είναι με πρώην στο ίδιο μαγαζί. Μαλώσαμε χωρίσαμε μετά τα Χριστούγεννα και μέχρι το Πάσχα δεν είχαμε επαφές...Το πασχα ξανά γύρισε στο μαγαζί και με ξανά πλησίασε. Ξανά βγαίναμε κάναμε τα πάντα και μια μέρα μου λέει δεν μπορώ να το συνεχίσω γιατί θα γίνουν πάλι τα ίδια και θα μαλώνουμε. Με "χωρίζει" και μετά από 4 μέρες ξανά κάνει κάτι με αυτόν...Μέτα από μια εβδομάδα έρχεται παρακαλωντας ότι με θέλει μόνο εμένα και και και... τρελάθηκα γιατί έκανε τον μεγαλύτερο μου φόβο. Αυτό που φοβόμουν. Έκανε κάτι με αυτόν...Ξανά είμαι μαζί της σαν να της έδωσα ευκαιρία. Δεν είμαι καθόλου καλά με αυτό. Που τον βλέπει κάθε μέρα... Της λέω αν θέλει εμένα τότε να πάει για δουλειά αλλού. Λέει θα πάω αλλά φοβάμαι τώρα λόγο κορονοιου μην πάει αλλού και κλείσει το μαγαζί γιατί εκεί που είμαστε τώρα είναι καλά...Εχουμε πει ότι χωρίζουμε ποσες φορες και μετα από 1 μήνα δεν την παλεύουμε χωρια...Αυτή την φορά προσπαθεί πολύ και κάνει τα πάντα αλλά δεν με πείθει επειδή έχω στο μυαλό μου όλα αυτά που εχουν γινει...τι πρέπει να κάνω ρε παιδιά? Δεν το αντέχω να τον βλέπει κάθε μέρα...

EDIT: Για να καταλαβετε την θεση μου και πως την βλεπω, δεν ειχα ποτε στην ζωη μου τατοο, και εχω κανει 3 το ενα μαλιστα μεγαλο...Ολα συμβολικα και το καθενα το εκανα καθε φορα που χωριζα. Οχι δεν ειμαι τρελος χαχα οτι και να γινει δεν εχω προβλημα με αυτα γιατι μου θυμηζουν ωραιες στιγμες της ζωης μου που εχω περασει.

[homebod]

Πρέπει να δεχτείς ότι της αρέσει... και της προσφέρει κάτι που εσύ δεν μπορείς ή δεν θέλεις.

Αλλά αγαπάει και εσένα πολύ δυνατά! Νομίζω εσύ είσαι σαν άντρας της και ο άλλος ερωμένος.

Κοίτα, πρέπει να ζήσεις με αυτή την κατάσταση για λίγο καιρό. Κάνε υπομονή, μπορεί σύντομα όλα να φτιάξουνε!

[Sonia]

Πριν σου κάνει εξομολόγηση, εσύ πως την έβλεπες, δεν μας είπες; Σαν αδέρφια χλωμό να είσασταν, αλλά ξέρεις, αν 4 χρόνια κάθεται ο ένας και λέει τα γκομενικά του στον άλλο με το νι και με το σίγμα, του μιλάει σαν να είναι κολλητός, διαμορφώνονται κάποια μοτίβα επικοινωνίας και ξαφνικά κάνετε σχέση μεταξύ σας, είναι δύσκολο να δουλέψει. Τον έχεις απομυθοποιήσει τον άλλον, χάνεται η μαγεία της ανακάλυψης, και ένας τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς που έχεις με τα φιλαράκια σου δεν πάει να πει ότι θα δουλέψει με τον σύντροφό σου. Εδώ φαίνεται ας πούμε ότι από την αρχή δεν της είχες εμπιστοσύνη της κοπέλας και όπως αποδείχτηκε δίκαια, γιατί δεν ξέρει τι θέλει και τι αισθάνεται. Πιθανόν έχει μπερδέψει μία οικειότητα που έχει μαζί σου με τον έρωτα και σε βλέπει σαν σιγουράκι αφού ακόμα δεν το έχετε διαλύσει για τα καλά, αλλά να σε αγαπάει δυνατά σαν σύντροφο εγώ δεν το βλέπω. Παράλληλα εσύ δεν έχω καταλάβει γιατί μπήκες σε αυτή τη σχέση; Αν έρθει και σου πει η κάθε άσχετη ότι έχει αισθήματα για εσένα τα φιάχνεις μαζί της; Αν πάλι στα 4 χρόνια την γούσταρες την κοπέλα γιατί τόσο καιρό δεν έκανες κίνηση και γιατί άφησες να εξελιχθεί στο υποτίθεται φιλικό όλο αυτό; Τι αισθάνεσαι πραγματικά, το έχεις καταλάβει; Μήπως μιλάει ο εγωισμός και επιμένεις να το παλεύεις;
Εγώ δεν βλέπω πολύ μέλλον σε όλο αυτό. Το πήγατε λάθος από την αρχή. Τσάμπα ταλαιπωριέσαι.

[flavor]

Μέχρι την μέρα που μου το είπε πραγματικά δεν με έψηνε καθόλου, πραγματικά την είχα σαν αδερφή μου...μετά μου γύρισε στο κεφάλι και τώρα είμαστε σε φάση που κανένας δεν μπορεί να φανταστεί την ζωή του χωρίς τον άλλον. Το προσπαθήσαμε αρκετές φορές πάντα όμως ένας ξανά γυρνάει. Επίσης της είχα πει αν το έκανα εγώ αυτό τι θα έκανε. Και μου έχει πει ότι ούτε θα μου ξανά μιλούσε...Ποτέ δίνουμε ευκαιρία σε κάποιον και πότε το αφήνουμε? Ξέρω ότι δεν έχει γενική απάντηση αυτό που ρωτάω φυσικά...

[george1520]

Οι απαντήσεις που παίρνεις εδώ είναι με βάση την λογική και είναι απαντήσεις που ήδη ξέρεις.. Απλά όταν είσαι μέσα στα πράγματα δεν λειτουργείς μόνο με την λογική.
Ευκαιρίες σε ένα άνθρωπο μπορεί κάποιος να δώσει πολλές, επιλογή του είναι. Το θέμα είναι πόσο αντέχει και ποια είναι τα όρια του. Εγώ εδώ πάντως είδα πως ο ένας δεν σέβεται τα όρια του άλλου και αυτός ο ένας μπορεί σίγουρα χωρίς τον άλλον.

[el.gre]

Πολλά λάθη απ την αρχή. Είναι όλο λάθος. Κάτι τέτοιες σχέσεις κάνετε κι όταν φτάνετε 30 δεν μπορείτε ν αγαπησετε πια

[flavor]

Έκανα σήμερα άλλη μια φορά συζήτηση για το ίδιο θέμα και σκοτωθηκαμε ότι λέω τα ίδια και τα ίδια...και να μην την ξανά ενοχλήσω ποτέ. Και τώρα έχω τύψεις

[marakipapad]

Η άποψη μου είναι οτι εφόσον εχεις θίξει το θέμα αρκετές φορες (οτι σε ενοχλει, οτι δεν αντέχεις και λογικό δηλαδή και της ζήτησες να αλλάξει δουλειά και αυτή δέχτηκε αλλα το καθυστερεί λόγω της κατάστασης του κοροναιου κλπ) άστην πλέον να δείξει τι θέλει κ αυτή από εσένα...γιατι αν η κοπέλα θέλει να κάνει κάτι με τον άλλον θα κάνει όπως και να έχει..με το να πιέζεις καταστάσεις εφόσον δεν είναι και η καταλληλότερη περίοδος θα φέρεις στη σχέση σας τα αντίθετα αποτελέσματα και ίσως η στάση σου και η όλη "γκρίνια" την οδηγήσει στο να κάνει κάτι μαζί του..στο κάτω κάτω πρέπει να σου δείξει και η ίδια οτι είναι μαζί σου, οτι θέλει ΜΟΝΟ εσένα και πιστεψε με είναι καλύτερο να νιώθεις οτι μενει πίστη από επιλογή και οχι επειδή την πίεσες εσυ να φύγει. Απόλαυσε τη σχέση σας και μετα από όλη αυτή την κατάσταση του κοροναιου μπορείς να επιμείνεις στο θέμα της αλλαγής δουλειάς.