Προσωρινός χωρισμός;

[Sofissa]

Χαιρετώ!
Είμαι νέα στο φόρουμ, διάβασα λίγες από τις ιστορίες σας και είπα να παραθέσω και τη δική μου μήπως μπορέσετε να μου δωσετε καμία συμβουλή. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Είχα σχέση με ένα παιδί περίπου δύο χρόνια τώρα, η οποία όμως λόγω του ότι ήταν από απόσταση, καθώς μενουμε σε διαφορετικές πόλεις και δεν είχαμε τη πολυτέλεια να βρισκόμαστε συχνά. Όλα όμως ήταν τέλεια, η επικοινωνία ήταν συνεχής και οι συναντήσεις όταν γινόντουσαν ακόμα πιο όμορφες. Κάναμε σχέδια για το μέλλον και πότε ξανά κανείς δε με είχε κάνει να νιώσω έτσι, με βοηθούσε στα πάντα, με στήριζε και μου έδειχνε ότι με αγαπούσε πολύ, και φυσικά και γω το ίδιο. Ήταν η πρώτη φορά, στα 26 μου πλέον, που βρήκα έναν άνθρωπο να φαντάζομαι μέλλον μαζί του μετά από αρκετές αποτυχημένες σχέσεις. Πριν ένα μήνα όμως, όλα άλλαξαν μετά από κάποια λάθη και από τις δύο πλευρές και διαρκείς τσακωμούς και ανησυχίες για κάποιο χρονικό διάστημα, ώσπου μου είπε ότι θα ήταν καλύτερο να το αφήσουμε για τώρα και ότι θέλει το χρόνο του να ηρεμήσει από όλο αυτό. Ξέρω πως γενικά στη ζωή του έχει αρκετές δυσκολίες και προβλήματα κυρίως οικογενειακά όμως πάντα ήμουν εκεί όταν το χρειαζόταν. Τις πρώτες μέρες ενώ είχαμε πει να μείνουμε χωριά μου έστελνε αρκετά συχνά για να δει απλά πως είμαι και για να μάθει τα νέα μου, γιατί μου είχε πει ότι είναι πολύ σημαντικό για εκείνον να είμαι καλά. Από την αρχή που τελειώσαμε με διαβεβαίωνε πως αυτό είναι προσωρινό κι πως τα όνειρα που έχουμε κάνει θα πραγματοποιηθούν απλά τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Όσο περνούσαν οι μέρες εγώ ήμουν πιο χάλια ψυχολογικά, ώσπου κάποια στιγμή του το έδειξα και μου είπε ότι γενικά είναι πολύ πιεσμένος και πως πιστεύει πως η σχέση μας δε θα πετύχει αυτή τη στιγμή αν τη ξαναπροσπαθησουμε. Μου ζήτησε να κάνω τη ζωή μου κι να είμαι καλά και να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν και πως κάποια στιγμή θα είμαστε σίγουρα μαζί. Η αλήθεια είναι πως το έχω πιστέψει γιατί ποτέ δε μου είχε δώσει δικαίωμα και γενικά ήταν πολύ καλός μαζί μου σε όλη τη διάρκεια της σχέσης αλλά δε ξέρω πια τι να κάνω; Από τη μια θέλω να προχωρήσω και όπου βγει, από την άλλη και μόνο οι ελπίδες που μου έχει δώσει με βασανίζουν και δε με αφήνουν να ηρεμήσω, μαζί με τα αναπάντητα γιατί τον έκαναν να απομακρυνθεί. Πάντα έχω τον φόβο μέσα μου, όπως οι περισσότεροι, πως αν τον αφήσω θα τον χάσω για πάντα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθώ να σεβαστώ την απόφαση του και να μην τον ενοχλω, παρόλο που εκείνος ενώ μου ζήτησε να μη μιλάμε όταν περάσουν λίγες μέρες μου στέλνει μηνυμα. Έχω κάνει το λαθος στο παρελθόν σε άλλη σχέση, έπειτα από χωρισμό να προσπαθήσω πολύ για την επανασύνδεση, με μόνο αποτέλεσμα φυσικά να τρώω τα μούτρα μου και να πληγώνομαι, οπότε δε θέλω να το επαναλάβω. Τι να κάνω; Με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο

[george1520]

Καλημέρα. Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον αν άκουγες την ιστορία σου;
Αυτό το "κάποτε θα είμαστε μαζι..." πόσο μπορεί να στέκει ή πόσο δίκιο ειναι να το λες στον χωρισμό; Οταν θες να χωρίσεις, χωρίζεις..
Στην ουσία θέλει να αφήσει ένα περιθώριο για να επιστρέψει αν αλλάξει γνώμη.. Στέλνει μηνύματα για να ελέγξει ότι είσαι εκεί και ταυτόχρονα θέλει να σου δείξει οτι σε σκέφτεται και με αυτό τον τρόπο ταιζει την ελπίδα που έχεις για να τα ξαναβρειτε..
Το θέμα είναι αν σε βοηθάει αυτό που κάνει.. Από την μια σου λέει προχώρα και ταυτόχρονα σε τραβάει πίσω για να σε ελέγχει..
Δες τα πράγματα ως τρίτος, τι θα έλεγες; Όλοι έχουμε την απάντηση, απλά εμπλέκεται το συναίσθημα και εκεί είναι που γίνεται το μπέρδεμα.

[Sofissa]

Καλημέρα και σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Νομίζω πως έχεις δίκιο, όπως λες όλοι έχουμε την απάντηση αλλά το συναίσθημα πάντα μας μπερδεύει και δε βλέπουμε καθαρά, όσες φορές έχω πει πως αν ξαναβρεθώ σε τέτοια κατάσταση δε θα κάνω αυτό και αυτό, πάντα καταλήγει αλλιώς στο τέλος

[george1520]

Καλημέρα και σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Νομίζω πως έχεις δίκιο, όπως λες όλοι έχουμε την απάντηση αλλά το συναίσθημα πάντα μας μπερδεύει και δε βλέπουμε καθαρά, όσες φορές έχω πει πως αν ξαναβρεθώ σε τέτοια κατάσταση δε θα κάνω αυτό και αυτό, πάντα καταλήγει αλλιώς στο τέλος

Κρατάει επικοινωνία γιατί είναι ο τρόπος του για να πάει στο επόμενο στάδιο (να ξεκοψει).. Είτε θες να τα ξαναβρείτε, είτε θες να χωρίσετε οριστικά το καλύτερο που έχεις να κάνεις και για τις δύο περιπτώσεις είναι να σταματησεις την επικοινωνία. Τώρα αν κάποια στιγμή θα είστε μαζί, δεν μπορεί να το γνωρίζει κάποιος. Αυτό που θα ήταν καλό να σε απασχολεί είναι το τώρα..
Και το τώρα είναι η επιλογή του να είστε χώρια.. Μην μένεις στάσιμη επειδή ελπίζεις..

[Meditation]

Ας χωρίσουμε αλλα κάποια στιγμή ίσως να είμαστε μαζί. Πόσο φλου μπορεί να ακούγεται αυτό;
Μερικοί άνθρωποι έχουν την ανασφάλεια και το φόβο για το μέλλον μέσα τους. Δεν αντέχουν να πάρουν την ευθύνη ενός χωρισμού γιατί φοβούνται μήπως δεν ξαναβρούν άλλη σχέση,μήπως χάσουν οριστικά το σιγουρακι τους και δεν μπορέσουν να το αντικαταστησουν. Και για αυτό παίρνουν μεν την ντεμί-αποφαση να χωρίσουν αλλα κρατάνε και μια πισινή αν χρειαστεί να γυρίσουν ξανά. Ακόμα και αν έχεις ελπίδες αυτός να μετανιώσει,ποτέ τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Αν ραγίσει το γυαλί πιστεύω δύσκολα ξανά κολλάει. Μετά από κάθε χωρισμό είναι καλύτερο για σένα να κλείνεις τη πόρτα πίσω σου οριστικά. Θα το κάνει πιο εύκολο να το ξεπεράσεις. Χωρίς να βασανίζεσαι με ενδεχόμενα πισωγυρίσματα και να ταλαιπωρεις τον εαυτό σου.

[Marilou]

Χαιρετώ!
Είμαι νέα στο φόρουμ, διάβασα λίγες από τις ιστορίες σας και είπα να παραθέσω και τη δική μου μήπως μπορέσετε να μου δωσετε καμία συμβουλή. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Είχα σχέση με ένα παιδί περίπου δύο χρόνια τώρα, η οποία όμως λόγω του ότι ήταν από απόσταση, καθώς μενουμε σε διαφορετικές πόλεις και δεν είχαμε τη πολυτέλεια να βρισκόμαστε συχνά. Όλα όμως ήταν τέλεια, η επικοινωνία ήταν συνεχής και οι συναντήσεις όταν γινόντουσαν ακόμα πιο όμορφες. Κάναμε σχέδια για το μέλλον και πότε ξανά κανείς δε με είχε κάνει να νιώσω έτσι, με βοηθούσε στα πάντα, με στήριζε και μου έδειχνε ότι με αγαπούσε πολύ, και φυσικά και γω το ίδιο. Ήταν η πρώτη φορά, στα 26 μου πλέον, που βρήκα έναν άνθρωπο να φαντάζομαι μέλλον μαζί του μετά από αρκετές αποτυχημένες σχέσεις. Πριν ένα μήνα όμως, όλα άλλαξαν μετά από κάποια λάθη και από τις δύο πλευρές και διαρκείς τσακωμούς και ανησυχίες για κάποιο χρονικό διάστημα, ώσπου μου είπε ότι θα ήταν καλύτερο να το αφήσουμε για τώρα και ότι θέλει το χρόνο του να ηρεμήσει από όλο αυτό. Ξέρω πως γενικά στη ζωή του έχει αρκετές δυσκολίες και προβλήματα κυρίως οικογενειακά όμως πάντα ήμουν εκεί όταν το χρειαζόταν. Τις πρώτες μέρες ενώ είχαμε πει να μείνουμε χωριά μου έστελνε αρκετά συχνά για να δει απλά πως είμαι και για να μάθει τα νέα μου, γιατί μου είχε πει ότι είναι πολύ σημαντικό για εκείνον να είμαι καλά. Από την αρχή που τελειώσαμε με διαβεβαίωνε πως αυτό είναι προσωρινό κι πως τα όνειρα που έχουμε κάνει θα πραγματοποιηθούν απλά τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Όσο περνούσαν οι μέρες εγώ ήμουν πιο χάλια ψυχολογικά, ώσπου κάποια στιγμή του το έδειξα και μου είπε ότι γενικά είναι πολύ πιεσμένος και πως πιστεύει πως η σχέση μας δε θα πετύχει αυτή τη στιγμή αν τη ξαναπροσπαθησουμε. Μου ζήτησε να κάνω τη ζωή μου κι να είμαι καλά και να αφήσω τα πράγματα να κυλήσουν και πως κάποια στιγμή θα είμαστε σίγουρα μαζί. Η αλήθεια είναι πως το έχω πιστέψει γιατί ποτέ δε μου είχε δώσει δικαίωμα και γενικά ήταν πολύ καλός μαζί μου σε όλη τη διάρκεια της σχέσης αλλά δε ξέρω πια τι να κάνω; Από τη μια θέλω να προχωρήσω και όπου βγει, από την άλλη και μόνο οι ελπίδες που μου έχει δώσει με βασανίζουν και δε με αφήνουν να ηρεμήσω, μαζί με τα αναπάντητα γιατί τον έκαναν να απομακρυνθεί. Πάντα έχω τον φόβο μέσα μου, όπως οι περισσότεροι, πως αν τον αφήσω θα τον χάσω για πάντα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθώ να σεβαστώ την απόφαση του και να μην τον ενοχλω, παρόλο που εκείνος ενώ μου ζήτησε να μη μιλάμε όταν περάσουν λίγες μέρες μου στέλνει μηνυμα. Έχω κάνει το λαθος στο παρελθόν σε άλλη σχέση, έπειτα από χωρισμό να προσπαθήσω πολύ για την επανασύνδεση, με μόνο αποτέλεσμα φυσικά να τρώω τα μούτρα μου και να πληγώνομαι, οπότε δε θέλω να το επαναλάβω. Τι να κάνω; Με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο

Καλημερα!

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό ένας άνθρωπος να ζητάει από τον σύντροφο του (πρώην -νυν)να προχωρήσει την ζωή του και συνάμα να λεει με σιγουριά οτι κάποια στιγμή θα είναι μαζί. Είναι δυο πράγματα τελειως αντιφατικά. Πως μπορεί ενας άνθρωπος που έχει τόσα συναισθήματα να διαγράψει κάτι όμορφο κια να πάει παρακάτω όταν η ελπίδα της επανασυνδεσεις τροφοδοτειεται συνεχεια ειτε με λογια ειτε με πραξεις?

Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να κάτσεις να σκεφτείς αν αξίζει ο συγκεκριμενος αυτή την προσμονή. Αν όλα αυτά που αισθάνεσαι μπορούν να αντέξουν σε μια τέτοια κατάσταση ή μπορούν σε βάθος χρόνου να ξεπεραστούν και να προχωρήσεις παρακάτω..
Έχει να κάνει καθαρά με το τι αντέχεις σαν άνθρωπος και τι στόχους-σχεδια έχεις κάνει για εσένα.

Ναι μεν σεβόμαστε την επιθυμία του συντρόφου μας, αλλά πρέπει και εκείνος να σεβαστεί και εμάς. Δεν μπορεί να ζητάς χωρισμό και συνάμα να κρατάς επικοινωνεια ξέροντας πως όλο αυτό κάνει πολύ κακό στην ψυχολογία του άλλου, γιατι πολύ απλά τα συναισθήματα είναι πολύ δυνατά.
Δεν ¨εκμεταλευομαστε¨ κατάστασης που εξυπηρετούν μόνο εμάς , απλά τις ξεκαθαριζουμε και πάμε παρακάτω.

[Sofissa]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας το εκτιμώ. Καταλαβαίνω πως σε όσα λέτε έχετε δίκιο, και πως υπάρχει μια μορφή εγωισμού από τη πλευρά του, τύπου θέλω την ελευθερία μου και σένα να με περιμένεις, το θέμα είναι πως επειδή έχω πολλά συναισθήματα για αυτόν μου είναι δύσκολο ακόμα τουλάχιστον να το διαχειριστώ όλο αυτό,και με χει πάρει από κάτω σε όλη μου τη καθημερινότητα. Προσπαθώ να κρατήσω έστω την αξιοπρέπεια μου και να κόψω κάθε επαφή, αλλά σε περίπτωση που ξαναεπικοινωνησει αυτός εγώ τι να κάνω; Να μη του απαντήσω? Και αυτό άσχημο δεν είναι από τη μια; Δε ξέρω πραγματικά βρισκομαι σε σύγχιση.

[george1520]

Είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθεις γιατί τόσο καιρό είχες ένα άνθρωπο στην ζωή σου, πέρασες κάποια πράγματα μαζί του και τώρα πλέον πρέπει να ζεις χωρίς αυτόν.
Αν επικοινωνήσει ξανά μπορείς απλά να είσαι ειλικρινής. Να του εξηγήσεις πως αυτό που θες είναι να είστε μαζί και πως αν επιμένει στην απόφαση του (για τον χωρισμό) καλύτερα να μην έχετε επικοινωνία.

Με αυτό το τρόπο κάνεις πιο ξεκάθαρη την θέση σου και θα δεις και τι πραγματικά θέλει από εσένα..

[Marilou]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας το εκτιμώ. Καταλαβαίνω πως σε όσα λέτε έχετε δίκιο, και πως υπάρχει μια μορφή εγωισμού από τη πλευρά του, τύπου θέλω την ελευθερία μου και σένα να με περιμένεις, το θέμα είναι πως επειδή έχω πολλά συναισθήματα για αυτόν μου είναι δύσκολο ακόμα τουλάχιστον να το διαχειριστώ όλο αυτό,και με χει πάρει από κάτω σε όλη μου τη καθημερινότητα. Προσπαθώ να κρατήσω έστω την αξιοπρέπεια μου και να κόψω κάθε επαφή, αλλά σε περίπτωση που ξαναεπικοινωνησει αυτός εγώ τι να κάνω; Να μη του απαντήσω? Και αυτό άσχημο δεν είναι από τη μια; Δε ξέρω πραγματικά βρισκομαι σε σύγχιση.

Φυσικά είναι άσχημο να εξαφανίζεται έτσι από την ζωή ενός ανθρώπου με τον οποίο έχει μοιραστεί πράγματα .
Για εμένα είναι χειρότερο και από προσωδία ...

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι μια τελευταία κουβέντα μαζί του.
Να του πεις ότι σέβεσαι την επιλογή του αλλά και εκείνος πρέπει να υπολογίσει πως σε αυτή την σχέση είναι δύο και δεν αποφασίζει μόνος του και για τους δυο σας.
Να ξεκαθαρίσεις τα συναισθήματα σου για αυτόν και αν δεν μπορεί να τα δεχτεί να διακόψετε τελείως .
Μην θυσιάζεις για κανεναν και τίποτα την ψυχική σου ηρεμία...Οι άλλοι κάνουν πράγματα γιατί αισθάνονται καλά με τον ευατο τους αδιαφορώντας για το τι νοιώθει ο άλλος.
Κάνε και εσύ το ίδιο .Καντω για την δική σου ηρεμία και νομίζω αν πραγματικά θέλει να είσαι στη ζωή του θα κάνει πέρα πολλά πράγματα για να είστε μαζί.

Τον νου σου όμως έτσι ?Τον ευατο σου και τα μάτια σου ,κανένας άλλος δεν αξίζει το καλύτερο !
Εύχομαι γρήγορα να βρεθεί μια λύση και να είναι η καλύτερη και για τους δυο σας!

[Meditation]

Ε ναι είναι πιο νορμάλ για να εισαι εντάξει και με τον εαυτό σου και με εκείνον να του εξηγήσεις ότι δεν μπορεί να είναι ναι μεν χωρίζουμε αλλα κραταμε και το ενδεχόμενο να είμαστε μαζί. Εξήγησε του ότι κάνει κακο σε σένα και ότι αν σε νοιαζόταν δεν θα σε έβαζε σε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία. Ήρεμα και ωραία. Για αυτό καλό είναι να μείνει σταθερός σε μια άποψη. Ή στο χωρίζουμε ή στο είμαστε μαζί

[proteus]

Όταν θέλεις πραγματικά κάποιον, όταν τον εκτιμάς και τον νοιάζεσαι, γυρίζεις τον κόσμο ανάποδα για να είσαι μαζί του, εγώ αυτό ξέρω. Όλα τα άλλα είναι χρύσωμα χαπιού. Αν σέβεσαι τον εαυτό σου και τη σχέση που είχατε, μην επιτρέψεις στον εαυτό σου το ρόλο της καβάτζας του...

[Chaos1]

Αν σου ξαναστείλει μήνυμα ή αν πάρει τηλέφωνο, μην απαντήσεις καν. Η ξαφνική αλλαγή της συμπεριφοράς σου θα τον βάλει σε σκέψεις και είτε θα σου στείλει μήνυμα με ξεκάθαρη πρόταση να βρεθείτε να μιλήσετε για να τα ξαναβρείτε, είτε θα εξαφανιστεί, αλλά αυτό θα το έκανε έτσι κι αλλιώς. Αν συνεχίσεις να του απαντάς, τον διευκολύνεις στη σταδιακή αποστασιοποίησή του. Εκείνος θα σταματήσει να επικοινωνεί κάποια στιγμή κι εσύ ακόμα θα περιμένεις το επόμενο μήνυμα.

[Remedy]

καλημερα.
ο ανθρωπος αυτος, δεν σε αγαπαει.
μονο τον εαυτο του αγαπαει.
ενω ξερει καλα ποση αδυναμια του εχεις και οτι δεν ηταν δικη σου αποφαση και επιθυμια ο χωρσμος, αφενος σε αφησε (κατα την γνωμη μου για να αποκτησει νεες εμπειριες) , αφετερου αντι να ευχεται να το ξεπερασεις και να ζησεις ομορφα, κανει ο,τι μπορει λεκτικα και πρακτικα για να σε κραταει ομηρο, να μην προχωρησεις και να τον περιμενεις ΜΗΠΩΣ αλλαξει γνωμη, ΑΝ αποτυχουν τα δοκιμαστικα του (μπορει και να πετυχουν ομως).
η γνωμη μου ειναι, οταν ξαναστειλει να του απαντησεις οτι ο ιδιος σου ζητησε να μην επικοινωνειτε και στην συνεχεια στελνει οποτε του καπνισει και δεν σας αφηνει να απομακρυνθειτε και να προχωρησετε (οπως ο ιδιος ζητησε) παρακατω. δηλαδη, εννοουσε ΕΣΥ να μην επικοινωνεις, ωστε να παιρνει μονο εκεινος αν δεν εχει κατι καλυτερο να κανει...
δεν ειναι μονο εγωιστης αλλα και κακοποιητικος προς εσενα και εμποδιο στην ζωη σου.
πες του οτι εσυ ηθελες και θελεις να συνεχισετε, αλλα εφοσον εκεινος θελει αλλες εμπειριες , να μην σε ξαναενοχλησει γιατι εσυ δεν θες χλιαρες και μεσοβεζικες καταστασεις, αλλα να προχωρησεις στην ζωη σου.

[Sofissa]

Καλησπέρα σε όλους, μόλις είδα τις απαντήσεις σας και σας ευχαριστώ πραγματικά, διότι γενικά δεν ανοίγομαι πολύ στους δικούς μου ανθρώπους όταν περνάω δυσκολίες, ξέρω πως είναι λάθος αλλά έτσι είμαι οπότε είχα ανάγκη δύο συμβουλές από κάποιους που το βλέπουν απέξω και ήδη νιώθω αρκετά καλύτερα. Θα προσπαθήσω να κάνω όσα μου είπατε, και κυρίως να κοιτάξω τον εαυτό μου και να κάνω πράγματα για μένα γιατί η αλήθεια είναι ότι έχω πέσει αρκετά και δεν είχα τη ψυχολογία να κάνω τίποτα. Το μόνο κακο είναι πως δυστυχώς αυτή τη περίοδο είμαι άνεργη κάτι που ξέρω πως θα με βοηθούσε πολύ αν δούλευα, καθώς είναι κάτι που με κρατάει αρκετα πίσω για μένα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω το μυαλό μου απασχολημένο όσο μπορώ. Όσο για αυτό που μου είπατε να του μιλήσω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου θέλω πολύ να το κάνω αλλά αυτή τη στιγμή νιώθω πως δε θέλω καν να του μιλήσω, όσο και αν θα ήθελα να είμαι μαζί του. Περίεργο ε;

[Remedy]

καθολου περιεργο.
εχει κουρασει με τις απαιτησεις του και τις αντιφασεις του και σε εχει πληγωσει πολυ. γιατι να μην σε απωθει;
δεν χρειαζεται να τον ψαξεις εσυ, για να του πεις οσα θελεις να ξεκαθαρισεις.
θα σε ενοχλησει ξανα, οπωσδηποτε. οταν το κανει, θα του τα πεις σαν απαντηση στις κινησεις του αυτες.