Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή...μια διαρκής μάχη.

[End_of_an_era]

Η αλήθεια ήταν πως χθες υπήρξε μια περίεργη μέρα και για αυτό το πισωγύρισμα στο παρελθόν. Αλλά επιλέγω να πάω παρακάτω, είμαι ευγνώμων με όσα έμαθα από όλα όσα πέρασα γιατί με διαμόρφωσε σε αυτό που είμαι σήμερα και επιλέγω να προχωρήσω.

[Niels]

Καταλαβαίνω. Δεν είναι ότι αμφεβαλλα για το πόσο αρνητικά σε επηρέασε ούτε και μου πέρασε από το μυαλό η δική σου ευθύνη για τη συμπεριφορά του ατόμου αυτού. Γιατί κι εγώ έχω επιτρέψει σε πολλούς να με μειώσουν ή γενικά ανεχομουν συμπεριφορές και καταστάσεις που δεν έπρεπε και σίγουρα έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στα προβλήματα ανασφάλειας που έχω. Απλά μάλλον μου θύμισε τον εαυτό μου όταν πέφτω ψυχολογικά και δεν πιστεύω ότι μπορώ να προχωρήσω και γκρινιάζω στον ψυχοθεραπευτή μου. Και ξέρω ότι στην ουσία όταν είμαστε έτσι γινόμαστε εμείς οι ίδιοι κακοποιητικοι απέναντι στον εαυτό μας, γιατί δεν τον πιστεύουμε αρκετά, δεν τον αγαπάμε αν θες αρκετά. Και είναι πολύ δυσάρεστο και κρίμα.

[End_of_an_era]

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω και καλό ύπνο, συν του ότι χθες έχασα την όρεξη μου για να φάω (το είχα πάθει και πέρυσι σε μεγαλύτερο βαθμό όταν ήμουν στα πολύ χάλια μου για άλλους λόγους), με έκανε πιο ευάλωτη. Βέβαια όπως και να είμαι, πια προσπαθώ να μην αφήνομαι και να μην χαλάω την ρουτίνα χωρίς να πέφτω σε ψυχαναγκασμούς, δηλαδή θα κάνω το ντουζ μου, θα φτιάξω τα μαλλιά μου, θα πλύνω πρόσωπο/δόντια/κτλπ. Δεν είναι εύκολο, αλλά υπενθυμίζω στον εαυτό μου ποιος είναι ο στόχος μου και τι θέλω στην ζωή και βρίσκω κουράγιο. Βέβαια ούτε σήμερα έχω διάθεση να φάω, νιώθω απλά ένα συναισθηματικό "μπούκωμα" στο στομάχι, αν και δεν αισθάνομαι στεναχωρημένη έντονα. Θα δείξει. Έχω ψυχοθεραπεία την εβδομάδα που μας έρχεται, άρα θα συζητήσω κι εκεί. Νομίζω πως αυτό με τον ύπνο τον τελευταίο μήνα και η κούραση με τον εγκλεισμό και την πανδημία με εξάντλησε.

[Niels]

Επειδή έχω χρόνιο πρόβλημα με τον ύπνο ξέρω ότι σε διαλύει η αϋπνία και ο κακος ύπνος γενικά.

[End_of_an_era]

Η αλήθεια είναι πως σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα (άσχετα με τα χθεσινά), έπρεπε να παρθούν κάποιες αποφάσεις για το μέλλον κτλπ. Η αλήθεια είναι πως για κανένα δίωρο με έπιασε πανικός, άγχος και σαν να με πνίγει η κατάσταση, ωστόσο αφού κοιμήθηκα μετά από αρκετό κλάμα μπορώ να πω είχα μια ψύχραιμη αντίδραση, είδα τα πράγματα ήρεμα. Κάτι που στο παρελθόν χωρίς ψυχανάλυση και εσωτερική δουλειά δεν θα γινόταν. Θα τα συζητήσω και με την ψυχολόγο και πιστεύω οι συνεδρίες θα με κάνουν να πιστέψω περισσότερο στον εαυτό μου και σε αυτό το μελλοντικό εγχείρημα.

[zoed]

Καλησπέρα σε όλους! Πώς είστε? Λόγω υποχρεώσεων έχω καιρό να ποσταρω νέα της ocd μου... Μέχρι σήμερα υπήρξαν καλές και κακές μέρες και ο αγώνας φυσικά συνεχίζει! Προσπαθώ πολύ να αλλάξω τις αρνητικές σκέψεις αλλά πέφτω πάλι στις γνωστές συμπεριφορές. Σκέφτομαι να δοκιμάσω νέο θεραπευτή γιατί νομίζω ότι ο τρόπος προσέγγισης της τωρινής μου δεν με βοηθάει ιδιαίτερα. Η διαταραχή μας είναι περίπλοκη και θέλει πολύ δουλειά...πως τα πάτε εσείς??

[End_of_an_era]

Χαίρομαι που είσαι καλά. Κι εγώ πέρασα τις φάσεις μου, τα πάνω και τα κάτω μου. Αισθάνομαι χαρούμενη γιατί έχω καταφέρει να διαχωρίζω την θέση μου από κάποιες καταστάσεις και να μην το εσωτερικεύω. Δηλαδή έχει γίνει κάποια δουλίτσα. Έχω ξεπεράσει αρκετές ιδεοληψίες που είχα σε καθημερινή βάση στο παρελθόν και το προσπαθώ γενικότερα. Τι δεν σου άρεσε στην προσέγγιση; Πάω και σε ψυχίατρο και συζητάμε για ην φαρμακευτική αγωγή που παίρνω και αναγκαστικά αφού πληρώνω που πληρώνω μου κάνει μια ώρα συνεδρία (αν και ψυχοθεραπεία κάνω με την ψυχολόγο που πάω) και όντως η προσέγγισή του δεν μου αρέσει, μετά εκείνη την μέρα είμαι χάλια. Αλλά τουλάχιστον είναι μια φορά στο τόσο.

[Niels]

Με όλο το θάρρος αλλά νομίζω πως αφού εντοπίσεις τι ακριβώς σε ενοχλεί στην προσέγγιση του και σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι θα σου έκανε καλό να του το πεις. Απ'ο,τι έχω καταλάβει από τη δική μου ψυχοθεραπεία όταν δεν εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε μας δημιουργεί προβλήματα είτε άμεσα είτε έμμεσα και σε βάθος χρόνου π.χ. ψυχοσωματικά... άσε που συνηθίζουμε σ'αυτό...

[End_of_an_era]

Σε αυτόν πάω ανά αραιά διαστήματα μόνο για να συζητάμε την πορεία της αγωγής, δεν είναι πως πηγαίνω κάθε μήνα. Αλλά επειδή λειτουργεί η θεραπεία, δεν θέλω να τον αλλάξω. Μετά όμως με την ψυχολόγο το συζητάμε, επομένως δεν το κρατάω και μέσα μου.

[Niels]

Το κατάλαβα, αλλά το ζήτημα είναι να εκφραζεσαι απέναντι στο άτομο με το οποίο σου δημιουργεί το όποιο πρόβλημα. Αλλιώς δημιουργείται τρίγωνο το οποίο δεν συστήνεται. Όπως αισθάνεσαι όμως, και σε καμία περίπτωση δεν είπα να τον αλλάξεις. Για να πηγαίνεις σημαίνει ότι τουλάχιστον ως προς την αγωγή είσαι ευχαριστημένη οπότε... γενικά δεν μου κάνει εντύπωση που έχει διαφορετική προσέγγιση από την ψυχολόγο σου... νομίζω πως σε γενικές γραμμές οι ψυχίατροι-ψυχοθεραπευτες σε σχέση με τους ψυχολόγους διαφέρουν πολύ ακόμη κι όταν ακολουθούν την ίδια σχολή ψυχοθεραπείας.

[End_of_an_era]

Ακριβώς αυτό που λες, και σε άλλο ψυχίατρο που είχα πάει πιο νέα πάλι η προσέγγιση διέφερε από αυτή της ψυχολόγου. Το σκεφτόμουν αυτό, πως οι ψυχίατροι μάλλον έχουν μια συγκεκριμένη προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία που δεν μου ταιριάζει.

[zoed]

Καλησπέρα παιδιά ελπίζω να είστε καλα! Είχα αποφασίσει να μην ποσταρω περαιτέρω γιατί το ένιωθα σαν ψυχαναγκασμό, όμως κατάλαβα ότι αυτό δεν ισχύει αν ξέρεις να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις και να θέτεις όρια. Σε αυτά τα 2 χρόνια που μεσολάβησαν έχω νιώσει μια ελάχιστη βελτίωση σε κάποια θέματα ενώ έχω συχνά στιγμές που κάνω relapse και αισθάνομαι ότι τίποτα δεν άλλαξε. Πιο αναλυτικά κάνω με ευκολία πράξεις της καθημερινότητας που με δυσκόλευαν όπως δουλειές σπιτιού, επικοινωνία με ανθρώπους κλπ ή rocd που την είχα σε τεράστιο.βαθμο, όμως τώρα τελευταία φούντωσε η άρρωστοφοβια μου και γενικά παθαίνω ανά διαστήματα relapse και με πιάνει μια κάποια απογοήτευση. Διάβασα ότι είναι φυσιολογικό να συμβαίνει στην ocd αυτό. Είναι σημάδι εξέλιξης ή απλά κομμάτι του προβλήματος; οποίος γνωρίζει μπορεί να αφήσει την δική του εμπειρία.Ευχαριστω!