Ο Σάκης, ο Επίκτητος και οι Πανελλήνιες.

[Νικήτας]

«Ζητώ συγγνώμη, ήθελα να νικήσουμε.
Είμαι πολύ λυπημένος που δεν μπόρεσα
να ανταπεξέλθω στις προσδοκίες όλων».
Σάκης


Ο Σάκης είναι πολύ όμορφος, πάντα νέος, γεμάτος ζωντάνια και χαμογελαστός. Πήγε στη Eurovision για το πρώτο βραβείο και τα έδωσε όλα. Προετοιμάστηκε καλά, πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις και έδωσε τον καλύτερο εαυτό του. «Αυτό ήθελα και αυτό προσπάθησα με την καρδιά, την ψυχή μου και όλες μου τις δυνάμεις» Σάκης. Επιδίωξε και πόθησε τόσο πολύ την πρώτη θέση ώστε έφθασε στους τελικούς με ένα δικαιολογημένο άγχος να στολίζει σεμνά την ελευθερία της κίνησής του, τη δύναμη της φωνής του και το πασίχαρο χαμόγελό του. Η εναγώνια προσπάθεια δεν έφερε το ποθούμενο αποτέλεσμα. Πολλοί αστάθμητοι παράγοντες συνέβαλλαν στην αποτυχία. «Άλλοι κερδίζουν και άλλοι χάνουν. Έδωσα τα πάντα». Σάκης
Είναι σαφές ότι η επίμονη προσπάθεια δεν αρκεί για να οδηγήσει στην επιτυχία. Οι αρχαίοι Στωικοί φιλόσοφοι γνώριζαν καλά αυτή την αλήθεια «Αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητές σου και δέξου τα υπόλοιπα έτσι όπως έρχονται» Επίκτητος.
Το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι στα χέρια μας. Μπορούμε να προσπαθήσουμε αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας. «Να μη ζητάς να γίνονται τα πράγματα που δεν είναι στα χέρια σου και δεν εξαρτώνται από εσένα όπως τα θέλεις εσύ, αλλά να τα δέχεσαι όπως έρχονται και τότε θα είσαι ευτυχισμένος» Επίκτητος. Ούτε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις θετικές ή αρνητικές συνέπειες που θα έχει μια πιθανή επιτυχία στην μετέπειτα ζωή μας.
Γι αυτό και δεν πρέπει να αξιολογούμε τον εαυτό μας με βάση τις επιτυχίες και τις αποτυχίες αλλά σύμφωνα με την προσπάθεια που καταβάλλουμε. Και αν θα θέλαμε να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο το συλλογισμό μας θα λέγαμε ότι δεν πρέπει να αξιολογούμε τον εαυτό μας με βάση τις επιτυχίες και τις αποτυχίες αλλά με βάση την προαίρεσή μας. Το πιο σημαντικό είναι η προαίρεση, η διάθεση, η όρεξη και το μεράκι για την επιτυχία του στόχου. Όχι διότι η επιτυχία είναι σημαντική από μόνη της αλλά επειδή λειτουργεί ως κίνητρο το οποίο κινητοποιεί την ύπαρξή μας και την βγάζει από την αδράνεια. Αυτό που μετράει δεν είναι η επιτυχία αλλά η δράση. Η εγρήγορση και η αγωνιστική προσπάθεια είναι σημαντικές αξίες από μόνες τους.
Η Οδύσσεια δεν αποκτά το νόημά της από την επιτυχή επιστροφή στην Ιθάκη αλλά από τον πλουτισμό και τη νοηματοδότηση της ύπαρξης που συνοδεύει το ταξίδι. Η περιπέτεια είναι το νόημα. Όπως και στην τέχνη η έμπνευση και η εμπειρία της δημιουργίας έχουν μεγαλύτερη σημασία από το ίδιο το έργο τέχνης. Το ίδιο το τελικό δημιούργημα σηματοδοτεί το τέλος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η επιστροφή στην Ιθάκη οδηγεί στο τέλος της νοηματογόνου εμπειρίας του ταξιδιού. Η βράβευση στη Eurovision σημαίνει το τέλος της διαγωνιστικής περιπέτειας.
Αυτές τις μέρες τα παιδιά μας δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις για μια θέση στις ανώτερες και ανώτατες σχολές. Ο Σάκης είναι ένα καλό παράδειγμα χαρισματικού και ικανού αγωνιστή που αποτυγχάνει. Η αποτυχία δεν μειώνει καθόλου τα χαρίσματα και τις ικανότητες του διαγωνιζόμενου. Αγκαλιάζουμε στοργικά, άνευ όρων τα παιδιά μας και χαιρόμαστε για την προσπάθεια που καταβάλλουν χωρίς να απαιτούμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Διότι γνωρίζουμε ότι ακόμη και οι καλύτεροι αποτυγχάνουν. Ένα μόνο καλό αναγνωρίζουμε στις πανελλήνιες: Δίνουν στα παιδιά μας την ευκαιρία να αγωνιστούν. Οι υποψήφιοι καλούνται να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Καλούνται να μείνουν πάνω από το βιβλίο αντί να βρίσκονται κοντά στους φίλους τους. Καλούνται να αποστηθίζουν ένα σωρό ανόητες πληροφορίες αντί να χαίρονται τη ζωή. Καλούνται να υπακούν σε συμβουλές και παραγγέλματα των καθηγητών και των φροντιστών αντί να βιώνουν στην πληρότητα την ελευθερία που συνοδεύει την άνθιση της ηλικίας.
Αυτός ο αγώνας υπέρβασης του εαυτού είναι το φωτεινό σημείο μέσα στο πνιγηρό τοπίο των εξετάσεων. Η υπομονετική προετοιμασία για τις πανελλήνιες αυξάνει την δυνατότητα για αυτοέλεγχο, αυτογνωσία και αγωνιστική διεκδίκηση. Χαιρόμαστε για την μικρή ή μεγάλη προσπάθεια των παιδιών. Τα επιβραβεύουμε για αυτό που είναι και όχι για αυτό που κατορθώνουν. Τα βοηθούμε να καταλάβουν ότι ο ίδιος τους ο εαυτός μετράει πάνω από τις προσπάθειες που μπορούν να καταβάλλουν. Το τελικό αποτέλεσμα ίσως έχει ωφελιμιστική λειτουργικότητα αλλά δεν μπορεί να προσδιορίσει την αξία ενός ανθρώπου.
Η έβδομη θέση του Σάκη είναι η πρώτη θέση στην καρδιά μας. Διότι δεν βαθμολογήσαμε με βάση την ψηφοφορία των πολλών αλλά σύμφωνα με τον μέτρο της αγάπης. Ο Σάκης αναλαμβάνοντας την ευθύνη και βιώνοντας την ενοχή δείχνει τα χέρια του στους δημοσιογράφους και λέει «πιείτε όσο αίμα θέλετε, έχω άφθονο». Εμείς του απαντούμε με την αποδοχή, τη στήριξη και την αγάπη. Δεν θέλουμε το πρώτο βραβείο ... θέλουμε το Σάκη. Όπως είπε μια φίλη μετά τα αποτελέσματα «Δεν με ενδιαφέρει για την Ελλάδα εμένα με νοιάζει που στενοχωρήθηκε ο Σάκης». Και αν αγαπάμε τον καλλιτέχνη που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision πόσο μάλλον αγαπάμε τα παιδιά μας που είναι η ίδια μας η ζωή.

του Νικήτα Καυκιού
Ψυχολόγου

[Θεοφανία]

Νικήτα...μου δημιούργησες αντιφατικά συναισθήματα. Το κομμάτι σου για τον αγώνα, το ταξίδι, συνυφασμένο με τις πανελλήνιες με άγγιξε πολύ.
Δυστυχώς στο θέμα του Σάκη, (λόγω της δουλειάς μου κυρίως αλλά και σαν θεατής), έχω κάποιες ενστάσεις. Ο Σάκης ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του και πίστευε τόσο πολύ σε αυτόν που λειτούργησε σα μια πανεμορφη γυναίκα που πάιρνει μέρος στα καλλιστεία με ένα αυστηρό ράσο.
Τι σημαίνει αυτό; Πήγε ν αγωνιστεί με ένα τραγούδι που που κ ο πιο αδαής στη μουσική το γράφει σε μισή ώρα. Τζόγος ήταν....Το θέμα είναι πως αν είναι να περάσεις τέτοια ταλαιπωρία στην τύχη....άστα....

[vince]

Originally posted by Νικήτας
«Ζητώ συγγνώμη, ήθελα να νικήσουμε.
Είμαι πολύ λυπημένος που δεν μπόρεσα
να ανταπεξέλθω στις προσδοκίες όλων».
Σάκης

Πόση ποια υπεροψία ακόμα (το οποίο καταντάει δούλεμα)? Πρέπει να υπάρχουν και μερικά όρια που δυστυχώς δεν υπάρχουν.

Αν είναι να στηριζόμαστε ως έθνος στις ατομικές διακρίσεις του Σάκη τότε μάλλον ως σύνολο δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα

[sabb]

Φίλε Νικήτα, θα συμφωνήσω απόλυτα και με τη Θεοφανία και με τον Vince. Ενώ η ανάλυση σου είναι ενδιαφέρουσα, το παράδειγμα του κυρίου Ρουβά είναι ατυχέστατο. Ο κύριος Ρουβάς είναι από τα ευνοημένα παιδιά της showbiz, μέρος του συστήματος της και με ικανότητες αμφιλεγόμενες. Το κοινό του είναι συγκεκριμένο και κατά τη γνώμη μου \"ρηχό\" και η παρουσία του στην μουσική σκηνή δεν νομίζω πως την εμπλουτίζει. Η \"αποτυχία\" του εν πάσι περιπτώσει, αφορά ένα κατάπτυστο θεσμό που μόνο την μουσική δεν προάγει, κατά την άποψη μου οι γειτνιάσεις των εθνών και οι γεωπολιτικές συμπάθειες και αντιπάθειες , προκρίνουν τα τραγούδια εκείνα που ακόμη και για ένα άσχετο με τη τέχνη της μουσικής, είναι τραγούδια που δεν πρόκειται να μείνουν στην ιστορία σαν κλασικές επιτυχίες, φωτεινή εξαίρεση ήταν οι Abba και ίσως κι ο Johnny Logan. Το \"Volare\" είναι ακόμη ένα παράδειγμα πως ο καλύτερος δεν κερδίζει σ\' ένα διαγωνισμό σκοπιμοτήτων. Είναι ένα τραγούδι που ακούγεται μέχρι και σήμερα και το 1958 που είχε λάβει μέρος στο διαγωνισμό δεν είχε νικήσει (3ο !!).

Δεν νομίζω πως ο κύριος Ρουβάς εκπροσωπούσε οποιονδήποτε άλλον πλην του εαυτού του, των λαμογιών της ΕΡΤ και των χαζοσαχλοκούδουνων των πρωινάδικων . Όσο με αφορά και θέλω να πιστεύω το ίδιο και η πλειονότητα των Ελλήνων, έχουν σοβαρότερα προβλήματα για να ασχοληθούν, από το να προάγουν σε μείζον θέμα την ήττα σ\' ένα θεσμό που λίγο ενδιαφέρει τους υγιώς σκεπτόμενους ανθρώπους...

[Νικήτας]

Δεν διαφωνώ με τις απόψεις σας σχετικά με τον θεσμό της showbiz κλπ. Αλλά εγώ προσέγγισα το ζήτημα από μια άλλη πλευρά.

Ο Σάκης νομίζω έχει καλή καρδιά και πέρα από οτιδήποτε άλλο πληγώθηκε από την αποτυχία. Τον βλέπω σαν ένα καλό παιδί και τον συγκρίνω με τα δικά μας παιδιά που πιέζονται στις εξετάσεις διαγωνιζόμενοι για την επιτυχία.

Υιοθετείστε για λίγο μια απλοϊκή, χαζουλή ματιά ... είναι αναπαυτικό:) Χαλαρώστε!!!

Ο Επίκτητος δίνει την στωϊκή γραμμή νηφάλιας αντιμετώπισης της αποτυχίας.

Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι να συμφιλιωνόμαστε με την αρνητικότητα ώστε να μπορούμε να την υπερβαίνουμε. Ήσυχα και απλά!

[sabb]

Την αρνητικότητα που παράγει ο κ. Ρουβάς και όχι σκέτος Σάκης, ούτε χαλαρά ούτε μη χαλάρά την αντιλαμβάνομαι , απλούστατα γιατί μου είναι παντελώς μα παντελώς αδιάφορη. Το ίδιο θα συνέβαινε κι αν κέρδιζε την 1η θέση...

[Θεοφανία]

Originally posted by sabb


Δεν νομίζω πως ο κύριος Ρουβάς εκπροσωπούσε οποιονδήποτε άλλον πλην του εαυτού του, των λαμογιών της ΕΡΤ και των χαζοσαχλοκούδουνων των πρωινάδικων .

Αχαααααα! Σαμπ, να είσαι καλά, γέλασα πολύ, έτσι μα έτσι ακριβώς είναι!

Φίλε Νικήτα πραγματικά μου κάνει εντύπωση η άποψη σου σε συνυφασμό με την ιδιότητα σου! Είναι δυνατόν να πιστεύεις κάτι τέτοιο;

[anwnimi]

Συμφωνώ κι εγώ με τους προλαλήσαντες.

Νικήτα, καταλαβαίνω την πρόθεσή σου και συμφωνώ με τη στάση του να αντιμετωπίζει κανείς την οποιαδήποτε αποτυχία νηφαλια.
Δε γίνεται στη ζωή να έχουμε μόνο επιτυχίες, καλώς ή κακώς. Δεν είμαστε τέλειοι και δεν μας οφελεί να γινόμαστε αλλαζονικοί ή τελειομανείς. Πολλές φορές και οι αποτυχίες έρχονται για να μάθουμε κάτι από αυτές.

Πιστεύω κι εγώ ότι αν δεν έφερνες ως παράδειγμα το Σάκη θα ήταν πολύ καλύτερα:)

[Νικήτας]

Μα δεν έχω στόχο να προβάλλω τις καλλιτεχνικές δυνατότητες του Σάκη. Άλλωστε και εγώ ακούω και μαθαίνω για τη μουσική του από την εννιάχρονη κόρη μου.
Τον βλέπω σαν ένα απλό, συμπαθητικό παιδί που βίωσε την αποτυχία και τον έφερα ως παράδειγμα επειδή ήταν στην επικαιρότητα.

Να! ... σας αφιερώνω ένα από τα πολύ αγαπημένα μου μουσικά κομμάτια:
http://www.youtube.com/watch?v=dZn_VBgkPNY&feature=related

[vince]

Άραγε στο χωριό του Αστεριξ μπορούν να ζήσουν Ρωμαίοι? ;)

[Ολα_ειναι_δανεικα]

Originally posted by sabb
Δεν νομίζω πως ο κύριος Ρουβάς εκπροσωπούσε οποιονδήποτε άλλον πλην του εαυτού του, των λαμογιών της ΕΡΤ και των χαζοσαχλοκούδουνων των πρωινάδικων .

Ξεχασες τις μεσημεριανες εκπομπες και κυριως τα κουτσομπολιστικα περιοδικα

[sabb]

Originally posted by Ολα_ειναι_δανεικα

Originally posted by sabb
Δεν νομίζω πως ο κύριος Ρουβάς εκπροσωπούσε οποιονδήποτε άλλον πλην του εαυτού του, των λαμογιών της ΕΡΤ και των χαζοσαχλοκούδουνων των πρωινάδικων .

Ξεχασες τις μεσημεριανες εκπομπες και κυριως τα κουτσομπολιστικα περιοδικα

What ever όπως λένε και στο χωριό μου....

[sabb]

..Από τα σημερινά ΝΕΑ η παράθεση :

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4517488

--- Με ποσοστό 35,9% (ήτοι 3,6 εκατ. τηλεθεατές)
ο τελικός του 54ου διαγωνισμού τραγουδιού της Γιουροβίζιον είναι εκείνος με την υψηλότερη τηλεθέαση από το 1992, σύμφωνα με την AGΒ. Τον είδαν έστω για ένα λεπτό 5,9 εκατ.
τηλεθεατές

«Είχε, αλήθεια, τόση κυτταρίτιδα η Χαντισέ ή την έδειχνε η τηλεόραση έτσι;» Τι καημός κι αυτός! ---

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΚΑ ΣΑΝ ΛΑΟΣ ......

[krino]

Originally posted by Νικήτας
«Ζητώ συγγνώμη, ήθελα να νικήσουμε.
Είμαι πολύ λυπημένος που δεν μπόρεσα
να ανταπεξέλθω στις προσδοκίες όλων».
Σάκης

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ
EDEN IS WEST
του Κώστα Γαβρά

Υπόθεση: Ο Ηλίας είναι ένας μετανάστης που αναζητά μία νέα εστία.Έρχεται από την Ανατολή για να ανακαλύψει τη Δύση. Στη διαδρομή θα περιπλανηθεί σε τόπους άγνωστους, θα γνωρίσει πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, θα έρθει αντιμέτωπος με συμπεριφορές και πραγματικότητες που αγνοεί. Θα διασχίσει στεριές και θάλασσες και σε κάθε εμπόδιο θα βρίσκει μία λύση. Γιατί έχει μια μεγάλη επιθυμία: Nα επιβιώσει και να καταφέρει να φτιάξει μια καινούργια ζωή. Η επική περιπλάνηση του Ηλία ολοκληρώνεται με τρόπο “μαγικό” στο Παρίσι.




Το παραπανω ειναι η τελευταια ταινια του Κ. Γαβρα και μια απο τις ομορφες ταινιες της σαιζον.
Το εβαλα σαν παρενθεση για να πω οτι διπλα μου, παραδιπλα μου υπαρχουν χιλιαδες - χιλιαδων ανθρωποι που γυρνανε γυρω γυρω το κοσμο προσπαθωντας να επιβιωσουν.

Μοιραια θα συγκρινω την θλιψη του sakis με την αγωνια, το φοβο, την πεινα και τοσα αλλα, ανθρωπων που επιβιωνουν μονο και μονο για το σημερα.

Μου ειναι εντελως αδιαφορο το αγχος τετοιων ανθρωπων, γιατι μπροστα τους ορθώνονται τοσες πολλες ιστοριες που η λυπη δεν περισευει για τους sakis και τους τηλεμαιντανους τους.


Επιπλεον δεν θα εγραφα ουτε καν αυτο το σχολιο,
ο λογος που το εγραψα ηταν οτι ειτε θα ειχε χαρα ειτε λυπη,
αυτο το εκανε με την δικη μου τσεπη, ετσι νταβατζιλικι.
Οποτε δυστυχως για μενα, μου πεφτει λογος.....



Αλλωστε σε αυτη την χωρα, ολα γινονται με νταβατζιλικι.....

[Νικήτας]

Δεν διαφωνώ ριζικά με τις απόψεις που εκφράζονται. Άλλωστε σε κάθε διατύπωση κρύβεται κάποια αλήθεια. Ίσως μέχρι τα 35 μου σκεπτόμουν παρόμοια.

Διακρίνω όμως μια απολυτότητα και σκληρότητα στις εκφράσεις. Ίσως η μονόπλευρη ακρότητα συνοδεύει τη νιότη:)

Η γυναίκα μου με εξέπληξε όταν συνειδητοποίησα ότι ενώ χόρευε τσιφτετέλι σε σκυλάδικο παράλληλα αγαπούσε τον Μότσαρτ. Και ενώ φερόνταν σαν \"κότα\" στα πρώτα μας ραντεβού είχε κατεβάσει ολόκληρες βιβλιοθήκες.

Αυτό που φαίνεται δεν είναι αυτό που είναι.
Αόρατες πτυχές πραγματικότητας κρύβονται πάντα πίσω από τα φαινόμενα.
Η Αλήθεια διαφεύγει από την αντίληψή μας όπως το νερό ξεγλιστρά από την απόχη του ψαρά.