Results 1 to 4 of 4
-
12-11-2021, 21:38 #1
- Join Date
- Nov 2021
- Posts
- 2
Δύσκολη εφηβεία ή κάτι μου διαφεύγει;
Γράφω εδώ γιατί νιώθω πως είμαι περισσότερο πατέρας, παρά αδερφός
Έχω δύο αδέρφια (αδερφό και αδερφή), 15 και 17 χρονών που ζουν με τη μητέρα μας και τον πατέρα τους. Αυτά είναι παιδιά δικά τους, ο δικός μου πατέρας έχει κάνει νέα οικογένεια. Ο άνθρωπος κατ’εμέ είναι απερίγραπτος αλλά η μάνα μου θεώρησε πως έπρεπε να κάνει μαζί του δύο παιδιά. Οι σχέσεις του μαζί μου κάκιστες. Και έπεφτε λίγο ξύλο και καμία επικοινωνία δεν υπήρχε. Τελικά εγώ έζησα με τον πατέρα μου και την γυναίκα του που αγάπησα σαν δεύτερη μητέρα μου. Να πω εδώ ότι είμαι προκατειλημένος εναντίον του πρώτου ανθρώπου (του νέου της άντρα). Ότι και να συμβεί, δεν ξέρω, με κάποιον τρόπο πάντα αυτός φταίει. Τα αδέρφια μου (παιδιά τους) τα αγαπάω πολύ και αυτά εμένα. Η κόρη είναι μια χαρά και έχουμε στενές επαφές, μιλάμε συχνά της κάνω και ιδιαίτερα. Ο άλλος αδερφός μου τα χαλάει λίγο. Μου ακυρώνει συχνά τα μαθήματα κάτι το οποίο δεν έκανε. Δεν μιλάει όσο μίλαγε, έχει κλειστεί στον εαυτό του. Έχετε δει ποτέ κάποιον και να σκεφτείτε ότι κάτι κακό υπάρχει μέσα του; Στην ψυχή του εννοώ. Η αδερφή μας δεν έχει αναφέρει κάτι, κλείνεται στο δωμάτιο του συνέχεια. Δεν πολυ μιλάνε. Η μάνα χαιρετίσματα. Ο άλλος δεν ξέρω, ζει πεθάνει αν τον νοιάζει. Να πω και ότι επειδή θεωρώ παθολογικό το περιβάλλον, προσπαθούσα και να έχουμε καλή σχέση και να έρχονται σπίτι μου (ή στου πατέρα μου). Με τα μαθήματά τους έχω ασχοληθεί πάρα πολύ γιατί κάποιος έπρεπε να το κάνει. Δεν ξέρω. Κάτι μέσα μου λέει ότι κάτι άσχημο εξελίσσεται. Πιο πολύ αυτό με στρεσάρει. Ότι κάτι κακό σαλεύει και να προλάβω αυτό που δεν ξέρω τι είναι από το να συμβεί. Ένστικτο που λέμε υπάρχει ή είναι μια εικασία, μια προκαταληψη; Γιατί αν υπάρχει το δικό μου αναβοσβήνει σαν συναγερμός.
- 13-11-2021, 10:49 #2Elenia781Guest
Αστους να πορεύονται οπως νομιζουν αυτοι. Εχουν κατασταλλάξει προ πολλού τα δυο μέρη πως θελουν την οικογένεια τους. Εσυ περισσεύεις. Δεν εισαι προφανώς στο ρόλο του πατέρα....πιο πολύ σαν μεγαλυτερος ξάδελφος
13-11-2021, 20:12 #3
- Join Date
- Nov 2021
- Posts
- 2
Δεν μπορώ απλά να τους αφήσω έτσι. Ούτε έχουν κατασταλλάξει (τα παιδιά εννοώ). Μεγαλύτερος ξάδερος.. είναι το λιγότερο άδικο. Εγώ έτρεχα για όλα. Ακόμα και χρήματα για να πάνε εκδρομές με το σχολείο εγώ έδινα. Για μενα είναι δύο παιδιά που μεγαλώνουν μόνα τους και ήμουν ο μόνος που νοιαζόταν.
14-11-2021, 13:13 #4
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,708
εσυ, τι ηλικια εχεις;
το μονο που σου ε χει βαλει αυτην την ιδεα ειναι οτι ο μικρος ειναι εσωστρεφης κι απομονωνεται, η ειναι κι α λλα πραγματα και ποια;;;
θα γνωριζεις βεβαια οτι πολλοι εφηβοι εχουν δικους τους προβληματισμους και μπορει να μην επικοινωνουν καλα με ολους, μονο και μονο επειδη καποιος θελει να τους πλησιασει.
οσο καλες προθεσεις και να εχεις, μπορει πολυ απλα να μην νοιωθει να ταιριαζετε και τοσο για περισσοτερα.
τι αλλο σε ανησυχει σε αυτον; πες λεπτομερειες.
Similar Threads
-
Αγχος,εφηβεία κλπ
By Helpfull in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 5Last Post: 02-07-2019, 00:51 -
εφηβεια
By swaggy97 in forum Συμβουλευτική ΓονέωνReplies: 5Last Post: 20-08-2013, 10:59 -
Εφηβεία-Κατάθλιψη
By Αντώνης1997 in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 5Last Post: 21-07-2012, 09:12 -
ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ...
By matina24 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 28Last Post: 25-06-2011, 20:35 -
εφηβεια
By stefanos in forum Συμβουλευτική ΓονέωνReplies: 1Last Post: 26-04-2007, 13:13
Α ρε Lemmy, τι μεγάλο δίδαγμα ήταν ακόμη κι ο θάνατός σου
20-05-2024, 23:46 in Με καφέ και συμπάθεια....