Ξανά το μυαλό κολλάει,φόβος μην επαναλάβω τραγούδια κ λέξεις.

[Elena_38]

Καλησπέρα.
Κάποιοι ίσως με θυμάστε.
Τον Ιανουάριο του 22 ξεκίνησα φαρμακευτική αγωγή μέχρι τον Ιούνιο του 23.
Μετά από γεννά.
Κοιτούσα το παρελθόν κ γελούσα μου φαινόντουσαν αστεία όσα σκεφτόμουν.
Ξαφνικά προχθές μου κόλλησε στο μυαλό μια λέξη κ είπα μην την επαναλάβω κ το έκανα κ έπαθα πανικό ενώ άλλες φορές το άφηνα πίσω .
Είμαι δύο μέρες χάλια, νοιωθω ότι δεν θα το αντέξω επειδή ξέρω τι πέρασα τη πρώτη φορά.
Τώρα μου κόλλησαν τραγούδια λέξεις , λεπω κάτι κ λέω μην μου κολλήσει κ κολλάει κ πάει λέγοντας όλη μέρα.
Μου έρχεται να ξεκινησω πάλι αγωγή.
Θα είναι λύση πάντα αυτό όμως?
Ξέρω πως μετά την αγωγή δεν κοίταξα να διορθώσω λίγο τη ζωή μου , να κάνω πράγματα για μένα να νοιώσω ικανοποίηση κ προφανώς αυτό που έπαθα να είναι καμπανάκι.
Να ξεκινήσω αγωγή να το παλεψω δεν ξέρω αν αντέχει το κεφάλι μου να το παλέψει.
Ήδη σήμερα πήρα ένα ζαναξ να ηρεμήσω.
Νοιωθω ότι δεν είμαι νορμάλ,ότι είμαι αδύναμη κ ότι θα πέσω πάλι στο φάρμακο.
Κ ότι τελικά δεν θα ξεφύγω από αυτό.

[george1520]

Καλησπέρα.Κάποιοι ίσως με θυμάστε.Τον Ιανουάριο του 22 ξεκίνησα φαρμακευτική αγωγή μέχρι τον Ιούνιο του 23.Μετά από γεννά.Κοιτούσα το παρελθόν κ γελούσα μου φαινόντουσαν αστεία όσα σκεφτόμουν.Ξαφνικά προχθές μου κόλλησε στο μυαλό μια λέξη κ είπα μην την επαναλάβω κ το έκανα κ έπαθα πανικό ενώ άλλες φορές το άφηνα πίσω .Είμαι δύο μέρες χάλια, νοιωθω ότι δεν θα το αντέξω επειδή ξέρω τι πέρασα τη πρώτη φορά.Τώρα μου κόλλησαν τραγούδια λέξεις , λεπω κάτι κ λέω μην μου κολλήσει κ κολλάει κ πάει λέγοντας όλη μέρα.Μου έρχεται να ξεκινησω πάλι αγωγή.Θα είναι λύση πάντα αυτό όμως?Ξέρω πως μετά την αγωγή δεν κοίταξα να διορθώσω λίγο τη ζωή μου , να κάνω πράγματα για μένα να νοιώσω ικανοποίηση κ προφανώς αυτό που έπαθα να είναι καμπανάκι.Να ξεκινήσω αγωγή να το παλεψω δεν ξέρω αν αντέχει το κεφάλι μου να το παλέψει.Ήδη σήμερα πήρα ένα ζαναξ να ηρεμήσω.Νοιωθω ότι δεν είμαι νορμάλ,ότι είμαι αδύναμη κ ότι θα πέσω πάλι στο φάρμακο.Κ ότι τελικά δεν θα ξεφύγω από αυτό.

Δεν μας λες τι ακριβώς είχες και έπαιρνες φάρμακα. Το θέμα γενικά το πήρες πολύ λάθος. Όσοι παίρνουν φάρμακα δεν είναι νορμάλ; Ε αν έχεις αυτή την εικόνα για όλους (μαζί και σένα) που παίρνουν φάρμακα ή πήραν τότε λογικό να τρομάζεις κάθε φορά που σκέφτεσαι μην ξανά πέσεις. Οι άνθρωποι που παλεύουν με μια ψυχική ασθένεια, με ένα τραυμα, είναι οι πιο δυνατοί άνθρωποι. Και οσοι χρειάζονται να πάρουν χάπια και τα παίρνουν, είναι δύο φορές πιο δυνατοί επειδή θέλουν να ζήσουν μια κανονική ζωή, χωρίς φόβο. Συνήθως κάνουμε βήματα πίσω όταν γίνει κάτι που μας έριξε ψυχολογικά και εκεί αρχίζει το μυαλό να κάνει διάφορα παιχνίδια. Η διαφορά με την πρώτη φορά είναι ότι τώρα είσαι κάπου ψηλά και πας βήματα πίσω αλλά συνεχίζεις να είσαι ψηλά και ξέρεις τον τρόπο να ανέβεις. Η πρώτη φορά πάντα είναι πιο δύσκολη επειδή είναι η αρχή. Μην υποτιμάς την δουλειά που έχεις κάνει. Έχεις σκεφτεί τι σε έχει ρίξει ψυχολογικά; Την αιτία;

[Elena_38]

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για την απάντηση σου .
Μόλις γέννησα το δεύτερο μου παιδί κ δεν κοιμόμουν για πάρα πολλά βράδια ξεκίνησαν οι κρίσεις πανικού, μετά που φοβίες από αυτό.
Κ έφτασα σε σημείο να μην τρώω επειδή φοβόμουν δεν κατέβαινε μπουκιά.
Ενοιωθα θα πνιγώ.
Ξεκίνησα σεροξατ.
Στην αρχή της θεραπείας μου εσκαγαν διάφορα.
Παρατήρησα μια μέρα ότι λέω τραγούδι κ μετά όντως όλη μέρα παρατηρούσα κ έλεγα όλη μέρα.
Μετά αυτός ο φόβος πήγε σε κάτι άλλο να μην επαναλάβω κάτι, κ κάτι φορές γινόταν αν έβλεπα μια λέξη κ έλεγα μην μου κολλήσει.
Κ αυτό με τρόμαξε πολύ αυτή τη περίοδο τότε.
Αυτό λοιπόν επαναλήφθηκε πριν τρεις μέρες κ αντί να το προσπεράσω κόλλησα.
Πανικοβλήθηκα κ έγινε αυτό που έγινε τώρα.
Έπεσα κατακόρυφα λες κ επέστρεψα εκεί.
Κλαίω με πιάνει φόβος έντονος το θα κάνω κ όλες οι αρνητικές σκέψεις.
Ότι θα καταλήξω εκεί πάλι.
Κ πραγματικά μου έρχεται να αγοράσω το σεροξατ κ να αρχίσω γιατί δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να πέσω κάτω για να μου πουν ξεκινα το.
Νοιωθω ότι αυτό θα γίνει σε λίγες ημέρες που δεν θα αντέχω άλλο.

[elis]

Κορίτσι πάρε φάρμακα δεν είσαι αδύναμη έτσι γεννήθηκες ο Θεός τα δίνει αυτά μια χαρά είσαι εγώ τα έπαθα όλα ε και ;;;

[george1520]

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ για την απάντηση σου .Μόλις γέννησα το δεύτερο μου παιδί κ δεν κοιμόμουν για πάρα πολλά βράδια ξεκίνησαν οι κρίσεις πανικού, μετά που φοβίες από αυτό.Κ έφτασα σε σημείο να μην τρώω επειδή φοβόμουν δεν κατέβαινε μπουκιά.Ενοιωθα θα πνιγώ.Ξεκίνησα σεροξατ.Στην αρχή της θεραπείας μου εσκαγαν διάφορα.Παρατήρησα μια μέρα ότι λέω τραγούδι κ μετά όντως όλη μέρα παρατηρούσα κ έλεγα όλη μέρα.Μετά αυτός ο φόβος πήγε σε κάτι άλλο να μην επαναλάβω κάτι, κ κάτι φορές γινόταν αν έβλεπα μια λέξη κ έλεγα μην μου κολλήσει.Κ αυτό με τρόμαξε πολύ αυτή τη περίοδο τότε.Αυτό λοιπόν επαναλήφθηκε πριν τρεις μέρες κ αντί να το προσπεράσω κόλλησα.Πανικοβλήθηκα κ έγινε αυτό που έγινε τώρα.Έπεσα κατακόρυφα λες κ επέστρεψα εκεί.Κλαίω με πιάνει φόβος έντονος το θα κάνω κ όλες οι αρνητικές σκέψεις.Ότι θα καταλήξω εκεί πάλι.Κ πραγματικά μου έρχεται να αγοράσω το σεροξατ κ να αρχίσω γιατί δεν θέλω να φτάσω στο σημείο να πέσω κάτω για να μου πουν ξεκινα το.Νοιωθω ότι αυτό θα γίνει σε λίγες ημέρες που δεν θα αντέχω άλλο.

Χάπια δεν θα πάρεις μόνη σου, αν θέλεις να αρχίσεις αγωγη μόνο με τον γιατρό. Σε ρώτησα τι έγινε πριν 3 μέρες που ένιωσες ότι επανήλθαν πάλι. Μπορείς να θυμηθείς; Κάτι που να σε αγχωσε; Να σε στεναχώρησε;

[Elena_38]

Προφανώς δεν είναι κάτι μεμονωμένο.
Αλλά σύνολο.
Τα παιδιά που με κουράζουν,η καθημερινή ρουτίνα που δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο, το ότι δεν έχω σεξουαλική επαφή με τον άνδρα μου.
Μου είχε κοπεί η διάθεση από τότε με το σεροξατ κ δεν είχα πολυεπανελθει.
Κάποιες φίλες που με στεναχώρησαν.
Είναι πολλά σύνολο.
Δεν είναι ότι έγινε κάτι μεμονωμένα.
Επίσης είχε αρχίσει να με κουράζει η ίδια καθημερινή ρουτίνα στο σπίτι.

[george1520]

Προφανώς δεν είναι κάτι μεμονωμένο.Αλλά σύνολο.Τα παιδιά που με κουράζουν,η καθημερινή ρουτίνα που δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο, το ότι δεν έχω σεξουαλική επαφή με τον άνδρα μου.Μου είχε κοπεί η διάθεση από τότε με το σεροξατ κ δεν είχα πολυεπανελθει.Κάποιες φίλες που με στεναχώρησαν.Είναι πολλά σύνολο.Δεν είναι ότι έγινε κάτι μεμονωμένα.Επίσης είχε αρχίσει να με κουράζει η ίδια καθημερινή ρουτίνα στο σπίτι.

Είδες πόσα πράγματα έχεις στο κεφάλι σου και αποκαλείς τον εαυτό σου αδύναμη; Αυτά είναι τα πραγματικά σου προβλήματα και θα ήταν καλό να ασχοληθείς με αυτά για να ηρεμήσεις. Θες να τα πάρουμε μαζί ένα ένα;

[Elena_38]

Να τα λύσω κ εγώ μαζί σου.
Όμως στη φάση που είμαι δεν βρίσκω την ηρεμία.
Με αυτό που παίζει στο κεφάλι μου τι μπορώ να κάνω?
Πες μου το σκεπτικό σου.

[george1520]

Να τα λύσω κ εγώ μαζί σου.Όμως στη φάση που είμαι δεν βρίσκω την ηρεμία.Με αυτό που παίζει στο κεφάλι μου τι μπορώ να κάνω?Πες μου το σκεπτικό σου.

Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις τα βήματα που έχεις κάνει. Μετα να αποδεχθείς ότι είσαι άνθρωπος και έχεις δικαίωμα να λυγίσεις. Δεν ξέρω από φάρμακα, έχω πάρει μόνο ομοιοπαθητικα για λίγο χρονικό διάστημα, οπότε σε αυτό το κομμάτι δεν μπορώ να σου πω πολλά. Τι θα έκανα στην θέση σου; Θα ελυνα τα προβλήματα μου. Το μυαλό μας αρχίζει τα σενάρια, κολλάει σε διάφορα πραγματα οταν είμαστε σε κατάσταση άγχους ή στεναχώριας. Ο αντρας σου σε βοηθάει με τα παιδιά; Έχεις γονείς, πεθερικά να βοηθάνε; Δουλεύεις; Με τις φίλες σου τι έγινε; Ειναι κάτι που δεν μπορεί να φτιάξει; το κομμάτι του σεξ σε απασχολεί; Τι ακριβώς σε αγχώνει; Ότι θα το ψάξει αλλου; Όταν δεν είσαι καλά, τι κάνεις; Σε στηρίζει ο άντρας σου; Τι ηλικίες έχουν τα παιδιά σου;

[Elena_38]

Ναι με βοηθάει ο άντρας μου.
Βέβαια δουλεύει εδώ κ έξι μήνες πολλές ώρες κ έξι ημέρες την εβδομάδα .
Τα παιδιά μου είναι μικρά 3 κ 5.
Δεν με φοβίζει ότι θα βρει αλλού.
με προβληματίζει το γιατί δεν θέλω.
Μετά τη θεραπεία με το φάρμακο ενώ είχα πολύ καλό κορμί παρότι δύο παιδιά εφτασα 83 κιλά.εικοσι κιλά πάνω.
Δεν μου αρέσει που άλλαξα που δεν μπορώ να φορέσω ρούχα που ήθελα.
Το θέμα είναι ότι σε αυτή τη φάση που νοιωθω ανίκανη να διαχειριστώ αυτό στο κεφάλι μου πως το διαχειρίζομαι ώστε να μπορέσω να βρω δύναμη να κάνω πράγματα.

[george1520]

Ναι με βοηθάει ο άντρας μου.Βέβαια δουλεύει εδώ κ έξι μήνες πολλές ώρες κ έξι ημέρες την εβδομάδα .Τα παιδιά μου είναι μικρά 3 κ 5.Δεν με φοβίζει ότι θα βρει αλλού.με προβληματίζει το γιατί δεν θέλω.Μετά τη θεραπεία με το φάρμακο ενώ είχα πολύ καλό κορμί παρότι δύο παιδιά εφτασα 83 κιλά.εικοσι κιλά πάνω.Δεν μου αρέσει που άλλαξα που δεν μπορώ να φορέσω ρούχα που ήθελα.Το θέμα είναι ότι σε αυτή τη φάση που νοιωθω ανίκανη να διαχειριστώ αυτό στο κεφάλι μου πως το διαχειρίζομαι ώστε να μπορέσω να βρω δύναμη να κάνω πράγματα.

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου. Εσύ δουλεύεις; Θα πρέπει όμως να αρχίσεις να λύνεις ένα ένα τα προβλήματα σου και να μην τα βλέπεις μαζεμένα. Έχεις κάνεις και ψυχοθεραπεία; Υπάρχουν διάφορες ασκήσεις που σε επαναφέρουν όταν το μυαλό αρχίζει τα σενάρια του.

[Elena_38]

Σε ευχαριστώ πολύ!
Όχι δεν δουλεύω ακόμα μια τετραετία τώρα.
Θα ήθελες να μου μιλήσεις για τις ασκήσεις?
Μήπως κ καταφέρω να ηρεμήσω.

[george1520]

Σε ευχαριστώ πολύ!Όχι δεν δουλεύω ακόμα μια τετραετία τώρα.Θα ήθελες να μου μιλήσεις για τις ασκήσεις?Μήπως κ καταφέρω να ηρεμήσω.

Αν δούλευες θα σε βοηθούσε, να απασχολείς το μυαλό σου. Μια άσκηση που με βοήθησε τότε θα σου πω.. Κάθεσαι στη καρέκλα και κοιτάς σε ένα σημείο και αρχίζεις να λες 5 πράγματα που βλέπεις, 5 που ακούς, 5 που νιώθεις. Μετά 4 πράγματα, 3,2,1. Όταν τελειώσεις μετρας αντίστροφα από το 10 μέχρι το 0. Αυτή η άσκηση σε βοηθαει να επανέλθεις στο τώρα. Την έκανα πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Κάθε μέρα. Υπάρχουν πάρα πολλές ασκήσεις. Ο ψυχολόγος θα σου δείξει και θα δεις ποια σου ταιριάζει.

[Elena_38]

Είχες κάτι ανάλογο?

[george1520]

Είχες κάτι ανάλογο?

Τέτοια κολλήματα όχι. Είχα με τις αρρώστιες τρομερό κόλλημα. Μόνο μια φορά, που ήμουν πααααρα πολύ χάλια είχα πει στον εαυτό μου "να πάρω το όπλο, να με πυροβολησω να ησυχάσω" και μετά για μέρες ολόκληρες σκεφτόμουν γιατί να πω αυτή την βλακεια. Κι έλεγα, τώρα που το είπα, αν το κάνω κιόλας; Αλλά ήμουν στον πάτο. Την κατάθλιψη την πέρασα μόνος μ, δεν είχα κανέναν δίπλα μ, οι φίλοι μ δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτα. Περπατούσα απλά για να περπατήσω, ετρωγα απλά για να φάω.Τώρα που σου λέω τι κόλλημα είχα πάθει, "γελάω". "Γελάω" επειδή το μυαλό μας, μας κάνει πολύ περίεργα παιχνίδια, χαζά παιχνίδια. Εσύ έχεις τον έλεγχο, όχι το μυαλό.