Μοναξιά...

[ioannis2]

Παιδια ακουστε,οσοι υποφερουμε απο χρονια μοναξια η δεν εχουμε φιλους,δεν ειναι απο επιλογη δικη μας η επειδη δεν θελουμε να βγουμε εξω απο το σπιτι μας και να κανουμε πραγματα,ειναι πως ετσι ηταν απο την αρχη για εμας και παρολο τις προσπαθειες παρεμεινε ετσι και παγειωθηκε μια μονιμη κατασταση που δεν ειναι ευκολο να ανατραπει,μεσα σε ολα αυτα λιγο η καταθλιψη,λιγο η απογοητευση,λιγο οτι οι φιλοι εχουν γινει δυσευρετοι σημερα,κανουν τα πραγματα ακομη χειροτερα.

Τα αδερφια,εχουν δικες τους παρεες,δεν μπορουν συνεχεια να βγαινουν μαζι μου και οκευ το σεβομαι αυτο,γιατι με βλεπουν τοσες ωρες μεσα στην ημερα,δεν ειναι το ιδιο με εναν φιλο παλιο απο το σχολειο,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια η οπου αλλου.

Ναι,τι να σου πω,ηταν ορθανοιχτες οι πορτες και εγω τις εκλεισα.Οταν καποιοι ειχατε επιλογες φιλων απο την εφηβεια,απο το πανεπιστημιο,απο την δουλεια σας,καποιοι απο εμας δεν ειχαμε την επιλογη,τι να κανουμε τωρα.

JohnyK33 εχεις τοσο μα τοσο δικιο σε οτι λες .

Κάποιοι είχαμε έτοιμες τις φιλίες, δηλαδή τα κατάλληλα άτομα για φιλία δίπλα μας, σε όλους αυτούς τους χώρους που αναφέρατε και σε άλλους πολλούς. Όμως, εισπράξαμε μη αποδοχή και τυπικότητα εκεί που τρέξαμε φουλ ταχύτητες να βγάλουμε προς όλους αυτούς τον καλύτερο μας ευατό και το ενδιαφέρον μας για φιλία. Έτσι, ανακαλύψαμε ότι η μη επιλογή μας από όλους αυτούς και πολλούς άλλους αφορά στο βαθύτερο είναι μας που έχει κατασταλάξει ως είδος χαρακτήρα και συνεπώς επιζητά φιλία με τα άτομα που ταυτίζονται με αυτό το είναι, ή στην έλλειψη ειλικρινούς αγάπης, καλοσύνης και ενδιαφέροντος από όλους αυτούς ώστε να μας εγκολπωθούν στην παρέα τους, στη φιλία τους. Διότι εκείνο που τους βγάζαμε δεν ήταν αυτό το βαθύτερο είναι μας αλλά μια έντονη επιθυμία μας η οποία δεν ταυτιζόταν με το είναι μας το οποίο είναι μας κατά βάθος δεν μας ευχαριστεί ή δεν το αποδεχθήκαμε, προφανώς δε κι αυτοί άτομα ταυτιζόμενα με εκείνο το βαθύτερο είναι τους επιζητούσαν για παρέα. Όμως, αυτό που δεν μας βαρύνει είναι η έλλειψη καλοσύνης, αγάπης και ενδιαφέροντος από μέρους τους που είπα πιο πριν αφού δεν είμασταν και αποκρουστικοί, απόμακροι ή εχθρικοί. Κι αυτός είναι ο λόγος που πολλοί καταντάνε χωρίς να το θέλουν πλήρως μόνοι. Κι αν κάποιοι τους προσεγγίζουν και συναναστρέφονται μαζί τους δεν το κάνουν ως σχέση ίσου προς ίσο αλλά ως ενδιαφέρον προς κάποιον που τον λυπούνται. Έχω πολλές επαφές στο κινητό αλλά οι περισσότερες είναι ως να μην υπάρχουν.

Κι ο θεματοθέτης έχει αρκετούς μήνες να φανεί. Αυτό για μένα λέει πως πέρα από εκείνο το άσχημο διάλειμμα στις διαπροσωπικές του σχέσεις είχε το χαρακτήρα, δηλαδή αυτό το βαθύτερο είναι, με βάση τα όσα μας λέει για το πριν του, για να ξαναφτιάξει από κοινωνικής άποψης τη ζωή του όπως ήταν πριν το ατύχημα.

[JohnyK33]

Δεν έχω instagram η facebook λογαριασμούς,οπότε ίσως με θεωρούν και οπισθοδρομικό η ακοινωνητο.

[ioannis2]

Δεν έχω instagram η facebook λογαριασμούς,οπότε ίσως με θεωρούν και οπισθοδρομικό η ακοινωνητο.

Κάθε άλλο! Υπάρχουν άτομα που κυριολεκτικά έχουν κλειστεί στο facebook και στο instagram και άλλοι που δεν έχουν τέτοιους λογαριασμούς και είναι μια χαρά κοινωνικοί και αποδεκτοί. Το θέμα είναι τι χαρακτήρα βγάζεις προς τους άλλους και πόσο σε αποδέχονται. Δεν μιλώ για την κατάσταση εξάρτησης όπου κάποιος έχει όλα τα φόντα αλλά εθίστηκε στα μέσα δικτύωσης.

[JohnyK33]

Δεν θελω να εκθετω τον εαυτο μου και την καθημερινοτητα μου στους αλλους,φοβαμαι επισης μην γελοιοποιηθω απο καποια φωτογραφια η τους σχολιασμους.Οταν εχεις αποφευκτικα στοιχεια και η απεναντι πλευρα εισπραττει ακριβως αυτο,"ασε καλυτερα,μαλλον δεν θελει η δεν γουσταρει".

[Vox]

Δεν έχω instagram η facebook λογαριασμούς,οπότε ίσως με θεωρούν και οπισθοδρομικό η ακοινωνητο.

Δεν θελω να εκθετω τον εαυτο μου και την καθημερινοτητα μου στους αλλους,φοβαμαι επισης μην γελοιοποιηθω απο καποια φωτογραφια η τους σχολιασμους.Οταν εχεις αποφευκτικα στοιχεια και η απεναντι πλευρα εισπραττει ακριβως αυτο,"ασε καλυτερα,μαλλον δεν θελει η δεν γουσταρει".

Το πρώτο που γράφεις δεν έχει σημασία. Κι εγώ δεν ασχολούμαι με κοινωνική δικτύωση γιατί απλά μου φαίνεται εντελώς ανούσια. Εδώ δεν έχω καν κινητό τηλέφωνο, αφού δεν το χρειάζομαι, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο σήμερα. Έχω άλλες προτεραιότητες σ' αυτή τη ζωή. Και δε θα μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο όπως κι αν με χαρακτήριζαν κάποιοι γι' αυτές τις «ελλείψεις» μου.

Το δεύτερο όμως που γράφεις δείχνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που σε εμποδίζει να ασχοληθείς με κοινωνικές επαφές. Στη θέση σου (αν δηλαδή με απασχολούσε το πρόβλημα της μοναξιάς και με ενδιέφερε να αποκτήσω φίλους) αυτό θα κοιτούσα, δηλαδή πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα. Όλα τα υπόλοιπα έπονται.

[JohnyK33]

Εχει καποια σημασια,γιατι βλεπω με ποση ανεση και χωρις προβλημα εχουν καποιοι social media και δεν τους νοιαζει τι θα πει ο καθενας αν ανεβασουν φωτογραφιες,δεν φοβουνται για αυτο η να εχουν ανασφαλεια,αυτο σημαινει πως εχουν μεγαλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση για αυτο που ειναι,δεν τους αγγιζει η τους επηρεαζει,ειναι φυσιολογικο και νορμαλ για αυτους.Mε εμποδιζουν οι ανασφαλειες μου,οι φοβοι μου και γενικοτερα η σταση των αλλων απεναντι μου,οτι θα πληγωθω αν υπαρχει απορριψη,οτι θα στεναχωρηθω για μηνες ολοκληρους αν δεν υπαρξει καποιο ενδιαφερον.

[JohnyK33]

Προσωπικα,δεν εχω επιλεξει τη μοναξια,ναι σαν εσωστρεφης χρειαζομαι να μενω μονος για καποιο διαστημα,αυτο δεν σημαινει οτι θελω την μονιμη μοναξια και δεν επιζητω συντροφικοτητα η φιλια.

[panos_77]

Johny επειδή ταυτίζομαι με όλα όσα λες και βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση ήθελα να σε ρωτήσω.πως την παλευεις;δεν σε θλίβει που οι άλλοι έχουν φίλους μπλα μπλα μπλα;εμένα με έχει αρρωστήσει δεν μπορώ να βλέπω άλλους να προχωρούν και εγώ να μένω στασιμος

[JohnyK33]

Johny επειδή ταυτίζομαι με όλα όσα λες και βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση ήθελα να σε ρωτήσω.πως την παλευεις;δεν σε θλίβει που οι άλλοι έχουν φίλους μπλα μπλα μπλα;εμένα με έχει αρρωστήσει δεν μπορώ να βλέπω άλλους να προχωρούν και εγώ να μένω στασιμος

Με θλιβει γιατι δημιουργει αισθημα ενοχης,οτι εγω φταιω που δεν εχω φιλους,οτι εγω εχω καποιο προβλημα που πρεπει να λυσω η να αλλαξω,αλλοι εχουν φιλους χωρις καμια προσπαθεια απο την πλευρα τους,επειδη απλα ειναι εξωστρεφη ατομα,επειδη απο μικρη ηλικια ειχαν μια σταθερα και ενα backround στημενο στα μετρα τους,εναν περιγυρο οτι ανηκουν καπου και στηριζονται σε αυτο,ναι,καθως μεγαλωνουμε και περνανε τα χρονια,φιλοι μπορει να χανονται,οι επαφες αραιωνουν,οι ζωες αλλαζουν και οι προτεραιοτητες,ομως ερχονται αλλοι σε αυτους,χωρις κοπο η μεγαλη προσπαθεια,γιατι ειναι απο τη φυση τους ατομα που εχουν μαθει πως να κοινωνικοποιουνται,πως να αισθανονται ανετα αναμεσα σε πολυκοσμια κοκ.

Εμεις οι εσωστρεφεις,οι ντροπαλοι,οι μελαγχολικοι,οι ησυχοι,που δεν μπορουμε ισως να κρυψουμε την θλιψη μας για αυτο,για το οτι δεν μας επιλεγουν οι αλλοι,για το οτι δεν νιωθουμε επιθυμητοι η ελκυστικοι και ειμαστε ανημποροι μπροστα σε ολο αυτο,που ακουμε ευχολογια,βγες εξω και κανε μια βολτα στη φυση,πηγαινε μονος για περιπατο στην παραλια,κανε εθελοντισμο για να γνωρισεις κοσμο,κανε ενα χομπυ που σου αρεσει,ναι παιδια,τα εχουμε δοκιμασει αυτα,προσωπικα ολα,δεν μου προσφεραν καμια ευχαριστηση ουτε εφυγε η μελαγχολια,αντιθετως παρατηρωντας οτι ολοι γυρω μου,σχεδον ολοι,εχουν μια συντροφικοτητα,η δυο-τρεις φιλους να περασουν καποιες ωρες,οχι απλα για μια μερα,αλλα για οποτε το εχουν αναγκη αυτο.

Η στασιμοτητα και η πληξη καποιες φορες δεν παλευονται,ουτε βεβαιως καποια ψυχοθεραπεια θα λυσει αμεσα καποιο απο τα παραπανω,ισως μακροπροθεσμα βοηθησει να δοκιμασεις καποιες κινησεις που τωρα αποφευγεις και σε στρεσαρουν η σε φοβιζουν.

Eχω δει ατομα που ειχαν χειροτερη εμφανιση απο εμενα,ομως μπορουσαν να εχουν και να διατηρουν μια σχεση,ειδα ατομα που ειχαν λιγοτερα προσοντα απο εμενα,ομως μπορεσαν να εξελιχθουν καλυτερα επαγγελματικα απο εμενα,ειδα ατομα να χαιρονται την ζωη τους και να αδιαφορουν τι θα πει ο καθενας για αυτους,κατι που δεν μπορουσα να κανω εγω,ηξερα ατομα που ειχαν φιλους να πανε διακοπες,να μοιραστουν ταξιδια και εμπειριες,να διασκεδαζουν επειδη μπορουν να το κανουν και εχουν την παρεα για αυτο,εγω δεν μπορουσα να παω καπου,ημουν απλα μονος μου.

[Player]

Και εγώ τα τελευταία χρόνια έχω γίνει πιο εσωστρεφής κ ντροπαλός δεν ξέρω γιατί ίσως από το άγχος.

[JohnyK33]

Πως νιωθετε αυτες τις εορταστικες ημερες,αλλαζει για εσας κατι ως προς τη μοναξια που αντιμετωπιζετε,η γινεται χειροτερα? Θα ελεγα οτι στις γιορτες γινομαι πιο μελαγχολικος,γιατι ξερω και βλεπω οτι οι περισσοτεροι γυρω μου,θα βγουν εξω με φιλους,παρεες,συντροφους να περασουν ομορφα,να διασκεδασουν,να χαρουν και να γυρισουν πισω στο σπιτι τους,στην δουλεια τους ανανεωμενοι.

Δυστυχως για εμενα δεν αλλαζει κατι,ισως αισθανομαι και πιο μελαγχολικος,απομονωμενος, χωρις επιλογες να κανω κατι το ιδιαιτερο,οποτε η μοναξια για 15-20 ημερες ειναι πιο εντονη,δεν ειναι ευκολο πραγμα να βλεπεις τους αλλους να χαιρονται,να διασκεδαζουν,να περνανε στιγμες με φιλους χωρις να μπορεις να το κανεις και εσυ.

[axl100]

Kλεισε την τηλεωραση να μην βλεπεις την υποκρισια, μην συγκρινεσαι με τους αλλους και θα ειναι μια μερα σαν τις αλλες. Κανενας δεν χαιρεται εκτως τα παιδια που δεν θα πανε σχολειο.

[JohnyK33]

Δεν βλεπω τηλεοραση,αλλα οπως και να εχει η μεγαγχολια και η ανημπορια ειναι μεγαλυτερη τις εορταστικες περιοδους,θα σε ρωτησουν πως τα περασες,τι εκανες η που πηγες και πρεπει να προσποιηθεις οτι ολα ειναι ενταξει αι πως περασες καλα και πως βλεπεις τη νεα χρονια με αισιοδοξια,ενω εχεις να ανεβεις ενα ψυχολογικο βουνο.Ειμαι κουρασμενος σε ψυχικο επιπεδο που δεν βρισκω αμεσα ανακουφιση απο την μοναξια,τη μην συντροφικοτητα,την μη ανεξαρτησια απο τους γονεις.Πηγαινω σε μια δουλεια,γυρναω και αυτο ειναι ολη η καθημερινοτητα.

[axl100]

Μαζεψε τον αντρισμο σου και πες τους την αληθεια. Θα ανεβει η αυτοεκτιμηση σου.

[ΑΧΒΑΧ]

Πως νιωθετε αυτες τις εορταστικες ημερες,αλλαζει για εσας κατι ως προς τη μοναξια που αντιμετωπιζετε,η γινεται χειροτερα?

Σε αντίθεση με εσένα εγώ βλέπω τηλεόραση και το μόνο που αλλάζει είναι πως βαριέμαι περισσότερο γιατί μου αλλάζουν τα προγαραμματα. Δεν έχω ανάγκη κανέναν, Δεν αισθάνομαι μοναξιά γιατί δεν έχω και εμπειρίες να γιορτάζω με παρέα, το βρίσκω κουραστικό να προσποιούμαι πως διασκεδάζω με κόσμο , φασαρία, και γλέντια, είναι ψεύτικα , τα προβλημματα παραμένουν και μετά συνεχίζεις την ίδια μίζερη ζωή. Δεν βρίσκω νόημα να λέω χρόνια πολλά. Για έμενα είναι επιλογή μου η απομόνωση , δεν πίνω, δεν καπνίζω και δεν με ευχαριστούν τα ταξίδια και οι βόλτες έξω απο το σπίτι. Δεν έχω πρόταση αλλά δεν αφήνω και κανέναν να με προσκαλέσει αφού ξέρουν πως μου αρέσει η ησυχία. Ακόμα και να μπω σε σκέψη να παω σε γιορτή το άγχος που θα έχω δεν αξίζει....
Η μοναξιά μου δημιουργεί ανησυχία γιατί δεν εχω κανέναν να ζητήσω βοήθεια αν χρειαστώ κάποια εξυπηρέτηση, αν αρρωστήσω και δεν έχω κανέναν σύνοδο να με βοήθησει π,χ να παρκάρει το αυτοκίνητο ή να βρει φαρμακείο, να με πάει κάπου αν χαλάσει το αυτοκίνητο , είμαι επαρχεία αν ζούσα σε πόλη θα είχα ευκολίες δεν θα ανησυχούσα για τίποτα.
Δεν λέω να έχω γυναίκα και παιδιά για να με γηροκομήσουν, αλλά για μικροπροβλήματα που συμβαίνουν, αν είναι γραφτό όσους φίλους και συγκαινεις και να έχεις όταν τους χρειαστείς μπορεί να μην τους έχεις κοντά σου...
Από έναν ξένο ίσως βρεις βοήθεια κατανόηση και προθυμία να σε εξυπηρετήσει στην δύσκολη στιγμή.
Εγώ βρίσκω παρηγοριά με όσα άσχημα συμβαίνουν στους γύρο μου από συζύγους, παιδιά, φίλους και προσπαθώ να γίνομαι κάθε χρόνο καλύτερος άνθρωπος, να βοηθήσω αν μπορώ κάποιον και να μην τον προσπεράσω για να πάω την βόλτα μου!