Φοβάμαι πολύ

[Sophie_]

Γεια σε όλους. Θέλω να μιλήσω κάπου. Αυτή τη στιγμή που σας γράψω με έχουν πιάσει κλάματα. Κάτι που συμβαίνει συχνά και φαινομενικά χωρίς λόγο. Υπάρχουν όμως πολλοί λογοι και σίγουρα δεν τους ξέρω όλους. Περνάω μια φάση με το στομάχι μου τους τελευταίους μήνες, είχα κάνει και προηγούμενα ποστ όμως καταλαβαίνω ότι έχω γενικότερο φόβο και άγχος υγείας και για μένα και για τους δικούς μου. Ειλικρινά χάνομαι στη σκέψη ότι θα πάθουν κάτι κάποια στιγμή με πιάνουν κλάματα και πανικός, νιώθω μόνη κι αβοήθητη στον κόσμο όσους και να έχω δίπλα μου κανείς δεν είναι για μένα σαν τους γονείς μου. Είμαι 31 χρόνων και έχω παντρευτεί. Δε μπορώ να διανοηθω κάτι κακό, αν δεν σηκώσουν αμέσως το τηλέφωνο βάζω με το μυαλό μου χίλια δυο κακά. Όλα αυτά προέκυψαν μετά από θέματα υγείας των τελευταίων ετών. Σήμερα από το πρωί είμαι σε κακό χάλι. Έχω αναγουλα και ζαλάδα, είναι κι αυτές οι μέρες του μήνα κ δε μπορώ καν να φάω, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο έντονη η ζαλάδα και τώρα είμαι μόνη στο σπίτι και κλαίω. Δεν με ευχαριστεί η ζωή μου σε τίποτα. Κάνω μια δουλειά που δεν αγαπω μόνο για τα λεφτά, που κι εκεί βασικός μισθός είναι, έχω φοβίες όπως αυτές που σας γράφω και ακόμη κι όταν πάω να κάνω κάτι που αγαπώ πολύ ασχολούμαι κάποιες ώρες και μετά το βαριέμαι και το αφήνω για άλλη μέρα.. το ξαναπιανω την άλλη μέρα αλλά δεν έχω αυτή τη ζωντάνια και το κέφι για άνθρωπο της ηλικίας μου... Βλέπω άλλους έξω και τους ζηλεύω... Ξέρω πως η λύση μάλλον είναι ψυχολόγος ή και ψυχίατρος, δεν ξέρω τι από τα δύο, αλλά θέλω μόνο να μιλήσω αυτή τη στιγμή και κανείς δε μπορεί να καταλάβει όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα μου..με λένε υπερβολική κ ότι αγχώνομαι... Μπορεί να κοροϊδεύουν κιόλας.. δεν αντέχω κ την οικογένεια του άντρα μου.. πιεζομαι πολύ τελευταία δεν θέλω κανέναν, θέλω να ανοίξω την πόρτα και να εξαφανιστω.. αλλά και να εξαφανιστω, πάλι φοβάμαι τη μοναξιά.. αυτό το ένιωθα και πριν χρόνια ως φοιτήτρια.. ενώ φαινομουν πολύ δυναμική στους έξω, μέσα μου ένιωθα φόβο συχνά.. ότι θα πάθω κάτι.. είμαι τρελή; Μου συμβαίνει κάτι κακό; Δεν αντέχω άλλο έτσι τη ζωή μου.. θέλω να βοηθήσω την οικογένειά μου οικονομικά και δε μπορώ...βλέπω τους γονείς μου να δουλεύουν σε σκληρές δουλειές για την ηλικίας τους και δεν το αντέχω μέσα μου υποφέρω... Δεν ξέρω τι να κάνω και θέλω μόνο να κλαίω..

[Tsoufis1989]

Καλησπέρα σοφία αυτο με το στομάχι σ είναι η ψυχολογικό η πρέπει να πας σε γαστρεντερολογο καλά κάνεις που στεναχωριέσαι για τους γονείς σ και είναι κρίμα να θες να τους βοηθήσεις και να είσαι δίπλα τους αλλά να είσαι σε έναν γάμο που μάλλον κακό σ κάνει γνώμη Μ βέβαια όσο για την δουλειά είναι συχνό φαινόμενο να μην αρέσει αυτό που κάνουμε αλλά έχεις σκεφτεί μήπως αν τα χρήματα τα αξοποιουσες όπως πραγματικά ήθελες να σ φαινόταν και πιο καλή η δουλειά?τρελή δν είσαι πιεσμενη-δυστιχισμενη είσαι μαλλον

[Sophie_]

Γεια σου και σε ευχαριστώ για το μήνυμά σου. Ξέρεις τι.. παντρεύτηκα επειδή το ήθελε ο άντρας μου. Δεν έχω πρόβλημα μαζί του, δεν είναι ότι δεν τον αγαπώ, απλώς δεν είμαι από τις γυναίκες που ήθελαν γάμο. Κάπως ένιωσα να πνιγομαι στην ιδέα. Ο άντρας μου είναι καλός άνθρωπος, είμαστε πολλά χρόνια μαζί, με τα πάνω μας και τα κάτω μας όπως όλα τα ζευγάρια. Εδώ και καιρό όμως δεν αισθάνομαι ερωτευμένη..μου λένε πως είναι λογικό μετά από τόσα χρόνια.. αλλά ο έρωτας είναι βασικός. Νιώθω αγάπη. Μόνο. Και δεν έχω πρόβλημα μαζί του, μπορώ να ζήσω κι έτσι, αλλά η οικογένεια του είναι πλέον ανυπόφορη. Η μάνα του έχει ξεκινήσει κάποια ψυχολογικά θέματα και ο αντρας μου ενώ δεν είναι μοναχοπαίδι όπως εγώ, τρέχει μόνος του για όλα και πάλι έχουν παράπονα και γκρίνια κι αυτός πιέζεται πολύ.
Σε αυτό που είπες με τη δουλειά τι εννοείς, τι να κάνω δηλαδή;

[Tsoufis1989]

Λέω π.χ αν δν ήσουν ευτυχισμένη και χώρισες και γυρνούσε στους δικούς σ και τους βοηθούσες με την δουλειά που κάνεις ίσως να την έβλεπες διαφορετικα

[george1520]

Καλησπέρα. Τα περισσότερα (αν όχι όλα), τα είχα στη κατάθλιψη μου. Δεν μπορούσα να ακούσω καμια δυσάρεστη είδηση, δεν με ευχαριστούσε τίποτα και γενικά απλά υπήρχα χωρίς κανένα συναίσθημα. Θα σου πρότεινα αρχικά να πας σε ένα ψυχολόγο, αν θεωρήσει ότι χρειάζεσαι και θεραπεία με χάπια θα σε παραπέμψει αυτός στο ψυχίατρο (μπορείς να το κάνεις και με διαφορετική σειρα) . Προσπάθησε να μη βλέπεις ή να διαβάζεις ειδήσεις και να μην απογοητευεσαι αν οι άλλοι δεν μπορούν να σε καταλάβουν - νιωσουν. Δεν φταίνε αυτοί. Αν δεν ζήσει κάποιος αυτά που περνάς, δεν μπορεί να σε καταλάβει. Ο μόνος που μπορεί να σε βοηθήσει αυτή την στιγμή, ειναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Ζήτησε βοήθεια.

[Sophie_]

Θα μπορούσε, αλλά τον αγαπώ τον άντρα μου, δεν έχω μαζί του πρόβλημα. Εγώ μου φταίω. Και πρέπει να βρω κάποια λύση να βοηθήσω τους γονείς μου με τα 700€ που παίρνω. Έκανα και δεύτερη δουλειά για κάποια περίοδο αλλά έπαιρνα μόνο 150€ μαξ έξτρα και δεν αντεχοταν τόση καθημερινή πίεση και τη σταμάτησα. Νιώθω μεγάλο αδιέξοδο μέσα μου. Μεγαλώνουν και δε μπορώ να τους προσφέρω τίποτα από όσα μου προσέφεραν εκείνοι. Υποφέρω μέσα μου κλαίω συνέχεια νομίζω πως είμαι άχρηστη

[Sophie_]

Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο που μου απάντησες. Κατάθλιψη είχε περάσει και η γιαγιά μου, με φαρμακευτική αγωγή για χρόνια, γιατί ο παππούς μου υπήρξε αλκοολικός. Και καταλαβαίνεις. Όλα όσα βάζεις με το μυαλό σου, ισχύουν. Μπορεί να έχει και κληρονομική βάση η κατάθλιψη; Εγώ είμαι τρομερά αγχωδης ως άνθρωπος. Αγχώνομαι και στεναχωριέμαι για όλους και για όλα. Αυτό μου κάνει κακό. Εσύ πως ένιωσες καλύτερα; Η κουβέντα με τον ψυχολόγο σε βοήθησε ή μόνο με τα φάρμακα είδες διαφορά;

[Tsoufis1989]

Άχρηστος δν είναι κανένας όσοι είμαστε εδώ είμαι αδύναμοι η και {άτυχη)

[Sophie_]

Πιστεύω ότι είμαστε δυνατοί μέσα μας για πολύ καιρό και κάποια στιγμή σπάσαμε και γίναμε έτσι μέσα μας. Χίλια κομμάτια. Εσυ φίλε μου τι περνάς; Μοιάζουμε καθόλου;

[Tsoufis1989]

Εγώ έχω θέματα υγεία μια δυσκοκυλη δεξιά και κάτι ακόμα αριστερά που δν βρίσκουμε τι είναι και με ρίχνει ψυχολογικά πολύ έχασα και την δουλειά μ και άστα να πανε

[Sophie_]

Σε καταλαβαίνω... Εύχομαι να βρεθεί τι είναι και να βρεις και μια δουλειά μέσα σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε είναι όλα δύσκολα πλέον.. αυτό σκέφτομαι κι εγώ κ δεν παραιτούμαι παρότι περνάω πολύ δύσκολα είναι και επαρχία εδώ.. έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι δικό σου εξ αποστάσεως; Από το σπίτι; Σκέψου το και ψάξε στο ίντερνετ, δίνει διάφορες επιλογές ανά περιόδους. Ίσως κάνω κι εγώ κάτι αντίστοιχο. Αν ηρεμήσω πρώτα.. απο την ώρα που έκανα το πρώτο ποστ κλαίω ασταμάτητα στον καναπέ, μόνη μου, με ένα παντζούρι λίγο ανοιχτά ίσα που μπαίνει λίγο φως.. νιώθω άρρωστη και χωρίς διάθεση να κάνω τίποτα.. δεν ήμουν ποτέ έτσι εγώ, πάντα γελούσα κι ακόμη γελάω σε όλους και μέσα μου κλαιω.. να μην καταλάβει κάνεις τι περνάω.. νιώθω δυστυχισμένη κι όσο το σκέφτομαι αυτό λέω πως είμαι αχάριστη γιατί υπάρχει κόσμος που δεν έχει τίποτα

[Tsoufis1989]

Μακάρι από το στόμα σ και στου Θεού το αυτί δν μπορώ να δουλέψω δν μπορώ να περπατήσω καλά καλά μακάρι να βρω τι έχω γτ η μέση Μ είναι χειρουργισιμη και μπορεί άμα βρω τι έχω και από αριστερά να θέλω 2 χειρουργεια εκτός αν όλο αυτό το προκαλεί η μεση

[Sophie_]

Μένεις μόνος σου; Έχεις κάποια βοηθεια τώρα που δεν είσαι καλά;

[Tsoufis1989]

Με την κοπέλα Μ ζω και έχει γίνει η ζωή της μια κόλαση που είμαι ετσι

[Νικος Νικος]

Καλή δύναμη και να βγεις νικήτρια απ’ όλο αυτό. Πιθανόν έχεις κατάθλιψη και κανεις ψυχοσωματικά. Πολλοί τα έχουμε περάσει με κάπως διαφορετικά συμπτώματα. Καλό θα ήταν να επισκεφθείς ένα ψυχίατρο. Μη σε τρομάζει η λέξη ψυχίατρος. Δεν είσαι τρελή. Μαζί του θα συζητήσεις και θα σε καθοδηγήσει. Μη περιμένεις όμως μαγικά πράγματα. Θα πρέπει να πολεμήσεις και εσυ. Θα δεις ότι με τον καιρό θα μάθεις να διαχειρίζεσαι τις δύσκολες καταστάσεις και θα τα βλέπεις πιο χαλαρά.