Η σχέση

[vasos panagiotou]

Η σχέση, η ερωτική σχέση, είναι όπως ένα ποτήρι αγαπημένο κοκτέιλ. Ένα πολύχρωμο, πολύγευστο κοκτέιλ. Κόκκινο, κίτρινο, πράσινο, μπλε, τα τέσσερα χρωματιστά του επίπεδα. Χωρισμένα και ευδιάκριτα μόνο για αυτούς που αγαπούν τις γεύσεις της ζωής, μονό για τους γενναίους δοκιμαστές δηλητηρίων.
Το πρώτο, το πολυαγαπημένο, το επιθυμητό και προκλιτικό κρασί του θεού Διόνυσου. Το διεγερτικό και φαντασμαγορικό νέκταρ του έρωτα, με τους χιλιάδες πιστούς του οπαδούς, με την υπερκατανάλωση στις μπιραρίες και τα στέκια της αγάπης. Αυτό που σου δίνει τη δύναμη να συνουσιάζεσαι σαν σκύλος, να περπατάς χορευτικά, και να μη βλέπεις πιο μακριά απ’ τη μύτη του συντρόφου σου. Αυτό που ομορφαίνει και μαγεύει τους πάντες, το αιώνιο ναρκωτικό κάθε ευσυνείδητου ποιητή, και το νόημα στη ζωή κάθε επαγγελματία κοριτσοσαγηνευτή. Ανεπανάληπτο κάθε φορά, πουλώντας παραισθήσεις και όμορφα παραμύθια αιώνιας ευτυχίας σε κάθε νέο ανόητο έντομο που θα πιαστεί στον όμορφα κεντημένο του ιστό. Παραμύθια που κρατούν όσο κρατάει μια αγαπημένη ανάμνηση, και μετά χάνονται στην άβυσσο της καθημερινότητας. Αφήνοντας πίσω τους μονάχα τη γλυκύτητα στο στόμα...
Και μετά ξημερώνει μια άλλη μέρα, βγαίνει το επόμενο φεγγάρι. Το τοπίο κιτρινίζει φέρνοντας μαζί του μια όμορφη γοητευτική μελαγχολία και την οσμή της ελπίδας για την επιστροφή του κόκκινου αδερφού του. Οι ισορροπίες αλλάζουν και η μαγεία αρχίζει να φθείρεται σιγά-σιγά αφήνοντας πίσω της, πονηρό αντικαταστάτη, τη δύναμη της συνήθειας. Οι καλοί παίχτες, αυτοί που αγαπάνε πραγματικά το παιχνίδι, αυτοί που αρέσκονται να τα βγάζουν πέρα σε όλες τις δυσκολίες της ζωής, βλέπουν στο κίτρινο νέους κόσμους για εξερεύνηση. Ορμάνε θαρραλέα ξανά στη τρικυμία, ψάχνοντας το άγνωστο στη ψυχή του αγαπημένου τους. Ελπίζοντας να βρουν και αυτοί το μυστικό των άλλων, αυτών που φαίνονται να νικάνε τους νόμους της φύσης και να ασπάζονται τη θεωρία της μονογαμίας. Αυτοί πάλι που δεν αγαπάν πραγματικά το παιχνίδι, αυτοί που παίζουν μονάχα για το κέρδος και την δόξα εγκαταλείπουν νωρίς- νωρίς το πλοίο φορώντας για άλλη μια φορά τη στολή του λιποτάχτη και κολυμπώντας ευθεία για τη μπιραρία του Διόνυσου. Διψώντας για την επόμενη δόση του αγαπημένου τους κρασιού. Το κίτρινο, για αυτούς που μένουν να γνωρίσουν τις χαρές του κι αυτούς που ξέρουν να παίζουν σωστά μπορεί να κρατήσει μια αιωνιότητα. Μπορεί να χαρίσει την ευδαιμονία και την αιώνια νεότητα στους τυχερούς, πραγματικά κερδισμένους της ζωής, γιατί η ομορφιά δεν βρίσκεται στο να αλλάζεις σε κάθε δυσκολία το προορισμό σου άλλα στις ρουφήχτρες και τις σειρήνες που κατάφερες να νικήσεις στη διαδρομή, γελώντας περιπαικτικά στα σαγηνευτικά τους προσωπεία ...
Πράσινη μούχλα αγκαλιάζει σιγά-σιγά τους τοίχους γύρω σου. Νιώθεις αδύναμος και χαμένος μέσα σε ένα παιχνίδι χωρίς νόημα, έχεις βαρεθεί να ξυρίζεις κάθε πρωί τα πρασινισμένα ζιζάνια που φυτρώνουν στο πρόσωπο σου. Και άραγε κάποτε σιγοτραγουδούσες καθώς ξυριζόσουνα για μπας κι ήτανε όλα αυτά το ψεσινό σου όνειρο. Και αυτή μέσα ποια είναι, αυτή η πράσινη κουράδα που ξαπλώνει στο κρεβάτι σου. Ποια να είναι άραγε;
Φοβήθηκες τότε που σου’πε ο φίλος να φύγετε μαζί νύχτα, λιποτάχτες απ’ το καράβι του κοκτέιλ. Φοβήθηκες μη βραχείς, μην πνίγεις, μην έχει λείψει το απόθεμα στη μπιραρία του Διονύσου και μείνετε εκεί διψασμένοι και μοναχοί. Δεν πήγες, τον φώναξες δειλό, προδότη και ονειροπόλο, και δεν πήγες. Έμεινες, ελπίζοντας για την επιστροφή του κόκκινου, έμεινες, και ας είχε αρχίσει η μούχλα να σου τυλίγει τα γόνατα. Έτσι κι αλλιώς είπες το κίτρινο τοπίο δε μ’ άρεσε καθόλου, ίσως αυτό να’ναι καλύτερο, ίσως εδώ να κρύβεται η ουσία. Και έκρυψες το φόβο σου πίσω απ’ το προσωπείο της σοβαρότητας και της σταθερότητας, της οικογενειακής ευτυχίας, και της επαγγελματικής επιτυχίας, και άφησες τα ζιζάνια να φυτρώνουν ελεύθερα και τη μούχλα να μεγαλώνει και να γίνεται βάλτος, πνίγοντας σε σιγά-σιγά. Πήδα όσο είναι καιρός, πήδα και μη φόβισε, δεν υπάρχει χειρότερο από εδώ, πήδα, εγκατέλειψε το πλοίο, και ας είσαι πια αδύνατος, καλύτερα να πνίγεις πάρα να μουχλιάσεις ζωντανός.
ʼνοιξες τα μάτια και δεν είδες τίποτα στην απουσία του φωτός όλα είναι μαύρα κι όμως σου πάνε ότι θα είναι μπλε... Θα είναι μπλε σου είπαν, και τους πίστεψες. Τους πίστεψες ανόητε, γιατί πως αλλιώς να σε χαρακτηρίσω αφού έμεινες να πιεις το δηλητήριο ως το πάτο. Ποτέ μην υποτιμάς τη δύναμη της άρνησης είχε πει κάποιος κάποτε .., και ποσό δίκιο είχε...
Μπλε είναι, ανόητε, να στο ξαναπώ να το καταλάβεις, για τους αποπάνω αυτούς που ρίχνουνε στο κύμα το φέρετρο σου. Πως να μπει φως εκεί μέσα...
Κλείσε τα μάτια και σώπα,
σουτ σώπα είναι πια αργά ...
Auto to vrika stin istoselida www.e-psychopoetry.net einai ena apo ta kalitera kommatia pou diavasa pote gia tin erotiki sxesi.. thelo na to valo os thema provlimatismou idiaitera auto pou leei gia to kitrino ... iparxoun arage anthropoi po exoun anakalipsei to mistiko tis monogamias.?

[arktos]

Αν υπάρχουν να απαντήσουν γρήγορα!!

[stella]

Πολύ όμορφο το κομμάτι και πολύ παραστατικό πράγματι.
Οι σχέσεις περνούν μέσα από διάφορα στάδια, κατά τη γνώμη μου, μέσα από δοκιμασίες κι εμπόδια που οι δυο σύντροφοι καλούνται να υπερνικήσουν. Σίγουρα η διαδικασία είναι επίπονη, σε κάνει και ματώνεις, πληγώνεσαι, απογοητεύεσαι και πολλές φορές σκέφτεσαι να παραδοθείς στην φαινομενικά εύκολη λύση ενός χωρισμού και της μοναξιάς. \"Δεν αξίζει να πονάς\", \"Πόσο άραγε να προσπαθήσω ακόμη;\",\"Καλύτερα μόνος μου\", ποιος δεν τα έχει σκεφτεί έστω και για μια στιγμή ;
Όμως, μέσα από το επίπονο αυτό ταξίδι κερδίζεις εμπειρίες, μαθαίνεις τον άλλον και πάνω απ\'όλα γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου. Κι όταν καταλάβεις πως ο σύντροφός σου κι εσύ αγωνιστήκατε μαζί και νικήσατε, τότε συνειδητοποιείς πως έχει πια χαράξει, το τοπίο έχει φωτιστεί και είναι πολύχρωμο. Και μέσα στο τοπίο βρίσκεσαι εσύ κι ο σύντροφός σου, ο ένας συμπληρώνει τον άλλον και λειτουργείτε σαν ένα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορείς να νιώσεις μέσα σε μία σχέση, τουλάχιστον για μένα. Κι αξίζει να προσπαθήσεις για να τη γευτείς με όλο σου το είναι.

[katerina7]

Πραγματικά συγκλονιστικό Βάσο...

Όμως ποια είναι η λύση; Πώς όταν αγαπάς κάποιον και αφού έχετε περάσει μαζί πάρα πολλά δε σε ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι, είσαι σίγουρος πως εσύ θα το παλέψεις, δε θα γευτείς ποτέ το πράσινο δηλητήριο και ξαφνικά έρχεται μια περίοδο της ζωής σου που το γεύεσαι; Και δεν πιστεύεις ότι έχεις αλλάξει τόσο πολύ, ότι εσύ ήσουν αυτός που θα το πάλευε, που δε θα έπεφτε στην παγίδα του κόκκινου εφήμερου νέκταρ...

Κι αν πηδήξεις από το καράβι; Και γευτείς ξανά το κόκκινο απολαυστικό νέκταρ; Δεν έχει πισωγυρίσματα. Το ίδιο καράβι δε θα σε δεχτεί ξανά. Θα το έχεις πληγώσει ανεπανόρθωτα.

Και θα έχεις πληγωθεί κι εσύ μαζί. ʼραγε υπάρχει απόθεμα στη μπυραρία του Διονύσου;

Σίγουρα υπάρχει αλλά θα είναι το ίδιο καλό όπως αυτό που είχες ζήσει και το εγκετέλειψες;

Θα πιεις κάποια στιγμή ένα κοκτέιλ που θα σε φτάσει στο κίτρινο ή θα μείνεις μια ζωή στο κόκκινο; Μήπως θα καταλήξεις ξανά με ένα νέο κοκτέιλ στο πράσινο;

Αν όμως δεν πηδήξεις από το καράβι; Το πιθανότερο είναι να συμβούν όλα αυτά που έγραψες, πράσινο και μπλε δηλητήριο θα διαποτίσουν την ψυχή σου και θα γίνεις δυστυχισμένος. Θα σε βασανίζει πάντα ένα αν...

Κάποτε μια γνωστή μου μου είπε \"ο πρώην μου ήταν καταπληκτικό παιδί, ήμασταν χρόνια μαζί, τον αγαπάω αλλά δεν μπόρεσα άλλο, είχα κουραστεί\". Πόσο επιπόλαιη μου είχε φανεί, δεν μπόρεσα τότε να την καταλάβω. Μόνο κάποιος που έχει περάσει το ίδιο λούκι μπορεί να
καταλάβει... Τώρα καταλαβαίνω απόλυτα:(

[vasos panagiotou]

Paidia ego eimai sta prothira na xoriso meta apo 5 xronia sxeseis ta tessera apo ta opoia se sigkatikisi...
To polemisa .. oso mporousa.. elega kapote oti mporo na ziso me ton kathena .. mporo na siniparkso me ton kathena.
Alla ksafnika nomizo oti den tin ksero.. kai den mporo na katalabo pote teliose to kitrino kai mpika sto prasino ... kai an isos eimai idi sto mple kai den to ksero...
Thelo apantiseis.. thelo liseis ... exo mia prosopikotita kai mia emfanisi.. pou me kanoun na eimai arketa elkistikos.. varethika na dioxno anthropous pou isos mporoun na mou prosferoun tin eutixia apo dipla mou gia xari tis kai ekeini na min mou prosferei para katathlipsi kai mizeria .. thelo na figo kai olo skeftomai mipos kano lathos...
Sas parakalo autoi pou pragmatika nomizoun oti mporoun na me voithisoun na mou poun....

[arktos]

Στην ίδια θέση βρίσκομαι κι εγώ, με τη μόνη διαφορά πως εγώ είμαι παντρεμένη και έχω και ένα παιδί. Έτσι δυσκολεύομαι να πάρω κάποια απόφαση. Αν σκεφτεί κανείς πως βρίσκομαι και σε φάση κατάθλιψης, πιο δύσκολο ακόμη να αποφασίσω. Έτσι που τα λες, πάντως, καλύτερα να χωρίσεις. Επειδή μίλησες για μιζέρια. Όταν λες να σου προσφέρει κατάθλιψη τι εννοείς ακριβώς?

[katerina7]

Βάσο κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Μακάρι να σου δίναμε τη σωστή απάντηση όπως μακάρι να μας την έδινε κάποιος και σε μας...
Αλλά για να σε βοηθήσουμε πες μας όπως λέει και η arktos γιατί λες ότι σου προσφέρει κατάθλιψη και μιζέρια; Εκείνη το ξέρει ότι εσύ σκέφτεσαι έτσι; Και ποιοι είναι οι λόγοι που σε κάνουν διστακτικό να φύγεις από τη σχέση;

Κι εγώ παιδιά είμαι σχεδόν 8 χρόνια στη σχέση μου και έχω αλλάξει ολοκληρωτικά. Τα θέλω μου έχουν αλλάξει εντελώς. Και είμαι πάρα πολύ διστακτική στο τι πρέπει να κάνω... Χαίρομαι τουλάχιστον που βρίσκω ανθρώπους με τους ίδιους προβληματισμούς, γιατί ούτε καν οι φίλοι δεν μπορούν να σε καταλάβουν, αφού γι\'αυτούς είναι όλα καλά \"φαινομενικά\" και άδικα τρώγεσαι με τα ρούχα σου...

Πάντως παιδιά δε βλέπω κανένα να απαντάει που να έχει βρει το μυστικό της μονογαμίας, προς το παρόν τουλάχιστον! Οπότε απαντήστε!

[katerina7]

Arkto μου έχεις δίκιο. Και γω που είχα στο παρελθόν κρίσεις πανικού νομίζω ότι αν μείνω μόνη μου θα με ξαναπιάσουν. Ο φόβος της μοναξιάς. Αλλά σκέφτομαι ότι δεν είναι δίκαιο για τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου να τον κρατάω για μένα, για το λόγο αυτό. Δε θέλω να τον χρησιμοποιώ.

Ίσως τελικά αν ελευθερώσει κανείς τον εαυτό του εκφράζοντας θαρραλέα τα θέλω του που καταπιέζει χρόνια να γιατρευτεί η ψυχή του και όχι το αντίθετο όπως φοβόμαστε...

[vasos panagiotou]

Paidia tha ta po etsi opos ta exo mesa sto mialo mou sigxismena kai asafi...
Arxika tha diloso oti imoun kai isos eksakoloutho na eimai trella eroteumenos mazi tis.. Einai mia ekpliktika omorfi kopella einai mia kopella pou gia xari tis aparnithika xiles protaseis allon ginaikon pou pote den pisteua oti tha evriska tin dinami na to kano... Auto to leo gia na katalavaite eseis oi antres..!
Telospanton spoudazame kai sigkatikousame .. prin ena xrono teleiosame kai eno arxika epistrepsame sta spitia mas me ta ego vrika ena koutsodouli kai noikiasa spiti ... auti omos den irthe na meinei mazi mou kai paremeine me tous goneis tis... telospanton arxisame na apomakrinomaste .. erxotan kai den milouse... mia mera tsakothikame ...mou eipe oti den einai eroteumeni mazi mou oti me varietai .. oti den tin erethizo seksoualika pia.. meta otan ta ksanavrikame mou eipe oti ta elegge apla gia na me pligosei epeidi tis eixa pei kai ego oti egine san oles tis xliares ginaikes pou oi antres tous tous exoun gomeno kai autes pera vrexei...
tin perasmeni vdomada prosflifthika se mia poli kali douleia kai ekeini anti na xari arxise na mou dimiourgei provlimata.. na mou kelinei to tilefono legontas oti me varietai ktl...
Ego tis eipa na xorisoume kai auti arxise ta s agapo kai panta s agapousa ktl.. ksero pia oti an ta ksanapiaso mazi tis pali tha arxisei ta idia .. thelo na xoriso alla tin agapo... isos pio poli apo tin zoi mou tin agapo... isos ipoferei apo katathlipsi epeidi den exei vrei douleia kai sto spiti tis exoun para polla provlimata... isos apla goustarei na me vasanizei...
boithiste me ...

[vasos panagiotou]

fili afroditi se euxaristo pou vrikes ton xrono na apantisis ...
tis eipa na vrei ton eauto tis.. na paei se enan eidiko... mou eipe na xorisoume .. tora mou stelnei pali kathe ligo kai ligaki minimata me agapes ktl...
o mpampas tis leei oti thelei na mas pntrepsi.. irthe spiti mou tis proalles kai arxise ta peri eisaste ston aera kai tha prepei na pantrefteite ktl... den mas ftanei pou eimaste etsi exoume kai autona..
to pio parakseno ap ola itan pou eno alla mou leei emena se ekeinon edixne to spiti kai tou elege edo tha einai i krevatokamara mas edo i kouzina ktl... Ego apla den milousa...
i ego eimai trellos i olos o ipolipos kosmos...
Exo gnorisei 2 sinadelfises pou me flertaroun.. einai omorfes kai eksipnes kopelles.. exo ginei mia matsa sigxisi den ksero ti na kano...
fovamai oti an minoume xorismeni tha tin do me allon kai tha trellatho.. fovamai oti an minoume mazi tha poname o enas ton allo sinexos..
pos mporo na sinexiso meta apo auta pou mou eipe.. ?????
pos mporo na apodoso stin douleia me ola auta sto kefali mou..???

[katerina7]

Βάσο απ\' ότι κατάλαβα και η φίλη σου έχει κάποια κοινά συναισθήματα με σένα. Για κάποιο λόγο θέλει να διακόψετε αλλά μόλις σε χάνει δεν αντέχει και σε θέλει πάλι πίσω... Ίσως και αυτή δεν αντέχει στην ιδέα να σε δει κάποια μέρα με άλλη δίπλα σου...

Όλα αυτά άρχισαν όταν αφήσατε το κοινό σας σπίτι; Πριν δηλαδή δεν είχε τέτοιες μεταπτώσεις; Επειδή δεν ξέρει κανένας από τους δυο σας ακόμα ποιο είναι το καλύτερο για σας καλύτερα να απομακρυνθείτε για λίγο, να συμφωνήσετε ότι θα μείνετε χώρια για να σκεφτείτε πιο καθαρά. Έτσι κι εκείνη θα ξεδιαλύνει καλύτερα το κουβάρι των σκέψεών της αλλά και εσύ θα δεις τι πραγματικά θέλεις και τι είναι διατεθειμένη να σου προσφέρει.

Σε καταλαβαίνω απόλυτα που φοβάσαι να απομακρυνθείτε για λίγο καιρό μήπως βρει άλλον, είναι απόλυτα φυσιολογικό, το ίδιο νιώθω κι εγώ. Αλλά επειδή στους άλλους συνήθως δίνουμε καλύτερες συνβουλές απ\' ότι στον εαυτό μας (γκου χου γκου χου :) ), πιστεύω ότι θα πρέπει να μείνετε για λίγο χώρια για να κατασταλλάξουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα στο μυαλό σας.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά!

[vasos panagiotou]

Pao douleia kai paizo oti eimai kala erxomai spiti kai klaio san moro paidi... Fovamai.. den ksero pia tipota einai les kai extiza xronia sto tipota.. einai les kai osa ekana mexri tora eksafanistikan apo mprosta mou kai emeina monos sto xaos..
Tipota den sozei pia auti tin sxesi kai tipota den sozei emena apo tin epistrofi stin katathlipsi.. arxisa pali na akouo apo to proi os to bradi diafana krina .. poto .. tsigaro kai agios o theos...
thelo na tin misisio .. thelo na ksexaso.. thelo na krifto se mia tripa kai na meino ekei mesa gia panta...

[vasos panagiotou]

Katerina mou kai prin tsakonomastan alla allo na se sto idio spiti.. allo na eisai foititis kai na exeis olo ton xrono diko sou .. allo na ksaploneis to vradi sto idio krevati...

[vasos panagiotou]

Exoun stamatisei oi kliseis sto kinito mou .. grafo minimata gia na ta sbiso protou ta steilo.. pernane xilia dio apo tomialo mou... thelo na tis fonakso ela piso s agapo... den mporo na katalavo giati xorisa eno prin 2 meres iksera akrivos giati.. fovamai oti an tis to zitiso den tha erthei piso.. thelo na tin zitiso se gamo.. eimai mia matsa anasfalies ... skeftomai oti isos vgainei me allon kai kano emeto...


pos ksanampainei kapoios ston rolo tou ergeni... pos mporei na koimatai kathe nixta xoris kaneis na tou leei kalinixta....

[vasos panagiotou]

Tha sinexiso na ta grafo mpas kai bgalei kaneis akri.. giaiti ego den mporo katholou na bgalo.. me pire til prin 2 meres mou eipe oti einai eroteumeni me kapoion pou den mporei na exei mellon kai thelei tin voitheia mou epeidi den exei kapoion allon na tis stathei.. tis eklisa to til.. tis eipa na min kasana epikoinonisei.. vgika to idio vradi me kapoian .. den egine tipota.. to allo proi apofasisa na tin piaso kai na tin voithiso.. apofasisa na skotoso to eauto.. afou to thelei tha to kano.. tis eisigithika na ton piasei kai na tou to pei .. na tou prosferi to kormi tis kai na ton de;leasei me auto.. eipe tha to skeftei.. ekleisa to tilefono kai arxisa na pino... pino kathe mera .. mono auto me voitha.... tora kathome pali spiti monos.. den mporo na milo me kanenan oti mou poun me ekneurizei...