Για όσους πιστεύουν στην επαφή με κάτι πέρα από τον υλικό κόσμο...

[anwnimi]

Μιας και το θέμα της γλυκιάς Αμαρυλίδος άλλαξε τροπή, καλώς ή κακώς, όσοι θέλουν να εκφραστούν σε ένα νήμα που πλέον είναι ξεκάθαρο το τι θέμα έχει, μπορούν να το κάνουν εδώ:)


Είναι κάτι φορές,
που ένας άνθρωπος
άσχετα αν πιστεύει σε μία συγκεκριμένη θρησκεία ή όχι,
άσχετα ακόμα κι αν πιστεύει αλλά όχι εξ'ολοκλήρου σε εκείνη,
νιώθει μια έκσταση
μια αγαλλίαση
στην βαθιά ανθρώπινη επαφή
είτε με έναν φίλο
είτε με έναν απλό γνωστό
είτε με έναν εντελώς άγνωστο.
Νιώθει μια ευφορία
όταν στρέφει το βλέμμα βαθια προς τη φύση
παρατηρώντας και ρουφώντας
κάθε λεπτομέρειά της
κάθε ομορφιά της.

Είναι κάτι φορές
που ένα γεγονός συμβαίνει
εκεί που το έχεις ανάγκη
σαν να έρχεται για να σου διδάξει κάτι
είτε να σου δώσει κάτι

Όπως΄είναι και κάτι φορές
που ένα γεγονός συμβαίνει
εκεί που δεν το επιθυμούσες καθόλου
είναι δυσάρεστο
αλλά παρόλαυτά
με το χρόνο
βλέποντάς το αποστασιοποιημένα
βλέπεις ότι ακόμα και αυτό
συνέβαλε σε κάτι
ήρθε και αυτό να σου δώσει κάτι.

Είναι κάτι σαν
μέσα στην απόγνωση, στην τυχαιότητα του σύμπαντος που μας περιβάλλει
κάποιες τόσο δα μικρές στιγμές
χαράς ή συγκίνησης
δυσκολίας ή συλλογισμού
να σε φέρνουν σε επαφή με ένα άλλο κομμάτι σου
το πνεύμα σου.

Και ίσως,
με κάτι άυλο
πέρα από εσένα...
Ποιος ξέρει;
:)

[amarylis]

xaxaxa anwnimι σε ευχαριστω πολυ βρε για τη δημιουργια αυτου του θεματος εγω απο αγγελους που εβαλα καταλαξημε σε θρησκευτικα......ε κατι ειναι κ αυτο...χαχαχαχαχαααααααα:D:P: )

[anwnimi]

Eεε μα!
:):)

[deleted-member141015]

Είναι πολύ ωραίο θέμα και σαφώς δεν έχει σχέση μόνο με τις θρησκείες. Αρκετές φορές οι άνθρωποι διηγούνται τέτοιες εμπειρίες, αλλά διαφέρουν πολύ και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το νόημα-την προέλευση που τους αποδίδουν και την επίδραση στο άτομο. Έτσι όπως το περιγράφεις anwnimi το βρίσκω πολύ όμορφο και θετικό. Αρνητικό και εν δυνάμει βλαπτικό θεωρώ το να επιδιώκει κανείς την \'επαφή\', με την κυριολεκτική της έννοια.

[Alobar]

Συμφωνώ με όσα γράφτηκαν, και κυρίως με την \'επιδίωξη\' τέτοιων καταστάσεων. Ανώνυμη πέρασαν απ\' τη ζωή μου άνθρωποι και γεγονότα, που εκείνη τη στιγμή δεν κατανοούσα το ρόλο τους. Οι συνδέσεις που έχω κάνει σήμερα με έχουν βοηθήσει να εξελιχτώ. Να γλυκάνω αν θες, να κατανοήσω ακόμη περισσότερο την ομορφιά. θα σου περιγράψω αυτό. Ο τελευταίος άνθρωπος που πέρασε συναισθηματικά από τη ζωή μου, \'έπαιξε\' στην κυριολεξία το ρόλο του και έφυγε. Τον γνώρισα όταν ήμουν στα τελευταία του αλκοόλ. Love at first sight. Τίποτα, τον ήξερα και με ήξερε ήδη. Προσπάθησα να του κρύψω το πρόβλημα, όχι από πονηριά αλλά για να μη τον χάσω. Ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη, ήμασταν ίδιοι. Ο άντρας αυτός Ανώνυμη, έμοιαζε με τον πατέρα μου. Και στα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Αλλά στα χαρίσματα του πατέρα μου. Σε όλα εκτός απ\' τον εθισμό του με το τζόγο. Είχαν και το ίδιο χρώμα ματιών, λίγο σπάνιο χρώμα. Όταν χωρίσαμε - μιας και εξουθενώθηκα απ\' το αλκοόλ- και φυσικά τον έχασα, κι αφού πέρασε καιρός και συνήλθα, κατάλαβα ότι αν δεν γινόταν όλο αυτό, μπορεί και να μην είχα σταματήσει την εξάρτηση. Εν ολίγοις, ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος, στην πιο ακατάλληλη στιγμή. Σήμερα τον ευγνομωνώ που με αγάπησε, αλλά και που έφυγε από κοντά μου. Γιατί έτσι χρειαζόταν να γίνει. Σκέφτηκα πολλές φορές να τον αναζητήσω για να του πω \'ευχαριστώ\' αλλά ξέρω ότι πληγώθηκε πολύ. Επίσης νιώθω, ότι αν ποτέ ξανανταμώσουμε, θα γίνει επειδή θα υπάρχει κάποιος λόγος, που τώρα δε θα μπορούσα καν να καταλάβω...

Υ.Γ. Είχε και το ίδιο όνομα με τον πατέρα μου, επίσης την ίδια εποχή που συνέβη και το άλλο περιστατικό που σας κατέθεσα.

:)

[Θεοφανία]

Originally posted by Alobar
Συμφωνώ με όσα γράφτηκαν, και κυρίως με την \'επιδίωξη\' τέτοιων καταστάσεων. Ανώνυμη πέρασαν απ\' τη ζωή μου άνθρωποι και γεγονότα, που εκείνη τη στιγμή δεν κατανοούσα το ρόλο τους. Οι συνδέσεις που έχω κάνει σήμερα με έχουν βοηθήσει να εξελιχτώ. Να γλυκάνω αν θες, να κατανοήσω ακόμη περισσότερο την ομορφιά. θα σου περιγράψω αυτό. Ο τελευταίος άνθρωπος που πέρασε συναισθηματικά από τη ζωή μου, \'έπαιξε\' στην κυριολεξία το ρόλο του και έφυγε. Τον γνώρισα όταν ήμουν στα τελευταία του αλκοόλ. Love at first sight. Τίποτα, τον ήξερα και με ήξερε ήδη. Προσπάθησα να του κρύψω το πρόβλημα, όχι από πονηριά αλλά για να μη τον χάσω. Ήταν ό,τι καλύτερο μου συνέβη, ήμασταν ίδιοι. Ο άντρας αυτός Ανώνυμη, έμοιαζε με τον πατέρα μου. Και στα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Αλλά στα χαρίσματα του πατέρα μου. Σε όλα εκτός απ\' τον εθισμό του με το τζόγο. Είχαν και το ίδιο χρώμα ματιών, λίγο σπάνιο χρώμα. Όταν χωρίσαμε - μιας και εξουθενώθηκα απ\' το αλκοόλ- και φυσικά τον έχασα, κι αφού πέρασε καιρός και συνήλθα, κατάλαβα ότι αν δεν γινόταν όλο αυτό, μπορεί και να μην είχα σταματήσει την εξάρτηση. Εν ολίγοις, ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος, στην πιο ακατάλληλη στιγμή. Σήμερα τον ευγνομωνώ που με αγάπησε, αλλά και που έφυγε από κοντά μου. Γιατί έτσι χρειαζόταν να γίνει. Σκέφτηκα πολλές φορές να τον αναζητήσω για να του πω \'ευχαριστώ\' αλλά ξέρω ότι πληγώθηκε πολύ. Επίσης νιώθω, ότι αν ποτέ ξανανταμώσουμε, θα γίνει επειδή θα υπάρχει κάποιος λόγος, που τώρα δε θα μπορούσα καν να καταλάβω...

Υ.Γ. Είχε και το ίδιο όνομα με τον πατέρα μου, επίσης την ίδια εποχή που συνέβη και το άλλο περιστατικό που σας κατέθεσα.

:)

Αλ...πολύ όμορφη η ιστορία σου. Ανατρίχιασα και μιλάω πολύ ειλικρινά....

[Alobar]

Θεοφανία; Δεν έχω πρόβλημα στο να πείσω ούτε και για αυτό όπως και για το προηγούμενο. Ένα παιδί με το όνομα ενός χαμένου παιδιού, κι ένας άντρας με το όνομα του χαμένου πατέρα μου πια... εγώ τα έζησα, εγώ τα ξέρω. Το δε όνομα του πιτσιρίκου, είναι απ\' τα όχι και τόσο συνηθισμένα αντρικά ονόματα. Σ\' ευχαριστώ.

:)

[Arsi]

Originally posted by Alobar
Εν ολίγοις, ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος, στην πιο ακατάλληλη στιγμή. Σήμερα τον ευγνομωνώ που με αγάπησε, αλλά και που έφυγε από κοντά μου. Γιατί έτσι χρειαζόταν να γίνει. Σκέφτηκα πολλές φορές να τον αναζητήσω για να του πω \'ευχαριστώ\' αλλά ξέρω ότι πληγώθηκε πολύ. Επίσης νιώθω, ότι αν ποτέ ξανανταμώσουμε, θα γίνει επειδή θα υπάρχει κάποιος λόγος, που τώρα δε θα μπορούσα καν να καταλάβω...

Πόσο μα πόσο ωραίο κομμάτι!!!!!!!!!

μόνο που τελικά μπορεί να ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος στην πιο κατάλληλη στιγμή....όπως μάλλον συμβαίνει πάντα στις ζωές μας....

[deleted-member141015]

Originally posted by Arsi
μόνο που τελικά μπορεί να ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος στην πιο κατάλληλη στιγμή....όπως μάλλον συμβαίνει πάντα στις ζωές μας....

Κάποιες στιγμές βλέπουμε να κλείνουν οι πόρτες που συνηθίζαμε ως τότε να περνάμε. Και κλείνουν πιστεύω την κατάλληλη στιγμή.

[anwnimi]

Allobar,
πραγματικά έχω ανατριχιάσει όχι μόνο με την ιστορία σου αλλά με αυτό ακριβως που επισημαίνει και η Μαρίνα, το νόημα που μπόρεσες και έδωσες εσύ σε αυτό που βιώσες, το νόημα που τώρα πλέον δε σου αφήνει μοναχά πικρία αλλά ευγνωμοσύνη. Και ο λόγος είναι γιατί εσύ κατάφερες και αξιοποίησες αυτή την απώλεια του αγαπημένου σου με αυτό τον τρόπο...
Θέλει πολύ κουράγιο να δεις τα πράγματα αλλιώς.
Μπράβο κοπέλα μου.

[anwnimi]

Εκτός από τα περιστατικά που ανέφερα στο άλλο νήμα, θα σας διηγηθώ κι εγώ μια ιστορία σχετικά πρόσφατη.

Φεβρουάριος, πέρσι. Αφού έχω επισκεφθεί 2 γιατρούς οι οποίοι μου λένε να κάνω εγχείρηση και πιθανόν να χάσω μεγάλο μέρος της μιας μου ωοθήκης πηγαίνω με τη μαμά μου για να ζητήσω και τρίτη γνώμη.
Και ο 3ος γιατρός μου λέει τα ίδια, θα κλείναμε ραντεβού σε 2 μέρες για την επέμβαση αλλά ήμουν άρρωστη με πυρετό, και κλείνουμε την επόμενη βδομάδα. Επιπλέον, μου βρίσκει και κάτι ακόμα και με στέλνει για βιοψία...
Φεύγοντας ένας άντρας τρέχει από πίσω μου να με προλάβει. Μου λέει χίλια συγνώμη αλλά θα ήθελα πληροφορίες για την επέμβασή σου, σας άκουσα γιατί και η σύζυγός μου πρόκειται να κάνει την ίδια, είναι πολύ κάλός γιατρός αλλά δυστυχώς έχουμε πάρα πολλές αποβολές. Του λέω τις λεπτομέρειες και φεύγω.

Πηγαίνουμε για μια επίσκεψη ρουτίνας σε ένα γιατρό για τη μαμά και μας λέει επειγόντως για χειρουργείο να μπει η μαμά μου, ήταν σχεδόν πεπεισμένος ότι κάτι άσχημο τρέχει...
Είχα παγώσει, ειχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου. Έχοντας χάσει το μπαμπά μου, φανταζόμουν το ενδεχόμενο να πρέπει να παλέψω και για τη μαμά μου, να πρέπει να υποβληθώ και εγώ σε μία ακόμη επέμβαση.
Τελικά, ακυρώνω τη δική μου επέμβαση και μπαίνει η μαμά μου στο χειρουργείο μέσα σε λίγες μέρες.
Τα αποτελέσματα της βιοψίας ευτυχώς θετικά, και τα δικά μου και της μαμάκας μου.

Με παίρνει μια φίλη να μάθει νέα μου και μου λέει γιατί δεν πας και στον τάδε γιατρό; Αχ άσε με της λέω έχω πάει σε 3, βαρέθηκα...
Και τελικά αποφασίζω και πηγαίνω...
Και μου λέει, δεν φαίνεται τίποτα, θα σε ανοίγανε εντελώς μάταια...
Καταλαβαίνετε τη χαρά μου!!!
Μετά από την απόγνωση, το ένα μετά το άλλο, ήρθε η χαρά, η ανακούφιση.
Υπήρχαν γεγονότα, που τότε δεν τα έβλεπα. Ο πυρετός μου, το πόδι μου που πονούσε και δεν μπορούσα να το πατήσω σε όλη αυτή την διαδρομή ημερών από τον ένα γιατρό στον άλλο, η αναπάντεχη εγχείρηση της μαμάς μου. Γεγονότα που με την πραγματοποίησή τους απέτρεπαν το να πραγματοποιήσω την εγχείρηση...

Δεν ξέρω, μπορεί να είναι και εντελώς τυχαία αλλά ο τρόπος που τα συνέδεσα μου δίνει θάρρος:)

[katerinaki]

Καθε τι που γινεται ,ειναι το καλυτερο που μπορει να γινει ! -Νομος του συμπαντος-

[PETRAN]

Originally posted by katerinaki
Καθε τι που γινεται ,ειναι το καλυτερο που μπορει να γινει ! -Νομος του συμπαντος-

Π.χ. αυτοκινητιστικό δυστύχημα με 40 νεκρούς...


να γεννήσεις παιδάκι με αυτισμό η παιδικό καρκίνο...


΄

[Alobar]

Originally posted by marina38

Originally posted by Arsi
μόνο που τελικά μπορεί να ήρθε ο πιο κατάλληλος άνθρωπος στην πιο κατάλληλη στιγμή....όπως μάλλον συμβαίνει πάντα στις ζωές μας....

Κάποιες στιγμές βλέπουμε να κλείνουν οι πόρτες που συνηθίζαμε ως τότε να περνάμε. Και κλείνουν πιστεύω την κατάλληλη στιγμή.

Καλημέρα. Ναι, έχετε δίκιο. Η στιγμή ήταν η κατάλληλη από τη μια για να αποτελέσει την κινητήριο δύναμη, ας το πω, για να βγω απ\' τον αλκοολισμό, απ\' την άλλη \'ακατάλληλη\' για να προχωρήσω σε μια σχέση που ούτως ή άλλως θα έβγαζε προβλήματα.
Κι όπως λες κι εσύ Ανώνυμη, θέλει κουράγιο για να δεις \'αλλιώς\'. Πέρα απ\' τον εγωϊσμό μας, την πίκρα μας, τις προσωπικές μας ανάγκες. Και μήπως τελικά, όλα αυτά συμβαίνουν για να μας διδάξουν ότι όλα τα πράγματα σ\' αυτή τη ζωή έχουν δυο όψεις; Αλίμονο, αν το \'άσχημο\' το \'θλιβερό\' ή το \'δυσβάσταχτο\' δεν κρύβουν \'δώρα\' μέσα τους. Επίπονη η διαδικασία προς ανακάλυψη αυτών, αλλά το όφελος μεγάλο. Και θα τολμήσω να πω πως ακόμη και σε περίπτωση που κάποιος έχει μπει στο ταξίδι που οδηγεί σ\' αυτό που λέμε \'πάτος\', παίζει μεγάλο ρόλο κατά πόσο το μακροβούτι του γίνεται με κλειστά ή ορθάνοιχτα μάτια. Μια στιγμή και μόνο αν διαφύγει απ\' όλο αυτό, τίποτα ίσως δε μπορεί να τακτοποιηθεί μέσα μας αργότερα. Κι αυτό πονάει περισσότερο κι απ\' το ίδιο το αποτέλεσμα. Νά \'στε καλά!

:)

[katerinaki]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by katerinaki
Καθε τι που γινεται ,ειναι το καλυτερο που μπορει να γινει ! -Νομος του συμπαντος-

Π.χ. αυτοκινητιστικό δυστύχημα με 40 νεκρούς...


να γεννήσεις παιδάκι με αυτισμό η παιδικό καρκίνο...


΄

Ναι ακουγεται πολυ απλοικο! εχει να κανει ομως με τη προσωπικη φιλοσοφια του καθενα για τη ζωη!
Αν δεχτουμε οτι η ανθρωπινη συνειδηση αποτελει μερος και συμμετεχει σενα ευρυτερο οικουμενικο πεδιο κοσμικης συνειδητοτητας που διαποτιζει ολη την υπαρξη ,τοτε η κατανοηση μας για το μυστηριο της ζωης και την οικουμενικη ταξη των πραγματων μπορει να επεκταθει δραστικα !