Results 1 to 15 of 22
Thread: χωρισμος-καταθλιψη
-
31-10-2009, 12:59 #1
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
χωρισμος-καταθλιψη
Ειμαι 29 ετών χωρισμένη με μια υπέροχη κόρη..
Πριν 2 χρόνια που έφτασα στο σημείο να χωρίσω πήγα σε ψυχίατρο και έκανα θεραπεία με ladose μετά από ένα χρόνο ξεκίνησα συνεδρίες σε ψυχολόγο όπου με βοήθησε να σταματήσω την θεραπεία και να σκεφτομαι πιο λογικά….
Όμως υπάρχουν στιγμές που πέφτω πολύ, παρά πολύ , όπως και τώρα….
Οι γονείς μου έχουν πολλά προβλήματα και μου τα φορτώνουν, τους εξήγησα πως δεν μπορώ να ακούω όλο τα δικά τους αλλά δεν καταλαβαίνουν συνεχίζουν το ίδιο….
Το πατέρας του παιδιού μου είναι αδιάφορος για το παιδι και όταν πάω να συζητήσω κάτι μαζί του για το παιδι μας , μου λέει ειρωνικά «πάρε τα χαπάκια σου και άσε με»… έχω κάνει μια σχέση στην οποία με έχει σκουπίδι δέχομαι προσβολές συνέχεια και δεν μιλαω, πίστευα πως τον αγαπούσα αλλά τελικά δεν νοιώθω τίποτα για τον κύριο μάλλον βρήκα κάτι να πιαστώ… τελικά δεν έχω αξιοπρέπεια δεν έχω προσωπικότητα , δεν έχω ζωή…θελω να ειμαι πολύ χαρουμενη για να είναι και το παιδι μου, θελω το παιδι μου να είναι περήφανο για μένα και νοιώθω να χάνω το κουράγιο μου όλο κάτι γίνετε που ρίχνει, με κλείνει με απογοητεύει…
Θελω να φωνάξω να πω αυτά που έχω , αλλά ξέρω πως κανείς δεν θα με ακούσει….
- 31-10-2009, 13:15 #2
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Καλώς ήρθες kaiti
παντως εδω μπορεις να μιλησεις, να σε ακουσουμε. Φωναζοντας ή οχι!
Δεν πιστευω πώς υπάρχει ανθρωπος χωρις προσωπικοτητα, αλλα απο τα οσα λες για σενα, νιωθω πώς εννοεις πώς δεν εχεις φωνη ή δυναμη να επιβληθεις.
Κι ομως ειναι ενα βημα, ειναι μια αρχη να δηλωσεις στους γονεις σου αυτο που τους ειπες: να μη σου φορτωνουν δικα τους προβληματα. Θελει δυναμη να δεις οτι ειχες μια σχεση για δεκανικι και να προχωρησεις. Αρα μπορεις να κανεις κ αλλα. Τί αλλο θα θελες να κανεις ή να πεις? Κ σε ποιον?
Ειμαι σιγουρη πώς μπορεις να γινεις πολυ χαρουμενη, αλλα η καθε αρχη εχει την δικη της δυσκολια...Κ καμια φορα, οσο πιο ομορφο ειναι αυτο που θελουμε να επιτυχουμε, τοση μεγαλυτερη η δυσκολια ή η επιμονη που χρειαζεται να δειξουμεπάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
31-10-2009, 13:27 #3
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
εχεις δικιο δεν μπορω να επιβληθω, παντα κανω αυτο που θελουν οι αλοι....
θελω οι αλοι να ειναι χαρουμενοι και παντα μενω εγω θλιμενη...
παντα το παιζω χαρουμενη και μεσα μου κλαιω...
ολοι με εχουν για μια πολυ δυναμικη γυναικα αλλα δεν ξερουν οτι αυτη η δυναμη προσπαθει να
κρυψει μια μεγαλη αδυναμια....
31-10-2009, 13:41 #4
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Kaiti,
θα θελες να επιβληθεις? Θα θελες να μπορεις να δειξεις οτι εκτος απο χαρουμενη εχεις το δικαιωμα να εισαι και στεναχωρημενη, νευριασμενη ή οτι αλλο? Το επιτρεπεις στον εαυτο σου?
Υπάρχει εστω και ενας ανθρωπος στη ζωη σου, στον οποιο μπορεις να εκφραστεις πιο ελευθερα? χωρις αυτολογοκρισια?πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
31-10-2009, 13:47 #5
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
Κατ....να σε ρωτήσω κάτι?
Ήσουν πάντα έτσι, ή θεωρείς πως ο χωρισμός σε τσάκισε και σε έκανε αδύναμη απεναντι σε ανθρωπους και κατατάσεις?
Πως νιωθεις για τον πρώην άντρα σου? Μήπως δεν τον έχεις ξεπεράσει και αυτό σε κάνει ακόμη πιο ευάλωτη?
ΥΓ. Καλώς ήρθες....
31-10-2009, 13:48 #6
- Join Date
- Apr 2009
- Location
- Aθηνα
- Posts
- 1,334
Katie γειά σου.Εγώ βλέπω ότικαι μόνο που αναγνωρίζεις τα προβλήματα βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.Κοίτα λίγο τα θετικά.Εχεις μια υπέροχη κόρη είσαι μόλις 29 χρόνων προφανώς και οικονομικά ανεξάρτητη.Εχεις τις προϋποθέσεις να κάνεις όνειρα να ξαναγτιάξεις την ζωή σου.Σίγουρα θα υπάρχουν και στιγμές που θα πέφτεις ψυχολογικά.Το ότι χώρισες απο εναν άνδρα που δεν αξίζει και το ότι αναγνωρίζεις ότι δεν σε καλύπτει σαν άνθρωπος η σχέση σου και αυτό για μένα είναι θετικό,γιατι δεν εθελοτυφλείς.Οσο αφορά τους γονείς σου κλείσε τα αυτιά σου δεν αλλάζουν αν κρίνω απο τους δικούς μου που τσακώνονταν μέχρι να πεθάνει ο πατέρας μου.Μην αναλώνεσαι με άτομα που δεν αξίζουν και μην δέχεσαι να σε υποτιμούν.Δείξε την έξοδο στον άνθρωπο που έχεις και δεν σε σεβεται δεν \'εχεις ανάγκη να πιαστείς απο κανέναν μόνο το να βλέπεις το υπέροχο παιδάκι σου παίρνεις δύναμη.Απλώς προσπάθησε για το παιδί να υπάρχει επικοινωνία με τον πατέρα του.Μην αναλλώνεσαι στο πως και γιατί μην αφήνεις το κάθε προβληματικό άτομο να σε υποτιμά.Λιγο το έχεις ότι μπορείς να εντοπίσεις το πρόβλημα και να μην κλείνεις τα μάτια;Επικεντρώσου σε σένα και το παιδί σου.Τα χρόνια περνάνε εκμεταλευσου τα έχεις όλα τα περιθώρια μην το ξεχνάς.
31-10-2009, 13:49 #7
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
ο μοναδικος ανθρωπος που μπορω να επιβληθω διστιχως ειναι το παιδι μου...
πολλες φορες εχω καταλαβει πως βρηκα κατι αδυναμο να δειξω την δυναμη μου....
και το μονο που καταφερνω ειναι να την πληγωνω...
εκνευριζομαι με αλουσ και ξεσπαω στο παιδι μου την μαλωνω πολλεσ φορεσ χωρισ λογο...
31-10-2009, 13:56 #8
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
ο πρωιν αντρασ μου μου κανει συνεχεια ψιχολογικο πολεμο...
του ειχα ζητησει να παει στην ψυχολογο μου για να μιλισουν για το παιδι...
η ψυχολογος μου ειπε πως πρεπει να απομακρινθω να μην συζιταω μαζι του γιατι εχει σοβαρες ψυχοσεις που μου τισ φορτωνει... τα δικα του λαθοι τα βλεπει σε μενα και με φορτονει ενοχες...
τον εχω ξεπερασει απλος ζουμε στιν ιδια γγειτονια...
πρεπει να βρω δυναμη να φυγω μακρια...
31-10-2009, 13:57 #9
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Kaiti,
ειναι αληθεια πώς το πιο συνηθισμενο ειναι αυτο: να ξεσπάμε σ αυτον που δεν φοβομαστε. Σ αυτον που θεωρουμε ως πιο αδυναμο. Τουλάχιστον το αναγνωριζεις! Σκοπευεις να κανεις κατι γι αυτο, εφοσον το παρατηρεις? Να επιβληθεις πρωτα σ εσενα την ιδια την ωρα που κανεις κατι που δεν θεωρεις σωστο?πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
31-10-2009, 14:02 #10
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
πλεον μολις εκνευριστω με κατι δεν μιλαω και σκεφτομαι πωσ οτι και να γινει δεν ξεσπαω στην μικρη...
χθες που δεν ημουν καλα αντι να τιν μαλωσω χωρισ λογο την πηρα και πηγαμε μια βολτα γιατι τελικα μονο αυτη με κανει χαρουμενη και πρεπει να τις δινω μονο χαρες...
σκεφτομαι τα φοβισμενα ματακια τησ οταν την μαλωνα και κλαιω...
ποσο κακια μαμα εγινα...
31-10-2009, 14:06 #11
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
Κατ...δεν είσαι κακιά μαμά, απλά περνάς δύσκολες στιγμές.
Σίγουρα δεν ειναι ότι καλύτερο αυτό που κάνεις, αλλά αφού το συνειδητοποιείς είναι από μόνο του λυτρωτικό.
Δεν χρειάζεται να σου πούμε εμείς πως είναι λάθος, ήδη λες πως προσπαθείς να αποβάλεις αυτή τη συμπεριφορά.
Συμφωνώ με ότι σου έγραψε η Γιώτα. Βάλε μια γραμμή στο παρελθόν και χάραξε ένα νέο σχέδιο ζωής για το μέλλον που θα έχει πρωταγωνίστρια εσένα και το παιδί σου.
Είσαι πολύ μικρή και μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου εκατό φορές. Το θέμα είναι να αντλήσεις δύναμη μέσα από σένα.
Θα μου πεις, που να τη βρω?
Ψάξε στα μάτια της κόρης σου.....
31-10-2009, 14:08 #12
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 5,668
Kaiti,
μπορει οντως να ξεφυγες καποιες φορες κ καποιες στιγμες να εγινες μια μαμα που δεν θα θελες. Ομως μην μειωνεις το γεγονος οτι προσπαθεις να γινεις η μαμα που θες
Ειναι πολυ σημαντικο αυτο το πλεον που εβαλες. Το οριο αυτο ειναι καθοριστικο κ πολυ βοηθητικο αν το τηρησεις. Τοσο για τη σχεση σου με τη μικρη, οσο και για τη σχεση σου με τον εαυτο σου.
Κ ειναι πολυ ωραια η αντιδραση αυτη: η βολτα αντι για τις φωνες. Η χαρα κ το χαμογελο μπορουν να γινουν επιλογες, αν το αφησουμε να γινουν. Κι εσυ το εκανες κ μπραβο σου
Περα απο την κορη σου, θα ηθελες να βαλεις ή να αλλαξεις τακτικη στη σχεση σου με αλλους ανθρωπους?πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...
31-10-2009, 16:59 #13
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
ναι θελω να γινω ποιο δυνατη να μπορω να πω ΟΧΙ και ΘΕΛΩ παντα ζουσα με τα πρεπει ...
να μπορω να πω αυτο που αισθανομαι εκεινη την στιγμη οτι πληγωθηκα, οτι θυμωσα, οτι ερωτευτικα, οτι χαρικα.... παντα κρυβω τα συναισθηματα μου γιατι οταν τα εδειξα την πατησα καποιες φορες οπωσ με τον πρωην μου και πιστευω πως παλι θα γινει το ιδιο. απο την αλλη ποτε δεν λεω με αποτελεσμα να δειχνω κρυα και απομακρη και ετσι χανω ανθρωπους που αγαπω...
μου εχουν περασει οι γονεισ μου οτι παντα πρεπει να ειμαι το καλο παιδι , οτι παντα και αδικο να εχω να μην μιλαω δεν πειραζει ας πουνε το καημενο...
δεν θελω να με λυπουντε ουτε να με καταλαβαινουν, εγω θελω να ζησω με την κορη μου οπως μου αρεσει αδιαφοροντας αν ειμαι καλη για τους αλους.
αλλα δεν με αφηνουν παντα κατι κακο θα βρουν και παντα θα βρουν τροπο να μου χαλασουν οτι ομορφο ζω....
ειμαι 29 χρονων και το μονο που καταφερα ειναι να εχω μια καλη δουλεια και ενα γλυκο παιδι....
απο εκει και περα τιποτα αλο δεν εχω δικαιομα να κανω....
θελω να φυγω μακρια να αρχισω απο την αρχη αλλα το παιδι δεν ξερω αν μπορει να προσαρμοστει σε αλλο περιβαλλον και φυσικα θα κανω αυτο που ειναι καλο για την μικρη μου....
31-10-2009, 20:00 #14
- Join Date
- Apr 2009
- Location
- Aθηνα
- Posts
- 1,334
ειμαι 29 χρονων και το μονο που καταφερα ειναι να εχω μια καλη δουλεια και ενα γλυκο παιδι.
Θεωρείς ότι είναι λίγα αυτά;σκέψου αυτά χωρίς την καλή δουλειά.Ολοι ξεκινάμε με όνειρα για την ζωή μας αλλά δυστυχώς όλα δεν έρχονται όπως τα επιθυμούμε.Σκέψου πόσες ευκαιρίες έχεις, πόσο νέα είσαι ,τις εμπειρίες που απέκτησες για να βάλεις την ζωή σου σε πιο γερά θεμέλια.Περνάς μια δύσκολη περίοδο πόσο χειρότερα θα μπορούσε να ήταν το σκέφτηκες;Σήκωσε το κεφάλι και προχώρα την δύναμη την έχεις .το γλυκό παιδί σου καθε φορά που το κοιτάς θα παίρνεις ακόμη μεγαλυτερη δύναμη
31-10-2009, 23:12 #15
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 8
δεν μπορω να καταλαβω ενα ατομο με πολυ ενεργεια, με πολλα ονειρα, με θετικη σκεψη να φτανει στο σημειο να τα παραταει και να απογοητευεται? (αυτο κανω παντα)....
σας ευχαριστω παρα πολυ...
νοιωθω πως μου πηρα αρκετη δυναμη...
εγω ενα καταλαβα απο ολα αυτα που ζω \" η ζωη ειναι μικρη και με τις αρνητικες σκεψεις την κανω ακομα πιο μικρη\"...
συνεχεια λεω στον εαυτο μου ζησε, νοιωσε, γελα....
καποια στιγμη θα το καταφερω και ας μην με αφηνουν, η ζωη ειναι δικη μου...
Κάνεις εδώ με αυτοάνοσο λύκο?
15-06-2024, 13:42 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή