Results 1 to 14 of 14
-
09-02-2006, 20:57 #1
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Διαπαιδαγώγηση Και Ανάπτυξη Παιδιών(Παιδική Ηλικία)
Διατυπωση εντολών και Εξασφαλίση ιδιαίτερου ποιοτικού χρονου
Οι γονείς μέσα απο το παιχνίδι ρολων και τη διδασκαλια μαθαινουν να δινουν εντολές και να προβάλλουν σαφεις απαιτήσεις. Οι ευχαριστες σχέσεις ενηλικα-παιδιού προκύπτουν από τις αμοιβαία ενισχυομενες αλληεπιδράσεις (π.χ προγραμματισμενη ώρα ψυχαγωγίας, συνεδριες παιχνιδιού, κ.λ.π.)
Δικαιοι και σαφείς κανόνες/περιορισμοί
Οι κανόνες πρέπει να είναι δίκαιοι, Καλό ειναι οι γονείς να:
-μην δίνουν παρα πολλές διαταγες
-μην έχουν ασαφεις απαιτήσεις όπως \"γιατι δεν μπορεις να είσαι πιο ευγενικός\" καλυτερα να λένε \"μπορείς να λες παρακαλώ οταν ζητάς κάτι?\"
-μην φωνάζουν τις εντολές απο μακριά
-μην ασκούν κρητική σε δευτερευοντα ζητήματα διαγωγής του παιδιου, οδηγούμενοι σε ατελείωτες αντιπαραθέσεις που ειναι ουσιατικά ασήμαντες.
-να απευθύνονται στο επίπεδο του παιδιού, διατηρούν οπτική επαφή, μα χρησιμοποιούν το όνομα του και να μιλουν σταθερά και ευγενικά.
-να προγραμματίζουν τις απαιτήσεις και διαταγές με ευαισθησία. Να ειναι λογικοί και να μην απαιτουν πράγματα από το παιδί που θα του ειναι δυσκολο να ακολουθησει.
-να μη επιτρέπουν στο παιδι να τη γλυτώσει με τα παραπτώματα του. Οι απειλές για τιμωρία να μη μένουν ανεκπλήρωτες. Οι διαταγές οπως \"δεν πρεπει\" , \"δεν γίνεται να το εχεις\" , \"σταμάτα αλλοιώς...\" πρεπει να αποφεύγονται διότι ειναι απογορευτικές και βαδικά υπο μορφη απειλών. Και εφοσον το παιδι δεν συμμορφωθει, τότε οι γονείς αρχίζουν να φωνάζουν και επιτείθονται στο παιδί για να ελευθερώσουν την αυξημένη τους απογοήτευση απο θυμό.
-να μην περνούν μυνήματα άσκησης κριτικής, σκεμμένα η ακούσια, με το τόνο και την ένταση της φωνής τους και να στρέφουν την προσοχή τους στα αρνητικά σημεία του παιδιου.
-να βρίσκουν πάντα λίγο χρονο να μοιραζονται ευχάριστες στιγμές με τα παιδιά.
Κανόνες για γονείς
1.Να υπαρχουν κανονες συμπεριφοράς οι οποίοι θα είναι ξεκάθαροι και σαφεις για να μπορει να τους ακολουθεί το παιδί.
2.Το παιδι να γνωρίζει αυτούς τους κανόνες.
3.Να ταξινομηθούν κατά σειρα οι πιο σημαντικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθηθουν.
4.Τρόποι μετάδοσης κανόνων: απο στόμα σε στόμα, με το παράδειγμα των γονιών, με τιμωρία, κ.λ.π.(όχι ξύλοδαρμό, βία..)
5.Με τη σειρά των κανόνων, εξηγουμε στο παιδι γιατί πρέπει να υπάρχει ο κάθε κανονας.
6.Ζητουμε από τα υπολοιπα άτομα που ζουν μαζι μας να υπακουούν και να επιβάλλουν στο παιδι αυτούς τους κανονες (π.χ παππούς, γιαγιά, μεγαλύτερα αδέρφια, κ.τ.λ)
7.Να υπάρχει περιθώριο παραβίασης του κάθε κανόνα, π.χ 1εβδομάδα ανάλογα με τη σημαντικότητα του κανονα.
8.Να ξέρει τι θα συμβει το παιδι όταν παραβιάσει τον κανόνα και απλά οι γονεις πρέπει να κάνουν αυτά που λέμε.
Ευχαριστώ πολύ!
- 10-02-2006, 16:29 #2
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 40
Γεια σου anasia,
πολυ χρησιμο το θεμα που ξεκινησες οχι μονο για οσους εχουν ηδη παιδι αλλα χρησιμο για ολους μας εφοσον υπηρξαμε παιδια.
Ξερει κανεις ποσα τραυματα που μας πληγωσαν ανεπανορθωτα και μας οδηγησαν σε μεγαλες και καταστροφικες ψυχικες αρρωστιες θα ειχαν αποφευχθει αν, εστω τους μισους ,σου λεω εγω,κανονες ειχαν οι γονεις μας εφαρμοσει σε μας;
Διαβαζοντας το, εκανα στο μυαλο μου, νοητα, δυο λιστες: η μια ελεγε σε καθε υποδειξη που δεν εφαρμοστηκε σε μενα\"ουτε αυτο\" και η αλλη λεει σε καθε υποδειξη που με βοηθαει να κανω το σωστο στο παιδι μου\"ετσι μονο\".
Μπραβο για την κινηση και περιμενω να ακουσω και αλλες γνωμες.
(Και επαναλαμβανω, δεν χρειαζεται να πει τη γνωμη του μονο καποιος που εχει παιδι, φτανει που υπηρξε καποτε παιδι!).
10-02-2006, 21:06 #3
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Ευχαριστω παρα πολύ για τα πολύ καλά σου λόγια, το εκτιμώ ιδιαίτερα και πραγματικά οποιδηποτε άτομο καθε ηλικίας, με παιδια η όχι μπορει να αναφερθή στο άθρο μου! Ευχαριστώ πολύ dr! Με ευχαριστή ιδιαίτερα που διαβάζονται τα άθρα μου και βάζουνε σε σκέψεις εστω και λίγα άτομα, γιατι και τα λίγα ειναι καλά!
Ευχαριστω!
10-02-2006, 23:28 #4
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 40
Anasia μου,
λιγα και καλα τα ατομα!Το διαφορετικο, το συνειδητοποιημενο, ειναι παντα και μοναχικο, αυτο μου εμαθε η ζωη μεχρι τωρα.
Παραθεσε και αλλα αρθρα αν ξερεις και αν θελεις να μου πεις εχεις καποια ειδικοτητα σε τετοια θεματα ή ασχολεισαι απο δικη σου ευαισθησια με το θεμα.
Καλη συνεχεια και θα τα ξαναπουμε,
12-02-2006, 17:28 #5
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 13
Γεια σου anasia,
υπερτονιζω το περιεχομενο του αρθρου σου βασιζομενη στισ δικεσ μου εμπειριεσ. Υπαρχουν οικογένειεσ στισ οποιεσ οι γονεισ δινουν στα παιδια τουσ συμβουλεσ με τη μορφή διαταγών και απαιτουν να τισ εφαρμοσουν.
Εκτοσ τουτου , σε μερικεσ περιπτωσεισ τιμωρια σημαινει ξυλο, κάτι που αυξανει την επιθετικότητα των παιδιών. Παράλληλα, όταν αυτου του ειδουσ τιμωρια ειναι συνεχήσ και αυστηρη το παιδι μαθαινει να ερμηνευει καθε δυσαρεστη συναλλαγή ωσ εχθρικη και έτσι αναπτυσσει χρονια επιθετικότητα.Υπαρχουν επίσησ αυξημενεσ πιθανότητεσ το παιδι όταν κάνει δική του οικογένεια να υιοθετησει τον ιδιο τροπο τιμωρίασ.
Αυτεσ ειναι οι αποψεισ μου βασισμενεσ στισ εμπειριεσ μου και τισ γνωσεισ μου. Δν ειμαι ειδικόσ γιαυτο αν κάνω λάθοσ ασ με διορθωσει κάποιοσ.
12-02-2006, 18:38 #6
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 40
Γεια σου marina,
κανενα λαθος δεν εχεις κανει σε οσα εγραψες και εγω απο προσωπικες εμπειριες που αφορουσαν το φιλικο μου περιβαλλον, μπορω να πω οτι οσα ατομα κακοποιηθηκαν σωματικα, λεκτικα και ψυχικα, κατα την παιδικη τους ηλικια, αργοτερα και σαν ενηλικα ατομα ειχαν πολλα προβληματα συμπεριφορας, αλλα και σαν εκαναν δικα τους παιδια τους συμπεριφερονταν με τον ιδιο τροπο.
Και ειναι επομενο αφου σαν παιδια δεν τους εδωσαν σεβασμο και εκτιμηση πως να σεβαστουν και να εκτιμησουν την προσωπικοτητα των δικων τους παιδιων αργοτερα!
Το ξυλο δεν ειναι απλα η χειροτερη παιδαγωγικη μεθοδος, ειναι και η καταργηση της αξιοπρεπειας του αλλου. Οταν χτυπας ενα παιδι αντι να του μιλας και να του εξηγεις, \"καταργεις\" το παιδι αυτο σαν οντοτητα,σαν προσωπικοτητα, που του αξιζουν ο σεβασμος και η εκτιμηση και το καταδικαζεις στην ανυπαρξια.
Δεν ειναι τυχαιο που βλεπουμε στο περιβαλλον μας ή στην τηλεοραση, την καταληξη ατομων που ειχαν κακοποιηθει κατα την παιδικη τους ηλικια.
Όταν οι ιδιοι οι ανθρωποι που σε εφεραν στον κοσμο, σου συμπεριφερονται σαν \"τιποτα\", και εσυ σαν \"τιποτα\" θα μαθεις να ζεις, σαν \"τιποτα\"θα φερεσαι, και ειναι θεμα χρονου πως αυτο το τοσο αδικο, τον τοσο θυμο καπου θα τον βγαλεις.
Ακομα και αν ενα παιδι που εχει φαει ξυλο για το παραμικρο στη ζωη του, κατορθωσει και γιατρεψει τα τραυματα του σωματος, της ψυχης παντα μενουν ανοιχτα και οδηγουν το ατομο σε καταστροφικες ενεργειες και στον εαυτο του και προς τους αλλους.
Δεν νομιζω κανεις να αμφιβαλλει για αυτο...
13-02-2006, 18:24 #7
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 394
Πραγματι η χρηση βιας στη διαπαιδαγωγηση των παιδιων αποτελει ενα πολυ μεγαλο λαθος που δυστυχως περναει απο γενια σε γενια..Ισως καποιοι γονεις πιστευουν πως μονο με το ξυλο τα παιδια θα μαθουν να αποφευγουν να κανουν καποια πραγματα η να εχουν μια συγκεκριμενη συμπεριφορα.Ομως με αυτον τον τροπο,χτυπώντας δηλαδη το παιδι,δεν καταλαβαινουν πως του περνανε οι ιδιοι εναν τροπο συμπεριφορας που αργοτερα το παιδι ισως εφαρμοσει και στα δικα του παιδια.Επισης με αυτον τροπο αυξανεται και η επιθετικοτητα του παιδιου,αφου ζουν κατω απο ενα κλιμα φοβου,η οποια μπορει να εκφραστει με πολλους και αρκετες φορες ακραιους τροπους.πιστευω οτι τα παιδια χρειαζονται εναν σταθερο τροπο διαπαιδαγωγησης,δηλαδη οπως λεει και η anasia,να υπαρχουν καποιοι σταθεροι κανονες και που αν παραβιαζονται θα υπαρχουν και οι αντιστοιχες συνεπειες.Θα πρεπει ομως να φροντιζουμε οι κανονες αυτοι να γινονται κατανοητοι απο τα παιδια και να τηρουνται σχεδον παντα.
13-02-2006, 21:09 #8
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Ευχαριστω παρα πολύ για την δικιά σου συμπληρωση στο άθρο μου nikigirl18!
Ευχαριστώ!
13-02-2006, 21:19 #9
- Join Date
- Feb 2006
- Posts
- 13
Επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών παίζει σημαντικό ρόλο και η συμπεριφορά των γονέων. Δηλ. όπωσ γνωρίζουμε τα παιδια , χαρακτηρίζονται από την τάση τησ μίμησησ ή τησ ταυτισησ. Στην ηλικία αυτή σαν \"σφουγγάρι, το παιδί απορροφά και κάνει κτήμα του ενέργειες που βλέπει όχι μόνο από την τηλεόραση αλλά και από τουσ ίδιουσ τουσ γονείσ, τουσ οποίους θεωρεί σημαντικούς ανθρώπους.
Εδώ είναι το κρισιμο σημείο, πολλέσ φορεσ οι γονείσ απαγορευουν στα παιδια τουσ κάτι , παρόλο που το κάνουν ή το έκαναν οι ίδιοι, π.χ. το κάπνισμα. Πώσ λοιπόν περιμενουν το παιδί , ακόμη και ο έφηβος να μη το κάνουν?
Μάλιστα, θέτουν τόσο αυστηρά πλαίσια , που τα άτομα αυτών των ηλικιών , δοκιμάζουν αυτά που είδαν κρυφά θέτοντασ σε κίνδυνο τον εαυτό τουσ.
Πιστευω είναι ένα θέμα που αξίζει να προβληματισει τουσ γονείσ , τουσ μελλοντικούσ γονείσ αλλά και ολόκληρη την κοινωνία...
14-02-2006, 21:18 #10
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Ευχαριστώ παρα πολύ τα άτομα marina και Danay για την δικιά τους επισύμανση στο άθρο μου!:)
12-06-2006, 16:07 #11
- Join Date
- Jun 2006
- Posts
- 1
ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ \"ΞΥΛΟΥ\" ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟ.
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟ ΞΥΛΟ ΩΣ Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΞΥΛΙΕΣ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΕΠΙΠΟΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΞΥΛΟ - ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ - ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΩΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΑΠΕΔΑΓΩΓΗΣΗΣ, Ή Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΥΛ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ Π.Χ. ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Ή ΤΗΣ ΒΟΛΤΑΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΙΦΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΩΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΩΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΩΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ. ΟΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΟΥΝ, ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΞΥΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.
13-06-2006, 20:35 #12
- Join Date
- Nov 2005
- Posts
- 93
Η ζωή δεν απαιτεί να είμαστε τέλειοι. Είναι δική μας απαίτηση!
Αλλά καθε μέρα και καλύτερα ! Ελπίζουμε πάντοτε αγαπαητή Danay για ένα καλύτερο μέλλον γιαυτο και αγωνιζόμαστε για αυτό και προοθούμε τέτια θέματα στα νεαρά κορίτσια και αγόρια!
Ευχαριστώ!
14-12-2006, 19:16 #13
- Join Date
- Dec 2006
- Posts
- 1
είμαι 32 ετών και έχω 2 υπέροχα παιδάκια ηλικίας 2 1/2 και 4 1/2. Είμαι παντρεμένη 6 χρόνια και αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι ενώ με τον άντρα υου η σχέση μας είναι σε γενικές γραμμές καλή, όταν νευριάζει, εξάπτεται και μιλάει άσχημα και μπροστά στα παιδιά. Χρησιμοποιεί άσχημο λεξιλόγειο, προσβλητικό προς εμένα με αποτέλεσμα να με μειώνει συνεχώς μπροστά στα μάτια των παιδιών. Αυτό παρ\'ολο που συμβαίνει συχνά, αισθάνομαι ότι έχει αντίκτυπο στα παιδιά και μελλοντικά θα εναντιωθούν απεναντί του ή θα αναπτύξουν μία επιθετική συμπεριφορά. Τι να κάνω?:(
06-02-2007, 20:12 #14
- Join Date
- Feb 2005
- Posts
- 6
gina... Κάπως αργά η απάντηση αλλά ελπίζω να σου φανεί χρήσιμη...
Να θυμάσαι ότι τα παιδιά έχουν δύο γονείς, άρα δύο πρότυπα. Τώρα το αν αργότερα εναντιωθούν απέναντι του, είναι κάτι που θα πρέπει που θα πρέπει να προβληματίζει πρώτα αυτόν και μετά εσένα. Όσο για την επιθετική συμπεριφορά που αναφέρεις, σκέψου ότι τα παιδιά μέσα στην οικογένεια έχουν δύο πρότυπα και όχι ένα... δηλαδή βλέπουν και ζυγίζουν και τη δική σου συμπεριφορά...
Αλήθεια, εσύ, όταν το κάνει αυτό, τι κάνεις; Η δική σου συμπεριφορά απέναντι του πως είναι; Τον δικαιολογείς στα παιδιά; Μιλάς στα παιδιά για την συμπεριφορά του μπαμπά; Μιλάς στον μπαμπά για την συμπεριφορά του;
Θα ήθελα να σου πω ότι μεγάλωσα σε μια όχι και τόσο ισορροπημένη οικογένεια από συμπεριφοριστικά πρότυπα, απλά γιατί οι γονείς μου δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν.
Τελικά το πρότυπο που έμεινε σε μένα, ήταν αυτό του πατέρα μου. Και πιστεύω ότι αυτό έγινε λόγω της καλής επικοινωνίας (συναισθηματικής κυρίως) που είχε μαζί μας ο μπαμπάς. Δηλαδή είναι πολύ σημαντικό να συζητάς με τα παιδιά, ακόμα και για τις αντιδράσεις και τις διάφορες συμπεριφορές, ώστε να καταλαβαίνουν τη ροή των εξελίξεων, να μάθουν να εκτιμούν αργότερα και μόνα τους καταστάσεις.
Ερωτικό ή φιλικό
04-06-2024, 00:02 in Σχέσεις και Επικοινωνία