κατάθλιψη και εγκυμοσύνη

[psipsina]

το 2001 και σε ηλικία 31 χρόνων στα καλά καθούμενα άρχισα να παθαίνω κρίσεις άγχους και πανικού και μέχρι να καταλάβω τι εχω μου το γύρισε και σε καταθλιψη. Πήγα σε γιατρο, μου έδωσε seroxat και xanax και μεσα σε ενα μήνα, αφού περασα δύσκολα λόγω των παρενεργειών, ξαναβρήκα τον εαυτό μου. Παράλληλα άρχισα ψυχοθεραπεία, η οποία κράτησε 2 χρόνια, και με βοήθησε πάρα πολύ. Κατάφερα και έκοψα το 2003 τα φάρμακα και για περιπου 1,5 χρόνια. Από το Σεπτέμβριο του 2004 ξανα παλι τα ίδια. Απο τότε παίρνω την ίδια φαρμακευτική αγωγήα, δηλαδή μόνο το seroxat, γίνομαι καλά και το κόβω. Μετά απο κανα 3μηνο ξανά τα ίδια.
Αυτή τη φορά η θεραπεία μου κρατησε 21 μήνες και εκεί που το ειχα μειώσει στο μισό μέρα παρα μέρα, αποφάσισα με το γιατρό μου να το κόψω τελείως, γιατι εντωμεταξύ παντρεύτηκα και θέλω με τον σύζυγό μου να κανουμε παιδί. Το έχω κόψει εδώ και 3 μέρες και ήδη σήμερα άρχισαν πάλι τα συμπτώματα άγχους. Δηλαδή σφύξιμο στο στομάχι, ταχυκαρδία, ευκοίλια. Πήρα αγχωλυτικό, centrac, μισό το πρωί και αλλο μισό το απόγευμα και εχω αρχίσει να φοβάμαι ότι τελικά δεν μπορώ να διακόψω τη θεραπεία. Και το ερωτημα που φυσικά γεννάται είναι, αν μπορώ να κανω ενα υγειές παιδί παίρνοντας αυτά τα φαρμακα, στη μικρότερη δόση, ή αν τελικά ειμαι καταδικασμένη να μείνω άτεκνη.

[Θεοφανία]

Ψιψινα, μηπως θα επρεπε να ρωτησεις τον γυναικολογο σου για αυτο?
Οτι και να σου πουμε εμεις θα ειναι λιγο πιο κοντα, λιγο πιο μακρια απ την αλήθεια.
Απ ότι όμως έχω διαβάσει κατα καιρούς εδω, δεν νομίζω πως θα εχεις προβλημα στο να κανεις ένα υγιες παιδάκι.

Αλλά οπως σου ειπα, μονο ο γιατρος σου μπορεί να σου πει τι γινεται.


ΥΓ. Καλως ήρθες....

[psipsina]

ευχαριστώ για το καλοσώρισμα. Μένω σε επαρχία και η γυναικολόγος μου που τη ρώτησα δεν μπορούσε να μου πει με βεβαιότητα. Ο ψυχίατρος δε με παρέπεμψε σε γενετιστή, και δεν ξέρω πού να παω για να παρω μια πιο υπεύθυνη γνώμη. Το σίγουρο ειναι οτι εγώ σήμερα δεν αισθάνομαι καλά, και ειμαι στο δίλλημα να ξαναρχίσω τη θεραπεια μου με seroxat καθώς βλέπω ότι με ενα απλό αγχωλυτικό δεν λύνεται το πρόβλημα. Μήπως ξέρει κανένας πού μπορώ να απευθυνθώ για κατι τοσο ειδικό?

[Θεοφανία]

Μμμμ...κανε λιγο υπομονη μήπως μπει καποιος που να ξερει και να σου πει σε ποιο γιατρο θα απευθυνθεις.
Το μονο σιγουρο είναι πως δεν μπορείς να πάρεις καμία απόφαση μόνη σου.
Είσαι μακριά απο την Αθήνα? Μήπως να πήγαινες σε ένα γιατρό μεγάλου νοσοκομείου όπου θα έχει αντιμετωπίζει χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις και θα σου επι πιο εμπεριστατωμένα πράγματα?

[psipsina]

Θεοφανία, σ΄ευχαριστώ παρα πολύ για το χρόνο σου. Χαίρομαι πολύ που ανακάλυψα αυτό το φόρουμ και που τελικά δεν ειμαι μόνη σ΄αυτό που περναω. Ο ψυχίατρος μου είπε ότι ξέρει περιπτώσεις που έπαιρναν πολύ μεγαλύτερες δόσεις αντικαταθλιπτικού και μάλιστα και αλλων φαρμακων πχ. zyprexa και γεννησαν υγιεστατα παιδιά. Σκεφτομαι να το αντιμετωπίσω σήμερα μονο με centrac και αν αυριο δεν δω βελτιωση να παω στο γιατρο και να συνεχίσω το seroxat. το μισο μερα παρα μερα με είχε καλύψει για πανω απο μήνα. ειναι πολύ βασανιστική η αισθηση του μονιμου άγχους. Ξέρεις, δεν ειναι κατι που σε αγχώνει για λίγο και μετά ασχολείσαι με κάτι και περνάει. Ειναι ενα συνεχές σφύξιμο στο στομάχι, δεν εχω όρεξη να φαω κλπ. Κάθε φορά που με πιανει μια κριση διαρκει πολύς καιρός για να δράσουν τα φάρμακα και υποφέρω. Μέχρι και στη δουλεια μου δεν μπορώ να παω. Αστα. Ελπιζω οι 3, αυριο 4 μέρες διακοπής του φαρμάκου να μην με γυρίσουν πίσω και ξαναρχίσω τη θεραπεία απο την αρχη...

[Θεοφανία]

Μηπως να κοιταζες και για καποιον αλλο γιατρο?

Τα φαρμακα τα εκοψες μονη σου? Καλύτερα να μηνκανεις κατι αν δεν το συζητας πρωτα με το γιατρο σου. Ακουγεται τυπικοτητα, αλλά πιστεψε με ειναι πολύ σημαντικο. Δεν ειμαι γιατρος αλλα εχω διαβασει πολλές περιπτωσεις εδώ μεσα.
Αυτο που λες με τα φαρμακα και το υγιες μωρο, το έχω ακουσει και γω και στο ειπα στην αρχη, αλλά αν δεν στο πει γιατρος όλα τα αλλα ειναι απλώς εικασιες...

[psipsina]

το ειχα συζητήσει με το γιατρο μου πριν κανα μήνα που μειωσα το φαρμακο σε μισό μέρα παρα μερα και μου ειπε οτι μπορώ να τα κόψω πια. Ήμουν πραγματικά παρα πολυ καλά μεχρι την παρασκευή που δεν πήρα την δόση μου (αστείο ακούγεται) και χτες το βραδάκι ενιωσα το πρώτο σφήξιμο στο στομάχι. δεν εδωσα σημασία, και σήμερα το πρωί ξύπνησα χάλια. Δεν μπορώ να εντοπίσω αν ειναι πραγματικό άγχος ή αν εχω χ..... απο το φόβο μου που τα έκοψα.

[psipsina]

επίσης διάλεξα αυτό το σ/κ γιατί έρχονται γόνιμες μέρες και ήθελα να τις εκμεταλλευτώ, καθότι ειμαι πια 39 και δεν εχω πολλά περιθώρια. Τώρα βέβαια, έτσι όπως νιώθω, μονο παιδί δεν τολμώ να δοκιμάσω να κανω...

[Θεοφανία]

Γιατι δεν δοκιμάζεις με έναν ψυχολόγο? Αν οπως λες οτι σου ειπε η ψυχιατρος, μπορεις να τα κοψεις και συ εκτιμας πως απ το φοβο σου αγχωνεσαι, μηπως θα επρεπε να επισκεφτεις εναν ψυχοθεραπευτη?
Αφου το σκ ειναι οι μερες σου, κάνε οτι μπορείς να βρεις έναν εμπειρο γυναικολογο ωστε να μαθεις 100% τι γινεται...

[psipsina]

ειμαι σχετικά νέα σ΄αυτή την πόλη. Ειχα κανει ψυχοθεραπεια όταν με έπιασε για πρώτη φορά και ομολογώ ότι ειχα δει θεαματικά αποτελέσματα. Τώρα πια ειμαι μακριά απο την αθήνα. Εμπειρος γυναικολόγος εδώ.... δύσκολο, αλλά θα ψάξω. Ελπιζω μόνο αύριο να ειμαι καλύτερα γιατί μερικές φορές με πιάνει απελπισία.

[Θεοφανία]

Να σκεφτεσαι θετικά...
Ετοιμαζεσαι να ζησεις ενα θαυμα. Σκέψου πως πρέπει να εισαι αισιόδοξη και χαρούμενη, γιατι πέρα απ όλες τις αρρωστιες του κόσμου, το μωρο παίρνει απ τη μητέρα τη διάθεση της και αυτο ειναι το πιο σημαντικο. Να νιώθεις και να εισαι χαρουμενη. Αυτό να σκέφτεσαι.
Ψάξε οσο μπορείς. Έχεις ιντερνετ, ειναι ακομη πιο εύκολο. Μην εγκλωβιζεσαι στα αγχη σου και δεν βλεπεις την ουσια.
Εύχομαι το σκ να ερθουν όλα όπως τα περιμενεις....

[psipsina]

σ΄ευχαριστώ πολύ Θεοφανια. Τωρα κατι πρεπει να κανω για την ταχυκαρδία που εχω όλη την ημερα....

[Θεοφανία]

Να ηρεμησεις και να σκεφτεσαι ομορφα πραγματα...

[giota]

Θα πρότεινα να κάνεις εναν κοπο όπου σε εξυπηρετεί Αθήνα, Θεσσαλονίκη να πάρεις την γνώμη ενός καλού και έμπειρου γιατρού και να συνεργαστεί με τον γυναικολόγο που θα επιλέξεις κοντά σου.Πληροφοριακά σου λέω για μια κοπέλα που έπεσχε απο σοβαρή περίπτωση ψυχικής νόσου η οποία μέχρι στο δημόσιο ψυχιατρείο νοσηλεύτηκε γιατί ήταν η κατάσταση πολλή σοβαρή και έκανε 4 υγιέστατα παιδιά.Πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά και στο ευχομαι

[manner]

Γνωρίζω και εγώ περίπτωση όπως και η Γιώτα που στη δική σου ηλικία κατάφερε να κάνει ένα υγιέστατο αγοράκι, χωρίς ιδιαίτερη φαρμακευτική βοήθεια. Υπήρχε όμως συχνή επικοινωνία του γυναικολόγου με τον ψυχίατρο καθώς και στενή παρακολούθηση της γυναίκας από τον θεράποντα γυναικολόγο. Η συχνότητα των επισκέψεων στον τελευταίο ήταν μία ή δύο φορές την εβδομάδα τόσο για υποστήριξή αλλά και για να αποδείξει ότι όλα βαίνουν καλώς με το έμβρυο.
Τελικά όλα πήγαν καλά και το ζευγάρι απολαμβάνει τους καρπούς των αγωνιών του.
Θα σου μεταφέρω ότι ακριβώς είπε ο γιατρός στο ζευγάρι:
Θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να έρθει το παιδί στον κόσμο υγειές τόσο αυτό όσο και η μητέρα.
Η επιλογή των γιατρών που θα σε παρακολουθούν είναι πολύ σημαντική. Η όποια απόσταση δεν θα πρέπει να είναι κριτήριο για ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο μια νέα ζωή.

Ελπίζω να περνώ ένα θετικό και ελπιδοφόρο μήνυμα...

Φιλικά
Δημήτρης