την συμβουλή σας!!

[KKLEO]

καλημέρα σας. Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 7 χρόνια απο τα οποία τα τελευταία δύο παντρεμένοι. Αγαπιόμαστε πολύ και το μόνο πρόβλημα είναι οτι εκείνος τα τελευταία χρόνια, περίπου 4 αντιμετωπίζε κρίσεις πανικού, πολύ στρές και γενικά είχε χάσει λίγο τον εαυτό του. Επειδή στο παρελθόν είχα περάσει και εγω απο αυτό το στάδιο μπορούσα να τον καταλάβω και τελικά να τον πείσω να επισκευτούμε έναν καλό γιατρο να τον βοηθήσει. Ο γιατρός του έδωσε φαρμακευτικη αγωγή (tranxen 20mg, parosat) που τον βοήθησε πολύ. Το μόνο πρόβλημα που έχουμε τώρα είναι οτι έχουμε αποφασίσει σιγά σιγά να προσπαθήσουμε για μωρό αλλά δεν ξέρω άν κάνει με αυτά τα φάρμακα. Τον πιέζω να πάρει τον γιατρο να ρωτήσει αλλά εκείνος ντρέπεται και το αποφεύγει. Δεν θέλω να τον στενοχωρώ και να τον πιέζω τώρα που τον βλέπω τόσο καλά αλλά νομίζω οτι αν πάρω εγώ τον γιατρό θα τον προσβάλλω. Μήπως ξέρει κάποιος άν αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τυχόν εγκυμοσύνη?

[narnia]

Αν δεν θες να ρωτήσεις το γιατρό του μην και το μάθει ( και γιατί όχι, κακό δεν είναι, κακώς δεν το συζητάς μαζί του), να ρωτήσεις το γιατρό σου, έναν γυναικολόγο κάποιον γιατρό τέλως πάντων. Αυτοί ξέρουν εμείς όχι τόσα.

[BRUNO_80]

ΚΑΠΟΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΣ??

Γνωρισα μια κοπελα πριν δυομιση μηνες,εγω μενω αθηνα αυτη ηταν εκτοσ αθηνων αλλα συντομα μετακομισε για να δουλεψει εδω κ τωρα βρισκεται εδω που ειναι κ η μητερα της.αξιζει να αναφερω πως οι γονεις της ειναι σε διασταση εδω κ πολλα χρονια.στην αρχη ολα ηταν μαγικα που νομιζα πως ζουσα ενα ονειρο...μετα τον ενα με εναμιση μηνα αρχισε η σταση της να ειναι λιγο περιεργη.τι εννοω?καθε μερα ελεγε πως ειχε ενοχλησεις ολο πως πονουσε πως ειναι κουρασμενη κ.λ.π.να μην τα (πολυλογω) ωσπου μια μερα εζησα την εικονα (κριση πανικου.)χωρισ να ξερω τι ακριβως συμβαινει μου ειπε πως αυτο το παθαινει συχνα πως το εχει ξαναπαθει κ τωρα ειναι η δευτερη φορα στα τελευταια 2 χρονια οπου κ ειχε κανει παλι θεραπεια οπως κ τωρα.να αναφερω πως στενο συγγενικο προσωπο πασχει απο το ιδιο πραγμα.κριση πανικου κ αγοραφοβια.το προβλημα μου ειναι πως απο την στιγμη που αρχισαν να της ξανασυμβαινουν ολα αυτα παλι ηεγω ειμαι σαν να μην υπαρχω.ειμασται μαζι αλλα μονο αυτο.το μυαλο της ειναι κολλημενο εκει.πηγε στον γιατρο που ειχε ξαναπαει κ τησ εδωσε την ιδια θεραπεια παλι η οποια την κανει να κοιμαται συνεχεια να ξεχναει γενικα την εχει αλλαξει εντελως.απο την μια την νοιαζομαι κ θελω να την βοηθησω κ απο την αλλη νιωθω τοσο κουρασμενος απο ολο αυτο που γινεται κ δεν ξερω ποσο θα αντεξω να περναω ολο αυτο!η ψυχολογια μου ειναι τοσο ασχημη που δεν ξερω τι να κανω!ξερω πως αυτα τα πραγματα μενουν ειδικα οταν κληρονομουνται.....

τι μου προτεινεται???