ποικιλια διαταραχων

[BrokeN_DoLL]

γεια σας.ειμαι καινουργιο μελος και ειμαι 24 χρονων κ πασχω απο διπολικη διαταραχη. η ιστορια μ ξεκιναει απο 10 χρονων που ειχα τα 1α ξεσπασματα οργης κ μανιας, αυτοτραυματισμου κ κυριως δαγκωματα των χεριων μου κ υφασματινων αντικειμενων. απο μικρη θυμαμαι ειχα μια μανια με τον αριθμο 4 και 8. εκανα κουνια κ για να σταματησω μετραγα απο μεσα μου απο το 1 εως το 8, επι 4 φορες. εκανα τον σταυρο μ για να κοιμηθω 8 φορες επι 4. εκανα τρυπα στον αφαλο κ ανεβοκατεβαζα το σκουλαρικι 8 φορες επι 4, με κενα ενδιαμεσα. στα 17 μου ανεπτυξα καταθληψη και διατροφικη διαταραχη, τρωγοντας αναγκαστικα κ κανοντας εμετο ετσι ωστε να ξαναφαω κ να τα ξαναβγαλω.αυτο συνεχιζεται μεχρι κ σημερα. δν μ ειναι ομως τοσο εντονο το να μετραω ως το 8 επι 4.εχω επικεντρωθει στην διατροφικη διαταραχη. για ενα μονο μικρο διαστημα την ειχα ξεχασει επειδη ειχα την εμμονη πως η μια μερια των μαλλιων μ ηταν πιο κοντη απο την αλλη, κ τα τραβαγα για να το επιβεβαιωσω. πολλες φορες το μυαλο μ ΜΟΝΟ σκεφτεται, κ για να σταματησω πολλες παραλογες σκεψεις,χαρακωνω τα χερια μου.εχω συνεχως την αισθηση πως με συζητανε κ πως με κοιταει ολος ο κοσμος. συχνα ενιωθα πως επρεπε να κανω σεξ με πολλα ατομα κ να μεγαλωσει ο αριθμος. κ συχνα ενιωθα πως αγαπαω. κανω θεραπεια με διαφορα φαρμακα αλλα τους τελευταιους 2 μηνες παιρνω lamictal kai tudor. αυτα ολα ειναι ενα ειδος ψυχαναγκασμου?αν ναι, τοτε ολες οι διαταραχες ειναι παρομοιες..........

[BrokeN_DoLL]

θα εκτιμουσα καποια απαντηση σας, κ κυριως ατομων που περνανε την ιδια φαση απο μικροι. σας εχει ερθει ποτε να σας πιασει τοσο δυνατη οργη χωρις λογο σε σουπερ μαρκετ, η καθως ανεβαινετε σκαλες, ωστε να θελετε να ριξετε τον μπροστινο σας κατω? να του κανετε κακο??

[nature]

Αγαπητή me,
το θέμα σου \"απορία\" με ώθησε να ψάξω να βρώ το θέμα που παραπονιέσαι πως γειώσαμε.
Ως προς την αφρούλα που παραπονέθηκες, δεν έχω δει και στρατιές να της απαντάνε. Τέλος πάντων, αν νοιώθεις έτσι, το σέβομαι.
Δεν περνάω την ίδια φάση και δεν ξέρω να σου απαντήσω ακριβώς.
Ρώτησες τον γιατρό σου για τις απορίες σου?
Συζητάς μαζί του ή μόνο σου έδωσε τα φάρμακα και τέλος?

[BrokeN_DoLL]

nature σε ευχαριστω παρα πολυ για το ενδιαφερον!!

επειδη εχω κατσει κ εχω διαβασει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΩΝΩΝ τα θεματα, πιστεψε με ετσι ειναι.εχω παρατηρησει οπως κ σε αλλα φορουμ, απαντανε στους παλιοτερους κ σε διαφορα αλλα ανεξηγητα.....οπως στον αλλον που ρωταγε επανελλημενα \'\'ποσο καιρο κανει να λιωσει το σορτσακι του\'\'

τα χω πει στον γιατρο αλλα φοβαμαι να πω τα παντα, οπως το οτι με πιανει μερικες φορες να κανω κακο σε μερικους που βλεπω στον δρομο.χωρις λογο.απλη παρορμηση. πχ περναγε ενα μηχανακη κ μ ερχοταν να φτυσω την τσιχλα μ πανω του, η ανεβαινω σκαλες κ μ ρχεται να ριξω τον μπροστινο μ (αυτο ειναι πιο συχνο) δν ξερω αν ειναι σχιζοφρενεια αυτο

[nature]

Δεν είμαι ειδικός, αλλά δεν νομίζω ότι έτσι διαπιστώνεται η σχιζοφρένεια.
Πιστεύω πως πρέπει να τα πεις όλα στο γιατρό σου και αυτός θα σε κατευθύνει.

Από τα λίγα που έγραψες, καταλαβαίνω ότι έχεις πολλά ερωτηματικά που σε απασχολούν και ίσως ο ψυχίατρος να μην διαθέτει το χρόνο να ανοιχτείς ή με τον τρόπο του να σε αποθαρρύνει. Ισως να πιστεύει ότι αρκούν 1-2 φάρμακα.
Πες του ότι εκτός από τα φάρμακα, έχεις ανάγκη την πιο εκτενή συζήτηση για το πρόβλημά του και ίσως σου συστήσει κάποιον κατάλληλο ψυχοθεραπευτή.
Αν δεν το κάνει βρες μόνη σου ή με βοήθεια άλλων μελών από εδώ έναν κατάλληλο ψυχοθεραπευτή, χωρίς φυσικά να διακόψεις με τον γιατρό σου..

[BrokeN_DoLL]

ο γιατρος μ με παρακολουθει απο μικρη κ ειναι πολυ καλος.απλα ντρεπομαι να πω αυτο.ισως να μν ειμαι ετοιμη.δν ειναι ομως κουραστικο να αλλαξεις γιατρο μετα απο χρονια κ να εξιστορεις τα ιδια?

[Lou!]

ναι, μου φαίνονται εμμονες και ψυχαναγκασμοί όλα αυτά που αναφέρεις και εγώ θα σε συμβούλευα να ψάξεις για ψυχοθεραπευτή. Νομίζω ότι η γνωσιακή/συμπεριφορική θεραπεία είναι για άλλη μια φορα καλή σε αυτές τις περιπτώσεις (είναι σίγουρα πολύ καλή για κατάθλιψη και άγχος) αλλα δεν είμαι εντελώς σίγουρη.
Πάντως τα φάρμακα δεν θεραπεύουν, απλά μειώνουν κάπως τα συμπτώματα (άσχημα συναισθήματα). Από την άλλη δεν χρειάζεται να κάνεις και τίποτα εσύ εκτός από το να καταπίνεις τα χαπάκια. Είναι μια πολύ απλή και παθητική λύση με λίγα λόγια.
Στην ψυχοθεραπεία από την άλλη, θα πρέπει να έχεις και εσύ ενεργή συμμετοχή για να δεις αποτελέσματα. Δεν αρκεί να πας σε ένα θεραπευτή να σου πει 5 πράγματα, είναι ολόκληρη διαδικασία και θα πρέπει και εσύ να είσαι ανοιχτή απέναντι στο καινούργιο και να είσαι διαθέσιμη να πετάξεις παλιές συνήθειες και να αποχτήσεις καινούργιες. είναι σαν να πηγαίνεις να μάθεις αγγλικά με ένα δάσκαλο που να ξέρει αγγλικά. Δεν αρκεί να διδάσκει αυτός, πρέπει και εσύ να ασχολείσαι, να διαβάζεις, να μιλάς κλπ.
Επίσης τα οφέλη της κάθε προσέγγισης είναι διαφορετικά στο χρόνο.
Τα οφέλη από τα χάπια διαρκούν πάνω κάτω όσο παίρνεις τα χάπια, πλην τον αρχικών 3 βδομάδων που κάνουν να δράσουν. Μόλις τα κόψεις πάνε και τα οφέλη.
Τα οφέλη μιας πετυχημένης ψυχοθεραπείας διαρκούν μια ολόκληρη ζωή, γιατί είναι μέθοδος για να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα που συναντάς, δεν είναι απλά μια λύση για ένα πρόβλημα που συνάντησες. Και εφόσον μάθεις και κατανοήσεις καλύτερες μεθόδους για μια γκάμα προβλημάτων, αυτή η γνώση μπορεί να σε συνοδεύει σε ολόκληρη τη ζωή σου (εκτός κι αν πάθεις alzheimer!!). Είναι σαν την ανάγνωση και τη γραφή. Αν μάθεις να διαβάζεις και να γράφεις, το μαθαίνεις για μια ζωή. Τώρα, το αν θα εφαρμόζεις κιόλας αυτά που έμαθες, θα είναι κάθε φορα στη διακριτική σου ευχέρεια (όπως και το αν γράφεις ορθογραφημένα είναι στη διακριτική σου ευχέρεια, πχ ξέρεις ότι το γράφω γράφεται με ω, τώρα το αν θα γράψεις γράφω η γράφο είναι δικό σου θέμα, όμως ξέρεις πότε είσαι σωστή και πότε λάθος), οπότε θα έχεις όμως μια αίσθηση τον ψυχικών συνεπειών, του πότε συμπεριφέρεσαι με τρόπους που να προφυλάσσεις την ψυχική σου υγεία και πότε όχι.
Αυτά.

[nature]

Συμφωνώ με lucifer.
Να σου διευκρινίσω γιατί νοιώθω πως παρεξήγησες αυτό που είπα. δεν είπα να αλλάξεις γιατρό. Είπα να συμπληρώσεις το ψυχοθεραπευτικό κενό που αφήνει ο ψυχίατρος με έναν ψυχοθεραπευτή. Είναι άλλη η δουλειά του ενός και άλλη του αλλουνού.

[Lou!]

Originally posted by me_vs_myself
ο γιατρος μ με παρακολουθει απο μικρη κ ειναι πολυ καλος.απλα ντρεπομαι να πω αυτο.ισως να μν ειμαι ετοιμη.δν ειναι ομως κουραστικο να αλλαξεις γιατρο μετα απο χρονια κ να εξιστορεις τα ιδια?

να απαντήσω με ερώτηση:
και δεν είναι κουραστικό να πηγαίνεις τόσα χρόνια στον ίδιο γιατρό και να μη λύνεις επαρκώς το πρόβλημα σου?
και επίσης γιατί ντρέπεσαι? πώς θα σου προτείνει λύσεις ο άλλος αν ντρέπεσαι να ρωτήσεις και να εκθέσεις το πρόβλημα σου? πιστεύεις ότι οι άλλοι θα διαβάσουν ποτε τις σκέψεις σου? όση πρόοδο κι αν έχουμε στις τηλεπικοινωνίες και τα ραδιοκύματα, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ακόμα εφικτό!!!
αυτό το σχόλιο περί ντροπής είναι γενικότερο, αφορά κάθε κατάσταση στην οποία έχεις ανάγκη να πάρεις πληροφορίες, δεν αφορά μόνο το γιατρό σου.

[afrula]

nature ουτε εσυ να μη ζηλευεις....Κανει κακο:D

[Lou!]

δε σε ζηλεύει κανείς αφρούλα, don\'t worry.

[afrula]

be happy...

[BrokeN_DoLL]

afrula πιστευω να καταλαβες πως δν ηταν προσωπικο.παραδειγμα εφερα.ειδηκα η περιπτωση σ με εχει κανει να διβασω ολα σ τα ποστ.

εχω κανει ψυχοθεραπεια κ ειχα ασχημη καταληξη.......με επιρεαζε αρνητικα.

[afrula]

δε φταις εσυ συγγνωμη κι εγω αλλα εχω πολλα νευρα.Χρειαζομαι επειγοντως ψυχοθεραπεια και οι γονεις μου δεν εχουν λεφτα .Στο Αιγινητειο σε κανα μηνα σε παιρνουν και αν σε παρουν και ειμαι σε χαλια κατασταση....

[afrula]

Για ποιο λογο σε επηρεαζε αρνητκα ?Τι ενιωθες?Τι γινοταν?Τι ψυχοθεραπεια εκανες?