απότομη και εκδικητική(?) συμπεριφορά

[chr1986]

Καλημέρα σε όλους! Εδώ και καιρό με την ψυχοθεραπεία θυμάμαι περιστατικά από τη ζωή μου που με στενοχώρησαν αλλά δεν είχα κάνει τίποτα τότε. Το όλο θέμα αφορά τους γονείς μου. Συγκεκριμένα, σήμερα ήμουν στο μαγαζί του πατέρα μου και μου ζήτησε να πάω να του πάρω κάτι σε μακρινό σημείο της πόλης, δηλαδή έπρεπε να πάω με το αυτοκίνητο. Μου το είπε αρκετές φορές και όταν αρνήθηκα στράβωσε. Δεν ήταν η χάρη αυτή καθεαυτή που δεν ήθελα να κάνω, είμαι φιλότιμη και πρόθυμη να εξυπηρετήσω σαν χαρακτήρας. Αλλά δε μπορώ να ξεχάσω ρε παιδιά πριν από 3 χρόνια, όταν είχα μπει για μία επέμβαση που για ένα βράδυ η μητέρα μου ήθελε να βάλουμε αποκλειστική και να μην κάτσει δίπλα μου (σημειωτέον η μητέρα μου δε δουλεύει) και ο πατέρας μου που δυσανασχέτησε να πάει στο ΤΕΒΕ λίγο πριν μπω για επέμβαση για ένα χαρτί και έκανε ολόκληρο θέμα. Δεν ξέρω, νιώθω απίστευτη πικρία και μου βγαίνει στο καθετί. Ok, θα εξυπηρετήσω σε κάποια πράγματα που δε μπορούν μόνοι τους αλλά βαρέθηκα να είμαι το παιδί για όλες τις δουλειές. Δεν είμαι 10, είμαι 24 που να πάρει. Από την άλλη, σκέφτομαι μήπως φέρομαι ανώριμα...

[claire]

κοίτα αν είναι να επιλέξεις αυτή τη συμπεριφορά απεναντί τους, τουλάχιστον θα πρέπει να μην έχεις ενοχές, γιατί θα είναι δώρον άδωρο. θα κάνεις μεν αυτό που θεωρείς σωστό, αυτό που σου βγαίνει, αλλά θα στενοχωριέσαι κιόλας παράλληλα.

ίσως μια confrontation να βοηθούσε. να βάλεις κάτω τον πατέρα σου και να του πεις \"ξέρεις είχες κάνει αυτό τότε κι εγώ πληγώθηκα, τι έχεις να πεις?\"

[chr1986]

Αυτό ακριβώς μου συμβαίνει claire, νιώθω ενοχές μετά. Είχα προσπαθήσει στο παρελθόν να τους μιλήσω γιατί κρατούσα πολλά μέσα μου, η μητέρα μου δε συννενοείται και ο πατέρας μου δεν παραδέχεται τίποτα. Απλά σκέφτομαι ότι και που είχα καλή συμπεριφορά απέναντί τους τί κατάλαβα? Ίσα ίσα που με πατούσαν περισσότερο. Για πχ ήμουν η μόνη που κάθησα βάρδια στο νοσοκομείο όταν το χειμώνα έκανε ο πατέρας μου εγχείρηση και το έκανα γιατί το αισθανόμουν, παρά τη συμπεριφορά του στο δικό μου χειρουργείο.

[Boltseed]

Να σου πω, τουλαχιστον ειπαν να βαζανε αποκλειστικη...

Αυτο μπορει για εσενα να μην ειναι τιποτα, αλλα ειναι σημαντικο για αλλον κοσμο, σημαινει οτι σε σκεφτηκαν, με τον τροπο τους παντα.

Απλά σκέφτομαι ότι και που είχα καλή συμπεριφορά απέναντί τους τί κατάλαβα? Ίσα ίσα που με πατούσαν περισσότερο.

Καλη συμπεριφορα στους αλλους εχεις για εσενα κυριως , οχι για να κερδισεις κατι απο αυτους ;)

[claire]

οπότε οι επιλογές σου είναι ή να συνεχίσεις να δίνεις, προσπαθώντας να αποβάλεις το αίσθημα θυματοποίησης που σου μένει μετά, ή να σταματήσεις να δίνεις έτσι ώστε να μην νιώθεις θύμα, χωρίς όμως μετά να νιώθεις ενοχές.

εγώ θα επέλεγα το πρώτο πάντως!

[chr1986]

Με το θέμα της αποκλειστικής αυτό που θέλω να πω είναι ότι δε θέλουν με τίποτα να χαλάει η ζαχαρένια τους, ακόμα και εάν πρόκειται για πρόβλημα υγείας της ίδιας τους της κόρης. Μη τυχόν και κουραστούν ένα βράδυ. Και εν πάσει περιπτώσει πιο πολύ για ψυχολογική υποστήριξη. Ήταν η πρώτη φορά που μου συνέβη κάτι σοβαρό στην υγεία μου και η αντίδρασή τους ήταν απογοητευτική. Για αυτό με την καλή συμπεριφορά Boltseed έχεις δίκιο, απλά με χάλασε πολύ όταν είδα τη συμπεριφορά τους και τη σύγκρινα με τη δική μου σε αντίστοιχα θέματα.. Τώρα με πήρε τηλ. και έκανε πως δεν τρέχει τίποτα..μου τη δίνει αυτό! Θέλουν όλα τα προβλήματα να μην τους σπαταλούν πολύ από το χρόνο τους..

[claire]

μήπως φέρονταν πιο νορμάλ για να μην σε πανικοβάλλουν?
επίσης μια αποκλειστική μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο σε ανάγκη απ\'ότι ένας άσχετος με τα ιατρικά.
συν ότι κάποιοι άνθρωποι σε φάσεις κρίσης δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθούν, και μοιάζουν αδιάφοροι, ενώ δεν είναι. ίσως οι γονείς σου ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

[Lou!]

Απλά σκέφτομαι ότι και που είχα καλή συμπεριφορά απέναντί τους τί κατάλαβα? Ίσα ίσα που με πατούσαν περισσότερο.

αυτό μου θυμίζει μια σοφή παροιμία που λέει: \"δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ\' ανεβεί στο κρεβάτι\".

πάντως αν είσαι εύκολα ενοχική, θα σε συμβούλευα να το αποβάλλεις! ;) (αλλά εγώ βέβαια δεν μιλάω από ουδέτερη θέση, κάνω προβολή του δικού μου εαυτού στη δική σου κατάσταση)
πχ στο παραπάνω δίλημμα που έθεσε η claire εγώ θα επέλεγα το δεύτερο!

βασικά είναι και τι σου πάει εσένα καλύτερα.
η μητέρα theresa θα επέλεγε σίγουρα το πρώτο.

πάντως όταν κάποιος σου ζητάει μια χάρη και του λες \"ναι\", να ξέρεις ότι μαζί με τη χάρη που φορτώνεσαι να του κάνεις, γίνεσαι στα μάτια του και πιο ελκυστική για να σου ξαναέρθει να σου ξαναζητήσει άλλη μια χάρη.
Τα \"ναι\" ενισχύουν συμπεριφορές, τα \"όχι\" αποθαρρύνουν. (στατιστικά μιλώντας, δε λέω ότι είναι απόλυτος κανόνας που ισχύει πάντα).

[soft]

Originally posted by chr1986
Συγκεκριμένα, σήμερα ήμουν στο μαγαζί του πατέρα μου και μου ζήτησε να πάω να του πάρω κάτι σε μακρινό σημείο της πόλης, δηλαδή έπρεπε να πάω με το αυτοκίνητο. Μου το είπε αρκετές φορές και όταν αρνήθηκα στράβωσε. Δεν ήταν η χάρη αυτή καθεαυτή που δεν ήθελα να κάνω, είμαι φιλότιμη και πρόθυμη να εξυπηρετήσω σαν χαρακτήρας. Αλλά δε μπορώ να ξεχάσω ρε παιδιά πριν από 3 χρόνια, όταν είχα μπει για μία επέμβαση που για ένα βράδυ η μητέρα μου ήθελε να βάλουμε αποκλειστική και να μην κάτσει δίπλα μου (σημειωτέον η μητέρα μου δε δουλεύει) και ο πατέρας μου που δυσανασχέτησε να πάει στο ΤΕΒΕ λίγο πριν μπω για επέμβαση για ένα χαρτί και έκανε ολόκληρο θέμα. Δεν ξέρω, νιώθω απίστευτη πικρία και μου βγαίνει στο καθετί. Ok, θα εξυπηρετήσω σε κάποια πράγματα που δε μπορούν μόνοι τους αλλά βαρέθηκα να είμαι το παιδί για όλες τις δουλειές. Δεν είμαι 10, είμαι 24 που να πάρει. Από την άλλη, σκέφτομαι μήπως φέρομαι ανώριμα...

οχι , chr1986 μονο θεμα
ανωριμοτητας δεν ειναι αρχη ωριμοτητας θα ελεγα .Θα το ονομαζα ανθρωπια που περιμενουμε να εχουν οι γονεις μας ,αλλα δεν ειναι παντα δεδομενο αυτο.
Τ οτι σε εχει πικρανει πολυ η συμπεριφορα τους ,πολυ δικαιολογημενα,και σε καταλαβαινω παρα πολυ.

Αλλα αν μεινεις στο τι εγινε ,στο τι σου εκαναν ,και στο τι θα επρεπε να κανουν ,θα συμφωνησω μαζι σου οτι ειναι πικρια μεγαλη ,αλλα ετσι δεν προχωρας.
Ενα πραγμα που καταλαβα ,απο τα πρωτα για αυτους, και μενα με βοηθησε αυτο ,ειναι οτι δεν θα αλλαξουν ,η τους αποδεχεσαι οπως ειναι,η δεν εισαι παιδι για ολες τις δουλειες. :)
Mην μπαινεις σε τετοιο τρυπακι ενοχων ,δυσκολο αλλα εκει πρεπει για μενα να το δουλεψεις λιγο.
Η μαχη αυτη σου παιρνει πολυ ενεργεια συναισθηματικη,και σε βαζει σε θεση αμυνας ,και εκδικησης που για σενα ερμηνετεται σαν ,οχι δεν θα παω να κανω αυτο ,γιατι εσεις δεν μου κανατε τοτε εκεινο..αλλα απο την αλλη σε βαζει σε ενοχες η συμπεριφορα σου γιατι ειναι γονεις, ετσι δεν ειναι??

[soft]

Originally posted by claire
μήπως φέρονταν πιο νορμάλ για να μην σε πανικοβάλλουν?
επίσης μια αποκλειστική μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο σε ανάγκη απ\'ότι ένας άσχετος με τα ιατρικά.
.

Μιλαμε για συμπαρασταση ,απο τους γονεις σου που εχεις καποιες συναισθηματικες αναγκες, και εισαι λιγο πιο ευαλωτος και θελεις και χρειαζεσαι πιο δικους σου ανθρωπους απο μια αποκλειστικη, στη συγκεκριμενη στιγμη.
Αλλα αυτα για καποιον που μπορει να τα νιωσει,την συγκεκριμενη στιγμη,αλλοι ισως να ηταν πολυ καλυτερα με αποκλειστικη διπλα τους ,οτι χρειαζεται καθενας βεβαια!

[elis]

γιατι παντα οι γονεισ πρπει να τρεχουν για μασ λογικο δεν ειναι μεγαλονοντασ κι αυτοι και το παιδι καπου να κουραζονται και να κοιτανε περισσοτερο τη ζαχαρενια τουσ 18 χρονια το λιγοτερο τουσ τι χαλουσαμε τη ζαχαρενια τωρα δεν μπορουν να ειναι λιγο αρνητικοι και γενικα καποιοι γονεισ ειναι περισσοτερο δοτικοι απο τουσ αλλουσ τωρα που μεγαλωσεσ και καταλαβεσ σε ποια κατηγορια ανηκουν οι δικοι σου δεν νομιζω οτι πρεπει να αλλαξει κατι

[RainAndWind]

Αν οι γονείς σου ζούσαν σε μία άλλη χώρα θα είχες την ανάλογη απαίτηση να σου συμπαραστέκονταν στο χειρουργείο;

[soft]

Originally posted by RainAndWind
Αν οι γονείς σου ζούσαν σε μία άλλη χώρα θα είχες την ανάλογη απαίτηση να σου συμπαραστέκονταν στο χειρουργείο;

ΑΣΧΕΤΟ για μενα δεν ζει σε αλλη χωρα ζει στην Ελλαδα
και μιλαμε για το τι αισθανεται και πως το βιωνει

[RainAndWind]

Καθόλου άσχετο.Μπορεί να ζουν στην Ελλάδα αλλά εκείνη να πάψει να έχει σχέση εξάρτησης αν προσποιηθεί πως μένουν στη Βραζιλία.:P

[soft]

Μπορεί να ζουν στην Ελλάδα

Ειπα ζει ,δεν ειπα κατι αλλο ,το που θελει να ζησει κανεις δικο του θεμα ,αλλα ζει ελλαδα με οτι εχει να κανει αυτο
με αυτο το σκεπτικο θυμαμαι κατι αλλα ποστ δικα σου ,για την μεσοποταμια ;)