αναζητηση ηρεμιας

[παναγος]

καλησπερα παιδια σε ολουσ ειμαι καινουργιος σε αυτο το φορουμ με λενε παναγιωτη ειμαι 25 χρονων και εδω και περιπου 7 χρονια ζω σε μια κολαση...οχι τοσο πολυ στην αρχη οσο τα τελευταια 2 χρονια...ολα ξεκινησαν πριν 7 χρονια με μια κριση πανικου που επαθα στην οδηγηση επανω και νομιζα οτι θα λυποθιμισω!απο εκει ξεκινισαν ολα!γενικα σε ολη μου τη ζωη ημουν ενα ατομα που ολοι το ηθελα στην παρεα τους ειχα απιστευτο χιουμορ ενιωθα ωραια με τον εαυτο μου και γενικα ημουν μεσα σε ολα και ημουν και απο τους πρωτοπορους σε οτι και αν εκανα!τον τελευταιο καιρο εχω φτασει σε ενα σημειο πολυ ασχημο...φοβαμαι να μιλησω να πω την γνωμη μου φοβαμαι μην με παρεξηγησουν οι αλλοι μην με απορριψουν δεν μπορω να οδηγησω αν και αντικειμενικα ωραιο παιδι δεν μπορω να κανω μια σχεση νιωθω οτι ειμαι κενος δεν εχω τιποτα πανω μου το θετικο νιωθω κακος ανθρωπος εχω αρχισει και χανω τουσ φιλουσ μου γιατι εχω γινει ενας ανθρωπος που δεν προσφερει τιποτα στην παρεα καθομαι και δεν μιλαω σκεφτομαι ολο αρνητικες σκεψης οπου και να ειμαι με οποιον και αν μιλαω...εκανα γνωσιακη ψυχοθεραπεια αλλα δεν εβλεπα προκοπη...τωρα βρηκα εναν πολυ καλο ψυχιατρο καθηγητη παν/μου και τον εχω δει μια φορα μου ξεκινησε τα σεροξατ...αυτο που με απασχολει ειναι αν ξεπερνιουντε οι κρισεις πανικου και η καταθλιψη δεν αντεχω αλλο τα βλεπω ολα μαυρα και νιωθω οτι χανω τα παντα..το τελευταιο καιρο μαλιστα εχει αλλαξει και το βλεμμα μου κοιταω τουσ ανθρωπουσ στα ματια πολυ εντονα και περιεργα προσπαθωντας να κριψω οτι κατι εχω και αυτο γιρναει αρνητικα και με ρωτανε ολοι τι εχω?εισαι 2 μετρα παιδι μου λενε εισαι ομορφος εισαι εξυπνος γιατι να εισαι ετσι?που ειναι το χιουμορ σου?τι εχεισ παθει γιατι φερεσαι ετσι?και ολο αυτο με κανει χειροτερα...θα περασει ποτε αυτο?

[ioannis2]

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι, όπως λες, πριν πάθεις την κρίση πανικού, τα είχες «όλα», κανένα πρόβλημα σαν άνθρωπος σαν χαρακτήρας. Διερωτάμε τι ήταν το γεγονός που σε άλλαξε τόσο, σε άλλαξε σαν άνθρωπο. Μήπως ήταν αυτό με το αυτοκοίνητο ή κάτι άλλο ή σειρά από γεγονότα; Αυτό που πιστεύω για σ΄ενα, με βάση αυτά που γράφεις, είναι ότι στο παρελθόν είχες τα αποθέματα, εκεί πρέπει να προσφύγεις, να κάνεις αναδρομή για να πάρεις τις δυνάμεις για το τώρα. Αυτό είναι το αισιόδοξο που σου βρίσκω. Τα φάρμακα μάλλον σου προσφέορυν φυγή και ηρεμία, όμως σε βελτιώνουν;

[elirene]

polu duskolh katastash..tha s proteina na doulepseis me ton eauto s oso ginetai kai na mhn stamathseis na parakoloytheisai apo psixiatro, ti s xei pei o giatros?ti mporei na xeis? egw apta liga blepw syndiasmo diataraxwn alla mhpws exeis kapoia diataraxh proswpikothtas kai talaipwreisai toso kairo...

[afrula]

Σα καταθλιψη μου ακουγεται.Ο γιατρος σου τι σου ειπε?Μαζι με το γιατρο τωρα που παιρνεις φαρμακα θα σου προτεινα και γνωσιακη.Θα σε βοηθησει τωρα.Πριν δεν επαιρνες χαπια γιαυτο δε σε βοηθησε.Ελπιζω να πανε ολα καλα.

[Adzik]

Παναγιωτη..ναι κι εμενα μου δινεισ την εντυπωση πωσ εχεισ καταθλυψη...κατ αρχασ να ξερεισ πωσ ολα θα πανε καλα.. μην στεναχωριεσαι που δεν εισαι οπωσ ησουν.. με τα χρονια εξαλου θα αλλαζεσ ετσι και αλλισ , ολοι αλαζουμε,
ειμαι σιγουρη πωσ εχεισ ακομη αυτο το ενδιαφερον, εξυπνο και αστειο χαρακτηρα και ειμαι σιγουρη πωσ το ξερεισ κι εσυ αυτο..αλλα καπου μπλοκαρει..και δεν σου βγαινει.. δεν νιωθεισ να φερθεισ οπωσ ενιωθεσ με αποτελεσμα να εισαι για τουσ αλλουσ σαν ενα αλλο ατομο.

Σκεψου ομωσ..οταν εχει καποιοσ πχ πυρετο..φερεται με τον ιδιο τροπο οταν ειναι εντελωσ καλα???οχι βεβαια..οι αλλαγεσ τησ διαθεσησ μασ φερνουν αυτοματα και αλλαγεσ στην συμπεριφωρα και τον τροπο σκεψησ μασ.

Λες πωσ αυτη η κατασταση τησ αρνητικοτητασ (υπαρχει και πονοσ εκει?) κραταει χρονια..
θα σε ρωτησω.. Παναγιωτη μου..εσυ τι εχεισ κανει για εσενα ]ωστε να σε βοηθησεισ περα απο τον γιατρο(που παρεπιπτοντωσ πολυ καλα εκανεσ και πηγεσ)

εννοω πωσ πχ οταν εγω βυθυζομουν στην αρνητικοτητα ..αρχισα να κανω μικρα πειραματα στον εαυτο μου..για να δω αν θα δω καποια αλλαγη..

πχ.. αλλαξα τον τροπο ζωησ μου..

αρχισα να κανω πολλα περισσοτερα πραγματα που με ευχαριστουσαν..προσπαθησα να βρω μια σχολη και ενα επαγγελμα που θα με εκανε να νιωθω καλα..
αρχισα να περναω περισσοτερο χρονο στην φυση.. αρχισα να διαβαζω περισσοτερο..

να παρατυρω τον κοσμο γυρο μου..την φυση... και ολη αυτη την ανναγεννηση τησ..πχ την ανοιξη...κλπ..
το καλοκαιρι πηγαινα και καθημερινα στην θαλασσα..να με δει ο ηλιοσ..μη νομιζεισ..αληθεια και ο ηλιοσ εχει την σημασια του..

ηρεμουσα και χαλαρωνα..προσπαθουσα να εκτιμω καθε στιγμουλα..και να βρισκω κατι καλο σε καθε τι..

χαιδευα περισσοτερο πχ ζωακια..σκυλακια..

και εδωσα χρονο στον εαυτο μου..λεγοντασ μου πωσ δεν ειναι αναγκη να γινω αμεσωσ καλα και δεν πειραζει που κανω ενα διαλλημα απο την ζωη μου οπωσ την ηξερα μεχρι τοτε..αλλα θα κανω καθε μερα ενα μικρο βηματακι..

πηρα λουλουδια και τα φροντιζα με αγαπη.. και μετα.. λιγο λιγο φυγανε οι φοβοι..ο πονοσ(α επερνα κι εγω αγωγη βεβαια) ..αρχισα να ξαναπροσεχω τον εαυτο μου..να χαμογελαω απο μονη μου περισσοτερο..και ηρθε και η σχεση μονη τησ....για να φανταστεισ επειδη δεν εβγαινα τοτε..χχεχεχεχε..ηταν ενασα κουκλοσ στο σουπερμαρκετ τησ γητονιασ μου που μου ζητησε να βγουμε.. παντου μπορεισ να βρεισ τον ερωτα...

τα φαρμακα πρεπει να τα δεισ σαν ενα μπαστουνακι.που σε κραταει για να μην πεσεισ αλλα για να περπατησεισ καλα ..πρεπει να προσπαησεισ μονοσ σου..

σκεψου τι θα σε εκανε ευτυχισμενο.. γραψε ολα αυτα που θα σου ερθουν στο μυαλο ..και υολποιησε τα λιγο λιγο..η τουλαχιστον βρεσ τροπο να κανεισ πραγματα που θα σε φερνουν ολο και πιο κοντα σε ολα αυτα...


επισεισ μην ακουσ τουσ αλλουσ..αν καποισ δεν εχει περασει καταθλιψη δεν εχει ιδεα..πωσ ειναι ..και δυστιχωσ το χειροτερο ειναι πωσ δεν πιστευει πωσ δεν το ελεγχεισ..

δεν φτενε αυτοι φτεει που δεν ξερουν...

αλλα θα σου πω κατι..

αγαπη ειναι η αποδοχη... οταν δεν μποπεισ να βοηθησεισ καποιον η να τον στηριξεισ..τουλαχιστον τον αποδεχεσαι και συναιχιζεισ να τον αγαπασ οπωσ ειναι... σε οποια φαση και αν ειναι..

επισεισ...τα παιδια απο πανω εχουν δικιο...κατι εγεινε και αρχισε ολη αυτη η αρνητικοτητα και η ελληψη αυτοπεποιθησησ σου.. μηπωσ καποιοσ που αγαπουσεσ σε πληγωσε πολυ?σε απερρηψε?μηπωσ δεν εχεισ καλη σχεση με την μητερα σου?μηπωσ σε μοιωνει?...σκεψου..ολα απο καπου αρχιζουν..

Ολα θα πανε καλα να το ξερεισ

εμεισ ημαστε εδω για εσενα./!!!
εισαι Αθηνα?

[afrula]

Adzik ,πολυ ωραια λογια....
Μπραβο σου.....Ολα αυτα θελω να ξεκινησω και εγω να
κανω απο την αρχη.Κυριως να ασχοληθω με τη φυση ...
εχω αηδιασει τους ασπρους τοιχους του σπιτιου μου.....
Και εχω τρελλα με τα ζωακια

[chr1986]

παναγος, καλημέρα και από εμένα. Δε μου κάνει εντύπωση που ήσουν η ψυχή της παρέας και πρωτοπόρος. Και εγώ έτσι ήμουν πριν έρθει η κατάθλιψη. Πιστεύω κιόλας ότι αυτή η ατείρευτη πηγή ενέργειας και δυναμικότητας που είχαμε ήταν μία αντίδραση σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν, μία μορφή άμυνας. Μη φοβάσαι για τους φίλους σου, εάν είναι πραγματικοί φίλοι και σ\'αγαπούν θα σου σταθούν και δε θα σε παρεξηγήσουν.. Σε ρωτούν τί έχεις οι γνωστοί γιατί όταν δεν είσαι καλά, αυτό φαίνεται από τα μάτια. Παιδιά βλέπω φωτογραφίες όταν ήμουν καλά και μετά την κατάθλιψη και δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Τα μάτια μου είναι θολά και κουρασμένα..Συνέχισε τη θεραπεία σου και όλα θα πάνε καλά. Και μη βιάζεσαι να γίνεις καλά, αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος. Το ξέρω ότι δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, απλά θα απαλύνει ο πόνος κάποια στιγμή, αλήθεια. Δεν ξέρω αν θα φύγει εντελώς αλλά σίγουρα θα απαλύνει.

[παναγος]

σας ευχαριστω πολυ ολους

[παναγος]

η αληθεια ειναι οτι ειχα πριν 2 χρονια μια απορριψη απο γυναικα αλλα δεν ξεκινησαν ολα απο εκει απλα το προβλημα ενταθηκε σε μεγαλο βαθμο...απο τοτε αρχισα να νιωθω ανικανος να κρατησω μια σχεση(φιλικη-προσωπικη-επαγγελματικη)!εχω αρχισει να φοβαμαι τους ανθρωπους την κριση τους την απορριψη τουσ την αποψη που εχουν για μενα!νιωθω βαρετος κακος και ανικανος...οτι και να κανω νιωθω ενοχες οτι φταιω για τα παντα!εχω αρχισει και μισω τον εαυτο μου...μενω στην αθηνα και ολη αυτη η βαβουρα η ενταση το δηθεν τησ καθημερινοτητας με εχει εξαντλησει...εχω τασης φιγης...εχω σκεφτει να φυγω να παω να ζησω αλλου στην επαρχια στο εξωτερικο καπου που θα εχει ηρεμια θελω να ηρεμησω δεν αντεχω αλλο θελω να ζησω την ζωη μου την καθε στιγμη να μπορω να την απολαυσω...σας ευχαριστω παρα πολυ για τισ συμβουλες σας πραγματικα νιωθω οτι βρηκα καποιους ανθρωπους που μπορουν να καταλαβουν ακριβως πως νιωθω και πως αισθανομαι στην παρουσα φαση ειναι πολυ σημαντικο για μενα γιατι αυτη την περιοδο βρισκομαι στην χειροτερη φαση της ζωης μου.θα ηθελα στο μελλον να γνωρισω και προσωπικα καποιον-α που εχει περασει το ιδιο προβλημα μαζι μου και το ξεπερασε και μπορει να με βοηθησει στο να γινω καλα...και παλι σας ευχαριστω για το ενδιαφερον σας

[chr1986]

Τάσεις φυγής όλοι έχουμε λίγο πολύ.. Εγώ κάθε φορά που είμαι μόνη μου και βλέπω κάποιο αεροπλάνο να απογειώνεται εύχομαι να ήμουν μέσα και να έφευγα.. Χωρίς κάποιο συγκεκριμένο προορισμό, απλά να έφευγα. Να ακολουθείς πιστά τη θεραπεία σου και να μη βιάζεσαι. Και το forum είναι καλή παρέα!

[Χάιντι]

Αγαπητέ μου Παναγιώτη όταν ειδα το κειμενο σου νόμιζα ότι περιέγραφες εμένα

μην ανυσηχεις ειναι κατι που θα κάνει τον κύκλο του και θα περάσει

ίσως βέβαια χρειαστείς και μια μικρή βοήθεια

[Adzik]

αχχχχ. Κρητη και παλι Κρητη...!!!

[elirene]

παναγο να σαι κοντα στην οικογενεια σου να μην νιωθεις ασχημα ακομα και στην αθηνα..η αγκαλια της μαμας ειναι θεραπεια..εγω τι να πω που μενω και μονη ειμαι χαλια κ εχω για παρηγορια τον σκυλο μου..νομιζω οτι χρειαζεσαι πολυ δουλεια με ψυχολογο ομως ολες αυτες ειναι αντιληψεις που χουν δημιουργηθει που μπορουν να αλλαξουν και να ξεπεραστουν..εγω ειμαι της αποψης οτι δεν με ενδιαφερουν κ πολλοι οι αλλοι σε οποιον αρεσω..σε οποιον δεν αρεσω δεν μου αρεσει ουτε εμενα..μην ανησυχεις τοσο για το πως σε αντιλαμβανονται οι αλλοι...

[παναγος]

exete dikaio oloi to mono poy me apogoiteyei einai oti siga siga vlepw na xanonte ta panta filoi gnwstoi akoma kai stin doyleia moy arxizw na exw provlima giati ginomai antikoinwnikos...den thelw na meinw teleiws monos moy ayto einai to mono poy me apogoiteyei tipota allo kai pali sas eyxaristw

[Adzik]

panago exeis u2u