Υπάρχει και χειρότερα;

[fileas]

Γεια σας.

Αντιμετωπίζω μερικά προβλήματα που πρέπει να μοιραστώ με άλλους γιατί αλλιώς θα τρελαθώ τελείως. Ξέρω ότι πολλοί εδώ μέσα πάσχουν από αντίστοιχα νοσήματα, αλλά νομίζω ότι συνδυάζω πια πάρα πολλά και σε σοβαρό βαθμό. Έχω ΙΔΨ/ΥΠΟΧΟΝΔΡΙΑΣΗ/ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ/ΦΟΒΙΕΣ και δεν ξερω τι άλλο. Αφού δεν ήξερα σε ποια κατηγορία να ανοίξω το θέμα
Ας ξεκινήσω καταρχήν από το ΙΔΨ. Η ιστορία ξεκινά από τότε που είμουν 12 χρονών περίπου. Τουλάχιστον από τότε θυμάμαι συπμτώματα. Μετρήστε.
1. Έχω συνδέσει τους συγγενείς 1ου βαθμού με νούμερα. Έναν φίλο μου που πέθανε με το 3. Ποτέ δεν πρέπει να κάνω κάτι που αριθμητικά θα συνδέσει πχ. τον πατέρα μου με το νούμερο 3. Δηλαδή δεν μπορώ να τον σκεφτώ 3 φορές. Αλλά 2/4 ή καλύτερα 7.
2. Ανοιγοκλείνα τον φως στην κουζίνα συγκριμένες φορές με συγκεκριμένη ταχύτητα. Μάλιστα όχι μόνο συγκεκριμένες φορές αλλά σε ομάδες των 7. Μάλιστα αν κάτι χάλαγε στο τέλος από την αρχή πάλι.
3. Έκανα και κάνω μερικές φορές όποτε μου έρθει στο μυαλό, μπρος πίσω σε νοητές και μη γραμμές σε πεζοδρόμια και τοίχους. Πάλι 2/4 ή 7 φορές.
4. Έπινα συγκεκριμένες φορές από το ποτήρι. Επίσης το ποτήρι πρέπει να το ξεπλύνω 3 φορές και να το γεμίσω την 4η!
5. Σχεδόν μου είναι αδύνατο να χρησιμοποιώ αριθμούς στον υπολογιστή που ξεκινάνε η τελιώνουν με 3 και 6. Το καλύτερο να μην περιέχουν τίποτα απο αυτά.
6. Αν βλέπω κάτι στην οθόνη και έχει σχέση με θάνατο, πρέπει να πάω κάτω και να σκρολάρω με φόρα προς τα πάνω χωρίς ο cursor του mouse να περάσει πάνω από αυτό.
7. Κάνω τελετουργίες με τα πλήκτρα.
8. Κάνω τελετουργίες με τα δωμάτια. Που μπήκα, που πέρασα πόσες φορές κτλπ.
9. Διάφορα τελετουργικά με το σώμα μου, πχ. αν σφίξω καταλάθος την γάμπα, θα πρέπει να την σφίξω άλλες 3 φορές να γίνουν 4.
10. Όποτε κάνω κάτι που με ευχαριστεί πολύ πρέπει να σκεφτώ μια συγκεκριμένη σκηνή από το παρελθόν και μάλιστα με συγκεκριμένο τρόπο και να λέω συγκεκριμένα πράγματα.
11. Πλένω απίστευτα πολλές φορές τα χέρια μου.

Αυτά γίνονται για να συνεχίσει η ζωή να μου πηγαίνει καλά, να μην πεθάνουν οι συγγενείς μου, να μην ρεζιλευτώ κτλ
Και μπορώ να γράψω και άλλα πολλά να διαβάσετε αν είστε ζωντανοί ακόμη από τα γέλια. Το καλό είναι ότι δεν μου είναι συνέχεια παρών αλλά όταν μου καρφωθούν πρέπει να γίνουν και με κουράζουν απίστευτα. Κάποια φεύγουν και ξανάρχονται άλλα είναι μόνιμα. Ξέρω ότι είναι τελείως γελοία και παράλογα αλλά αδυνατώ να τα ελέγξω με οποιονδήποτε τρόπο όσο και αν φαίνεται απίστευτο.

Και πάμε στην υποχονδρίαση.
1. Φοβάμαι συνέχεια ότι έχω κάποιο καρκίνο.
2. Όποια σπάνια ασθένεια ακούω φοβάμαι ότι την έχω κολλήσει.
3. Φοβάμαι ότι θα πάθω ανακοπή. Όποτε απομακρύνομαι περισσότερο από 5 λεπτά από σημείο που μπορούν να μου κάνουν ανάνηψη, αγχώνομαι τρομερά.
4. Πρέπει να είμαι ο μοναδικός στην ελλάδα που πιστεύει ότι έχει πάθει λύσσα και θα την εκδηλώσει από στιγμή σε στιγμή. Αυτό εδώ και 4 χρόνια από τότε που διάβασα ότι είναι 100% θανατηφόρα. Δεν συζητάω για τον τέτανο που νομίζω ότι θα πάθω συνέχεια από τα 12.
5. Νιώθω συνέχεια πόνους σε διάφορα μέρη.
6. Έχω τρελαθεί στις διαγνωστικές εξετάσεις.
7. Συνέχεια πιστεύω ότι το τέλος μου είναι κοντά.

Και άλλα φυσικά.

Κρίσεις πανικού.
1. Με πιάνει όταν ταξιδεύω και είμαι μακρύα από ασφαλές μέρος ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω, ή ότι έχω αρρυθμίες και θα πάθω ανακοπή ή ότι παθαίνω θρόμβωση και πνευμονική εμβολή.
2. Την νύχτα, μπορεί να ξυπνήσω και να νομίζω ότι έχω πάθει εσωτερική αιμοραγία και πρέπει να πάω στο νοσοκομείο. Ή ότι αυτή η απίστευτη ασθένεια τελικά με έπιασε και εκδηλώνονται τα συμπτώματα ή ότι ζαλίζομαι και αισθάνομαι αδύναμος και θα πέσω νεκρός. Έχω πάει αρκετές φορές στο νοσοκομείο. Άλλες φορές με πιάνει απίστευτο ρίγος/σπασμοί, από το φόβο μάλλον, που δεν σταματά.
3. Την μέρα μπορεί να με πιάσει δύσπνοια γιατί νομίζω ότι κάτι μπήκε στον πνεύμονα όπως έτρωγα και δεν μπορώ να αναπνεύσω. Η ότι εισρόφησα γαστρικά υγρά.
4. Με πιάνει πανικός γιατί νομίζω ότι παραπατάω και δεν έχω καλή ισορροπία λόγο κάποιου φυσικά κάποιου πολύ επικίνδυνου λόγου (πχ εσωτερική αιμωραγία λόγω έλκους) και νομίζω ότι θα πεθάνω. Με πονοκέφαλο δυνατό νομίζω ότι θα πεθάνω από ανεύρυσμα ή εγκεφαλικό.

Όλα αυτά πάντα ακολούνται από συμπτώματα κρίσεις πανικού. Υπερβολικός φόβος/άγχος, δύσπνοιες, πόνοι, υστερία, ρίγος, πηγαίνω κοντά σε νοσοκομείο για να με προλάβουν αν πάθω κάτι κτλ.

ΦΟΒΙΕΣ!
1. Αγοράζω τρόφιμα που είναι καλά σφραγισμένα, ώστε να μην έχει ρίξει κάποιος μέσα δηλητήριο.
2. Ελέγχω προιόντα σε μεβράνες αν κρατάνε τον αέρα ώστε να είμαι σίγουρος ότι δεν έχουν τρυπηθεί με σύριγγα.
3. Δεν ακουμπώ τίποτε που δεν είμαι σίγουρος ότι δεν είναι μολυσμένο.
4. Αποφεύγω χειραψίες με αγνώστους ή ανθρώπους που έχω έρθει σε αντιπαράθεση γιατί φοβάμαι ότι με την χειραψία θέλουν να μου κάνουν κακό κρατώντας κατί που θα με τρυπήσει.
5. Αν τσακωθώ με κάποιον στην κίνηση φοβάμαι ότι έχω πετύχει τον εγκληματία που θα με ψάξει από την πινακίδα να με σκοτώσει.
6. Φοβάμαι να τρώω έξω αν δεν είμαι σίγουρος ότι δεν κινδυνεύω από το συγκεκριμένο μέρος.
7. Φοβάμαι ότι αν τσακωθώ με κάποιον γνωστό και όχι φίλο, μπορεί να με βλάψει εμένα ή τους συγγενείς μου ύπουλα μετά.

Και πάλι εδώ είναι και άλλα πολλά. Αλλά σταματώ εδώ να ακούσω τα πρώτα σχολιά σας. Πρέπει να σας πω, ότι λόγω της ανωνυμία είναι η 1η φορά που τα λέω όλα αυτά στην ζωή μου σε απλούς ανθρώπους. Όλοι νομίζουν ότι είμαι σούπερ φυσιολογικός. Και πραγματικά προσπαθώ πολύ σκληρά να είμαι και να φαίνομαι. Αλλά ειδικά με τον φόβο της αρρώστιας κοντεύω να τρελαθώ. Παρά ταύτα όταν κάνω συνέχεια δραστηριότητες ή κουβεντιάζω ή όταν βλέπω τηλεόραση τις περισσότερες φορές ξεχνιέμαι από αυτα και λειτουργώ κανονικά.

[Yannis]

Σε παρακολουθει ψυχιατρος και ψυχολογος?

[LIGHTST0RM]

πραγματικα ειναι μπολικα αυτα που γραφεις και νομιζω καποια ειναι υπερβολικα το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να σε παρακολουθει ενας ψυχιατρος... χαλαρα!
οπως ολους μας εδω μεσα εξαλλου...
τι να σου πω ρε συ ειναι πολλα αυτα που γραφεις...
το μονο που σου ευχομαι ειναι καποια απο αυτα να σου φυγουν συντομα..
εγω ειμαι αλλων ακρων
πχ εχω προβλημα με τους πνευμονες μου και δεν μπορω να αναπνευσω ευκολα
η θελω να ξαπλωσω το μεσημερι και δεν μπορω γιατι φοβαμαι μην παθω κατι η τι ωρα θα ξυπνησω...
η οτι θα πεθανω οπως η γιαγια μου απο ανακοπη...
και τετοια!
ολοι μας για τα μπαζα ειμαστε...
μη σου πω για το Σινιουρι...

[fileas]

Λοιπόν παιδιά μία φορά πήγα σε ψυχολόγο και δεν του είπα ούτε το 1/4 γιατί πραγματικά ντρεπόμουν. Σκεφτόμουν ότι αν και θα έχουν δει πολλά τα μάτια του, τόσο γελοία περίπτωση δεν θα έχει ξαναδεί. Μετά δεν ξαναπήγα. Έχω ένα κακό (ένα μόνο είμαι πολύ καχύποπτος. Νομίζω ότι οι γιατροί από την μία θα τα λένε στις παρέες του και θα γελάνε και από την άλλη δεν είμαι σίγουρος ότι απλά μιλώντας μου κάποιος θα με κάνει καλά. Νομίζω ότι απλά θα αποκαλύπτω σε έναν άνθρωπο την τραγική κατάσταση μου και θα τον πληρώνω και από πάνω (και η οικονομική μου κατάσταση είναι χάλια). Αφήστε που φοβάμαι μήπως με κάποιο τρόπο μαθευτεί μετά το πρόβλημα μου. Σκέφτομαι απλά να ξαναπάω σε κάποιον και να του πω ότι παθαίνω κρίσεις πανικού, απλά για να μου γράψει κάποιο αντικαταθλιπτικό ίσως.

lightstorm: δεν ξέρω τι εννοείς υπερβολικά (πολύ ακραία ή δύσκολα να τα πιστέψεις) αλλά είναι και άλλα πολλά. Να φανταστείς μερικά ιδεοψυχαναγκαστικά μάλιστα τα κάνω πια ασυνείδητα. Και δεν μπορείς να φανταστείς τι είναι να νομίζεις μέρα παρά μέρα ότι πεθαίνεις. Ή όταν πηγαίνεις μία εκδρομή με την κοπέλα σου, αντί να την απολαμβάνεις να ψάχνεις να βρεις ποιος είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να σε σώσουν αν πάθεις κάτι. Άστα. Από την άλλη σκέφτομαι είναι χειρότερος ο θάνατος που φοβάσαι από την ζωή που ζεις; Έτσι για να σταματήσω να τον φοβάμαι. Αμ δε.

[researcher]

filea

ευχαριστουμε για την εμπιστοδυνη σου εστω και ανωνυμα
αφου δεν τα εχεις ολα μαζι και ξεχνιεσαι ειναι ενας καλος οιωνος

ωστοσο εχουμε και το παραδειγμα του Στεφανου εδω που γραφει μονο για μια εμμονη αλλα που οπως φαινεται τον

συντρεχει τοσο πολυ που ειναι σαν πολλες μαζι

αφου ουτε καν μπορει η δεν προλαβαινει? να απαντησει στα μυνηματα μας τοσο πολυ

γραφει και αμεσως βγαινει στο κυνηγι για σκουπιδακια η για ρουχα και μετα δεν απανταει τι του γραφουμε


οποτε ειναι καλο αυτο για αρχη

μπορεις να διαβασεις και αλλων ανθρωπων εδω τις ιστοριες τι εγινε και πως το αντιμετωπισαν ισως σου αρεσουν και παρεις και καποιες ιδεες


φαινεται να υποφερεις πολυ

αλλα ειναι ενα πολυ καλο πρωτο βημα που εχεις επιγνωση απο τι υποφερεις

και με ποιο τροπο η τροπους νπορεις να ξεχνιεσαι

καλη συνεχεια

θα τα λεμε απο εδω !

[Aeras]

Originally posted by fileas
1. Έχω συνδέσει τους συγγενείς 1ου βαθμού με νούμερα. Έναν φίλο μου που πέθανε με το 3.

Μπορώ να ρωτήσω για αυτόν τον φίλο;
Ήταν κολητος σου; Ήταν συμμαθητής σου; Σε ποιά ηλικία; Για πες κάποια πράγματα γι\' αυτό.

[el.gre]

Γνωμη μου να μην πας σε ψυχολογο γιατι δεν ειναι γιατρος καλυτερα ενας ψυχιατρος ωστε να σου γραψει και καποιο αντικαταθληπτικο κι εγω παιρνω.Τωρα πια τα παιρνω μονη μου δεν παω να με δει εκτος κι αν παρουσιαστει και καποια καινουρια φοβια βεβαια καλο ειναι αν μπορεις να συνδυασεις ψυχοθεραπεια και φαρμακα για καλυτερο αποτελεσμα.Εμενα τα φαρμακα με βοηθανε πολυ με την εννοια οτι με κρατανε σε καλη ψυχολογια κι ετσι εχω δυναμεις να παλεψω με τις φοβιες μου αλλα πρεπει να παλεψεις ν αντισταθεις.Ενα βημα καθε φορα η και μισο βημα καθε φορα δεν εχει σημασια.Κανενας ψυχιατρος δε θα σε κοροιδεψει θα πρεπει να ναι καποιος πολυ απαιδευτος ανωριμος αμορφωτος για να κοροιδεψει οποιοε ειναι επαγγελματιας και ευσυνειδητος δε γινεται να κοροιδεψει.Αν εχει φαει τοσα χρονια στα θρανια στα βιβλια και στα νοσοκωμεια και κοροιδευει τοτε ειναι ο ιδιος για κλαματα.Κι αν δεις οτι δε σου κανει πας σε αλλον.Εσυ πληρωνεις εσυ επιλεγεις εσυ αποφασιζεις.Αυτο με την λυσσα και με τον τετανο το ειχα κι εγω και καθε φορα που μ επιανε περιμενα μες τη θλιψη τη στιγμη που θα πεθανω μερα με τη μερα ημουν σε αναμονη του θανατου μου το φανταζομουν κιολας σκεφτομουν πιο πολυ τη μανα μου οτι θα στεναχωρηθει..πραγματικα το πιστευα οτι θα πεθαινα και δεν μπορουσα να απολαυσω τιποτα μεχρι που απεκτησα μια εμμονη και φοβια με την προσωπικη υγιεινη και καθαριοτητα και πλενομουν ολη μερα σχεδον ,εβγαινα απο το μπανιο και αμεσως μολις εβγαινα νομιζα οτι καπου λερωθηκα και ξαναεμπαινα να ξαναπληθω.5-6 φορες την ημερα εκανα μπανιο,μπανιο ψυχαναγκαστικο πλενομουν με συγκεκριμενο τροπο.Ειχα κουραστει παρα πολυ το δερμα μου εσπαγε απο το πολυ πλυσιμο το δερμα στα χερια μου ειχε ανοιξει σε διαφορα σημεια κι εβγαζε αιμα η οικογενεια μου ειχε απηυδησει ασε που δεν προλαβαινανε να πανε στο μπανιο γιατι ειχα κανει καταληψη εγω,ολο εκει ημουν.Με τετοια εμμονη που ειχα με την καθαριοτητα ξεχασα και την λυσα και τον τετανο ισα ισα μερικες φορες παρακαλουσα να πεθανω γιατι δεν αντεχα αλλο να πλενομαι.Οι φοβιες και οι ψυχαναγκασμοι που εχουμε οσο τους δινουμε σημασια μεγαλουν παιρνουν δυναμη απο την προσοχη μας οσο αδιαφορεις τοσο σιγα σιγα μειωνονται ωσπου εξαφανιζονται.Εγω ειμαι σε καλη φαση τωρα καποτε δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι δεν μπορουσα να λειτουργησω τωρα βγαινω και στη δουλεια τα καταφερνω και για καφε καταφερνω να παω βεβαια δεν ειναι ευκολο αλλα το παλευω ειμαι σε καλο δρομο.Ποτε δε θα φυγουν εντελως παντα θα τρωμε κατι κολληματα αλλα τουλαχιστον να μπορουμε να λειτουργησουμε και να απολαμβανουμε τη ζωη.

[el.gre]

Γνωμη μου να μην πας σε ψυχολογο γιατι δεν ειναι γιατρος καλυτερα ενας ψυχιατρος ωστε να σου γραψει και καποιο αντικαταθληπτικο κι εγω παιρνω.Τωρα πια τα παιρνω μονη μου δεν παω να με δει εκτος κι αν παρουσιαστει και καποια καινουρια φοβια βεβαια καλο ειναι αν μπορεις να συνδυασεις ψυχοθεραπεια και φαρμακα για καλυτερο αποτελεσμα.Εμενα τα φαρμακα με βοηθανε πολυ με την εννοια οτι με κρατανε σε καλη ψυχολογια κι ετσι εχω δυναμεις να παλεψω με τις φοβιες μου αλλα πρεπει να παλεψεις ν αντισταθεις.Ενα βημα καθε φορα η και μισο βημα καθε φορα δεν εχει σημασια.Κανενας ψυχιατρος δε θα σε κοροιδεψει θα πρεπει να ναι καποιος πολυ απαιδευτος ανωριμος αμορφωτος για να κοροιδεψει οποιοε ειναι επαγγελματιας και ευσυνειδητος δε γινεται να κοροιδεψει.Αν εχει φαει τοσα χρονια στα θρανια στα βιβλια και στα νοσοκωμεια και κοροιδευει τοτε ειναι ο ιδιος για κλαματα.Κι αν δεις οτι δε σου κανει πας σε αλλον.Εσυ πληρωνεις εσυ επιλεγεις εσυ αποφασιζεις.Αυτο με την λυσσα και με τον τετανο το ειχα κι εγω και καθε φορα που μ επιανε περιμενα μες τη θλιψη τη στιγμη που θα πεθανω μερα με τη μερα ημουν σε αναμονη του θανατου μου το φανταζομουν κιολας σκεφτομουν πιο πολυ τη μανα μου οτι θα στεναχωρηθει..πραγματικα το πιστευα οτι θα πεθαινα και δεν μπορουσα να απολαυσω τιποτα μεχρι που απεκτησα μια εμμονη και φοβια με την προσωπικη υγιεινη και καθαριοτητα και πλενομουν ολη μερα σχεδον ,εβγαινα απο το μπανιο και αμεσως μολις εβγαινα νομιζα οτι καπου λερωθηκα και ξαναεμπαινα να ξαναπληθω.5-6 φορες την ημερα εκανα μπανιο,μπανιο ψυχαναγκαστικο πλενομουν με συγκεκριμενο τροπο.Ειχα κουραστει παρα πολυ το δερμα μου εσπαγε απο το πολυ πλυσιμο το δερμα στα χερια μου ειχε ανοιξει σε διαφορα σημεια κι εβγαζε αιμα η οικογενεια μου ειχε απηυδησει ασε που δεν προλαβαινανε να πανε στο μπανιο γιατι ειχα κανει καταληψη εγω,ολο εκει ημουν.Με τετοια εμμονη που ειχα με την καθαριοτητα ξεχασα και την λυσα και τον τετανο ισα ισα μερικες φορες παρακαλουσα να πεθανω γιατι δεν αντεχα αλλο να πλενομαι.Οι φοβιες και οι ψυχαναγκασμοι που εχουμε οσο τους δινουμε σημασια μεγαλουν παιρνουν δυναμη απο την προσοχη μας οσο αδιαφορεις τοσο σιγα σιγα μειωνονται ωσπου εξαφανιζονται.Εγω ειμαι σε καλη φαση τωρα καποτε δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι δεν μπορουσα να λειτουργησω τωρα βγαινω και στη δουλεια τα καταφερνω και για καφε καταφερνω να παω βεβαια δεν ειναι ευκολο αλλα το παλευω ειμαι σε καλο δρομο.Ποτε δε θα φυγουν εντελως παντα θα τρωμε κατι κολληματα αλλα τουλαχιστον να μπορουμε να λειτουργησουμε και να απολαμβανουμε τη ζωη.

[fileas]

Originally posted by researcher
filea
ευχαριστουμε για την εμπιστοδυνη σου εστω και ανωνυμα
αφου δεν τα εχεις ολα μαζι και ξεχνιεσαι ειναι ενας καλος οιωνος
ωστοσο εχουμε και το παραδειγμα του Στεφανου εδω που γραφει μονο για μια εμμονη αλλα που οπως φαινεται τον
συντρεχει τοσο πολυ που ειναι σαν πολλες μαζι
αφου ουτε καν μπορει η δεν προλαβαινει? να απαντησει στα μυνηματα μας τοσο πολυ
γραφει και αμεσως βγαινει στο κυνηγι για σκουπιδακια η για ρουχα και μετα δεν απανταει τι του γραφουμε
οποτε ειναι καλο αυτο για αρχη
μπορεις να διαβασεις και αλλων ανθρωπων εδω τις ιστοριες τι εγινε και πως το αντιμετωπισαν ισως σου αρεσουν και παρεις και καποιες ιδεες
φαινεται να υποφερεις πολυ
αλλα ειναι ενα πολυ καλο πρωτο βημα που εχεις επιγνωση απο τι υποφερεις
και με ποιο τροπο η τροπους νπορεις να ξεχνιεσαι
καλη συνεχεια
θα τα λεμε απο εδω !

Σε ευχαριστω πολύ! Έχω αρχίσει ήδη το διαβασμα.

[fileas]

Originally posted by Aeras

Originally posted by fileas
1. Έχω συνδέσει τους συγγενείς 1ου βαθμού με νούμερα. Έναν φίλο μου που πέθανε με το 3.

Μπορώ να ρωτήσω για αυτόν τον φίλο;
Ήταν κολητος σου; Ήταν συμμαθητής σου; Σε ποιά ηλικία; Για πες κάποια πράγματα γι\' αυτό.

Ήταν συμμαθητής μου από το δημοτικό, στην εφηβική ηλικία πέθανε από ατύχημα. Απλά εκεί είχα σοκαριστεί πραγματίκα γιατί το παιδί αυτό ήταν τόσος κοινωνικός, με πολύ ενέργεια, με πολύ αυτοπεποίθηση, δυνατός και έκανε πάρα πολλές δραστηριότητες. Φαινόταν ότι η ζωή του ανήκει. Και ξαφνικά νεκρός. Τίποτα. Τα αδέρφια του πραγματικά καταρακώθηκαν. Δεν ήταν όμως κάποιος στενός μου φίλος.

[fileas]

Originally posted by el.gre
Γνωμη μου να μην πας σε ψυχολογο γιατι δεν ειναι γιατρος καλυτερα ενας ψυχιατρος ωστε να σου γραψει και καποιο αντικαταθληπτικο κι εγω παιρνω.Τωρα πια τα παιρνω μονη μου δεν παω να με δει εκτος κι αν παρουσιαστει και καποια καινουρια φοβια βεβαια καλο ειναι αν μπορεις να συνδυασεις ψυχοθεραπεια και φαρμακα για καλυτερο αποτελεσμα.Εμενα τα φαρμακα με βοηθανε πολυ με την εννοια οτι με κρατανε σε καλη ψυχολογια κι ετσι εχω δυναμεις να παλεψω με τις φοβιες μου αλλα πρεπει να παλεψεις ν αντισταθεις.Ενα βημα καθε φορα η και μισο βημα καθε φορα δεν εχει σημασια.Κανενας ψυχιατρος δε θα σε κοροιδεψει θα πρεπει να ναι καποιος πολυ απαιδευτος ανωριμος αμορφωτος για να κοροιδεψει οποιοε ειναι επαγγελματιας και ευσυνειδητος δε γινεται να κοροιδεψει.Αν εχει φαει τοσα χρονια στα θρανια στα βιβλια και στα νοσοκωμεια και κοροιδευει τοτε ειναι ο ιδιος για κλαματα.Κι αν δεις οτι δε σου κανει πας σε αλλον.Εσυ πληρωνεις εσυ επιλεγεις εσυ αποφασιζεις.Αυτο με την λυσσα και με τον τετανο το ειχα κι εγω και καθε φορα που μ επιανε περιμενα μες τη θλιψη τη στιγμη που θα πεθανω μερα με τη μερα ημουν σε αναμονη του θανατου μου το φανταζομουν κιολας σκεφτομουν πιο πολυ τη μανα μου οτι θα στεναχωρηθει..πραγματικα το πιστευα οτι θα πεθαινα και δεν μπορουσα να απολαυσω τιποτα μεχρι που απεκτησα μια εμμονη και φοβια με την προσωπικη υγιεινη και καθαριοτητα και πλενομουν ολη μερα σχεδον ,εβγαινα απο το μπανιο και αμεσως μολις εβγαινα νομιζα οτι καπου λερωθηκα και ξαναεμπαινα να ξαναπληθω.5-6 φορες την ημερα εκανα μπανιο,μπανιο ψυχαναγκαστικο πλενομουν με συγκεκριμενο τροπο.Ειχα κουραστει παρα πολυ το δερμα μου εσπαγε απο το πολυ πλυσιμο το δερμα στα χερια μου ειχε ανοιξει σε διαφορα σημεια κι εβγαζε αιμα η οικογενεια μου ειχε απηυδησει ασε που δεν προλαβαινανε να πανε στο μπανιο γιατι ειχα κανει καταληψη εγω,ολο εκει ημουν.Με τετοια εμμονη που ειχα με την καθαριοτητα ξεχασα και την λυσα και τον τετανο ισα ισα μερικες φορες παρακαλουσα να πεθανω γιατι δεν αντεχα αλλο να πλενομαι.Οι φοβιες και οι ψυχαναγκασμοι που εχουμε οσο τους δινουμε σημασια μεγαλουν παιρνουν δυναμη απο την προσοχη μας οσο αδιαφορεις τοσο σιγα σιγα μειωνονται ωσπου εξαφανιζονται.Εγω ειμαι σε καλη φαση τωρα καποτε δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι δεν μπορουσα να λειτουργησω τωρα βγαινω και στη δουλεια τα καταφερνω και για καφε καταφερνω να παω βεβαια δεν ειναι ευκολο αλλα το παλευω ειμαι σε καλο δρομο.Ποτε δε θα φυγουν εντελως παντα θα τρωμε κατι κολληματα αλλα τουλαχιστον να μπορουμε να λειτουργησουμε και να απολαμβανουμε τη ζωη.

Εντάξει απλά μου φαίνεται απίστευτο που βρήκα κάποιον που είχε φοβία με αυτές τις 2 ασθένειες. Τώρα ποια με τον τέτανο το έχω ξεπεράσει και έχει μείνει μόνο η λύσσα. Αλλά αυτές τις σκέψεις που λες, τις κάνω και εγώ. Αδελφή ψύχη . Έχεις απόλυτο δίκιο για τον τρόπο αντιμετώπισης. Βήμα βήμα κάθε φορά. Σε ευχαριστώ για την απαντησή σου. Όσο για τον ψυχίατρο που λες, θα ήθελα να ρωτήσω, αν ξεκινήσω να πηγαινώ σε ψυχίατρο δημόσιου νοσοκομείου επειδή λεφτά για ιδιώτη δεν υπάρχουν, θα ήταν καλή ιδέα;

Και κάτι άλλο που θα ήθελα να ρωτήσω όποιον ξέρει. Είναι δυνατόν αυτά που έχω να δημιουργήθηκαν απλά από τις εμπειρίες τις ζωής μου. Μήπως έχω κάποιο πρόβλημα εκ γεννετής. Μήπως ο εγκεφαλός μου διαφέρει στο τρόπο λειτουργίας από τους άλλους;

[el.gre]

ναι να πας δεν ειναι απολυτο οτι καποιος ιδιωτης ειναι καλυτερος απο καποιον σε δημοσιο.Ξεκινας με αντικαταθληπτικα αυτο ειναι σιγουρο εγω ειμαι ικανοποιημενη με τα ladose .Στην αρχη θυμαμαι μου ειχε γραψει και ηρεμιστικα αλλα την πηρα τηλεφωνο και της ειπα οτι ολο κοιμαμαι μ αυτα και μου πε να τα κοψω.Η αδερφη μου ειναι γιατρος αλλα οχι ψυχιατρος πολλες φορες μου λεει αν θελω να μου γραψει κανενα ηρεμιστικο αλλα δε θελω αλλα με τα αντικαταθληπτικα σχεδον παιζω αλωστε τα παιρνεις και χωρις συνταγη γιατρου βεβαια διαβαζω το φυλλο οδηγιων και δεν κανω ποτε συνδιασμους φαρμακων γιατι απο αυτα δεν ξερω αλλα το να παιρνω 2 ladose την ημερα ειναι απλο και μου χει κανει καλο.
οσο για το δευτερο ερωτημα απ οτι εχω διαβασει υπαρχει η προδιαθεση αυτο ομως απο μονο του δεν αρκει για να εκδηλωθει \"η ασθενεια\" ο τροπος ζωης το πυροδοτει οι εμπειριες σου κι εγω θα προσθετα οτι και η ελειψη ζωης το πυροδοτει και το αυξανει,η ελειψη ουσιαστικης επικοινωνιας με τους αλλους,η ελειψη ενος πραγματικου φιλου και η απραγια μεγαλο κακο η απραγια βλεπε Αεργοίς αιέν εορτάς (Οι άεργοι έχουν πάντοτε εορτή) Θεόκριτος
Ανιαρόν αργία (Η έλλειψη απασχολήσεως δημιουργεί την ανία) Πιττακός
Αργία είναι η τροφός της μηδαμινότητας Σενέκας
Αργία είναι πολλές συγκεντρωμένες αθλιότητες υπό ένα όνομα Ρίχτερ
Αργία κακουργίας αιτία Βασίλειος ο Μέγας
Αργία μήτηρ πάσης κακίας Σόλων
Η αργία είναι γεμάτη απογοητεύσεις Καρλάυλ
Η αργία είναι τάφος κάθε ζώντος αργού Σενέκας
Η αργία συντηρεί την ανηθικότητα Οβίδιος
Η αργία φθείρει περισσότερο από την εργασία τον άνθρωπο Σενέκας
Και η ταπεινότερη ενασχόληση είναι προτιμότερη από την αργία
Να μην κάθεσαι ποτέ αργός, διότι η αργία είναι πράγμα ανιαρό Ισοκράτης
Πηγή πάσης αμαρτίας είναι η αργία Ιωάννης Χρυσόστομος
Πολλή κακία εδίδαξε η αργία Σειράχ
Στην αρχία υπάρχει διηνεκής απογοήτευση Καρλάυλ
Το κεφάλι του οκνηρού ανθρώπου είναι εργαστήριο του σατανά Σκωτ
Χωρίς εργασία μην κάθεσαι, έστω κι αν είσαι πλούσιος Πιττακός.
οσο το σωμα δεν κουραζεται καθεσαι και το μυαλο δουλευει εις βαρος σου.Να απασχολεισαι παντα με κατι και να κανεις κατι και για τους αλλους θα νιωσεις χρησιμος και αυτο θα δωσει αξια στον εαυτο σου θ ανεβασει την ψυχολογια σου

[fileas]

Δουλέυω συνέχεια, ακόμη και σε όλα τα χρόνια των σπουδών μου επειδή οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με συντηρούν. Έχω πολύ καλή δουλειά αυτή την στιγμή, πάνω στο αντικείμενο μου, που μου αρέσει αρκετά και με σχετικά ικανοποιητικό μισθό. Απλά έχω σοβαρό οικονομικό πρόβλημα λόγω χρεών. Προσπαθώ να βρίσκω συνέχεια ασχολείες και να προχωρώ στην ζωή μου. Επειδή είχα και κοινωνική φοβία και είμουν αντικοινωνικός, συνέχεια προσπαθούσα να αντιμετωπίσω κοινωνικές καταστάσεις που φοβόμουν για να μην αποκλειστώ από την κοινωνία και μείνω μόνος, και τελικά είχα θεαματικά αποτελέσματα σε αυτόν τον τομέα. Για αυτό όπως σας είπα δεν μπορεί και κανείς να υποψιαστεί το προβλημά μου. Απλά με νομίζουν για ελαφρώς υποχόνδριο άτομο (τουλάχιστον αυτό είναι η δικιά μου αντίληψη). Γενικά δεν είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να κάθομαι, απλά όλες αυτές οι φοβίες μου κόβουνε δραστηριότητες που θα ήθελα να κάνω (πχ. πεζοπορία στο βουνό, βόλτες στην εξοχή, ποδηλασία στην ύπαιθρο, γυμναστήριο, μπάσκετ, κολύμβηση) για ευνόητους λόγους.
Πάντως θέλω να καταλήξω ότι ποτέ δεν βρήκα δικαιολογία το προβλημά μου για να απαλλαγώ από τις υποχρεώσεις μου.

[el.gre]

δηλαδη αν εξαιρεσεις τους ψυχαναγκασμους και τις φοβιες η ζωη σου σου αρεσει?εισαι ευτυχισμενος με τη δουλεια που εχεις?και με τη σχεσεις σου με αλλους ανθρωπους?με τις φιλιες σου?με την κοπελα σου αν εχεις εισαι ευτυχισμενος?και το μονο προβλημμα ειναι οι ψυχαναγκασμοι και οι φοβιες?

[fileas]

Αυτό ακριβώς είναι το προβλημά μου. Έχω ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ να στήσω την ζωή μου σωστά. Έχω κατακτήσει όχι την επαγγελματική επιτυχία και την κοινωνική αναγνώριση αλλά την ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΛΗ ζωή. Αυτό μου αρέσει, η φυσιολογική απλή, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ζωή. Αλλά δυστυχώς ενώ αυτά τα έχω τακτοποιήσει δεν μπορώ να τα απολαύσω. Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, όταν έχεις στρώσει με κόπο την ζωή σου (παράλληλα με το προβλημά σου) και μετά να μην μπορείς να την απολαύσεις;