Η ζωή μας με την (ιδεο)ψυχαναγκαστική διαταραχή (obsessive compulsive disorder)

[dora-agxos]

κυρ θοδωρε σταματα πια!

:P

[selas-selas]

Originally posted by dora-agxos
κυρ θοδωρε σταματα πια!

:P

ασε με ρε θοδωρα να τα πω, πια

[dangerous]

Μπραβο παιδια για τον αγωνα που κανετε,καλη συνεχεια.
Βασικά στα πάντα έχω μεθοδολογία από το πως θα τακτοποιήσω τα πράγματα στο δωμάτιο μου μέχρι το πως θα σκεφτώ κάποια πράγματα,πολύ κούραση και απογοήτευση. Λες και έχω τον δικό μου κόσμο και δεν θέλω κανένας να τον πειράξει.

[*Ghost*]

Βασικα, το τραγικο που σκεφτομαι ειναι οτι θα περασουν τα χρονια και το μονο που θα εχω να θυμαμαι ειναι μια ζωη γεματη ψυχαναγκασμους... :(
Ακομα και να ξεπερασω καποιους ψυχαναγκασμους, αυτο θα γινει με πολυ κοπο και παντα με τον φοβο την υποτροπιασω. Δηλαδη, ποτε δεν θα μπορεσω να ζησω φυσιολογικα, με καθαρο μυαλο...

[selas-selas]

κουραγιο παληκαρια. μη το βαζεται κατω ωρε. ψηλα το κεφαλι. εμπρος, βαδην, μαρς!!

[Φθινόπωρος]

καλησπέρα και από μένα... σε όλους. :) Μια ερώτηση: όλοι έχετε πάει σε γιατρούς;

[*Ghost*]

Μια απαντηση απο μενα: οχι! :D

[Φθινόπωρος]

:D Είχα την περιέργεια να μάθω, αν βοήθησε κάποιον/κάποια η επίσκεψη σε γιατρό,
και αν ναι, τι νομίζει ότι τον βοήθησε, η συζήτηση, η εμπειρία, τα φάρμακα; Ακόμα και πώς τον βοήθησε
δηλ. σε ποιον τομέα έχει βελτιωθεί.
Ευχαριστώ... :)

[God is in the rain]

Καλησπερα παιδια,εμένα η ΙΔΨ,με ταλαιπωρεί χρόνια,όμως μπορώ και την ελέγχω μέχρι ένα σημείο.Εγώ δεν μπορώ το κόκκινο χρώμα γιατί μου θυμίζει το διάβολο,όπως είπατε κάποιοι πριν έχω και εγώ θέμα με τον αριθμό 6 γιατί μου θυμίζει το 666!Γενικά έχω ένα σωρό δυσάρεστες σκέψεις στο μυαλό μου!Είχα όμως την τύχη να γνωρίσω άτομα που ξεπέρσαν σε μεγάλο βαθμό την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή,χώρίς φάρμακα,με τρομερό κόπο βέβαια με δική τους προσπάθεια!Από ότι καταλαβα συγκεντρώθηκαν στην αποφυγή της απάντησης,δηλαδή όταν ένιωθαν ότι πρέπει ας πουμε να μπουν στο σπίτι από μία συγκεκριμένη μερια,προσπαθησαν να μην το κάνουν.Και εγώ η ίδια προσπαθώ να μην μετρήσω νοητά(αυτό το κάνω εγώ,μετράω μέχρι το 10 στο μυαλό μου) την πρώτη φορά με έπιασε αφόρητο άχγος κια αισθανόμουν μια ζέστη στο κεφάλι μου τρομερή.Τη δεύτερη το ίδιο ,με έπιασαν τα κλαμματα.Δεν κατάφερα να το συνεχίσω ,αισθανόμουν ανασφάλεια,χωρίς τις <<τελετουργίες μου>>.Ξέρω όμως ότι κα΄ποια στιγμή θα τα καταφέρω.Έχω μιλήσει σε ψυχολογο για το συγκεκριμένο θέμα,δεν μπορώ να πω ότι με βοηθησε πολύ.Είμαι ιδεοψυχαναγκαστική τουλάχιστον μια δεκαετία και είμαι 23 έτσι?Ξέρω καλά να ζω με αυτό,όμως συχνά αισθάνομαι ότι δεν ζω ολοκληρωτικά καθώς με περιορίζει όλο αυτό.Είμαι αισιόδοξη όμως θα δείξει η πορεία!Καλή δύναμη σε όλους

[nark]

Παιδια περασα ενα ειδος ΙΔΨ σε μικρη ηλικια. Το μονο που μπορω να σας πω για να ξεφυγετε απο αυτο το πραγμα ειναι η συστηματικη αρνηση. Μια μερα που θα κουραστειτε πραγματικα απο ολη αυτη την ιστορια, αποφασιστε να κανετε μια καινουρια αρχη παρατοντας καθε ειδους ψυχαναγκασμους/τελετουργιες με προσπαθεια να μην υποκυψετε ξανα στις σκεψεις που θα ερθουν. Οταν σταματησουν πια οι σκεψεις και τα αγχη λογω ΙΔΨ να κατακλυζουν το μυαλο σας, θα λυτρωθειτε. καλη δυναμη και ειμαι σιγουρος πως οποιος θελει πραγματικα να απαλλαγει θα παρει την μεγαλη αποφαση και θα το καταφερει..
υ.γ. φυσικα και δεν υποστηριζω πως καθε περιπτωση μπορει να λυθει ατομικα. καποια ατομα ενδεχομενως να χρειαζονται και εξωτερικη βοηθεια.

[mspasan ta neura]

παιδια γεια σε ολους.είμαι καινούριος στο forum.είμαι 27 χρονων και τα τελευταια 15 χρονια πασχω από ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.δηλαδή από 12 χρονων.τα πρωτα 10 χρονια το αντεχα αλλα όταν εφτασα στα 22 το ολο πραγμα εγινε μια κολαση.σκεφτομουν το ιδιο πραγμα με το που ανοιγα τα ματια μου το πρωι μεχρι και που κοιμομουν.ισως σας ακουστει απλο αλλα για εμενα ηταν μαρτυριο.αναρωτιομουν αν κάθε στιγμη που ζω είναι γραμμενη να συμβει ετσι όπως συμβαινει η συμβαινει κατά τυχη.ενιωθα πως η κάθε στιγμη που ζω ειχε κατι το μη κανονικο.ότι κι αν εκανα ακομη και ότι σκεφτομουν ενιωθα πως ειχε κατι το μη κανονικο.και αυτό το μη κανονικο ενιωθα πως ειχε και αυτό κατι το μη κανονικο.ηταν μια αβυσσος και εγω ενιωθα να χανομαι.πιστευα πως τρελλαινομουν.πηρα φαρμακα τα οποια καπως απαλυναν τα συμπτώματα αλλα δε με θεραπευσαν.τα παιρνω εδώ και 5 χρονια με αποτέλεσμα οι ιδεοληψίες μου να εχουν γινει πιο ανθεκτικες και η λίμπιντο μου να εχει σχεδόν εξαφανιστεί.τα τελευταια 2 χρονια εχω άλλες ιδεοληψίες.μαζι με μια δοση αποπρωσοποιησης νιωθω να μη γνωριζω τη ψυχη μου και να σκέφτομαι τι είναι η ψυχη αν απαλλαχτεί από το σωμα,θυληκη,αρσενικη η ουδετερη.νιωθω σαν να μη ξερω τι είμαι.σαν να εχω χασει την οικια αισθηση του εαυτου μου.σαν μη γνωριζω πνευματικα ποιο είναι το φυλλο μου.νιωθω πανικους,τρεμουλο σπασμούς,νιωθω ότι δεν ξερω τι είμαι.ειναι τρομακτικο πραγματικα.όπως σας ειπα εχει πεσει τελειως και η λίμπιντο μου και δεν μπορω να αισθανθώ τον ανδρισμο μου ουτε σωματικα.αν μου ελεγε καποιος ότι αν αυτοκτονούσες και δεν θα στεναχωριόντουσαν οι δικοι σου θα το ειχα κανει.εχω κουραστεί.απο 12 χρονων εχω ψυχολογικα προβλήματα.δεν είναι ζωη αυτή.σκεφτομαι το θανατο και νιωθω μια ηρεμια.λυτρωση.εχω υποφερει παρα πολύ και δεν βλεπω τελος στο τούνελ.σας καταλαβαινω ολους σας.πραγματικα ειμαστε ηρωες σε ένα κοσμο που οι περισσοτεροι δεν μπορουν να νιωσουν και να καταλαβουν.το κοσμο της ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχης

[kerasi]

Κοιταξε λιγο πολυ ολοι εχουμε διαφορες σκεψεις απο παιδια μεχρι ενηλικες τετοιου τυπου. Σε σενα βεβαια ειναι μονιμο το προβλημα. Σε ψυχολογο πηγες? τι σου πε?

[mspasan ta neura]

μου ειπε ότι εχεις ιδεοληψίες.το θεμα είναι ότι νιωθω και καταθλιψη μαζι και ολες αυτές οι σκεψεις όπως ειπα μπορει να ακουγονται απλες αλλα το μυαλο μου κανει συνεχεια σκεψεις ασταμάτητα σε κάθε στιγμη.εχω χασει τις ελπιδες μου γιατι δεν είμαι ποιοα 18 να εχω τοση ορεξη και το βασικο είναι ότι νιωθω μια μεγαλη κουραση.σκέφτομαι να αρχισω θεραπεια με καινουριο ψυχοθεραπευτή στην αθηνα μπας και νιώσω λιγη ανακουφιση γιατι εχω αρχισει και πιστευω ότι ετσι θα είμαι λιγο πολύ ολη μου τη ζωη.εν τω μεταξυ εχω διαβασει πολύ ψυχολογια και ειδικα φρουντ και συνεχεια αναλυω τον εαυτο μου και την παιδικη μου ηλικια και κάθε μερα σοκαρομαι ολο και πιο πολύ από συναισθηματα που κουβαλουσα και δεν τα γνωριζα.συναισθηματα που εχουν να κανουν με το οιδιποδειο,με τους γονεις μου,με σεξουαλικα απωθημένα,με ενοχες,με θυμο.αστα να πανε.