Αγχώδης διαταραχή, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη. Πως τα έζησα και πως το ξεπέρασα...

**pratsdim** · 07-03-2007, 17:06

Originally posted by Νικολέτα
Καλημέρα Δημήτρη

Χαίρομαι πολύ που βλέπω και πάλι τα μηνύματά σου και που είσαι καλά!

Νικολέτα

Γεια σου Νικολέτα,
χαίρομαι κι εγώ που είσαι καλά!

Δημήτρης

**ROULA** · 09-03-2007, 21:03

ο Δημητρης ειναι ο ανθρωπος που μου εδωσε τεραστια δυναμη και οσο ζω θα του το λεω.Ειναι ενα νεαρο σχετικα ατομο με απιστευτη εξυπναδα και υπομονη.Ειλικρινα τετοιοι ανθρωποι αξιζει πραγματικα να βρισκονται στο δρομο σου και μακαρι να τους εχει ο θεος καλα για να βοηθουν και να στηριζουν και αλλες πονεμενες ψυχες.Παρολο που δεν ειμαι ακομα τελειως καλα με επεισε να σταματησω να μενω σπιτι και να αρχισω να αντιμετωπιζω τους φοβους μου και με βοηθησε πολυ να μην ντρεπομαι για αυτους υπενθυμιζοντας μου συνεχως ποσο ανθρωπινοι και φυσιολογικοι ειναι.Θελω να τον ευχαριστησω και απο εδω δημοσια και να του υποσχεθω οτι θα προσπαθησω να μην τον απογοητευσω!!!!!

**Νικολέτα** · 12-03-2007, 10:45

Καλημέρα!!

Ρούλα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο Δημήτρης έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους μέσα σ\'αυτό το forum κι εγώ είμαι ένας από αυτούς. Μακάρι να πάνε όλα καλά για όλους μας και μέσα από αυτές τις εμπειρίες μας να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να νιώθουμε την ανάγκη να βοηθάμε όσο μπορούμε και τους γύρω μας.

Δημήτρη μην το πάρεις επάνω σου μόνο!!! χιχι (αστειεύομαι)!! φιλιά πολλά
Νικολέτα

**pratsdim** · 12-03-2007, 11:26

Καλημέρα σε όλους!

Ρούλα, Νικολέτα,
δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που αισθάνθηκα διαβάζοντας τα κείμενά σας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ μέσα από την καρδιά μου! Ειλικρινά, με συγκινήσατε. :-)

Να είμαστε όλοι καλά,

Δημήτρης

**perpatontas..** · 12-03-2007, 21:30

Δήμητρη διάβασα το αρχικό σου ποστ..... ομολογουμένως είσαι μεγάλη έμπνευση για μένα. Να \'σαι καλά!

**husband** · 09-05-2007, 13:33

To ξαναδιαβάζω το thread αυτό και χαίρομαι για σένα αλήθεια ρε συ Δημήτρη. Η απορία όμως μένει. Τι έκανε τελικά το κλικ και γύρισε ο τροχός?
Δεν ξέρω αν μπορείς να απαντήσεις αλλά αυτό το thread το θέλω (προσωπικά εγώ τουλάχιστον) στα σημερινά μυνήματα. Και εν ανάγκη θα ποστάρω μόνο και μόνο για να το βλέπω κάθε μέρα.

**pratsdim** · 09-05-2007, 18:12

**pratsdim** · 09-05-2007, 18:13

Originally posted by husband
To ξαναδιαβάζω το thread αυτό και χαίρομαι για σένα αλήθεια ρε συ Δημήτρη. Η απορία όμως μένει. Τι έκανε τελικά το κλικ και γύρισε ο τροχός?
Δεν ξέρω αν μπορείς να απαντήσεις αλλά αυτό το thread το θέλω (προσωπικά εγώ τουλάχιστον) στα σημερινά μυνήματα. Και εν ανάγκη θα ποστάρω μόνο και μόνο για να το βλέπω κάθε μέρα.

Καλησπέρα σε όλους!

Φίλε μου, χαίρομαι, που η περιγραφή της δικής μου εμπειρίας, νιώθεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει. Με τιμούν τα λόγια σου και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό.

Πώς έγινε το κλικ... Πώς γύρισε ο τροχός... Ερωτήσεις, οι οποίες με βασάνιζαν και μένα τότε, σε μελλοντικό χρόνο... Πώς θα γίνει κάτι, ώστε να αρχίσω να σηκώνομαι στα πόδια μου... Πώς θα γυρίσει ο τροχός... Η απάντηση δεν ήταν σαφής στο μυαλό μου, δεν ήταν καν ορατή. Ένιωθα να είμαι στη μέση ενός βούρκου, ο οποίος με τραβούσε ολοένα και βαθύτερα... Και κάθε επόμενο βήμα που προσπαθούσα να πραγματοποιήσω ήταν πιο βαρύ και δύσκολο από το προηγούμενο...

Όμως, για στάσου! Με ποιό τρόπο προσπαθώ να ξεφύγω από το πρόβλημά μου; Ποιός ευθύνεται για την κατάσταση που βρίσκομαι; Πώς έφτασα σε ένα τέτοιο σημείο; Έχω αποδεχθεί το πρόβλημά μου; Το έχω ορίσει; Γιατί αγωνίζομαι μόνος μου, στηριζόμενος αποκλειστικά στον εγωισμό μου, ο οποίος απαγορεύει την αναζήτηση βοήθειας; Μήπως τελικά η λύση είναι μπροστά και γω βαδίζω προς τα πίσω; Μήπως τελικά η λύση είμαι ΜΕΣΑ ΜΟΥ και γω την ψάχνω έξω;..

Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα είχαν σαν κεντρικό άξονα τον ίδιο μου τον εαυτό! ΕΓΩ, ο ίδιος, είχα οδηγήσει τον εαυτό μου στη λάσπη, μέσω του τρόπου ζωής που έκανα. ΕΓΩ είχα δημιουργήσει εναν Δημήτρη εγωιστή, που πίστευε ότι μπορεί να ξεπεράσει και να επιτύχει τα πάντα μόνος του. ΕΓΩ είχα θέσει και βασιστεί σε \"φιλοσοφίες\", δήθεν σωστές και απόλυτες, οι οποίες γκρεμίστηκαν σαν χάρτινος πύργος εν μία νυκτί...

Άρα... αφού το πρόβλημα το δημιούργησα μόνος μου, αφού στο πρόβλημα με οδήγησα, ουσιαστικά, εγώ ο ίδιος, η λύση είμαι πάλι ...ΕΓΩ! Μα πώς είναι δυνατόν;

Κι όμως είναι... Το πρόβλημα δε θα αλλάξει και δε μπορεί να αλλάξει από κάτι εξωτερικό. Το όφελος από οτιδήποτε εξωτερικό θα είναι προσωρινό, θα είναι απλά σα να σπρώχνω τις βρωμιές κάτω από το χαλί! Το όφελος από το να αφήσω το χρόνο να δουλέψει μόνος του για μένα θα είναι πάλι μικρό. Επομένως, θα πρέπει να ...συνεργαστώ κι εγώ με το χρόνο! Συνειδητοποιώ ότι έχω την πολύ μεγάλη ευκαιρία να αλλάξω όλα αυτά, τα οποία με έφεραν στο απόλυτο μηδέν... Να αλλάξω, ουσιαστικά, τον ίδιο μου τον εαυτό. Να απορρίψω στάσεις ζωής, που αποδείχθηκαν εσφαλμένες και να υιοθετήσω νέες, στέρεες και εποικοδομητικές..

Κι έτσι, το πρόβλημα θα το \"σπρώξω\" από μέσα, θα το \"ξεριζώσω\", δε θα υπάρχει πια χώρος για αυτό! Μα πώς να υπάρχει αφού δε θα υπάρχουν οι συνθήκες που το τροφοδοτούν;...

Αυτό, φίλε μου, ήταν το δικό μου \"κλικ\" τότε... Τώρα, 2,5 περίπου χρόνια μετά, έχω την απόδειξη ότι, τελικά, αυτή είναι η λύση.. Όσο κι αν με βοήθησαν τα αντικαταθλιπτικά, που πραγματικά ένιωσα να με βοηθάνε, αν έγω ο ίδιος δεν οριοθετούσα και πάλι τη ζωή μου από το μηδέν, πιστεύω ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ήταν προσωρινό το αποτέλεσμα. Γι\'αυτόν ακριβώς το λόγο, πάντα επαναλαμβάνω, ότι η λύση δεν είναι ...εκεί έξω... Είναι ΜΕΣΑ ΜΑΣ! Και ΟΛΟΙ έχουμε τη δύναμη να καταφέρουμε τα πάντα.

Ελπίζω να σε βοήθησα, έστω και λίγο. Αν μπορώ να σε βοηθήσω σε οτιδήποτε, ευχαρίστως θα το κάνω.

Καλό βράδυ!

Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης

**husband** · 10-05-2007, 05:49

Originally posted by pratsdim
Ελπίζω να σε βοήθησα, έστω και λίγο.

Δεν μπορώ να κεφραστώ με πολά λόγια αυτή την ώρα Δημήτρη και θα αρκεστώ σε μία λέξη μόνο ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ
Είναι συγκινητικό να βλέπει κανείς την διάθεσή σου για να δώσεις σε άγνωστους ότι μπορείς. Και να ξέρεις ένα δίνεις δέκα παίρνουμε απο εσένα και όλους τους άλλους συγγραφείς αυτού του thread.

**Νικολέτα** · 10-05-2007, 09:25

Καλημέρα σε όλους.

Δημήτρη μου θα ήθελα αν μπορείς να μου λύσεις μια απορία που με απασχολεί. Έχω τελειώσει με τη θεραπεία που έκανα με αντικαταθλιπτικα εδώ και δύο μήνες περίπου και δόξα το Θεό είμαι καλά!! Απλώς είναι μερικές μέρες που δεν είμαι στα καλύτερά μου και μου μπαίνει στο μυαλό μήπως έχω πισωγυρίσματα. Τέτοιες στιγμές αυτό που κάνω είναι να αποτρέπω τον εαυτό μου να συνεχίσει αυτή τη σκέψη. Του λέω ότι οι μεταπτώσεις της διάθεσής μου είναι φυσιολογικές και δεν έχουν να κάνουν με την κατάθλιψη που πέρασα. Αλήθεια, εσένα σου περνούν ποτέ ανάλογες σκέψεις;

Εύχομαι να έχουμε όλοι μία όμορφη μέρα!!!
Νικόλέτα
Νικολέτα

**pratsdim** · 10-05-2007, 10:58

Originally posted by Νικολέτα
Καλημέρα σε όλους.

Δημήτρη μου θα ήθελα αν μπορείς να μου λύσεις μια απορία που με απασχολεί. Έχω τελειώσει με τη θεραπεία που έκανα με αντικαταθλιπτικα εδώ και δύο μήνες περίπου και δόξα το Θεό είμαι καλά!! Απλώς είναι μερικές μέρες που δεν είμαι στα καλύτερά μου και μου μπαίνει στο μυαλό μήπως έχω πισωγυρίσματα. Τέτοιες στιγμές αυτό που κάνω είναι να αποτρέπω τον εαυτό μου να συνεχίσει αυτή τη σκέψη. Του λέω ότι οι μεταπτώσεις της διάθεσής μου είναι φυσιολογικές και δεν έχουν να κάνουν με την κατάθλιψη που πέρασα. Αλήθεια, εσένα σου περνούν ποτέ ανάλογες σκέψεις;
Εύχομαι να έχουμε όλοι μία όμορφη μέρα!!!
Νικόλέτα
Νικολέτα

Καλημέρα σε όλους!

Νικολέτα, ειλικρινά, χαίρομαι που ολοκλήρωσες τη θεραπεία και είσαι καλά. Είναι απολύτως φυσιολογικό να φοβάσαι μήπως συμβούν πισωγυρίσματα. Τουλάχιστον, κρίνοντας από εμένα. Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι, όταν κάποιος άνθρωπος περάσει από μια παρόμοια, δύσκολη ψυχολογικά κατάσταση, ενοχοποιεί το να νιώθει άσχημα, πιστεύοντας ότι κάθε άσχημο συναίσθημα ή σκέψη είναι ικανό να τον ρίξει και πάλι στο βούρκο.

Είναι άπειρες οι φορές, αφότου είπα ότι ξεπέρασα την κατάθλιψή μου, που είτε ένιωσα άσχημα, για οποιαδήποτε αιτία, είτε έκανα άσχημες σκέψεις, απομηνάρια, ίσως, του κυκεώνα σκέψεων που με βομβάρδιζαν ενόσω ήμουν μέσα στο πρόβλημα. Και, εννοείται, ότι αυτόματα γεννιόταν και ο φόβος μήπως αρχίσω να κάνω βήματα προς τα πίσω πάλι...

Καμία, όμως, σκέψη και κανένα συναίσθημα δεν στάθηκαν ικανά να με γυρίσουν πίσω. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εγώ ο ίδιος έχω αλλάξει μέσα από το πρόβλημά μου. Γιατί, πια, δε δίνω σημασία στις άσχημες σκέψεις, τις αγνοώ, και τα άσχημα συναισθήματα δεν τα αντιμετωπίζω πια ως κάτι \"ανώμαλο\" αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης. Αλήθεια, γιατί να θεωρούμε μόνο τα όμορφα συναισθήματα φυσιολογικά; Είναι δυνατόν να είμαστε πάντα καλά; Όχι, φυσικά!

Μέσα από το πρόβλημά σου, έχεις, όπως και ο καθένας που βιώνει μια ανάλογη κατάσταση, τη μεγάλη ευκαιρία να βρεις τον εαυτό σου και να χαράξεις μια άλλη πορεία στη ζωή σου, μια πορεία σταθερή και σίγουρη. Είναι αυτό που έγραφα χθες στον φίλο husband... Το πρόβλημα ξεριζώνεται από μέσα, δεν μπορεί να \"τραβηχτεί\" από έξω... Από τη στιγμή που θα το συνειδητοποιήσεις αυτό, δεν θα υπάρχει θέση και χώρος για καμία κατάθλιψη και κανέναν πανικό. Καμία άσχημη σκέψη και κανένα άσχημο συναίσθημα δε θα μπορεί να σε βγάλει από το δρόμο σου και να σε γυρίσει πίσω, γιατί πολύ απλά είτε θα τα αγνοείς είτε θα τα βλέπεις ως φυσιολογικά! Και έτσι, όπως έρχονται, έτσι και θα φεύγουν, αφού θα \"βλέπουν\" ότι δεν \"τους παίρνει\"! :-)

Καλημέρα και πάλι σε όλους!

Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης

**lupus30** · 10-05-2007, 16:25

γεια σου φιλε δημητρη, χαιρομαι που εισαι καλα

ο στρατος πως παει..?

**Νικολέτα** · 11-05-2007, 08:57

Kαλημέρα σας!

Δημήτρη χίλια ευχαριστώ για το χρόνο και τις σκέψεις που μου αφιέρωσες. Χαίρομαι πολύ που με καταλαβαίνεις απόλυτα. Συμφωνώ κι επαυξάνω στο ότι όλα τα συναισθήματα τελικά είναι υγιή και φυσιολογικά και καλό θα είναι να τα αποδεχόμαστε με τέτοιο τρόπο. Είμαστε λοιπόν σε καλό δρόμο!!!! Εύχομαι να είσαι πάντα έτσι δυνατός και να δίνεις δύναμη κι αισίοδοξία στους γύρω σου, όπως κάνεις τώρα. Το ίδιο εύχομαι και για όλους αλλά και για τον εαυτό μου.

Και πάλι ευχαριστώ

Νικολέτα

**pratsdim** · 11-05-2007, 15:55

Καλό μεσημέρι σε όλους!

Φίλε Σπύρο, μια χαρά είμαι, ελπίζω να είσαι κι εσύ καλά! Το φαντάρικο πήρε αναβολή, λόγω κάποιων εκκρεμοτήτων, οι οποίες πρέπει να διευθετηθούν πριν παρουσιαστώ. :-)

Νικολέτα, σε ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για τα καλά σου λόγια και σου υπενθυμίζω ότι δε χρειάζεται να με ευχαριστείς, γιατί, το να μπορώ να βοηθάω κάποιον, ευχαριστεί εμένα τον ίδιο πρώτα από όλα! :-)

Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης

**pratsdim** · 07-06-2007, 12:18

Καλημέρα σε όλους!

Σημερινό άρθρο του pathfinder.gr αναφορικά με το γάμο και την επίδρασή του σε άτομα με κατάθλιψη! :-)

http://news.pathfinder.gr/periscopio/405796.html

Να είμαστε όλοι καλά,
Δημήτρης