Παρομοιαστε τον ανθρωπο

[carrot]

Γενικο θεμα. Με τιο παρομοιαζετε τον ανθρωπο;

εγω αυτη τη στιγμη παρομοιαζω τον ανθρωπο ως ψαρα οπου καθως μεγαλωνει ανεβαζει στροφες στο καλαμι, παιρνει πλυσιοτερο εξοπλισμο και επεκτυνει τον οριζοντα των γνωσεων του στο ψαρεμα ωστε να διαιωνισει την επιβιωση του.

[carrot]

δηλαδη εναν εργατη που κανει το παν για την επιβιωση του, οχι σαν μοναδα, αφου οι μοναδες ειναι μηδενικα στην σημερινη εποχη αλλα ως συνολο με κυριο χαρακτηριστικο την ροη της πληροφοριας και τις λιγες μοναδες που ουτως η αλλως εχουν εξασφαλισει την επιβιωση τους και κοιτανε ολους , τους πολλους, ετσι, εμας που αγωνιζομαστε γηια να μας ξημερωσει μια κελυτερη μερα.

[Θεοφανία]

Εγώ τον παρομοιάζω σαν πολεμιστή που κερδίζει και χάνει μάχες συνέχεια ανάλογα με τον χαρακτήρα του.
Ξεκινά δηλαδή μια πορεία όπου είναι σε πόλεμο πρώτα με τον εαυτό του και μετά με τους άλλους και συνεχίζοντας την πορεία του προς το τέλος αναπτύσεται ή γονατίζει, δυναμώνει ή παραιτείται περιμένοντας τον εχθρό να του κόψει το δρόμο νωρίτερα.
Ο εχθρός έχει πολλά πρόσωπα και πολλές διαστάσεις, ανάλογα με τον πολεμιστή και το πεδίο μάχης του....

[ανεμος]

Αυτο που εγραψες μου θυμιζει ενα βιβλιο <<ο πολεμιστης του φωτος>> νομιζω ετσι το λενε,ειναι μικρο.

[Θεοφανία]

Αυτο που εγραψες μου θυμιζει ενα βιβλιο <<ο πολεμιστης του φωτος>> νομιζω ετσι το λενε,ειναι μικρο.

ελπίζω να μην το έχει γράψει έλληνας συγγραφέας και βρω πάλι τον μπελά μου....:ρ

[ανεμος]

οχι ειναι του κοελιο δες εδω
http://www.greekbooks.gr/books/logot...-fotos.product

[seleios]

εξαρταται για ποιον ανθρωπο μιλας...
προσωπικη μου πεποιθηση ειναι οτι ο ανθρωπος γενικα γεννηθηκε αγωνιστης, αγωνιστης στον αγωνα της ζωης, αγωνιστης στη μαχη της επιβιωσης, καθως και κατακτητης ειναι το ανωτερο εμβιο ον που υπαρχει στη γη.

αν μιλας για μενα, θα σου πω, πως ειμαι εντελως χαμενος σε ενα κυκεωνα μαυρων σκεψεων, παγιδευμενος στην σκοτεινη πλευρα της ζωης...

[alexandros3]

Τον παρομοιάζω με κάποιον που βλέπει προς τα πάνω. Όταν αρχίζει να χαμηλώνει το βλέμα αρχίζουν τα προβλήματα...

[Θεοφανία]

οχι ειναι του κοελιο δες εδω
http://www.greekbooks.gr/books/logot...-fotos.product

το είδα...πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον....:)

[ανεμος]

ναι ειναι πολυ εμψυχωτικο δινει κουραγιο

[carrot]

Ο πολεμιστής του φωτός πιστεύει. Επειδή πιστεύει στα θαύματα, αρχίζουν να γίνονται. Αν η φασαρία του κόσμου πνίγει την εσωτερική μας φωνή, αυτό σημαίνει πως έφτασε η στιγμή της μάχης: πρέπει να ξυπνήσουμε τον πολεμιστή του φωτός που κοιμάται μέσα στον καθένα μας και να ξεκινήσουμε την πορεία σ' ένα δρόμο διάσπαρτο με κολακείες και πειρασμούς, ένα μονοπάτι όπου το κάθε βήμα μπορεί να κρύβει τις παγίδες ενός ολόκληρου λαβύρινθου, μια διαδρομή όπου η νίκη έχει το ίδιο πρόσωπο με την ήττα. Ποιος, όμως, μπορεί να μας στηρίζει στις δύσκολες στιγμές; Ποιες λέξεις πρέπει ν' ακούσουμε από τις μυριάδες που αντιλαλούν στ' αφτιά μας; Μπορούμε στ' αλήθεια να μοιραστούμε όνειρα και νοσταλγία με τους άλλους;

το αρθρο ειναι μια καλη διαφημηση. γιατι δηλαδη ο δρομος ειναι μονο κολακειες και πειρασμους? δεν υπαρχει τιποτα αλλο? δεν νομιζω. ο δρομος της ζωης που οδηγει στο αγνωστο εχει πολλες ανακαλυψεις στη πορεια του δρομου. στις ερωτησεις νομιζω πως δεν χρειαζεται καν απαντηση. η απαντηση εχει δοθει. μοιραζομαστε , αν το θελουμε, οχι μονο ονειρα αλλα και την ιδια την ψυχη μας αν πιστεψουμε εστω και για λιγο οτι αξιζει. ο καθε ανθρωπος ειναι γυμνος μπροστα στο φως. μοιραζεται, δινει, δενεται. στο σκοταδι κρυβει απλως το προσβωπο του.

[ανεμος]

Φιλε σελειε δεν ξερω αν ειναι το ανωτερο αλλα σιγουρα ειναι το μοναδικο που συνειδειτοποει την υπαρξη του που σημαινει οτι γνωριζει οτι θα φθινει και οτι θα οδηγηθει στο αναποφευκτο.Νομιζω οτι ως επισης απο κει ξεκινουν ολα μεσα μας και ο αγωνας μας ειναι να απαλυνουμε τον πονο και την αγωνια της υπαρξης μας σ ενα αβεβαιο κοσμο.....

[carrot]

Φιλε σελειε δεν ξερω αν ειναι το ανωτερο αλλα σιγουρα ειναι το μοναδικο που συνειδειτοποει την υπαρξη του που σημαινει οτι γνωριζει οτι θα φθινει και οτι θα οδηγηθει στο αναποφευκτο.Νομιζω οτι ως επισης απο κει ξεκινουν ολα μεσα μας και ο αγωνας μας ειναι να απαλυνουμε τον πονο και την αγωνια της υπαρξης μας σ ενα αβεβαιο κοσμο.....

οποιος εφτιαξε τον ανθρωπο δεν τον εκανε θνητο τυχαια.

[ανεμος]

ναι <<οποιος>> μπορει και κανενας φιλε μου δεν ξερουμε και δεν θα μαθουμε τουλαχιστον σ αυτη την ζωη αν υπαρχει αλλη..

[seleios]

ο ανθρωπος προηλθε απο την θαλασσα, ηπηρξε σαν ενας θαλασσιος μικροοργανισμος, ο οποιος οργανισμος εξεληχθηκε με την παροδο των αιωνων, και συνεχιζει να εξελισεται......